-
Postów
3 839 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
-
Wygrane w rankingu
63
Typ zawartości
Profile
Forum
Blogi
Wydarzenia
Galeria
Pliki
Sklep
Articles
Market
Community Map
Odpowiedzi opublikowane przez diver
-
-
5 godzin temu, bacHor napisał(a):
Chyba już można zacząć wróżyć z fusów i zapowiada się jedna czysta noc z czwartku na piątek. Reszte czasu spędzimy na debacie pod pochmurnym niebem.
Z kolei na Środkowym Wybrzeżu odwrotnie. Chyba więc odpuszczę ten zlot i zostanę w domu...
-
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
Mgławica planetarna Abell 39 (oznaczana również jako PN G047.0+42.4, PN A66 39, PK 047+42 1) w Herkulesie odnotowana została pierwszy raz w 1955 roku w katalogu George'a Abella pod numerem 27 (w katalogu z 1966 Abell Catalog of Planetary Nebulae roku jest oznaczona numerem 39). Została odkryta przed sierpniem 1955 przez George'a Abella i/lub Alberta George'a Wilsona.
Jest dość ciemną mgławicą planetarną o niemal idealnym sferycznym kształcie. Jednak jej jasność nie jest całkiem symetryczna. Widać pewną asymetrię na osi wschód-zachód. Wyraźna jest też jaśniejsza otoczka, dzięki czemu obraz nabiera pewnej plastyki. W oparciu o zmierzony rozmiar wizualny, odległość oraz zakładaną prędkość ekspansji 32-37 km/s oszacowano, że wybuch gwiazdy nastąpił ok. 11000 tys. lat temu.Centralna gwiazda mgławicy to podkarzeł o temperaturze powierzchniowej ok. 8900 K. (źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/Abell_39). Trochę niską temperaturę jak na gwiazdę typu O podaje cytowane wcześniej źródło. Zaglądam więc jeszcze do źródła danych o podkarłach typu O: https://en.wikipedia.org/wiki/Subdwarf_O_star. Tutaj znajduję informację, że temperatury podkarłów typu O szacuje się w granicach 40000-10000 K. W tej materii jestem więc nieco zdezorientowany.
Rozmiar wizualny: 2'35"
Rozmiar rzeczywisty: 1,4 ly
magV: 15,5
Odległość: 3800 ly
rok odkrycia: 1955
Spectral type DAO.70
Najjaśniejsza gwiazda kadru: HIP80551: mag 9,86; typ widmowy G5Ilość materiału jest stosunkowo niewielka, powiedziałbym jednak że to jakieś sensowne minimum. Mgławica zarówno w R jaki i w HII świeci bardzo symbolicznie. Niemniej dla pokazania prawdy spektralnej zebrałem tyle samo materiału w HII jak w OIII. Obraz jest kolorystycznym złożeniem RGB I HOO, natomiast luminancja została wzięta oczywiście z materiału L. Światło samej mgławicy zostało nieco wzmocnione luminancją wziętą z ze złożenia HOO.
Setup: iOptron CEM70G; RC10 2000; guider Askar OAG + ASI220
Zbieranie: NINA; SQM 21,27
ZWO ASI294MM Pro; gain 120; temp. -10
L: 35 x 240 s; filtr Optolong L
RGB: 40 x 30 s na kanał; filtry Optoplong RGB
Ha: 20 x 360 s; filtr Antlia HII 3 nm
OIII: 20 x 360 s; filtr Antlia OIII 3 nm
Obróbka: PIX; crop 3520 x 2640; resize 2000 x 1500; FOV 28 ' x 21'
Skala: 0,48 "/px- 11
- 3
-
Niech będzie w dziale kosmonautyka.
Podczas ostatnich sesji wyjątkowo obrodziło satelitami. W 10-15% klatek występują niechciane sztuczne obiekty. Wkurzenie. Ale można też to wkurzenie przekształcić w jakiś obrazkowy performance. Prawda że piękne?
- 1
-
Kusisz Maciej, zupełnie o niej zapomniałem. A teraz właśnie przeszła południk, jest dość wysoko i mam niezłe niebo.
Ładnie wyszła.
-
Ładnie wybrałeś kadr Andrzej.
-
5 minut temu, JKbooo napisał(a):
Masz może pomysł skąd te "pióropusze" mogą się brać?
