Patryk Kizny

Moja przygoda z techniką timelapse zaczęła się ponad rok temu. Nigdy nie zapomnę, jak oglądałem “Planetę Ziemię” na kilkumetrowej ścianie i ujęcia rosnących w nocy grzybów, czy rozkładającego się poszycia leśnego wbiły mnie w fotel. Wcześniej, jeszcze na studiach, oczywiście widziałem “Kooyanisqatsi”, ale to było w czasie, gdy jeszcze nie miałem warsztatu, ani nie zajmowałem się twórczością wizualną. Więc film odebrałem z zupełnie innej perspektywy. Po obejrzeniu “Planety Ziemi” zacząłem się zastanawiać, jak oni to do licha zrobili, szperać w Internecie i wsiąkłem w temat całkowicie. Po roku praktycznych doświadczeń doszedłem do wniosku, że warto zacząć popularyzować ten temat w Polsce, bo informacji i pasjonatów jest nadal niewiele. Zapraszam więc na cykl artykułów poświęconych technice timelapse. Kompendium Timelapse http://lookycreative...ndium-timelapse Wstęp Część 1: Wprowadzenie Czym jest timelapse? Krótki rys historyczny Jak zacząć i co jest potrzebne? Jaki aparat do timelapse? Sterowanie migawką Oprogramowanie Dodatkowy sprzęt Część 2: Podstawy warsztatu Kąt otwarcia migawki Migotanie obrazu Czasy naświetlania -- Następne części już wkrótce! Staram się pisać co tydzień. Jeśli macie sugestie lub uwagi - chętnie posłucham.

Phillips, mój zestaw ma ok 1.6/px, w Information mam px albo arcesec zależnie od tego, co ustawię, w large display - nie wiem. Ale jak przełącze w IW na pixele to też sie nie pokrywa z LD.

Siema, Zgłupiałem. Okazuje się, ze ostatnie foty robiłem nieostre za sprawą źle skalibrowanego FocusMaxa. OK, trudno Pociecha jest taka, że jednak seeing nie jest taki zły jak myślałem. Ale drążąc temat dalej doszedłem do wniosku, że nie wiele jednak wiem. Po kolei. 1. FWHM a seeing FWHM zależy na pewno od optyki, ale od pewnego momentu już tylko od seeingu. Czy jak zmierzę sobie poprawnie FWHM w sekundach kątowych (nie w pixelach) to czy to będzie to samo co mój seeing? 2. Technika pomiaru FWHM. a) Jasne, że najlepiej mierzyć FWHM w sekundach kątowych, bo to daje bardziej jednoznaczną informację niż mierzenie go w pixelach. Wiem, że należy to robić na nie za jasnej gwieździe, weźmy więc gwiazdkę OK 4 magnitudo. c) Pomiar robimy na nieprzepalonej gwieździe, więc optymalnie mieć ją naświetloną na jakieś 75% wartości. d) Im wyżej tym pewnie lepiej. Ja focę na wysokości od 45 do 80°, więc weźmy gwiazdkę na takich 60°. e) mierzymy Maximem. W maximie mamy kilka opcji pokazywania FWHM: a) Display Large Statistics FWHM mierzone w zakładce focus c) information window, które pokazuje lokalne FWHM gwiazdki pod kursorem, gdzie wybieramy tryb pixelowy albo sekundowy Problem w tym, że każda z tych opcji pokazuje dla tego samego obrazu co innego (screeny). Która wartość jest poprawna? Co pokazuje okno Display Large Statistics? Co pokazuje FWHM w focusie? A co w info window?

Z dedykacją dla Piotra Sadowskiego

Poprawione. Poprzedniej wersji nie wyrzucam, niech zostanie ku przestrodze. Dla dyscypliny warto pamiętać, żeby zawsze przed finałem podciągnąć kontrolnie krzywe lub kontrast ekstremalnie, tak, by zobaczyć co się dzieje w najciemniejszych partiach. Teraz jest w zasadzie OK, choć czepiając się szczegółów, można zauważyć że minimalnie kolor gwiazd jest zdominowany lokalnie przez nieperfekcyjną kalibrację koloru.

Ano widzę to i teraz. Całość lepsza, ale w tle jakiś syf. Wybaczcie wpadkę

No dobra, Dopaliłem, przeprocesowałem od nowa i teraz na poprzednią fotę nie mogę patrzeć. Nie wiem w tym momencie ile więcej mam materiału, bo nie liczyłem. OK 9h luminacji, kolor z 3 nocy, chyba tak ze 2 razy więcej niż poprzednio.

Czas zawsze podaję na podstawie FITsa dla każdego z kanałów. To nie jest czas pracy obserwatorium, tylko czas naświetlania wszystkich klatek, które finalnie zostały zestackowane po odsianiu nieudanych.

