Heniek

Profil 50x50 może być. W Castoramie kupiłem kątownik 50x50 (silnik ma 42x42) i zniego zrobiłem budkę na silnik. W EQ5 jest chyba podobnie jak w GPD i jest wcięcie 7mm na śrubę mocującą. Do tego rusztowania dokręciłem kawałek płaskownika o grubości 7mm, zrobionego ze starego radiatora.

Poćwicz z różnym naciągiem paska. Teraz jest pewnie zbyt sztywny. Z wykresu wynika, że jest jeszcze jeden okres 400s pochodzący od przekładni 1:120. W tym układzie nie da się zastosować PEC. Wymian silnika jest nieunikniona. Nie wiem, czy będzie pomocne, w jaki sposób rozwiązałem u siebie.

Nie, to nie z Lidla, a montaż Soligora. Tak nazwał go Hamal. Mój wyglądał tak, jak na zdjęciu z lewej. Mak102 ma bodajże 1300mm ogniskowej. Bez problemu można ręcznie prowadzić 500mm, a może i dłuższe. Trzeba by spytać Lemarca. On jest w tej materii najlepszym specem.

No to przekroczyłeś Rubikon. Gratuluję. Znam to uczucie radości i satysfakcji. Teraz kilka rad. Wokół jasnych gwiazd są takie czarne uszy. Software kamerki próbuje wyostrzyć obraz i daje takie niezbyt ładne efekty. Radą na to jest wymiana firmware kamerki za pomocą programu WcRmac na Optimized Color, a najlepiej na tryb RAW. Operacja jest zupełnie bezpieczna, nic się nie zepsuje. Kolor zależy od ustawień przycisków, jedynie w trybie RAW jest niezależny od ustawień. Ciemne kreski po darkach można zlikwidować składając ekspozycje medianą, w K3CCDTools chyba niedostępną. Proponuję bezpłatny Iris. Z moich doświadczeń wynika, że Heliosa trzeba przymykać do 4. Kamerka Vesta jest 8-bitowa i może odwzorować jedynie 256 poziomów, co przy mocno kontrastowych obiektach nie daje najlepszych rezultatów. Jasne obszary stają się przepalone. Wyjściem jest robienie ekspozycji w postępie geometrycznym, tzn. robisz x ekspozycji 2s, y ekspozycji 4s, z ekspozycji 8s itd. To pozwoli na zwiększenie dynamiki. Do ustawiania ostrości świetny jest program QCfocus. Fociłem kiedyś Vestą SC1 i uzyskałem takie efekty Życzę uzyskania lepszych.

Mam podłączony katalog USNOA 2.0. Nie ma znaczenia na którym dysku, u mnie akurat na :E. Zbiory masz coś nie takie. U mnie wygląda to tak:

Trzeba tylko w logu zamienić kropki na przecinki.

Po przeczytaniu tego tutorialu nie zgadzam się z tym zdaniem: Ta czarna maź, którą większość pracowicie wymywa, to zapewne jest smar z dodatkiem dwusiarczku molibdenu tzw. smar molibdenowy. Znakomicie nadaje się do łożysk ślizgowych i prowadnic. Zapobiega zacieraniu. Większość smarów jest robiona na bazie mydła litowego. Smar molibdenowy też, jak i TOWOT. Pisanie o smarze litowym jest mało precyzyjne.

Przejrzałem tę stronę. Układ ten realizuje tylko komendy guide i focus. Nie da się zrealizować na nim funkcji GOTO. Jedynie guiding, a ten prościej zrobić z relay boxem, którego schemat jest wcześniej w tym wątku. Aby biały EQ6 pracował z programem planetarium, potrzebny jest pilot SynScan i sterowniki Celestrona w ASCOMie. Ze zwykłym pilotem nie da rady. Pomiędzy silnikami, a programem planetarium musi być układ, który po otrzymaniu rozkazów z programu o ile ma się przemieścić teleskop, przeliczy to na ilość kroków silnika. Nie jest to sprawa banalna.

