oicam

75x - drugi składnik był ledwie widoczny w pierścieniu dyfrakcyjnym pierwszego. 100x - ciemniejszy składnik wyraźny niebieski siedzi jak szafir/szmaragd na wyraźnie złoto-czerwonym pierścieniu dyfrakcyjnym głównego składnika😊

I po co ta licytacja? Izar i Porrima w tych dwóch długich cieniasach wyglądają rewelacyjnie😉

Zasadniczo myślę, że należy rozgraniczyć pojęcie jakości teleskopów od metody korekcji aberracji chromatycznej. To, że jakiś teleskop jest apochromatem nie znaczy, że jest wolny od innych aberracji. O ciekawi mnie skąd Sacek wziął dane o drugim szkle w TOA130. On tam nie pisze, że to ten teleskop ale po parametrach od razu widać. Drugie szkło to BSL7 w zasadzie takich samych właściwościach optycznych co BK7. Także moje wyliczenia dla TOA są poprawne. Tak samo znalazłem w tabeli dane dla Wojtkowego @wfifiak Meade 127mm f/9, rodzaje szkieł są takie jakie podał mi Wojtek. No fajna zabawa, ale to nic nie wnosi. Daje trochę wiedzy. Następny krok to zaprojektować własny obiektyw i go wykonać. Ale kogo na to stać. Szkło drogie, czasu brakuje. Edit: Chyba na tym skończę już tę dziecinadę. Te obliczenia chyba wywołują niepotrzebnie dodatkowe emocje. Jak ktoś będzie chciał, żeby mu coś policzyć to wiecie gdzie mnie szukać.

@m_jq2ak i nic nowego mi nie napisałeś. Tak jak pisałem wyżej, Askar 185 jest obarczony dużą aberracją sferyczną o różnym stopniu korekcji, a przez to objawia się jako sferochromatyzm i nie jest to aberracja chromatyczna.

To jest rozpraszanie światła niebieskiego na fluktuacjach gęstości powietrza, które mają rozmiary właśnie zblizone do długości fali światła niebieskiego. To dlatego w dzień niebo jest niebieskie. A refrakcja atmosferyczna to inne zjawisko.

@Sebastian Ś. A no nic nie wiadomo więcej co do tego zdjęcia. Może być tak jak napisałeś. Ale czy dyspersja nie psuła by też czerwonego? Pytam bo nie wiem🙂

Właśnie to lubię w tych teleskopach, dyski Airego. A jest jeszcze druga sprawa, ostrzenie. Im mniejsza światłosiła tym łatwiej trafić w obszar ostrego obrazu. Dla f/15 jest to aż 0,5mm. U mnie pokrętło mikroruchów fokusera na jeden obrót daje przesunięcie rurki wyciągu równe 0,9mm (wyciąg GSO). Dla mojego teleskopu f/5.5 to już trzeba się zmieścić w obszarze 0,066mm.

Odpowiem krótko 😊 Edit: Fajnie, że w tym poście jest zacytowana wersja bez samocenzury🤣

Ale nie chodzi tu o ostrość całości tylko zobacz na różnice między kanałami. Gdyby korekcja była dla trzech kanałów taka jak dla czerwonego to byś miał Jowisza żyletkę.

Pogoda idzie to się trochę na forum uspokoi😉 A tu jest taka fota zrobiona Askarem 185. Jednoznacznie na niej widać to co w teście DPAC, czyli 1/2 lambda aberracji sferycznej. Tylko krótkie pytanie, czy to jest wynik zadawalający? Pytam bo się nie znam na astrofotografii. Tu źródło: https://www.cloudynights.com/topic/919842-askar-203mm-apo-coming/?p=13413447

Wszyscy za oceanem chwalą te Celestrony do dzisiaj. Ludzie mają nie jedno APO a i tak dosyć często wyciągają achromat na obserwacje.

