JaLe

Stacja krąży po orbicie ze względu na mikrograwitację? Nie zgadzam się. Co miałeś na myśli?

Witam Poniższe pytanie nurtuje mnie już od pewnego czasu.

 

 

Nieważkość – stan, w którym działające na układ ciał siły zewnętrzne nie wywołują wzajemnych ciśnień (nacisków) części układu na siebie, a wewnętrzne oddziaływania grawitacyjne są pomijalne. […]

W szczególności nieważkość występuje, gdy na ciało działa tylko siła grawitacji.

Źródło: Wikipedia

 

Czy grawitacja może wywołać nacisk wewnątrz układu?

Na poniższym rysunku symbolicznie została przedstawiona ziemia i lina która w czasie 0 jest prosta. Po upływie dowolnego czasu lina zacznie wyginać się w jej kierunku, ponieważ grawitacja planety tworzy pole centralne.

Jeżeli to zjawisko miałoby miejsce, pole grawitacyjne poprzez wywołanie oddziaływań na linie wykluczyłoby jej przebywanie w stanie nieważkości. Oznaczałoby to że grawitacja wyklucza nieważkość.

Odnośnik do rysunku http://ifotos.pl/z/sswrqpq

 

Wiem że model który przytoczyłam nie jest idealny ponieważ nie uwzględnia m.in. orbitowania liny, jego celem jest jedynie zobrazowanie bardzo słabych sił które oddziaływają na wszystkie obiekty znajdujące się na orbicie , niezależnie od wielkości. Efekty ich działania po prostu nie są widoczne ze względu na skalę.

 

Przypuszczam że moja wątpliwość może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia nieważkości, w takim wypadku proszę o sprostowanie.

Tylko Wy często pisząc "Ją" macie często na myśli jądro, małe okrągłe puchate coś na tle miejskiego nieba, a obserwator spodziewający się zobaczyć to

 

 

lub choć coś zbliżonego bez problemu przeoczy to co wy bez problemu widzicie

 

A czego spodziewa się obserwator?

Ale tak przecież w większym lustrze jest widoczna M31, oczywiście w odpowiednich warunkach i bez kolorów.

Jedna uwaga:

 

Moim zdaniem różnica między nieważkością (idealną) a mikrograwitacją, o ile jakakolwiek jest (bo przecież to właściwie synonimy) jest jedynie ilościowa.

W nieważkości mówimy, że siła = dokładnie 0, a w mikrograwitacji że siła jest zaniedbywalnie mała. Nie zmienia to faktu, iż jedno i drugie opisuje zarówno stan pozbawiony źródeł grawitacji jak i układ spadający swobodnie. Mówi o tym zasada równoważności. Obydwie sytuacje opisują w lepszym lub gorszym przybliżeniu warunki na stacji kosmicznej.

 

Jakościowa różnica istnieje jedynie pomiędzy globalnie płaską przestrzenią, a wewnętrznie zakrzywioną przestrzenią z układem, w którym lokalnie znikają siły (układ swobodnie spadający).

W pierwszym wypadku siły zerują się obojętnie od układu odniesienia, a w drugim - jedynie w szczególnym wypadku swobodnego spadku.

Różnicę tę można odkryć jedynie badając siły pływowe - gradient pola. W przypadku nie tylko braku pola grawitacyjnego, ale nawet braku jego gradientu (czyli pole jednorodne) nie jesteśmy w stanie odróżnić w żaden sposób czy jesteśmy w pobliżu źródła grawitacji czy w płaskiej, pustej przestrzeni. Przynajmniej dopóki nie zaczną działać inne siły czy oczywiste ograniczenia które bardziej namacalnie dadzą nam poznać, że np. właśnie spadliśmy na źródło grawitacji

Właśnie przykład ze stacją jest idealny dla zobrazowania mikrograwitacji Dzięki niej przecież stacja krąży po orbicie.

W stanie nieważkości (zaistniałym wewnątrz samolotu) znaleźli się tutaj, w szczególności, wybitny fizyk S.Hawking oraz widoczne na pierwszym planie jabłko. Oddziaływanie grawitacyjne jabłka na Hawkinga oraz Hawkinga na jabłko są pomijane (bo znikome). Na tak małym obszarze siła grawitacji generowana na jednostkę masy obiektów jest praktycznie jednakowa bo wszystkie są praktycznie jednakowo BARDZO daleko od środka naszej planety (oraz od Słońca i Księżyca) . Dlatego pole grawitacyjne wewnątrz tego samolotu uważać możemy za prawie idealnie jednorodne.

 

Grawitacja Ziemi (i Słońca i Księżyca) nie spowodowała też ciśnienia jabłka na Hawkinga ani Hawkinga na jabłko - nie naciskają one wzajemnie na siebie.