I jeszcze jedno. Czułem jakoś niedosyt po tym zdjęciu, więc przez kolejne 2 noce dopaliłem sporo światła. Łącznie mam ok 9h luminacji i jakiś dodatkowy kolor. Niebawem wrzucę i zobaczymy, co z tego wyjdzie

Dzięki! Zdjęcie nie było odszumiane. Nie odszumiam filtrami, bo to zawsze degraduje obraz i/lub zostawia artefakty. Jedyne co robię, co jest związane z odszumianiem, to wizualne wyrównanie poziomów tła w Photoshopie (ale tego tutaj nie robiłem) przy pomocy select / color range i curves. W skrócie: wybieram sobie super ciemne pixele zdjęcia i tylko te pixele rozjaśniam do poziomu średniego tła na zdjęciu. To pozwala wizualnie zredukować szum i wyrównać tło, a nie degraduje obrazu. Mały szum na tym zdjęciu jest rezultatem sporej ilości klatek i algorytmu flatowania - sztuczny flat zawiera dokładny szum z tego konkretnie zdjęcia, a zatem pięknie się redukuje. Moja kamera jest bardzo wymagająca właśnie pod względem szumów. Tzn ma mały piksel i szumi jak diabli. Do tego ma słabe chodzenie. Dlatego można zapomnieć o 'jednoklatkowcach' czy kilkoklatkowych fotach. Tak, mniej więcej było po tyle samo materiału na kanał (taka sama długość klatek i podobna ilość, przy czym dla RGB robiłem bin x2. W skrócie - dane do finalnego 'sflatowania' zdjęcia już są w zdjęciu, trzeba je tylko wyciągnąć. W pierwszym kroku robisz sobie flata, czyli usuwasz ze zdjęcia gwiazdy i ewentualne DSy, zostawiasz tylko nierównomierne tło, w drugiej kolejności dzielisz obraz przez tego flata (2gi layer z trybem substract). Napiszę tutoriala ze szczegółami niebawem na ten temat. Co do binowania - zastanawiam się w ogóle, czy przypadkiem całkiem nie zrezygnować z pracy w bin x1. Mierzyłem ostatnio FWHM i seeing, i praktycznie nigdy nie jest lepiej niż 3 arcsec. A ja mam pixel 1.0 arcsec do 1.6arcsek. Zatem teoretycznie nie jestem i tak w stanie wycisnąć więcej detalu niż z ekspozycji w bin 2x2 ze względu na seeing. Muszę to jeszcze przemyśleć.

Witajcie! Aż trudno uwierzyć, ale pierwszy raz focę ten obiekt - M81 & M82 z miasta, przy aktualnym czyli sporym Księżycu. Materiał z 2 ostatnich nocy, LRGB ~25 x 300s na kanał, sprzęt ten co zawsze. W zasadzie troszkę mało detalu wyszło za sprawą krótkich klatek, ale za to było ich sporo i były w miarę równe. Udało się nawet złapać halo wokół większej siostry. Co do obróbki - Maxim + Photoshop CS4, bez flatów. Udało mi się wypracować bardzo dobry workflow do ściągania nierówności kadru przy obróbce, co praktycznie zastępuje flaty. Wycinek nieco zmniejszony: Pełna klatka:

Będą będą. Ode mnie będzie film, będą time-lapse'y. Ale daj trochę czasu

Więcej relacji nie live nie było, bo zmiany na AF uniemozliwiły mi postowanie z telefonu, a i z siecią jak jest - wiadomo

Krótko bo z telefonu. Dojechalismy, pogoda na razie bez hitu, ale była godzinka dziury w chmurach. Odwazni próbowali ja wykorzystać teleskopowo, a ja dziabnalem krótkiego timelapsa. Impreza trwa w schronisku na całego. Postuje już z dybasiowki. Nie mogę wrzucać fot bezpośrednio bo low fi theme af na telefonie nie pozwala mi dodać zalacznika. Sledzcie newsy na tweeterze @pacocreative. Zarzucam fote z dzisiejszego tl via twitpic http://twitpic.com/1fuqem Stay tuned!

Moje dzisiejsze zmagania. Klatka 10 minut. Przeleciał, ale nie mignął jak u Adasia. Może też zacznę grać w totka, LOL Co wy na to?

Witam, Wciągnęło mnie ostatnio timelapseowanie i potrzebuję rozwiązać jeden problem natury workflowowej. Do nocnego TL chcę wyciągnąć maksa z nieba jednocześnie nie idąc w ekspozycje po kilka minut. Chcę też mieć niepojechane gwiazdki. Wymyśliłem zatem, że będę robił następującą rzecz. Robię normalną serię ekspozycji, czas ustawiam na 15s albo 30s. Mam niepojechane gwiazdy i sporo detalu. Dalej potrzebuję ten materiał zamienić na film, ale jednocześnie stackując. Do rzeczy na przykładzie: Chcę mieć docelowo film 25 FPS Każda z klatek tego filmu jest jednak stackiem 10 kolejnych klatek surówki z alignem na gwiazdy. Mam fajny motion blur na pierwszym planie i więcej detalu na gwiazdach Czyli: frame 1: klatki 1-10 stack zalignowany na gwiazdy frame 2: klatki 2-11 stack zalignowany na gwiazdy frame 3: klatki 3-12 ... itd. Surowe klatki są w RAW z 5D MKII w rozdzielczości ok 2500x1800 (najmniejszy RAW). Potrzebuję znaleźć patent jak zautomatyzować takie stackowanie i jednocześnie odczytać (uwzględnić) parametry wywołania RAWa z Adobe Camera RAW. Ma ktoś jakiś mądry patent? Z góry wielkie dizęki za pomoc.