@m_jq2ak dzieje się tak, bo duża aberracja sferyczna dla niebieskiego nie pozwala na poprawne odczytanie ogniska dla barwy niebieskiej, ogniska tworzonego przez promienie przyosiowe (biegnące blisko osi optycznej). Tam jest sferyczna większa niż 1/2 lambda dla niebieskiego. Jeśli zrobię wyliczenia dla tak dużej sferycznej to wychodzi, że to jest achromat. A nie jest. Przynajmniej dwóch właścicieli tych Askarów (jednego znam przez CN i z nim pisałem) twierdzą, że tam nie ma widocznej chromatycznej. Więc pozorne odsunięcie ogniska w symulacji nie bierze się z widma wtórnego tylko ze sferycznej (nieokreślone jednoznacznie ognisko). I to by się zgadzało. Nie mamy dokładnej informacji o szkłach, chyba że ktoś tu kisi te dane, mamy relację że AC nie widać, z DPAC widzimy duży poziom sferycznej. Stąd "liliowy" zafarb w testach gwiazdowych a nie z AC. Tak ja to widzę. Tu są lepsi znawcy, ja to mam wiedzę zdobytą chałupniczo.

@dobrychemik Wszędzie piszą, że asferyzacja kosztuje, to jest chyba jedyny problem. Optyk asferyzując wybraną powierzchnię soczewki musi poświęcić na to dużo czasu. Trudniej jest kontrolować powierzchnię w trakcie figuryzacji. Jeśli jest to powierzchnia wklęsła to jeszcze jakoś to idzie, bo łatwiejsze są metody pomiaru. Dla powierzchni wypukłej robi się najpierw matrycę kontrolną wklęsłą o krzywiźnie takiej jaką ma mieć soczewka o jak najlepszym rms/p-v, a dopiero robi się powierzchnię wypukłą i bada się je przez przykładanie jednej do drugiej. Świecąc monochromatycznym światłem rozproszonym dostajemy prążki interferencyjne a z ich kształtu można wyliczać parametry powierzchni. No jest to trudne na pewno.

Dzięki Wojtku. Ogólnie nie poruszaliśmy tu jeszcze tematu, które szkła mogą ze sobą siedzieć w jednej celi. Przecież na pewno producenci dobierają je tak, żeby miały odpowiednie współczynniki rozszerzalności termicznej, żeby po wystawieniu na dwór, albo z zimna do domu szkiełko nie pękło. Te wartości S odczytywałem z wykresów, ale chyba da się je wyciągać dużo bardziej dokładnie z programów typu ATMOS, a może i z darmowego OSLO? Muszę w domu spróbować. @JSC powiedział mi jeszcze jedną ważną rzecz. Trzeba uważać na dobór szkieł. Bo z jednej strony pozbędziemy się zupełnie chromatyzmu np. dla pary szkieł FPL53 - LAKL21, ale chcąc zrobić teleskop o rozsądnej światłosile (dla mnie rozsądna to f/15 ale dla rynku to tak f/9 - f/7) trzeba wykonać soczewki o dużych krzywiznach, a to skutkuje wzrostem aberracji sferycznej i sferochromatyzmu. Poniżej rysunek z komentarzem (Sacek). Właśnie tak się dzieje dla Askara 185. To nie jest zwykły chromatyzm tylko sferochromatyzm.

Bardzo trudno powiedzieć bo nie wiemy jakie jest drugie szkło. Nie wiem Czy czytałeś @stratoglider ten link http://interferometrie.blogspot.com/ Tam jest bardzo dobre porównanie i analiza tego Bressera i SW.

No i policzyłem też dla szkła LAK31. S wychodzi 74700, a "color blur" Askar 140mm f/7 CA = 0,19 (FPL51-LAK31) Askar 185mm f/7 CA = 0,26 (FPL51-LAK31) Ot i to wszystko. Pięknie wyszło.