W moim newtonie i RC-ku też są "pióropusze" tylko raczej symetryczne. Tego typu artefakty są normalne w układach lustrzanych i pochodzą głównie od łapek LG i jego nieobrobionej krawędzi. Niektórzy robią maskownice, przykrywające krawędź LG wraz z łapkami. Ja się to tego nie posuwam, bo mnie też te "pióropusze" specjalnie nie przeszkadzają. Jednak Twoje są niesymetryczne. Nie potrafię niestety powiedzieć z czego to wynika.
-
Dla ciekawskich jeszcze maska z Ha, obrazująca jak wygląda M63 w wodorze.
- 1
- 2
-
Bardzo dobra fotka pod każdym względem. Widać małe "pióropusze" na gwiazdach, ale generalnie ten newton ładnie rysuje gwiazdy. Od 2020 postęp kosmiczny.
-
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
Mój Słonecznik był już tutaj z newtona rok temu: https://astropolis.pl/topic/89178-m63-słonecznik. Wtedy w innej skali, bez wodoru i chyba generalnie trochę... bez koloru.
Dla przypomnienia podstawowe informacje o galaktyce.
Jasność wizualna: magV 9,3
Rozmiar wizualny: 12,6' x 7,2'
Typ: SAbc
Odległość: ~29,3 mln ly
Jest członkiem grupy galaktyk M51 cluster
W kadrze nie ma jasnych gwiazd, więc odpuściłem sobie ich oznaczenie. Oznaczyłem jednak wg katalogu SDSS R9 wszystkie obiekty jaśniejsze niż mag 19.Moim zdaniem Słonecznik nie jest galaktyką łatwą w obróbce. Dość trudno pokazać jej "słonecznikowatą" strukturę z jednoczesną sensowną kalibracją kolorów. Więc było trochę dłubania. Mam nadzieję, że wyszło sensownie i nie ma się czego wstydzić.
Ten obrazek jest wynikiem kilku ostatnich dość pogodnych nocy. Niby te noce pogodne, chmur nie ma, ale clearing jakiś taki zamglony. Piasek saharyjski? Udało mi się zebrać w miarę sensowną ilość materiału LRGB i nieco wodoru Ha. Lekko nie było. Przed drugą sesją próbowałem kolimację na gwiazdach i... popsułem. Cały materiał RGB poleciał do kosza, a zbieranie zostało powtórzone kolejnej nocy po powtórnej kolmacji LG. Tak to jest, jak adept RC zabiera się za kolimację na gwiazdach. Dodatkowo podczas stakowania w PIX pojawiły się dziwne problemy z darkami - ampglow nie był dobrze usuwany. Sadzę, że to sprawka ustawień kamery w NIN-ie. Tam można niestety można co nieco przestawić (bit depth i bit scaling). Jak dla mnie opis w tutorialu jest nieco enigmatyczny. Ale zobaczymy - teraz zbieram inny materiał z innymi ustawieniami.Setup: iOptron CEM70G; RC10 2000; guider Askar OAG + ASI220
Zbieranie: NINA; SQM 21,27
ZWO ASI294MM Pro; gain 120; temp. -10
L: 150 x 120 s; filtr Optolong L
RGB: po 45 x 60 s; filtry Optoplong RGB
Ha: 25 x 240 s; filtr Antlia Ha 3 nm
Obróbka: PIX; crop 3600x2700; resize 2000 x 1500; FOV 28,5 ' x 21,5'
Skala: 0,48 "/px- 37
- 12
-
Ładny kadr i pierwszorzędna obróbka.
- 1
-
W dniu 29.04.2024 o 00:02, Antoni napisał(a):
Za mocno odszumione wyszło mydło.
Antoni, podzielam niestety zdanie kolegi @warpal - ja tutaj jeszcze mydła nie widzę. Widzę jednak lekki szum, całkiem przyjemny dla oka. Natomiast brakuje mi w obrazku odrobiny dynamiki. Ale to nie jest sprawa "mydła".
- 2
-
11 godzin temu, Tuvoc napisał(a):
natomiast amatorskie zdjęcia o długim czasie naświetlania pokazują poświatę naokoło M 97 w paśmie OIII.