 

Pozdrawiam

Należałoby dodać, że są pod wpływem mikrograwitacji, a nie nieważkości.

Wczoraj dopisały dużo lepsze warunki | Newton 305/1500 ASI120MM

 

Merkury 25-06-2016

Dopiero teraz zauważyłem to zdjęcie i nawet nie przypuszczałem, ze coś takiego jest możliwe. Twój sukces jest chyba porównywalny ze złapaniem chmur na Neptunie przez wessela.

Hamal czy stosowałeś jakieś filtry ?

Co to za mgławica obok Del Sco ?

Witam. Około 2 tygodnie temu kupiłem teleskop Sky-Watcher (Synta) BK1309EQ2, od tamtego czasu na obserwacjach byłem może z 5 razy. Głównie patrzyłem na piękno planet (Jowisz, Saturn, Mars), księżyca, trochę popatrzyłem na Słońce przez folię ND 5 oraz bez celu kręciłem pokrętłami i patrzyłem na gwiazdy. W pewnym momencie przypomniałem sobie po co go tak właściwie kupiłem, żeby obejrzeć jakieś piękne galaktyki i mgławice. Aż w końcu pewnego razu skierowałem teleskop w miejsce gdzie powinna znajdować się galaktyka Andromedy i ku mojemu zdziwieniu nie zobaczyłem jej. Krążyłem w miejscu w którym powinna się znajdować ale po około 30 minutach bez żadnego skutku zebrałem sprzęt i zawiedziony poszedłem do domu. Pomyślałem, że to wina księżyca bo były to 2 dni przed pełnią. Tydzień po pełni (w tą sobotę) wyszedłem znów ale tym razem też jej nie zobaczyłem ale tego razu jeszcze chciałem poszukać jakiś innych obiektów ale prócz planet niczego nie widziałem. I w tym miejscu chcę się zapytać czy jest to wina mojego sprzętu czy to ja jestem jakiś zje... popsuty. Czy może być to po prostu mój brak doświadczenia? Za tydzień dziewczyna chce do mnie przyjechać na całą noc na obserwacje ale co ja jej pokaże, 3 planety i tyle? I jeśli byłby ktoś w stanie to niech napisze mi kilka najjaśniejszych, najlepiej widocznych, najłatwiejszych obiektów do zaobserwowania. Z góry dziękuję

Dla mnie to teleskopy do obserwacji DSów zaczynają się od lustra 300 mm. Poniżej tej średnicy to atrapa teleskopu.

Ja nie wymieniam tylko modernizuję, ten sam montaż od 10 lat dźwiga różne różności.

Jak policzyłem to w sumie 12 różnych teleskopów

W sumie jak się wpatrzę to widać pustułkę

Ehhh, wiem... ale takie niebieskie tło jest tak podobne do tego co widziałem w okularze :-)

Z tym, że na Twoim zdjęciu wyszło Ci zielone

Zaczyna przypominać element z "Gwiazdy Śmierci"

Czekam na relacje. U mnie niestety zjawisko utonie za ścianą drzew :/

Zawsze coś tam można zmniejszyć w postprodukcji.

EURO :-)

http://www.teleskop-express.de/shop/product_info.php/info/p7490_Vimech-EQ6-Wedge-for-fast-and-easy-alignment-and-more-stability-for-your-mount.html

Czyli zgadza się z moja prognozą. Biorąc pod uwagę nasze zarobki powinno kosztować 325,- Pln oczywiście + vat.

To ja wole moją modyfikacje (dwie utwardzone śruby) za kilka zeta

Wysłane z mojego SM-J500FN przy użyciu Tapatalka

Mnie się to podoba. Kwestia ile kosztuje ? Jeżeli tak do 500,- to jest się nad czym zastanowić .

Wczoraj z SCT8" + ASI224 drizzle x 1.5

Wczorajsza mozaika kilku paneli z Księżyca. Po ostatnich opadach była świetna przejrzystość, czego nie mogę napisać o seeingu. Gdyby te dwa czynniki się zgrały

Zapomniałbym napisać, że nie wiem dlaczego, ale jakoś od razu w oczy rzuciła mi się Rima Sirsalis.

Tych artefaktów jest znacznie więcej, bo około 20.

Fajne zdjęcie. Ale opis dość dziwny :/

Sezon ogórkowy uważam za otwarty

Moi drodzy, nie trzeba balonu

Z tego co zauważyłem to bardzo daleko mu do wysokości uzyskanej za pomocą balonu.

To jest taka namiastka tego co można zyskać, ale zabawa ciekawa.

Mocno kibicuję, ale mam pytanie: jak wygląda procedura "prawna" takiego przedsięwzięcia? Można tak sobie wysyłać cokolwiek na wysokość przelotową?

http://www.ulc.gov.pl/pl/