Loki

Majowa noc ostatniej szansy. Księżyc już prawie w I kwadrze, zachodzi ok. 1 w nocy. Zostaje max 2 godziny na fotografowanie, bo zaraz świt. Popędziłem więc, z zamiarem ustrzelenia M8 i M20, które nisko płożą się gdzieś nad południowym horyzontem. No i ustrzeliłem. Przyznam, że to najpiękniejszy kawałek nieba, jaki dotąd fotografowałem.

Szymku, o optykę się nie martwię. Nie zamierzam wychodzić poza to, co mam, czyli 70-200 i 400 f5.6. Jak na razie, bawi mnie szerokie astro. Pogoń za malutkimi galaktycznymi obłoczkami nie dla mnie. Nie mam cierpliwości, czasu oraz... środków finansowych. Poczytałem dość, żeby wiedzieć jakich umiejętności i nakładów wymagają dobre zdjęcia małych obiektów. Dlatego rozpytuję o kamerę, bo boli mnie, że spora część pasma nie jest rejestrowana, a w szerokich kadrach liczy się każdy obłoczek i każdy wodorowy dymek. Nawiasem mówiąc, nazwa "kamera" to jakaś naleciałość z j. angielskiego, bo jak rozumiem, urządzenia te rejestrują tak samo jak aparat - pojedyncze klatki, długie ekspozycje. Czy tak?

Dziękuje Wam. Wiem na czym stoję. Kamera, ze swoją studnią jest raczej nie do przebicia i wygra porównanie z 5DmII. Węższe pole widzenia można nadgonić ogniskową. Tanią alternatywą będzie 40D (albo 5D, jak ceny jeszcze trochę spadną) i modyfikacja.

Dobrze mnie zrozumiałeś, ale szukam czegoś co będzie lepsze od mojego, niemodyfikowanego Canona. Trudno mi uwierzyć, że 450D, czy 1100D będą lepsze. Pokażą więcej czerwieni, ale całość będzie raczej gorsza. Jeśli się mylę - wyprowadźcie mnie z błędu. W cenie QHY8L (ok. 5 tys. zł) można kupić używkę 5D mark II i pozbawić filtra. Co lepsze? QHY8L czy modyfikacja 5D mark II?

Raz jeszcze wracam z pytaniem, dziękując jednocześnie za rozwianie wcześniejszych dylematów. Jak wiecie fotografuję Canone 5D mark II, który nie jest modyfikowany i raczej takiej operacji nie planuję. Jaką byście wskazali pozbawioną filtrów alternatywę dla tego aparatu, biorąc pod uwagę, że robię szerokie kadry? Mam na myśli takie urządzenie, które oprócz jakości obrazu na poziomie Canona, nie ogołoci doszczętnie kieszeni. Bardzo będę wdzięczny za sugestię.

Raczej się na to nie zdecyduję. Ciarki mnie przechodzą na samą myśl, że ktoś by miał moją ulubioną lustrzankę rozebrać niemal na czynniki pierwsze.

Jolo - szacun - piękne zdjęcie. Fociłem na pełnej dziurze. Mam flata i przy stackowaniu w Irisie wystarczył. W DSS-ie wylazł szum od nagrzanej matrycy - Iris sobie z tym poradził nawet bez wyrównania gradientów, a muszę przyznać, że w Irisie ta funkcja działa genialnie.

Dzięki. Aparat niemodyfikowany. Mgliste obwódki to jakieś chmurki - gołym okiem niewidoczne - ale na poszczególnych klatkach widać jak zmieniają tło obrazu. Czy to cirrusy? Być może, bo gdy "cirrusy na niebie pogoda się ....bie", a właśnie się popsuła

Zaś coś zapomniałem 180 sekund x 10 ekspozycji.

Dzięki. Znaczy się PixInsight jest rozwiązaniem. Czy jedynym?

Fotografując mgławice, szczególnie te położone na tle Drogi Mlecznej, miriady gwiazd dosyć skutecznie przykrywają obraz, który chcemy pokazać. Dla przykładu, na ostatnim zamieszczonym zdjęciu ( "Okolice gwiazdy Sadr" - Szerokie Kadry) redukcja gwiazd pokazała zarys NGC6888. Zadaniem programu stackujący (używam DSS-a i IRIS-a) jest zwiększyć odstęp sygnału do szumu. Sygnałem są zarówno subtelne odcienie struktur pyłowych, jak i gwiazdy, które też ulegają wzmocnieniu. Czy któryś z programów pozwala ustawić parametry stackowania w taki sposób, by wzmacniane były tylko słabe sygnały tła kadru?