@m_jq2ak Myślę, że wpływ aberracji sferycznej na obraz można też przedstawić w formie linków. Albo przydałoby się skorzystać z programu Aberator i spróbować pokazać co nieco. Ale wracam do kontynuacji tamtych rozważań. Odrobiłem pracę domową i wyliczyłem te współczynniki. W tym celu skorzystałem z wykresów zamieszczonych na stronie Sacka: https://www.telescope-optics.net/designing_doublet_achromat.htm Zrobiłem cztery odczyty: 1. Kontrolny dla klasycznego achromatu na szkłach BK7 i F2. 2. Dla TOA130 i 150 znamy materiał niskodyspersyjny - FPL53, drugiego nie znamy ale jest wysokie prawdopodobieństwo, że to jest zwykły BK7. 3. Podobno dla Askarów materiał niskodyspersyjny to FPL51, drugi jest nieznany, na chwilę załóżmy, że to też BK7. 4. Dalej Askar FPL51 ale jako drugie szkło wziąłem lantan LAKL21. Dla klasycznego achromatu wyszło podręcznikowo S = 1809. Zazwyczaj dla achromatów podaje się S z przedziału 1800 - 2000 więc wydaje się, że wynik jako kontrola poprawności obliczeń jest dobry. Zastanawiałem się, czy dla trypletów S oblicza się tak samo jak dla dubletów i znalazłem potwierdzenie, że dla trypletów zbudowanych z dwóch rodzajów szkieł liczy się to tak samo. Trzecia soczewka w tryplecie nie ma za zadanie korygowania widma wtórnego. No to jedziemy. Dla zakładanych przeze mnie materiałów obiektywów TOA dostałem S = 32220. Takie same obliczenia wykonałem dla Askara z BK7 i dostałem S = 8263. No i oczywiście para FPL51 - LAKL21 wyszło bardzo fajnie S = 18000. No to już możemy spokojnie policzyć "color blur". Askar 140mm f/7 - CA = 1,7 (FPL51-BK7) Askar 185mm f/7 - CA = 2,3 (FPL51-BK7) Askar 140mm f/7 - CA = 0,81 (FPL51-LAKL21) Askar 185mm f/7 - CA = 1,08 (FPL51-LAKL21) TOA130mm f/7,7 - CA = 0,38 (FPL53-BK7) TOA150mm f/7,3 - CA = 0,47 (FPL53-BK7) Czy tak jest to tego nie wiem. Wyniki są bardzo ciekawe. Mi osobiście bardzo podoba się ta zabawa z liczbami. Dużo się nauczyłem. I teraz co do realności tych wyników. Tak jak pisałem wcześniej oprócz szacowania aberracji sferycznej próbowałem oszacować też wtórne widmo dla chromatyzmu dla badanego Askara 185. Przez to, że jest on obarczony bardzo dużą aberracją sferyczną trudno jest ustalić odległości między ogniskami (czerwonym a zielonym i niebieskim a zielonym). Wynik jaki otrzymuję ze wzorów ze strony Rohra jest znacząco większy od powyższych wyliczeń. I z tym Was zostawiam. Jako powiew optymizmu powiem, że da się dla Askara dobrać jeszcze lepsze szkło. Problem w tym, że nie wiem czy z tych wybranych szkieł da się zrobić taki refraktor. Tu chodzi o aberrację sferyczną przy f/7. Może być tak, że siedzi tam jeszcze lepiej spasowana para i zwykły chromatyzm jako widmo wtórne nie będzie prawie w ogóle występowało jako takie, a wrażenie chromatyzmu będzie wynikiem dużej aberracji sferycznej i sferochromatyzmu, który dla Askara 185 jest zdecydowanie duży. Zatem rozważając szkła to raczej na pewno będzie APO, ale obraz nie może być wolny od AC przez obecność znaczącego sferochromatyzmu. Myślę, że to wyczerpuje pytania APO czy nie APO. Ot cały wywód. P.S. W wolnej chwili spróbuję zrobić obliczenia dla tego lepiej dopasowanego szkła lantanowego (LAK31). Myślę, że wynik będzie zbliżony do tego dla TOA.

