lulu

Po 12 godzinach mielenia kolejnego zdjęcia AS! się poddał...

Wersja zestackowana z drizzle 1,5x, doprowadzona do podobnej jak poprzednia skali. Widać że detal jest subtelniejszy i precyzyjniejszy, więc niewątpliwie gra warta jest świeczki, tyle że trzeba się nastawić na wielogodzinne mielenie. Po 9 godzinach mielenia przez AS! 440 klatek z drizzle 1,5x, licznik postępu generowania pierwszej wersji złożonej z 50% puli pokazuje 89%... Przy tej wielkości klatki nawet największe rozmiary pól kontrolnych - o wielkości ok. 300 - dają ok. 800 punktów kontrolnych... sprzęt: Intel(R) Core(TM) i7-8700 CPU @ 3.20GHz 3.19 GHz, RAM 32,0 GB

Nie wiem co ta kamerka ma tam w szybce zabezpieczającej matryce - może właśnie IR/UV-cut? Wygląda, że można to odkręcić...

Kiedy?! Przyznam że ostatnio dość nieregularnie przeglądam giełdę, ale gdybym trafił to bym pewnie kupił bo od pewnego czasu korciło mnie żeby spróbować - głównie ze względu na możliwość ujęcia w kadrze większego kawałka Księżyca...

Jest to wersja "bidna" bo stackowana bez drizzle, co daje nieco gorszą jakość detalu. Zebrałem 2000 klatek i z nich odsiałem 22% najlepszych za pomocą PIPP-a. Nie zmniejszałem klatek tylko ich ilość. Potem stackowałem robiąc wersję 50 i 100% z tej puli, użyłem w końcu wersji 50%. Używam wersji wyostrzanej przez AS! którą nakładam na wersję niewyostrzoną i zadaję tej wyostrzonej przezroczystość - 30-40%. Zmniejszam do ok. 75% natywnego rozmiaru i jeszcze dodatkowo wyostrzam parę razy Maską Wyostrzającą (z coraz mniejszym promieniem). Zazwyczaj używam drizzle 1,5x bo wówczas detal jest precyzyjniejszy po zmniejszeniu, jest też szansa wstępnie zmniejszyć ziarno jeśli trzeba, bez takiego pogarszania detalu jak przy wersji 1:1. Ale tutaj ze względu na czas jest wersja stackowana bez drizzle. Mam nadzieję pokazać wkrótce taką wersję z drizzle. Jeśli chodzi o pliki to taki SER po odsianiu w PIPP-ie dalej ma 26 giga objętości, więc pchanie tego na serwer przy moim łączu raczej nie wchodzi w grę.

Celestron C8-N 200/1000. Pytasz o mgławicę? To jest szybka próba - może ze 20 sekund.

Nie przywiązuję się za bardzo do tego njutka, traktuję go raczej jako sprzęt tymczasowy na czas poszukiwań czegoś większego. Ale widzę że kamera jest dość czuła w porównaniu z moją poprzednią ASI 178.

Oczywiście to jest zrobione z Barlowem więc koma nie jest specjalnie widoczna. A jest problemem w wypadku teleskopu Netwona, którego tu używałem - i matrycy o tak dużych rozmiarach fizycznych. Z ciekawości zrobiłem szybką próbę z gwiazdami, bez użycia Barlowa. Widać że koma jest - cudów nie ma. Ale mam nadzieję że z Barlowem nie będzie bardzo uciążliwa. P.S. Proszę się nie pastwić - fotografia DS to dla mnie teren całkowicie obcy. :-)

No i proszę - sam się przyznał :-)

