ekolog

Po polsku można napisać, że chodzi o ...

"Przełomowy Wystrzał ku gwieździe malutkich wielofunkcyjnych czipów podobnych do chipsów". Smacznego

Jeden taki czip ma już swoją nazwę (StarChips) i będzie przyczepiony na środku dużego ale bardzo lekkiego kwadratowego żagla świetlnego.

Kasę wykłada Jurij Milner - miliarder urodzony w Rosji w 1961 roku, który studiował fizykę (także zagadnienia z mechaniki kwantowej) ale potem wykonywał inne rzeczy.
W zespole ludzi jakoś zaangażowanych w to sporo sławnych ludzi nauki (np S.Hawking) i techniki.

Uproszczone maksymalnie procedury organizacyjno-decyzyjne (minimum biurokracji, zaufanie do ludzi).
Zanim w to "weszli" zasięgnęli opinii u wielu niezależnych naukowców i żaden nie ocenił pomysłu jako całkowicie absurdalny czyli niewykonalny.
Mimo to stopień trudności i ostateczny koszt wydają się koszmarnie większe niż można przypuszczać (po dotychczasowych doniesieniach w mediach niefachowych).

Na Ziemi na powierzchni około 1 kilometra kwadratowego zostanie rozmieszczone sto milionów małych laserów.

Zwykła rakieta wniesiona na orbitę klasycznie będzie codziennie przez trzy lata wyrzucać jeden nanostatek.

Światło z laserów w ciągu kilku minut działania rozpędzi go do prędkości równej 20% prędkości światła.
Sterowanie celowania nimi być może oprze się o rozwiązania znane z optyki adaptatywnej aby seeing nie miotał za bardzo strumieniem ich światła w okolicy czipa i jego żagla.

15 milimetrowy chip o masie około jednego grama wyśle informacje ku Ziemi jak przeleci koło najbliższej od nas gwiazdy - czerwonego karła - Proxima Centauri i obecnej tam planety, potencjalnie z ciekła wodą nawet.

Na takim czipie mogą zmieścić się komputer, kamera, bateria, aparatura sygnalizacyjna, spektrograf, magnetometr.

Rozważa się zastąpienie soczewki nad matrycą światłoczułą lżejszą od niej siatką dyfrakcyjną (tak zwaną "płaską tablicę fourierowską"). Wtedy komputer dokona rekonstrukcji obrazu dla różnych ogniskowych.

Być może z konieczności skąpy kwantowo sygnał będą wzmacniać lecące daleko za czipami przekaźniki sygnału.

Zasilanie czipa wymaga przełomowych rozwiązań i rozważa się różne sposoby. Uszkodzenia czipa i żagla w czasie lotu przez napotykane cząstki też stanowi poważny problem (jeszcze brak przekonujących koncepcji).

Bardzo wiekowy ale błyskotliwy fizyk Freeman Dyson mówi, że pomysł jest dobry i ma nadzieję że zaowocuje finalnie realnym i udanym jednak zastosowaniem czyli wysyłaniem w ten sposób nanostatków celem badań ... Układu Słonecznego.
Realny koszt (cudem jednak skutecznej) misji to będzie wiele miliardów dolarów (dorzucić sie będą musieli inii) i taniej o wspomnianej planecie najpewniej dowiedzielibyśmy się budując odpowiedni teleskop kosmiczny i długo rejestrując informacje o niej.

Inspiracja

Świat Nauki 4/2017

http://www.swiatnauki.pl/8,1653.html

https://www.scientificamerican.com/article/inside-the-breakthrough-starshot-mission-to-alpha-centauri/

Dorzucajcie co tam znajdziecie w necie i poza nim.

Pozdrawiam

Wreszcie zbliżyliśmy się do Pana

jako ludzkość.

