juram

18 kolejnych ekspozycji tej deorbitacji, zachowanych w jednolitej skali. Pierwsze cztery ekspozycje trwały 8 sekund, następne dwie - po 2 sekundy, pozostałe do końca po 4 sekundy.

Niespodziewane to było w oczekiwaniu na zorzę polarną.

Wczorajsze wieczorne niebo było piękne, lecz kometa niziutko. Wrzucam cropa.

Raczej to grupa ptaków o jasnym upierzeniu. Dronów nie maluje się w białych barwach, by nie wyróżniały się na tle błękitu nieba.

A jednak - udało się. Dzięki Bartosz.

Bartosz, gratulacje za szokująco doskonały film z przelotu i zdjęcie ISS. Spróbuj uchwycić moduł "Nauka".

Komety maja warkocze, więc i Księżyc ma warkocz, a nie jakis "ogon".

Raczej dopiero się zaczęło.

Tyle samo, co na nieruchome gwiazdy, mgławice i galaktyki DS. Za to na Marsie, dzięki łazikom możemy oglądać nowe i stale zmieniające się krajobrazy.

Link do strony o tym obiekcie: http://apollo.mem-tek.com/Ina/Ina.html

Ten dziwny obiekt wulkanicznego pochodzenia to - "INA". Podobne ślady "bąbli" można odszukać w innych miejscach.

Na lewym zdjęciu widać ziarnisty materiał pobrany za pierwszym razem z powierzchni Riugu. Na prawym zdjęciu widać większe bryłki o rozmiarach do 1 cm, pobrane w drugiem podejściu ze sztucznie wybitego krateru.

Księżycowy satelita LRO też fotografował to zjawisko: http://www.lroc.asu.edu/posts/1174

Powinno to wyglądać tak:

W tych materiałach ilustracyjnych nie zaznaczono miejsc, z których zostały pobrane próbki księżycowego regolitu przez radzieckie sondy Łuna 16, Łuna 20 i Łuna 24. Nie chce się wierzyć, że NASA/JPL i BBC publikują takie kwiatki?