DominikRD

Fizyka, którą znamy tutaj na ziemi tyczy się tylko i wyłącznie Nas samych. Opisujemy to co jest wokół Nas ale nie ma to zastosowania do wszechświata. Część zagadnień opisaliśmy ale to jest kropla w stosunku co jest nie odkryte i nigdy nie zostanie. Kuriozalne jest to iż w mechanice kwantowej nie jest nic podobne do świata ogólnego który znamy. Zmieniając punkt odniesienia np. galaktyka to to co dzieje się na Najszej planecie też można nazwać mechaniką kwantową. I można iśc tak dalej. Czyli mamy mechanikę kwantową w mechanice kwantowej kwantów .

Mi również się wydaje, że grawitacja w porównaniu do innych "sił" jest mniej znacząca.

Witajcie, Może ktoś z Was miał do czynienia z próbami fotografowania ciemnego nieba w szczególności pierwszym modelem z tytułu tematu? Posiadam jeden i drugi (lustrzanki jeszcze się nie dorobiłem ). A630 w porównaniu do Coolpix'a L120 powinien słabiej wypadać w robieniu zdjęć. Po wczorajszych pierwszych próbach focenia "Łysego" strasznie się rozczarowałem Nikonem a przecież to o wiele nowszy model. No chyba, że ja czegoś nie potrafię znaleść. W Canon'ie mogę ustawić sobie np. czas naświetlania 30s i zrobić 10 zdjęć z automatu. Czegoś takiego nie znalazłem w Nikonie. Czy może jednak się mylę? Może jakieś porady dla "kompaktowca"? Poza tym dziś znalazłem coś ciekawego tutaj do A630 więc będziemy walczyć: http://astropolis.pl/topic/22771-jak-z-kompakta-zrobi-automatyczne-obserwatorium/?hl=%2Bcanon+%2Ba630 http://astropolis.pl/topic/18276-chdk-firmware/?hl=%2Bcanon+%2Ba630

Zdjęcia świetne! Podobają mi się. A ruiny, coś wspaniałego! Robią niesamowity klimat.

Oooo, fotka bardzo fajna A co do mnie to będziemy pracować na tym. Jednakże przydałby się lepszy aparat.

No fakt nie przeskalowałem zdjęć.

Uwaga moje pierwsze fotki więc proszę o wyrozumiałość! Księżyc 10.02.2014 Sprzęt: SW 150/750 EQ3-2 chłodzony około 20 min., ponieważ warunki zaczęły się pogarszać. I tak już były kiepskie. Temperatura 0*C. Zdjęcia wykonane za pomocą projekcji okularowej aparatem Canon PowerShot A630, bez prowadzenia, jedna klatka z tzw. "ręki" + okular zwykły z zestawu. Zdjęcia przed obróbką i dwa następne po szybkich kliknięciach.

Cześć, czołem Marcin! Jest mi miło Cię tutaj powitać. Na początek świetny sprzęt. Nie pozostaje nic życzyć innego jak dobrej pogody i wytrwałości w nauce

Poszło PW

Dla doświadczonych to wiadomo sprawa. Jednak dla Nas "początkujących" to w sam raz. Niczego więcej nie potrzeba. Tym bardziej jeśli ktoś nie preferuje Dobsona.

A wiadome jest czy czarna dziura moż się "zapadać"?

Tak sobie ostatnio rozmyślałem i postanowiłem się z Wami tym podzielić. Nie wiem czy już na forum coś takiego padło lub ktoś wogóle tak pomyślał. Jeśli pod jakimś względem źle rozumuję to proszę mnie "nawrócić". Ja mam dwa pogląday: 1) Wszechświat jest skończony a dlaczego? To ma związek z czarnymi dziurami. Wiadomo, że się pojawiają ale też i mogą znikać. Również uznaje się, że czarne dziury mogą się łączyć. Dajmy na to, że czarne dziury będą się łączyć i pochłaniać wszystko co spotkają na swojej droge. W wyniku takie procesu będzie coraz częściej dochodziło do pochałaniania jednej przez drugą aż.... w końcu zostanie tylko jedna. Ze względu na to jak bardzo jest wszystkim "napompowana" oraz procesy jakie zachodzą w niej ( bo tego nie wiemy) zaczeni się kurczyć aż do nieskończenie małego punktu o nieskończenie dużej grawitacji i masie, osobliwość. Po czym nastapi kolejny Big Bang. I tak cykl będzie się powtarzał w kółko. 2) Tutaj to już mnie poniosło: cały wszechświat jaki znamy i widzimy jest w środku czarnej dziury! Niby obiekt będący w pobliżu czarnej dziury jest początkowo rozciągany a potem wsysany ale ktoś to zbadał dokładnie? Również nie wiadomo jakie procesy zachodzą w środku. To. że wszechświat się powiększa może świadczyć to o tym, że czarna dziura wciąż pochłania nowe obszary. Nawet jeśli udałoby się Nam dotrzeć do granicy Wszechświata/czarnej dziury, to nie uda się Nam nic zobaczyć/przekroczyć jej bo widome jest, że z czarnej dziury nic się nie wydostanie nawet światło. Co sądzicie o tym?

Ano właśnie. Sam też stałem przed tym dylematem. Chciałem oglądać to i to (jak to każdy początkujący amator). Wiadomo, że jak kupisz sprzęt to i jedno i drugie zobaczysz ale w miarę jedzenia apetyt rośnie. Teraz zakochałem się w DS'ach. Planetę też obejrzę aczkolwiek DS to DS Planety to dla rodziny i znajomych jak chcą coś zobaczyć Wspomniałeś o obserwacjach w plenerze. Nie jestem ekspertem ale wydaje mi się, że dobson może być uciążliwy na plener. Paralaktyk chyba będzie lepszy. I wcale aż tak bardzo nie należy się go bać. Jesli ma się tylko dobre chęci to idzie go ogarnąć.

Należałoby jeszcze zadać pytanie co byś bardziej chciał oglądać?

Ja w astrofoto jestem kompletnie zielony, tylko tyle co kumam obróbkę zdjęć. No ale tutaj to zostałem "zastrzelony". Kawał dobrej roboty i gratuluję efektu! Sam o czymś takim marzę

Ale jak kolega napisał gabaryty bez znaczenia to można. Tylko do tego to już trzeba użyć EQ-5. Ja zacząłem przygodę ze swoim SW 150/750 EQ3-2 i jestem baaaardzo zadowolony. Fakt, że w miarę jedzenia apetyt rośnie ale nie wysztko odrazu. Podobnie jak kolega Teo nie trzeba odrazu ruszać z 12", mozna kupić coś tańszego i dokupić okulary. Bo ja już widzę, że mi by się inne przydały. Jeśli chodzi zaś o sam montaż to wiadomo, że Dobson dla kogoś zielonego będzie najłatwiejszy. Chodź sam wybrałem przeciwieństwo tej opcji. I również tutaj jestem zadowolony z tej decyzji.

Radom a dokładnie Dominik wita wszsystkich maniaków czarnego nieba! Niech ciemna, bezchmurna noc będzie z Wami wszystkimi! Zainteresowany od dawna astonomią od niedawna zacząłem zgłębiać wiadomości. Również dorobiłem się swojego pierwszego sprzętu SW EQ3-2 150/750. Jest dobrze i mam nadzieję, że będzie lepiej . Pozdrawiam, Dominik!

Poszedł mail