Miałem okazję to zauważyć na swoim materiale OIII. Jest go niewiele (10x360s), ale też zwróciłem uwagę na tę już widoczną poświatę. Może więc warto zebrać więcej OIII i wzbogacić obrazek o tę poświatę?
- 1
-
Jestem pod wrażeniem ilości materiału, plastyki obrazka i efektu kolorystycznego. Gratki.
- 1
-
Wieczny i wdzięczny ten kadr. A jak już się zbierze dobry materiał i zrobi z niego dobry użytek, to można go stale podziwiać.
- 1
-
4 minuty temu, Tuvoc napisał(a):
Tak swoją drogą to zbiorę widmo M 97 i wtedy będzie wszystko wiadomo skąd ten zafarb się tam wziął
Z zaciekawieniem czekam na tę analizę.
- 1
-
Bardzo dobry wynik jak na klatki 1 s w czystym RGB bez luminancji. Jestem mile zaskoczony. No ale ilość klatek robi swoje.
Jak widzę Mirek, strukturę mgławicy obrobiliśmy zupełnie podobnie, a przecież każdy robił swoją robotę zupełnie samodzielnie.
Bardzo ładnie wyszły Ci wodorowe czerwienie mgławicy, z którymi u mnie w RGB jest słabo. Dlatego "dosypałem" Ha. Jestem ciekaw natomiast, jak wyszedł Ci ten ładny zielony kolor mgławicy. U mnie w złożeniu RGB zielonego praktycznie nie widać. Może prostu zebrałem za mało RGB?...
- 1
-
6 godzin temu, dimis napisał(a):
Zeby nie bylo, ze tylko kadze, to gwiazdki z newtona mialy ten blask, tutaj RC jednak gorzej je rysuje.
Blask mógł być większy, ale nieco przygasiłem gwiazdy, żeby mgławica wyszła na pierwszy plan. Natomiast prawda jest taka, że żaden RC czy DK nie narysuje gwiazd tak ładnie jak newton. Prawdopodobnie dlatego, że układy tego typu mają znacznie większą obstrukcję LW. Więc gwiazdy są zawsze bardziej "puszyste" niż z newtona. Zauważyłem to również w materiałach pobieranych z telescoplive, które były zbierane na DK. Więc do gwiazdek z RC czy DK trzeba się po prostu przyzwyczaić. No może jeszcze coś uda się wykombinować w fazie obróbki. Byle nie przekombinować.
6 godzin temu, Robson_g napisał(a):Daj chociaż troszkę zielonego. Proszę.
Robert, nie mogę. Na wyrównanym RGB nie ma śladu zielonego. Poniżej surówka z RGB starless.
- 1
-
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
Nigdy wcześniej nie porywałem się na małe mgławice planetarne, nawet na moim newtonie. Uznawałem, że małe mgławicowe obiekty o rozmiarze wizualnym 3-4' są po prostu za małe dla mojej skali, więc dawałem sobie spokój. Pojawił się RC10, więc pojawiły się też nowe wyzwania.
M97 (NGC 3587) jest jedną z jaśniejszych mgławic planetarnych naszego północnego nieba. Dość krótkie klatki 120s w luminancji nawet przy setupie f/8 są wystarczające do pokazania jej "jasności" i struktury. Mgławica składa się z trzech niemal koncentrycznych zauważalnych powłok. Prędkość ekspansji szacuje się na 27-39 km/s. W centrum rezyduje dobrze widoczny biały karzeł - końcowa postać ewolucji gwiazdy.
Jasność wizualna: mag 9,9
Rozmiar wizualny: ~3,5'
Odległość: ~2500 ly
Wiek: ~8000 latW kadrze nie ma jasnych gwiazd, które można byłoby opisać. Niemniej oznaczyłem w kadrze wszystkie gwiazdy z katalogu TYC oraz te z katalogu SDSS R9, które są jaśniejsze niż mag 21. W kadrze załapało się kilka słabiutkich "pypci" galaktycznych, z których siedem zostało oznaczonych w katalogu PGC.