Jestem zadziwiony jak wiele jest ciekawych obiektów w Łabędziu. Długo jeszcze będę go fotografował. W nocy z piątku na sobotę wygospodarowałem dosłownie dwie godziny na zdjęcia. O północy zacząłem się rozstawiać, a krótko po drugiej już wracałem. Zrobiłem dwie fotki. Omegę i Orła, pokazaną we wcześniejszym poście i Motylka. Źle skadrowałem to zdjęcie, bo nie miałem pojęcia, że bardziej interesujący obszar jest powyżej gwiazdy Sadr. Następnym razem inaczej usadzę ją w kadrze i zdjęcie będzie ciekawsze. Sprzęt ten sam, czyli AW, C5DmII, 70-200, tutaj na ogniskowej 200mm. Chcąc ukazać struktury przysłonięte przez dziesiątki tysięcy gwiazd, zastosowałem dosyć forsowną obróbkę i... nie pokażę większej fotki, bo nie daje się oglądać. Tylko pomniejszenie do internetowego formatu daje obraz akceptowalny dla oka. Próbuję wypracować inną metodę przygaszania gwiazd w kadrze, która nie spowoduje takiej dewastacji detalu w tle.

Używam Canon 70-200 f2.8 IS USM II. Jest dobry na każdej ogniskowej i od pełnej dziury.

Dziękuję. Popatrz, zawsze coś zapomnę napisać Tak, przysłona 2.8.

Dawno nic nie wrzucałem Antares z ogniskowej 135mm. Tylko 4 klatki po 180s, ISO 800. Mgławiczki miały być dłużej potraktowane, naświetliłem 14 klatek, ale jakieś zwierzę trąciło statyw i gwiazdki się rozjechały, w efekcie do użycia nadawało się pięć. Ogniskowa 200mm, czas i ISO takie samo,

Dziękuję. Tak, zestaw ten sam. 6x180s, ISO 800.

W DSS-ie jest opcja stackowania gwiazd i komety. Robi wtedy automatycznie dwa stacki: na gwiazdy, na kometę i razem składa. W efekcie gwiazdy punktowe, kometa nie rozjechana i wszystko za jednym zamachem, bez konieczności składania. Czy robi to lepiej czy gorzej niż ręcznie - nie powiem, bo nie wiem.

Końcówkę męczarni z ustawianiem 400-tki do długich ekspozycji, zwieńczyłem 18 minutową sesją z Łabędziem w porcjach po 180 sekund. Oto co wyszło po zestackowaniu i obróbce:

Bardzo, bardzo dziękuję. W międzyczasie znalazłem też inną opcję. Program Fits Liberator, po otwarciu pliku ma w części "Image data" pole wyboru trzech płaszczyzn ("plane"). Pierwsza to R, druga G, trzecia B. Każdą z nich można zapisać jako osobnego Tiff-a. Rozciągnięcie histogramów w Liberatorze wydaje się być lepszym posunięciem niż kombinacja krzywe/poziomy w PS-ie. Na youtubie jest tutorial, pokazujący sposób obróbki. Szczerze polecam:

Dam sobie głowę uciąć, że któryś z programów astro zapisał mi kiedyś zamiast jednego Fitsa, trzy - po jednym dla każdego kanału. Za diabła nie mogę dojść jak to zrobiłem. Potrzebuję Fitsa z DSS-a rozbić na trzy pliki dla R, G i B. Wiem, że może to zrobić Nebulosity, ale nie mam i nie chcę kupować programu tylko z tego jednego powodu. Jest jakieś darmowe narzędzie, które Fitsa z DSS-a rozbije na trzy pliki dla poszczególnych składowych koloru? Bardzo będę wdzięczny za informację.

Proszę bardzo. Pełny rozmiar przekracza mój limit, wstawiam 1900 pixeli po dłuższym boku.

Faktycznie, zapomniałem o czułości. Ustawiłem ISO 800, przysłona 2.8

Pole widzenia jest takie, jak dla ogniskowej 216 mm, ale crop wielkości kątowej nie zmienia, więc sam obiekt ma rozmiar taki, jak dla ogniskowej 135 mm.

Warunki były średnie, a brak umiejętności w ustawianiu na biegun powoduje, że nie mogę użyć ogniskowej 400mm. Zestackowałem 16 klatek po 180 sekund. Sprzęt: Canon 5DmII z obiektywem 70-200 @200mm f2.8 Astrowalker, Manfrotto 410 i kulowa Benro na statywie geodezyjnym.

Dzień dobry. Od niedawna walczę z astrofoto, to moje pierwsze zdjęcie wstawione na forum. Nocna sesja dotyczyła M101, ale na sam koniec wycelowałem w Lutnię i popełniłem kilka kadrów. Sprzęt: Canon 5D mark II Obiektyw: 70-200 f2.8 IS USM II @200mm f2.8 Statyw: Zeiss SR2 + Manfrotto 410 + głowica kulowa Benro. Napęd: Astrowalker 8 klatek po 180 sek. Niebo było pokryte cieniutką warstwą chmur, tworzącą halo wokół gwiazd. Lutnia nad wschodnim horyzontem, a w tym kierunku mam miasto (18km w prostej linii), więc LP jest nieznacznie widoczna.