Natomiast więcej o tym ważnym chemicznym odkryciu sondy wspominanym tu wyżej po angielsku przez kolegę Heweliusza można przeczytać tutaj:

http://astropolis.pl/topic/58457-oceany-poza-ziemia-newsy-z-nasa/?do=findComment&comment=677009

Pozdrawiam

EDIT:

Korekta zdjęcia Pana

(ależ one podobne przez ten przypierścień)

Musi być napisane Mak....

czyli taki

http://deltaoptical.pl/teleskop-celestron-nexstar-127-slt,d1927.html

Pozdrawiam

No i po 2 latach prób przebiłem się w Eskimosie (NGC 2392) do detalu kolejnego rzędu. Dotychczas najlepsze zdjęcie wyglądało tak http://astrofotografia.republika.pl/planetary_nebulae/images/NGC2392.jpgi tak http://astrofotografia.republika.pl/planetary_nebulae/images/NGC2392-ASI224MCmod.jpg obecnie jak poniżej, skupiamy się głównie na detalu włókien twarzy (nie pióropusza) Taki rozmiar jasnej gwiazdy centralnej względem twarzy też nie prosta sprawa. Newton 305/1500 + ASI224MCmod + UHC-S

 

Przy bandzie granic możliwości (tworzonych przez seeing).

Zdjęcie ma około 0.1 sekundy na piksel.

Moim zdaniem wyłapałeś detale półsekundowe co oznacza, że jesteś blisko arcymistrzów latających na góry na wyspach (0.4 sekundy).

Mistrzem czekania albo ... stosujesz "optykę adaptatywną Hamala" (ręczny wybór klatek to minimum)

The best conditions give a seeing disk diameter of ~0.4 arcseconds and are found at high-altitude observatories on small islands such as Mauna Kea or La Palma.

Seeing is one of the biggest problems for Earth-based astronomy: while large telescopes have theoretically milli-arcsecond resolution, the real image will never be better than the average seeing disc during the observation. This can easily mean a factor of 100 between the potential and practical resolution. Starting in the 1990s, new adaptive optics have been introduced that can help correct for these effects, dramatically improving the resolution of ground based telescopes.

Pozdrawiam

Sonda Cassini fotografuje księżyc Saturna Enceladus oraz zaczerpnęła trochę "mikrokropli" z przestrzeni kosmicznej nad nim którą dostarczają widoczne "gejzery".

Konkluzja jest taka:
Jego dno morskie ma ciepłe miejsca (systemy hydrotermalne) zapewniające warunki dla potencjalnego życia.
Woda jest tam wzbogacana w różne sole i krzemionkę.
Co więcej pojawia się w niej wolny wodór - niezły materiał energetyczny dla ewentualnych organizmów, które korzystałby z rekcji łączenia się wodoru z CO2 (powstaje metan).
Wodór powstaje w procesie "serpentynizacji" choć teoretycznie mógłby powstać z nagrzewania pierwotnych skał.

Z rewelacją czekano długo upewniając się czy przypadkiem nie odkryto zanieczyszczeń własnych (artefaktów).

Dokładniejsze badania czyli lepsze zaczerpywanie i analizowanie próbek wymagać będzie nowej misji.

Dr Waite rzekł:
"Do życia potrzebna jest ciekła woda, związki organiczne i CHNOPS (węgiel, wodór, azot, tlen, fosfor, siarka). Jeszcze nie namierzyliśmy fosforu i siarki w Enceladusie.

Potrzebujemy również pewnego rodzaju metabolicznego źródła energii, a nowe wyniki rozwiązują ten problem."

http://www.bbc.com/news/science-environment-39592059

Pozdrawiam

p.s.

Coś jeszcze tam było?

Pozdrawiam

Księżyc był za delikatną chmurką/mgłą i stworzył dookoła siebie piękne, koliste, zmienno-barwne (im dalej) halo.

Zdjęcie chyba ruszone (a może i nie ruszone, w tym wątku widzimy jak różnie światło przy Łysym się układa na fotkach).

Pozdrawiam

p.s.

Może naprawdę warto wydzielić wątek dyskusji o przewspaniałym zdjęciu Łukasza z Wołomina - jak proponowałem?

Chmury na Tytanie i zapowiedź na dziś o 20-tej konferencji NASA o nowych (potwierdzonych?) oceanach w Układzie Słonecznym.

http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/56,114881,21323034,oceany-w-ukladzie-slonecznym-i-niezwykle-zdjecia-sondy,,5.html

Wspaniałe zdjęcie samolotu na tle Księżyca w dużym powiększeniu wywołało pasjonującą dyskusję na największym polskim forum astronomicznym i zebrało sporą liczbę "lajków"

http://astropolis.pl/topic/20554-dzisiejszy-ksiezyc/page-116?do=findComment&comment=676404

Pozdrawiam

Dobrze wiedzieć (o wodorze) i zresztą jest pik w górę.