Przeglądałem różne materiały referencyjne z Sową, między innymi znakomitą pracę krótkoczasową kolegi Łukasza Sujki: https://www.astrobin.com/a4ito3/
Zastanawiałem się, jak "ugryźć" kolorystycznie tę mgławicę. Sądziłem, że kombinacja HOO będzie dobrym rozwiązaniem. Okazało się, że w OIII Sowa świeci wściekle jasno, więc przy kombinacjach HOO jej niebieskość skutecznie zabija wodorowy glow. Materiał zbierałem na raty, więc i na raty robiłem różne obróbkowe kombinacje. Ostatecznie uznałem, że ta mgławica nie bardzo nadaje się do odwzorowania HOO. Kluczową wartością jest dobra luminancja oraz RGB, a próbę pokazania "pierwiastka" Ha warto raczej rozwiązać w kombinacji RGB+Ha. I tak właśnie postąpiłem w tej pracy.
Materiał zbierany był przez trzy noce w dziurach między chmurami, w bardzo zmiennym seeingu i czasem przy lekkim wietrze. Więc guidig doskonały nie był.
Setup: iOptron CEM70G; RC10 2000; guider Askar OAG + ASI220
Zbieranie: NINA; SQM 21,27
ZWO ASI294MM Pro; gain 120; temp. -10
L: 90 x 120 s; filtr Optolong L
RGB: po 30 x 60 s; filtry Optoplong RGB
Ha: 20 x 360 s; filtr Antlia Ha 3 nm
Obróbka: PIX; crop 3400x2550; resize 2000 x 1500; FOV 27,0 ' x 20,2'
Skala: 0,48 "/px- 45
- 11
-
Oj, jest na co popatrzeć!
-
Kolega @tomekL zdecydowanie zrobił z tym materiałem to, co należało z nim zrobić.
- 3
-
17 minut temu, tex88 napisał(a):
być może ten plugin jest jakąś odpowiedzią na twoje potrzeby, ale trzeba by się w to zagłębić. Ja tylko znalazłem to z ciekawości, nie korzystałem
Dzięki, ale ten plugin jest jak widzę dość mocno rozbudowanym shedulerem do sequencera. Dobra sprawa w miejscówkach, gdzie stale jest pogodne niebo. U nas możesz sobie tak zaplanować wszystko oprócz sesji astrofoto.
Jeżeli znajdę coś, co pozwala w prosty sposób tworzyć repozytorium własnych obiektów (kadrów), na pewno dam znać w tym wątku. Ale łasy jestem też oczywiście na wskazanie jakiegoś być może istniejącego już rozwiązania, którego sam nie znalazłem.
- 1
-
14 godzin temu, Wiesiek1952 napisał(a):
podpowiem - na Discordzie jest grupa od NINA gdzie można zgłaszać uwagi do programu, zgłaszać bugi i pomysły. Można też napisać własne pluginy - wszyscy się tylko ucieszą jeśli tylko będzie to użyteczne.
Dzięki za info.
-
Gratuluję pomysłu i jego realizacji! Ciekaw jestem Twoich relacji na temat jakości usług, które zakupiłeś. No i oczywiście czekam na fotki z dobrego nieba.
-
15 godzin temu, tex88 napisał(a):
@diver sky atlas to totalna lipa w NINIe i w innym wątku @Wiesiek1952 przyznał rację. Można się ratować zewnętrznym planetarium (by nie wpisywać koordynatów z palca), wybrać w nim interesujące nas obiekt i importować jego dane za pomocą przycisku na screenie, ale nie jest to do końca takie rozwiązanie o jakim piszesz.
Oj, to świetnie, że przyznał rację!
Dokładnie wiem, że można pobrać dane z zewnętrznego planetarium. Ale w tym celu trzeba uruchamiać dodatkową aplikację. Więc zdecydowanie wolałbym mieć możliwość tworzenia w NIN-ie własnych repozytoriów obiektowych. Muszę ocenić, czy dałbym radę zrobić własny plugin i ile byłoby to roboty. Może dojdę do wniosku, że gra jest niewarta świeczki.
12 godzin temu, monter napisał(a):Z pamięci piszę, ale to masz też w Manual Focus Targets
Dobrze piszesz z pamięci. To już wiem, po co w bazie danych NINA.sqlite lista jaśniejszych gwiazd. Dzięki za podpowiedź, pewnie się przyda.
Triplet Leo - na szeroko
w Głęboki Kosmos (DS)
Opublikowano
Całkiem fajny kadr, ale magentę zdjąłbym. Szczególnie boli na gwiazdach.