knowak

Kochani, idźcie focić i oglądać, dziś spod terminatora wylazło Palus Epidemiarum w całej swej okazałości.

No tak, ale póki ktoś tego wszystkiego nie przemyśli dobrze, to ze Słońcem lepiej zakładać wariant pesymistyczny. Teleskopy.pl na przykład mają ładny wykres, który pokazuje, że ND3.8 przepuszcza dużo więcej UV: https://teleskopy.pl/product_info.php?products_id=420 Przed włożeniem tam oka dokładnie trzeba się przyjrzeć cechom ew. dodatkowego filtra. Moim skromnym zdaniem osobnika z awersją do ryzyka.

Właśnie policzyłem za wskazówką @WhyDuck ile watów dostanę z całej apertury z ND3.8 i liczba wyszła nadal śmiesznie niska jeśli chodzi o grzanie, dziękuję. Oczywiście ND3.8 nigdy do wizualnych obserwacji (ale zawsze trzeba przypominać). Jakoś to sobie oznaczę czaszkami żeby kiedyś nie pomylić filtra. Na razie tuby nie owijam, bo wychodzę na krótko, a i tak stoi przodem do Słońca.

Cześć, Obserwuję tym co mam, a że mam Maka 127mm, to w Słońce też nim celuję, choć to oczywiście nie jest to sprzęt słoneczny. Głównie szybkie wyjścia z aparatem, bo mam strach przed Słońcem w visualu mimo dokładnego sprawdzania stanu folii. Niestety przy ogniskowej rzędu 1700mm obraz z ND5.0 jest już dość ciemny i czasy rzędu 1/1000s wymagają w APS-C Canonie czułości ISO800-1600, a to znowu zaczyna szumieć. Zacząłem się zastanawiać nad kupnem arkusza ND3.8, ale czy to z kolei nie spowoduje nadmiernego grzania zamkniętej tuby? Czy da się to jakoś policzyć/oszacować? Pozdrawiam!

Bardzo dobra uwaga z SCT - za cenę tego Maka + AZ-EQ5 można kupić większą tubę. Zaletą Maka jest to, że raczej wiem czego się spodziewać jeśli chodzi o obraz. SCT teoretycznie mają większe wady optyczne i obstrukcję, a mnie kolorki i gwiezdne ogonki wyprowadzają z równowagi. Piszę teoretycznie, bo nigdy nie miałem okazji porównać z jakimiś celestronowymi Edge HD, a teraz to nawet nie wypada się do ludzi wpraszać na testy/porównania. Może wizualnie to bez znaczenia. No i masz babo placek.

Hej, Mars będzie ładny w tym roku, a to co widzę przez swojego 127mm Maczka jest super, ale jak wiadomo zawsze chce się więcej. Rozważam teraz zakup nowego teleskopu "na specjalne okazje", dedykowanego do użytku tarasowo-miejskiego. Głównie niebo Krakowskie, sporadycznie wyjazd w lepsze warunki: dlatego rezygnuję z kryterium "łatwo transportowalny" - może będę go woził wózkiem ogrodowym na jakieś boisko. ;-) Wydaje mi się, że 180mm Mak byłby dobrym rozwiązaniem. Zazwyczaj mam możliwość wystawienia sprzętu na zewnątrz godzinę-dwie przed obserwacją do wychłodzenia. Z uwagi na zastosowanie głównie do obserwacji wizualnych i prostej fotografii (produkcja pamiątek, nie materiałów na forum) chyba powinno dać się go powiesić na EQ-5 PRO. Z taką ogniskową nie wyobrażam sobie używania go bez elektroniki. Stąd pytanie do bardziej doświadczonych kolegów i koleżanek: czy dobrze kombinuję? Czy powinienem patrzeć w inną stronę? Może Mak 150 z jakiegoś powodu jest praktyczniejszy? Albo długoogniskowy refraktor (jaki?). Może kombinowany montaż AZ-EQ5 byłby lepszą alternatywą (udźwig, AZ)? Pozdrawiam!

Ja zrobiłem sobie tylko jednoklatkową pamiątkę maczkiem z centrum Krakowa.

Wróciły znów na nocne niebo. W lornetce piękny kontrast między pomarańczą a smerfem. Spędziłem dziś dłuższą chwilę przyglądając się tej parze.

Używam któregoś z modeli Black Diamonda, ale nie widzę go już w sprzedaży. Zapamiętuje tryb i płynnie reguluje natężenie światła.

W moim przypadku Mak 127 na AZ-GTi i kilkoma okularami wchodzi do małego plecaka; tuba i głowica owinięte folią bąbelkową. Nogi tego statywu są tak lekkie, że biorę je po prostu do ręki / na ramię.

Witam! Podczas weekendowych kilkugodzinnych obserwacji niestety nie udało mi się uniknąć zaparowania szkła. Za każdym razem osuszyłem całość: korpus ręcznikiem, szkła delikatnie ciepłym powietrzem z dużej odległości. Akurat nie miałem ściereczki pod ręką. Nie zauważyłem specjalnego spadku jakości obrazu, ale na powłokach zostały "mikro kropki", zapewne po odparowaniu małych kropelek. Wygląda kiepsko, ale wiedza ludowa mówi żeby nie szorować powłok bez potrzeby. Stąd moje pytanie do wyjadaczy -- czyścić to już, czy na razie zostawić..? Załączam fotkę z przodu. Od strony oczu podobna historia. Z góry dziękuję za wszelkie sugestie!

