Co by fotografie Księżyca poprawić

[Art 69]

Widzę jak wiele osób próbuje ostatnio swych sił w fotografowaniu Księżyca. Nie jest to może najtrudniejszy obiekt do fotografii ale istnieje konieczność spełnienia pewnych niezbędnych wymogów. Swoje dotychczasowe doświadczenia w zmaganiach z niskobudżetową fotografią Księżyca streszczę w kilku punktach:

1. Ustawienie ostrości to podstawa. Irytująco długi czas poświęcony tej czynności nigdy nie jest stacony.

2. Zapomnij o satysfakcjonujących rezultatach robiąc fotki "z ręki" . Niezbędnym dodatkiem jest jakieś zamocowanie aparatu. Można je mieć wspierając finansowo wybrany sklep ze sprzętem astro lub w wyniku samodzielnych działań w pomieszczeniu garażowo-warsztatowym.

3. Gdy już jakoś przyspawamy aparat do teleskopu odszukujemy wielce przydatny przycisk sterujący kilkusekundowym opóźnieniem wyzwolenia migawki. Przy odrobinie sczęścia i wprawy, drgania zestawu wywołane regulacjami wygasną zanim Księżyc wyjdzie poza kadr.

4. Staramy się zwalczyć odruch pierwotny i nie ulegać wrodzonej chęci oszczędzania z takim trudem nabytego sprzętu. Nie żałując baterii robimy wiele ujęć interesującego nas obszaru. Sprawdzamy jak wychodzą zdjęcia i w razie gdyby nasz aparat okazał się mniej zaawansowany technologicznie niż zakładaliśmy, ręcznie manipulujemy ekspozycją.

5. Na sesję zdjęciową z Księżycem umawiamy się w miare możliwości wtedy, gdy jest on wysoko na niebie. później będąc niżej nieuchronnie wejdzie on w pole rażenia kominów sąsiada. To że będą one zawzięcie dymić spalając nieekologiczne resztki, jest więcej niż pewne.

6. Gdy już złapiemy trochę materiału a zimowa pogoda uniemożliwi nam codzienną przyjemność obcowania z Księżycem, wykorzystujemy czas wolny na obróbkę zdjęć. Jeżeli nasza nadgorliwość sprawi przypadkiem że fotka będzie nieco "przeprocesowana" nie załamujemy się i nie wyrzucamy potencjalnej perełki do kosza. Z kłopotów może nas wtedy wybawić uniwersalny program ODRAF ( Ostateczna Deska Ratunku Amatorskiej Fotografii ) w niektórych kręgach znany także jako Neat Image.

7. Jeżeli problemy z uciążliwym szumem przekraczają nasz próg tolerancji i jeżeli postępując zgodnie z punktem 4 nagromadziliśmy trochę podobnych ujęć, to wtedy możemy zmierzyć się z kolejnym dobrodziejstwem jakim jest składanie fotek w prog. REGISTAX.

8. W celu poprawy uzyskiwanych zdjęć należy dążyć do maksymalnego odchudzenia teleskopu ze wszelkiej zbędnej naszym zdaniem optyki. Naśladując zawodowców próbujemy przejść na focenie w ognisku głównym. Do tego celu niezbędna jest bolesna operacja usunięcia kitowego okularu i sprzężonej z nim kątówki.

9. Seing może być Twym przyjacielem lub wrogiem. Jeżeli szczęśliwym przypadkiem Ci sprzyja to odstaw na bok inne przyjemności i działaj fotografując ile się tylko da. Jeżeli zaś wszystko faluje to zastosuj się do odkrywczego powiedzenia że "nie warto się kopać z koniem" Mając trochę czasu możesz:

- udać się do domu aby nadrobić zaleglości rodzinne,

- do pobliskiego pub'u aby uzupełnić braki w życiu towarzysko-kulturalnym.

10. W przypadku gdy nasza radosna twórczość nie odnosi sukcesów na forum ( co przejawia się brakiem akceptacji, pochwał i ożywczej karmy ) a prezentowane fotki wzmagają odruchy wymiotne u co bardziej wrażliwych odbiorców, wtedy musimy się zastanowić poważnie co dalej robić z naszym talentem. Czy ciągle męczyć siebie i innych, czy też próbować swych sił w mniej stresujących zajęciach takich jak np. kolekcjonowanie znaczków - najlepiej w tematyce podboju kosmosu. Jest także jeszcze jedno zajęcie któremu trudno się oprzeć - jest nim udzielanie pożytecznych rad innym astroamatorom.

 

Jeżeli ktoś poczuje nieodpartą potrzebę aby uzupełnić ten dekalog to prosze bardzo - nie będę się gniewał.

Edytowane 5 Lutego 2009 przez Art 69

[Krawat]

Co do pkt. 3:

osobiście używam funkcji mirror lockup, w moim 20D wciskam spust i następuję podniesienie lustra, migawka biegnie dopiero za kilka sekund. Wtedy drgania są ograniczone do absolutnego minimum. Funkcja dostępna oczywiście tylko w lustrzankach.