Z nowym firmwarem kamera dostała skrzydeł. Focusowanie 45s. Kadrowanie nareszcie w sensownym czasie. Jest tylko jeszcze jeden mankament kamery. Nierozwiązywalny na razie. Problem jest taki, że jak się jej używa z flattenerem/reduktorem przed kamerą to podczas nieco wilgotniejszych nocy zaraz po włączeniu chłodzenia przez około 30 minut utrzymuje się ostra warstwa skroplonej pary wodnej na flattenerze. Userzy to raportują na grupie QSI, ale producent się wypiera i twierdzi że wszystko jest super. Da się z tym żyć, trzeba poprostu kamerę włączać sporo przed sesją.

4K było za samą mechanikę a tu masz do tego elektronikę FS2, która do tanich nie należy.

tak

Jak dla mnie jutro jest OK.

Heja, Mam kilka pytań, może mi pomożecie. 1. Zmuszanie Maxima do podchodzenia do obiektu z właściwej strony. Wczoraj jak zasuwałem za Orionem, to teleskop podszedł mi z dobrej, tzn. wschodzniej strony. Dziś, mimo, że zacząłem gonić Oriona już sporo po tranzycie podszedł mi z drugiej strony i nijak nie mogłem go zmusić, żeby podszedł od wschodniej. Współrzędne kadru o godzinie ~20:00: RA 05h 41m 27s, Dec -02° 15' 25". Przejechał za wychylenie 90° na zachód, (limity mają u mnie spory zapas - jakieś 15° na oko). Tak czy owak był przy samym końcu drogi. Kompletnie zgłupiałem, zwłaszcza, że tranzyt obiektu był około godziny wcześniej. Próbowałem wrócić do jakiegoś obiektu na wschodznim niebie, kilka stopni na wschód od meridiana, potem podjechać znowu na obiekt, ale nie dało to rezultatów. Czy ktoś może mnie oświecić jak dokładnie jest liczone to, czy teleskop podejdzie od wschodu, czy zachodu? Pytanie dotyczy oczywiścnie montażu paralaktycznego niemieckiego i Maxima DL. 2. Guiding pod Maximem Sprawa jest generalnie prosta. Guiding ma sens jak pomaga. Ale jak przechodzi chmurka albo dzieje się coś innego, co powoduje, że na mniejszą lub większą chwilę tracę gwiazdę z pola widzenia, to guiding pod Maximem głupieje i jego rezultaty powodują totalny rozkład naświetlanej klatki. Gdyby guidingu nie było, to błąd byłby taki, jak prowadzenie mojego montażu, czyli mały. Teraz pytanie, czy jest jakieś sensowne rozwiązanie tej sytuacji? Np. poprzez ograniczenie (wyłączenie) guidingu w pewnych okolicznościach (za duży błąd, brak gwiazdy)? Domyślam się że pod Maximem nie ma takiej opcji. Jakiś plugin? A może pod PHD to jest jakoś lepiej rozwiązane, co byłoby argumentem za przesiadką? Dzięki!

Tak, na DS2000.

Osnośnie DS80 - to są dwie szklane soczewki, w pełni odkręcalne, nie są połączone ze sobą.

http://bit.ly/altummundi2 Zgodnie z obietnicą wrzucam następne timelapsowe przymiarki.

W ramach dodatko bonusowego po przerwie wrzucam też przedsmak filmu, który pewnie zrobię w tym roku. Będzie obserwatorium, będą chmury, gwiazdy i tym podobne. Na razie to draft z wczorajszej nocy i z wcześniejszej jednej sesji. Pierwszy test z nowego DS2000. Mój Timelapse'owy setup wygląda teraz tak, że jako główna głowica służy Meade DS2000 z kontrolerem Autostar 497. Fajnie, bo nowy DS2000 nie wymaga praktycznie przeróbek. 494 ze starą DS80 posłuzy mi jako napęd do modularnego wózka kamerowego dedykowanego do timelapse, ale i video. Wózek aktualnie jest w realizacji, powiniennem mieć go w ciągu 2-3 tygodni. Projekt jest całkowicie modularny, co oznacza, ze mogę łączyć jego części w zależności od potrzeb. Startowe torowisko ma 3x1500mm. Całość zasilana z akumulatora żelowego 12V/12Ah, który jest mały i kompaktowy. 5D zasilam moim samoróbkowym systemem zasilania na bazie baterii Canon BP-970. Dużo mocy w małej objętości. Film http://bit.ly/altummundi2 Czytaj więcej na moim blogu http://bit.ly/a0lEab