W Maximie DL. Jedną klatkę musiałem odrzucić, kiedy kometa była najbliżej gwiazdy, ponieważ software gubił się i nie potrafił właściwie zestakować. Stąd ta przerwa.

Zabawiłem się z ostatnią ekspozycją M27 w H-alfa. Dołożyłem kolor, który zrobiłem w zeszłym roku, jeszcze starymi filtrami RGB Baader Planetarium. Dla porównania postaram się zrobić filtrami Astronomik.

Paweł zainspirował mnie z kometą i spróbowałem ją zrobić 03.05, ale niestety z miasta. Gwiazda, którą nieomal kometa zakryła, to TYC3101-01132-1. Ekspozycje 40 sekundowe. Przy dłuższych widać już ruch jądra. Jeszcze złożenie na kometę.

Ciebie pewnie interesuje HEQ5, a ja mam coś innego i nie sądzę aby było to przydatne. A może źle zrozumiałem intenecję. W takim razie doprecyzuj pytanie.

Przewody są o cały rząd wielkości za długie. CCD w części jest elementem analogowym i co byś nie robił, to będą straty na przewodach. W mojej wersji SC2 czip nie był dalej od płytki niż 1 cm i nie było problemów.

Nie ładuj się Hans w ten czip. On jest kolorowy i daj sobie spokój z kolorowymi. Z takim małym pikselem nadaje się do planet. Sony podaje czułość czipów w mV dla akumulacji w czasie 1/30s. Dla ICX262AQ dla kanału G - 270mV R=0.45G B=0.5G ICX242AL używana w Veście SC3 - 880mV ICX285AL używana w Artemis 285 - 1300mV To powinno Ciebie przekonać.

Mam chyba ten sam problem co Jale. Muszę wymienić monitor, bo na moim nic nie widzę. Po rozjaśnieniu faktycznie widać to i owo. Przyczyna jest taka, że u sąsiadów była imprezka na wolnym powietrzu i świecili halogenem. Musiało się dostać jakieś światło pasożytnicze i flat field wymiękł. M27 robiłem nad ranem, gdy towrzystwo już się zmęczyło. Absolutnie nie pomyliłem kulek z Abellami. Te drugie na wyjeździe i bez Księżyca.

Może lokalnie tak, ale cała aglomeracja, a w szczególności port, załatwiają mi niebo na cacy. Tło nieba mam na pewno jaśniejsze. Jacek, naświetlałem ten obiekt 40 km od centrum miasta. Ty masz dłuższą ogniskową i lepiej przyciemnia tło nieba.

Nic Jacku nie robiłem oprócz kolimacji, no i wstawieniu korektora komy. Widzę, że Admin preferuje M27, więc niejako zostałem zmuszony do zapodania stacka. Stack z 10 ekspozycji 4x5min 4x10min i 2x15min. Chciałem złapać ring zewnętrzny i wydaje mi się, że coś tam majaczy. Muszę spróbować pod ciemnym niebem. 15 minutowe ekspozycje nic już nie wnosiły, jedynie podnosiły poziom tła.

A nie pomyślałeś o wymianie czipu na B/W w swojej kamerce? To jest najtańszy wariant. Czułość wzrosłaby około trzykrotnie. Niestety nic taniego nie znajdziesz, zakładając rozdzielczość większą niż 700x500. Cenę determinuje czip CCD.

Zacny zasięg wyszedł, chociaż to z miasta. Z tego co wiem, to mieszkasz niedaleko Henryka, a to skraj miasta. Tylko jak długo? Do 2000 roku też miałem w miarę ciemno, ale dzielnica stała się nagle modna i eksplodował boom budowlany. Ciemne niebo bye bye.

No oczywiście, że miałem. Była wyraźna poprawa, ale chciałem jeszcze większej precyzji. Zamówiłem właśnie w SEMOCON.

A które to gwiazdy porównania?