Aj, jakbyście dali znać dzień wcześniej... A tak to będę lornetkował z Pienin w ten weekend. :-)

Ciekawe. Problemy z dyfrakcją na krawędzi lustra wydają się być dyskwalifikujące. Zdecyduję się w takim razie na tradycyjne rozwiązanie, dziękuję!

Też od jakiegoś czasu rozważam temat nasadki bino i WO wygląda jak rozsądny kompromis. Przeglądając astroshop wpadł mi w oko też taki sprzęt: https://www.astroshop.pl/instrumenty/omegon-nasadka-binokularowa-pro-triton-1-25-/p,57295 Czy ktoś ma z nim doświadczenie / opinie?

Wygląda jak odbicie obrazu Księżyca w obiektywie aparatu.

Pojechałem wczoraj za Wieliczkę z Makiem 127, ale do 2 rano w zasadzie wszystko pływało, przy 100x tarcze planet to były drgające żelki. Szkoda.

Dziękuję wszystkim za opinie. Po długich namysłach, wyliczeniach, itd.. wyszło w końcu, że optymalny będzie Mak 127. Dzisiaj przeszedł pierwsze testy planetarne z centrum miasta, więc warunki tragiczne, ale i tak było na co popatrzeć. Będzie dobrze, niedługo wyjazdy pod lepsze nieba. Kłaniam się. :)

Za ciężkie. Celuję do ~11kg całość. Za to te szkice -- piękna robota. Widać, że sprzęt ma zastosowanie. Super, że się podzieliłeś! W przeciwieństwie do astrofotografii trudno dobrze opowiedzieć co i jak się widziało.

Dziękuję ze sugestię. Chętnie rozważę, ale: Nie widzę nigdzie samej tuby dostępnej: są zestawy z GOTO i na montażu paralaktycznym -- >15kg Ogniskowa SCT o takiej średnicy nie różni się znacznie od analogicznego Maksutova..? Czegoś tu ewidentnie nie rozumiem.

@kjacek dziękuję za odpowiedź. AZ4 to literówka, w bookmarkach mam AZ5. Sprawdzałem posta, a i tak uciekło. Budżet jest dość rozciągliwy, ale dopłaty do "goto" czy innej elektroniki raczej nie wchodzą w grę. Liczyłem, że wymagania co do masy/rozmiaru wystarczająco ograniczą przestrzeń rozwiązań. SCT8 na pewno piękna sprawa, ale już za duża. Nie chciałbym przekraczać 10-11kg ze statywem, a do tego z czasem dojdą jeszcze akcesoria. Przeglądając oferty znanych mi sklepów SCT widzę w zasadzie tylko zestawy zautomatyzowane, a przy tej średnicy tuby to już >15kg. Być może źle szukam. No a Mak... Patrzyłem już kiedyś przez mały apochromat, to nie było to. Najbardziej boję się oczywiście trudności w celowaniu, ale z drugiej strony w tym też może być zabawa, a szukacz o dość szerokim polu na pewno pomoże. Lornetka to nadal dużo szerzej, ale nie było jeszcze tak żebym nie znalazł nawet mało kontrastowych gromadek kulistych. Tak się łudzę. Najchętniej bym popatrzył u kogoś, bo to trudna decyzja. ED120... bazooka. Nie dam rady z takim.

Cześć, Z góry przepraszam za kolejny wątek "jaki teleskop". :-) Do tej pory do obserwacji nieba używałem lornetki (10x50), ale nieco wyczerpały mi się już tematy. Myślę teraz o zakupie czegoś, co będzie nadal "przenośne", ale umożliwi mi (wizualne) spojrzenie na obiekty, które w takiej lornetce nie są satysfakcjonujące. W pierwszej kolejności myślę o planetach, Księżycu i gwiazdach podwójnych, ale miłoby było zobaczyć też jakiś jaśniejszy obiekt mgławicowy. Obserwować będę głównie podmiejsko, chociaż przenośność powinna zapewnić możliwość wyjazdu w góry albo (sporadycznie) pakowalność do bagażu lotniczego i wyprawy pod dobre niebo. Przeczytawszy pół Internetu doszedłem do wniosku, że 127mm lub 150mm Mak na montażu alt-az (AZ4, stalowy statyw?) może być tu dobrym kompromisem. Refraktory o średnicach powyżej 80mm mają już nieco za długie tuby, chociaż do 1m pewnie byłoby jeszcze znośnie. Poza tym pozostaje kwestia maksymalnego sensownego powiększenia, zakładając dobre niebo. Tak czy inaczej jestem otwarty na sugestie. I finalnie -- czy ktoś w Krakowie lub okolicach dysponuje sprzętem z takiego zakresu i byłby skłonny pokazać mi co i jak przez niego widać? Pozdrawiam, Karol