Ale ja pytałem o jakby lokalne obniżenia wykresu opisane CN. W okolicy 690 nm CN zdaje się szkodzić (przyciemnia) - to pochłania czy reemituje mniej czy co?

Pytanie o role CN wydaje się tym ciekawsze że już w 1910 roku ktoś sobie na nie trafnie odpowiedział a to było ponad sto lat temu - nihil novi sub sole

Pozdrawiam

Jedną z form transformowania ciała kosmicznego jest jego terraforming-owanie.

Naukowcy przygotowując swoje koncepcje wspierają się artystami/grafikami/itp.*

https://www.universetoday.com/121140/could-we-terraform-the-moon/

Pozdrawiam

Sorry za psucie wątku, ale dam jeszcze jeden dowód na fotomontaż zdjęcia z postu 1727.

Na załączonym screenie widać że smuga z lewego silnika pojawia się nagle tuż przy ogonie samolotu, a przecież powinna być widoczna znacznie bliżej tegoż silnika. Wyjaśnienie jest proste. Na oryginale samolot był ciemny, dlatego nie było jej widać na tle kadłuba. Po wklejeniu samolotu z innego zdjęcia autor nie domalował reszty smugi, a powinien, miałbym trudniejszą zagwozdkę.

Natomiast prawą nieco skrócił by zrównać je ze sobą.

Z położeniem tych silników (względem smug) sprawa jest subtelna. Samolot jest przechylony i może akurat jest OK.

Smugi nie są skandalicznie ciemne tylko trochę ciemne.

Ja nie zaryzykowałbym twierdzenia, że na pewno jest to nieprawdziwe zdjęcie, ale ... jestem otwarty na argumenty.

Chociaż ... troszkę mnie niepokoją te ciemne skrzydła (skoro mamy słońce nieomal za plecami - sądząc z okrągłości oświetlonego Księżyca)

Zwracam jednak uwagę, że jakieś kratery rzucają cień czyli słonce nie jest dokładnie za nami.

Zdjęcie (oryginalne) jest wybitnie atrakcyjne więc może nawet warto wydzielić wątek:

"Fantastyczne zdjęcia około-astronomiczne wzbudzające zachwyt ale i wątpliwości"

?

Pozdrawiam

Na dobsonie ("dobsonian") to właśnie taka armata jak ta 200mm - za nisko wisząca i barierka przeszkadza.

Mak to Maksutov

Przykładowe rozumowanie:

Jeśli nie chcesz ryzykować z tym niezwykle atrakcyjnym cenowo na montażu jaki zaproponował Darek (wygląda na aluminiowy ale to nie musi być problem) to bierzesz np:

https://www.telescopehouse.com/az4-2-alt-azimuth-mount-inc-stainless-steel-tripod.html
170 F

plus

https://www.telescopehouse.com/telescopes/telescopes-by-type/catadioptric-telescopes/bresser-messier-mc-127-1900-ota-optical-tube-assembly.html
297 F

plus poproś ich o jakiś okular w średnicy 1.25 cala i ogniskowej około 8 lub 9mm => powiększenie jest to:

ogniskowa teleskopu 1900 / ogniskowa okularu 9 => 211 x

Tylko upewnij się czy ten AZ4 i ten Mak połączysz bez najmniejszego problemu.

Pozdrawiam

"na wniosek Wojewody Mazowieckiego

za zasługi w działalności na rzecz rozwoju i upowszechniania wiedzy o astronomii

SREBRNYM KRZYŻEM ZASŁUGI

19. Krzyżanowski Tomasz, 20. Kwinta Maciej Robert, 21. Maciejewski Maciej Bogdan, 22. Olech Arkadiusz Kamil,

23. Polakowski Krzysztof Tomasz, 24. Stolarz Marcin Paweł, 25. Tymiński Zbigniew Piotr, 26. Wiśniewski Mariusz Andrzej,

27. Zaręba Paweł, 28. Żołądek Przemysław Andrzej"

Gratuluję !