Zawsze mnie korciło żeby wypróbować tę kamerę. 20 mpx żywej wagi zapowiadało się imponująco. W końcu skusiłem się, nabyłem w drodze kupna od kolegi z forum, którego palcem nie chcę wskazywać, bo nie wiem czy sobie życzy, ale któremu dziękuję za bardzo rzetelne i profesjonalne podejście do sprawy. Jeśli zechce, może sam się przyzna :-) Cóż tu powiedzieć po pierwszym dniu i pierwszych kotach-zapłotach? Może tak: ta kamerka uczy pokory. Oj uczy! Dała taką szkołę moim komputerkom, że długo chyba popamiętają dzień, w którym pojawiła się w Obserwatorium, w którym jestem Kierownikiem. Zebrałem trochę pierwszych wrażeń we wpisie na blogu - zainteresowanych zapraszam: https://astrostrona.pl/na-ziemi/graciarnia/zwo-asi-183-mc-pierwsze-swiatlo-i-prawdziwy-kolor-ksiezyca/ - a pozostałym, których nie chcę zanudzać pisaniną, dedykuję pierwsze zdjęcie z tej kamerki. Przedstawia ono Prawdziwy Kolor Księżyca. Tak przynajmniej mówię sobie na zakończenie dzisiejszego, mozolnego dnia. Dlaczego tak mówię - wyjaśniam we wpisie na blogu :-)

Pięknie zbalansowana jasność, zrobione z umiarem i wyczuciem. Takie rzeczy ogląda się z przyjemnością.

Ta plastyka związana ze światłocieniem to oczywiście kwestia upodobań. Ja coraz bardziej doceniam widoki właśnie mniej udramatyzowane ostrym światłocieniem, za to bardziej przypominające "świetlistą" materię księżycową, którą odkrywaliśmy, gdy na Ziemię zaczęły docierać pierwsze obrazy uzyskane z księżycowej orbity :-)

To jest nas dwóch bo jest to również mój ulubiony obiekt i z pewnością pozostanie jednym z ulubionych celów fotograficznych :-) Jednak jest stosunkowo mały - 8 cali to trochę za słabo żeby pokazać go w spektakularny sposób.

Pniemy się na północ - ku szczytom Apeninów i Kaukazu, po drodze mijając Mons Hadley i lądowisko dzielnej załogi Apollo 15...

Super detal jak na 20 cm.

I przyległości z Zatoką Centralną na czele...

Rupcia Rekcia, Cassini Bright Spot, Tycho... - same księżycowe łakocie...

No i właśnie dlatego tutaj bardziej liczy się średnica niż to, że jest to seryjny zwyklas :-)

Ocean Burz. Oj - musiało być burzliwie... T o ostatnie ujęcie z tej sesji. Zabieram więc Celusia, obrazki i wracam do wątku Księżyc w rozmiarze XL

Dzięki, robiłem sporo podobnych zdjęć edziulką 120 mm no i tutaj cudów nie ma - średnica jest średnica. Tam gdzie na przeszkodzie stoi seeing i bardziej liczą się kwestie takie jak np. kontrast, tam APO rzeczywiście pokaże często więcej niż duży njutek. Ale w bardzo dobrych warunkach, gdy seeing tak nie przeszkadza, albo na zdjęciach gdzie wpływ seeingu minimalizuje się dzięki stackowaniu, wyższość większej średnicy wychodzi natychmiast...

Ja się coraz bardziej skłaniam do delikatniejszych metod obróbki - chociaż detale ciągle kuszą, żeby je na światło monitora wydobywać :-) Tymczasem po przerwie spowodowanej masakrą Księżyca przeprowadzoną przez Celusia, trzeba wrócić na łono wątku głównego. A zatem Tycho - czas stanąć twarzą w twarz z Błękitnym Okiem Południa :-)

Używam ASI 178 - 6 megowa matryca pozwala uzyskać dość duże pole widzenia, obejmujące zazwyczaj wszystkie księżyce Jowisza.

No właśnie trochę się zdziwiłem ;-)

No jeśli zaobserwowałeś Olympus Mons to powiedziałbym że bardzo dobrze świadczy to o Twoim teleskopie :-)

Celuś się mnie nie słucha i znowu się zawziął na Jowisza. 27 października.