Zrobienie otworów w kólkach zębatych jest bardzo krytyczne. Ja dałem do zakładu mechaniki precyzyjnej z prośbą, aby zrobili najdokładniej jak potrafią. Miałem silniki Teleskop-Service (MT-1 compatible), ale jak czytałem to MT-1 też miały problem 15 sekund. Źródłem błędów o okresie 15 sekund była zębatka, która przenosiła napęd na ślimaka. 15 sekund, tyle trwa zmiana zęba, którego profil jest niewłaściwy i powoduje nierównomierne obroty ślimaka. Pasek zębaty jest pozbawiony tej wady. Drugim źródłem błędów ruchu obrotowego była przekładnia 1:120, która składa się z 2 kółek zębatych. Każde z tych kółek dokładało swoje własne PE. Wymieniłem silnik na Sanyo Denki SH1424-0441 o kroku 0,9 stopnia. Zastosowałem przekładnię pasową zębatą 1:2 o podziałce MXL (najdrobniejsze zęby). Silnik ma duży moment obrotowy, bo przy tak małej przekładni musi mieć. Przy pracy półkrokowej widać by było kwantyzację ruchu tj. jeden półkrok silnika przesunie teleskop o 5,6 sekundy, a rozdzielczość kamery wynosi 1,66 sekundy na piksel. Z gwiazd robiłyby się kreseczki. Mam kontroler, który pracuje w trybie 64 mikrokroków i jeden mikrokrok robi ruch o 0.18 sekundy. Więc wszystko gra. Silnik osi DE jest mniej krytyczny i można pozostawić fabryczny. Wymieniłem jednak oba i mam całkiem szybkie GOTO.

Zakończyłem pewien etap modyfikacji montażu (wymiana silników i przeniesienia napędu) oraz wymianę wyciągu umożliwiającego zastosowanie korektora komy. Weekend był długi i pogodny, tylko ten Księżyc... Pozostają jedynie jasne obiekty. 3.05 robiłem M92 Luminacja 18x60s 1x1 RGB 8x60s 2x2 Następnego dnia M13 Luminancja 20x60s + 16x120s 1x1 RGB 10x90s 2x2 Korektor komy zdaje egzamin, chociaż sam wyciąg i adapter korektora z dwiema śrubami blokującymi nie zapewniają właściwej sztywności. Myślę już o dorobieniu trzeciej śruby. Najbardziej zadowolił mnie montaż. Wymiana silników i kół zębatych, to strzał w dziesiątkę. W połączeniu ze sztywnym guiderem pozwala na całkiem przyzwoite prowadzenie. Czasy dla gromad kulistych są śmieszne, pokazuję więc jedną 10 minutową klatkę (Ha) znanego obiektu. Taka klatka zastępuje chyba wykresy PE i takie tam.... Zestaw kamera Artemis 285, telskop Soligor MT-800 + korektor komy, montaż Vixen GPD, guiding SW90/1250 + Vesta SC3

Zacznijcie od wyeliminowania błędów o najmniejszym okresie. Powstają one przy zazębianiu się zębatki silnika i ślimaka. Jak nie jesteście przekonani, to policzcie ile jest zębów na zębatce ślimaka i prównajcie to z wykresem. Najlepiej wymienić zębatki na koła zębate i pasek o podziałce MXL (najdrobniejsze zęby). Pasek obejmuje połowę obwodu koła i nie wprowadza błędu. Pozostałe błędy PE bez problemu można zniwelować guiderem. Z OFF-AXIS guiderem do Newtona byłbym sceptyczny. Zabraknie ostrości.

Bardzo odradzam takie jednopunktowe mocowanie. Jest bardzo podatne na ugięcia, których nie widać, bo są bardzo małe. Dwupunktowe mocowanie zapobiegnie frustracji. Wszystko zrobiłem w warunkach domowych. W obejmach trzeba wywiercić po trzy otwory średnicy 4,9mm i nagwintować fi 6mm. Chyba nie muszę objaśniać, jak wyznaczyć 120 stopni? Otwory muszą być wywiercone prostopadle do obejmy, w przeciwnym wypadku skutkuje krzywym wkręcaniem się śruby. Mam wiertarkę stołową, więc nie miałem problemu. Na końcu śruby dałem nakrętkę z kontrą i filc. Usztywniłem dodatkowo obejmy dwoma kształtownikami aluminiowymi. Sztywność, sztywność über alles.