Pozdrawiam

Dużo tego CN. My widzimy ubytek (co kradnie) czy emisję (co daje)?

Węglowe gwiazdy mają - odwrotnie niż inne - więcej węgla niż tlenu w atmosferze.

Węgiel wiąże cały tlen (w tlenek) i nadwyżki węgla tworzą inne związki.

Dość banalny to para dwóch węgli.

Ponadto "nagminne" są pary węgla z azotem (CN) czyli związku zdecydowanie trującego, znanego nam pod nazwą cyjanek.

Gdy w 1910 analiza spektralna komety Halley'a wykryła CN w jej ogonie masy ludzi zaczęły obawiać się, że zostaną podtrute jak kometa smagnie Ziemię ogonem.
Smagnęła i nic się nie stało - zbyt rozproszona ta trucizna się okazała

Pozdrawiam

"... za siedmioma górami ..." brzmi niby tylko opisowo, a tymczasem - sfotografowano siedmio-pasmo-górze !

Pozdrawiam

Ale nikt nie podtrzymał twojego Dobsona 200mm średnicy lustra bo obserwowanie nim z balkonu jest utrudnione przez barierkę balkonu

(co prawda dawno temu czytałem, że ktoś rozważał stawianie go na twardej platformie/podeście - może rozrysuj sobie sytuację "patrząc z boku" na papierze kratkowanym).

200 zawsze lepsze od 130 tylko tu miałbyś wspomniane kłopoty.

Przelicznik jest taki: maksymalne sensowne powiększenie dla lunet soczewkowych średnica soczewki w mm x 2 dla teleskopów z lustrem (jak np. Mak czy Newton) średnica lustra głównego x 1.6.

Pozdrawiam

Rany boskie taka tuba na balkon ? w dodatku powyżej limitu cenowego i dużą kasę za wysyłkę.

 

Znalazłem na szybko niedużego maksutowa idealnie na każdy balkon w dodatku w kraju pytającego.

https://www.telescopehouse.com/telescopes/skywatcher-skymax-127-telescope.html

Nieduży ,lekki w sam raz do Księżyca i planet, polecam bo wiele lat używałem prawie identycznego sprzętu na balkonie i nigdy mnie nie zawiódł.

 

1. Pisząc "bierz ten" miałem na myśli przede wszystkim model a nie konkretny egzemplarz/magazyn choć swego czasu kupiłem coś w Deltaoptical z wysyłką od razu pod Holenderską granicę w Niemczech i koszt dostawy (wtedy DHL) policzyli niewiele drożej niż wewnątrz Polski.

2. Też myślałem o Maku ale kolega wspomniał jednak o galaktykach co wymagałoby dokupienia jeszcze jakiegoś bardzo długiego okularu np. 40mm?

3. Luneta 120 mm na eq5 jest stabilniejsza od Maka 127 (dodam, że szybciej się chłodzi no i odpada obstrukcja) niemniej przyznaję ze cenę za Maka 127 znalazłeś rewelacyjną - jest pokusa!

Czy ktoś zna jakieś relacje o stabilności/działaniu tego statywu i montażu?

(przyznaję że do lunety 120mm trzeba z kolei dokupić okular około 5mm do planet)

Pozdrawiam

Doskonale zdawałem sobie sprawę z tej kwestii ale po to właśnie oni dają tam obrazek i wymiary, żeby klient się zastanowił. Skoro nie boi się sporawego Dobsona to pewnie balkon ma niemalutki

Pozdrawiam

p.s.

Mniejsze gabaryty to ten:

http://teleskopy.pl/product_info.php?cPath=21_36&products_id=2574&lunety=Teleskop_Celestron_Omni_XLT_127_Schmidt-Cassegrain_CG-4

ale droższy i jednak refraktor nie ma obstrukcji

Dołóż kapkę

I bierz ten:

http://fotozakupy.pl/product-pol-10225-Sky-Watcher-BK1201-EQ5.html

Pozdrawiam

Pozdrawiam

Tym razem odpaliłem tego niewielkiego dobsona 130/650 z prymitywnym wyciągiem helikalnym (wkręcanie jako wyostrzanie) do polowania na Jowisza.