@lkosz no to masz na temat. Te same obliczenia dla tytułowego byczka - Askar 203. "Color blur" ~3.55. To o czym chciałbyś żebyśmy tu pisali? No fajnie, że robią tego Askara. Tyle można by powiedzieć. No jeszcze można się zastanawiać nad montażem.

@TUR wynik razy 3. Czyli 9,69😀

Ja jeszcze tylko dodam, że wynik 3,23 nie jest jakiś zły. Dla tak dużego refraktora. Wynik jest lepszy niż dla podręcznikowego refraktora 90mm f/10. Ale nie mylmy tego podręcznikowego 90mm z SW90 f/10 bo SW nie jest podręcznikowe. Kto patrzył przez SW80/400 i przez starego Vixena 80/400 to wie o czym mówię.

S = (V1 - V2) / (theta1 - theta2), gdzie V1,2 to liczba Abbego, a theta1,2 to dyspersja dla rozpatrywanych linii widmowych😃 @JSC Ty to czaisz te wykresy dla szkieł to na pewno coś podpowiesz. Ja przysłaniałem swojego 102 f/9.8 i za Chiny Ludowe nie widziałem AC a bardzo się starałem! Także myślę, że wynik jest realny klasyfikując go blisko APO.

I przez to współczynnik S będzie inny. To da się policzyć bo mam wzory na to S😆

Wojtku, raczej i dla Askara. Kwestia tylko jakie dokładnie szkła siedzą. To jest ukryte w tym S. Jeżeli tryplet jest zbudowany z dwóch rodzajów szkieł to mamy ten sam wzór. Jeśli szkło jest takie jak w SW150ed to mamy ten sam dokładnie S, tak wyczytałem.

Ja tylko mogę poprosić o jedno, jeśli ktoś widzi gdzieś błędy w tym co napisałem niech mnie skoryguje. Nie chcę, żeby po forum krążyły jakieś półprawdy. Niestety literatury jest jak na lekarstwo. I w zasadzie o każdy kawałek wiedzy trzeba dłubać w internetach i szukać książek. To CA ze wzoru to tak naprawdę określa ile razy większe jest rozmycie badanych linii światła wokół zogniskowanego krążka Airy. Tutaj linia czerwona i niebieska wokół zielonego krążka Airy. No i na logikę, jeżeli mamy całe widmo ukryte w krążku Airy to nie ma szans na zaobserwowanie chromatyzmu. Jeżeli rozmycie jest 2x większe od krążka Airy no to już coś widać, a więcej to po prostu widać. Tu kilka wyliczeń dla innych teleskopów, żeby była skala odniesienia: APO/semiAPO: SW100ed - 0,74x SW80ed - 0,71x SW72ed - 1,52x SW150ed - 2,29x TS60ed f/6 - 0,68x SW120ed - 1.07x FOA60 f/8.8 - 0.31x FS60CB f/5.9 - 0.46x Achromaty: 60mm f/13.3 - 1,65x 80mm f/15 - 1,96x 90mm f/10 - 3,3x 60mm f/15 - 1,47x 54mm f/16.85 - 1,17x 50mm f/20 - 0.92x 102mm f/9.8 - 3.82x 80mm f/11.4 - 2.57x 102mm f/4.9 - 7.65x 120mm f/5 - 8.82x

@YOKER, @m_jq2ak pamiętajcie, że to jest przy założeniu, że wzór będzie taki sam. A tego do końca nie jestem pewny. Dlatego czasami wolę nie przywoływać konkretnych liczb bo te "założenia" ktoś puści mimo oczu/uszu i patrzy stricte na liczby. A później lawina emocji...