W okularze 25mm jeszcze jako tako to wygląda.

Cztery księżyce (punkty) plus świecące, kremowe malutkie kółko (plameczka) planety - wielekości główki zapałki trzymanej w wyciągnietej ręce.

Oczywiście ta plamka nie jest stabilna (przynajmnej w moim oku/mózgu/zestawie)

Natomiast okular 10mm (też kitowy) dał coś trochę więszego ale nic detalu. Nadal niestabilna świecąca plamka w przybliżeniu kołowa ale ciut zmiennokształtna.

Okular Celestron Omni 4m Plossl - powiększenie 162x - nadal mała plama chaotyczna i tyle.

Jeśli widziałem dwa ciemniejsze pasy w którymś z tych okularów to raczej cudem, przez moment malutki.

Teleskop stał na desce przedłużającej parapet i podpartej z jednej strony na butli plastykowej z wodą - może to jakoś destabilizowało obraz. - niemniej słabo Panie i Panowie.

Planeta stwierdzona, na pewno okrągła, świeci bardzo mocno i tyle

Może trochę zgrzeszyłem że obserwowałem, z mieszkania, po otwarciu okna 5 minut przedtem.

Tak czy owak te nie tak małe 130mm lustra ale w tak budżetowym (utanionym) zestawie nie porywa (albo nie wybacza żadnych błędów).

Jak porównałem to wszystko z naszym Ksieżycem z 10mm okularem (65x) to jednak Księżyc okazał sią nadal chybotliwą ale jednak atrakcją.

Jowisza wstydziłbym się pokazać znajomym.

Szkic obrazuje obraz z 25mm.

Pozdrawiam

p.s

To niby banał ale brak statywu zniechęca do wypraw z tym teleskopem w plener bo trzeba brać ze sobą i stolik lub liczyć na drapane (obecny w terenie)

Okazuje się, że "człowiekowate" naprawdę są człowiekowate. Oznacza to, że kilka i kilknaście milionów lat temu, gdy żyli nasi wspólni przodkowie to już posiadali oni ogromną inteligencję społeczną, wyobraźnię, świadmość i świadomość swojej odrębności.

Innymi słowy nasza błyskotliwość, inteligencja, a nawet zdolność do bezinteresownego niekiedy pomagania innym nie pojawiła sie nagle tylko stopniowo i od dawna - wśród małp, a kto wie czy nie i wcześniej.

Pozdrawiam

Klasę skali Hamala można ocenić po zdjeciu Neptuna (jaki by był)

... reszta uwag w astrochacie (na dole)

Pozdrawiam

Ładnie wygląda. 177 metrów na piksel i wydaje się że rozróżnialne sa detale o rozmiarze 3x3 piksele czyli pół kilometra. Czyli o rozmiarze 0.28 sekundy. No to ocierasz się o czary

W sumie to nawet trochę czarodziejsko wyglądasz na awatarze

Pozdrawiam

Przetłumaczmy z angielskiego (Szuu czemu nie ty? wszak jesteśmy polskim portalem, isn't true? ) : "busted" = stuknięty? ... no w każdym razie "sfalsyfikowany"

Ku mojejmu zdumieniu zabawnie nazwany portal - tłiter - gdzie królują nastolatkowate, krótkie, sms-o podobne formy wypowiedzi
- jest zarazem miejscem publikowania całkiem poważnych zdjęć i filmów.

Orbitujący na ISS astronauta Shane Kimbrough udostpnia przez Twitter.com interesujące zdjęcia i filmy robione z kosmosu.
Ostatnio załapała się Warszawa (i okolice Hiszpanii).

Ktoś widzi swój dom? Pewnie nie ale mosty da się policzyć - ja tu widzę osiem ewidentnych.

https://www.wprost.pl/zycie/10049971/Tak-wyglada-Warszawa-z-kosmosu-Amerykanski-astronauta-opublikowal-niezwykle-zdjecie.html

Niby normalka ale to fajnie jeśli astronauci na ISS mają już klasyczny dostep do internetu i mogą nawet "pogadać" z rodzinką na dole.

Pozdrawiam