lulu
-
Postów
1 525 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
-
Wygrane w rankingu
10
Typ zawartości
Profile
Forum
Blogi
Wydarzenia
Galeria
Pliki
Sklep
Articles
Market
Community Map
Treść opublikowana przez lulu
-
To jest nas dwóch bo jest to również mój ulubiony obiekt i z pewnością pozostanie jednym z ulubionych celów fotograficznych :-) Jednak jest stosunkowo mały - 8 cali to trochę za słabo żeby pokazać go w spektakularny sposób.
-
Pniemy się na północ - ku szczytom Apeninów i Kaukazu, po drodze mijając Mons Hadley i lądowisko dzielnej załogi Apollo 15...
-
Super detal jak na 20 cm.
-
I przyległości z Zatoką Centralną na czele...
-
Rupcia Rekcia, Cassini Bright Spot, Tycho... - same księżycowe łakocie...
-
No i właśnie dlatego tutaj bardziej liczy się średnica niż to, że jest to seryjny zwyklas :-)
-
Ocean Burz. Oj - musiało być burzliwie... T o ostatnie ujęcie z tej sesji. Zabieram więc Celusia, obrazki i wracam do wątku Księżyc w rozmiarze XL
-
Dzięki, robiłem sporo podobnych zdjęć edziulką 120 mm no i tutaj cudów nie ma - średnica jest średnica. Tam gdzie na przeszkodzie stoi seeing i bardziej liczą się kwestie takie jak np. kontrast, tam APO rzeczywiście pokaże często więcej niż duży njutek. Ale w bardzo dobrych warunkach, gdy seeing tak nie przeszkadza, albo na zdjęciach gdzie wpływ seeingu minimalizuje się dzięki stackowaniu, wyższość większej średnicy wychodzi natychmiast...
-
Ja się coraz bardziej skłaniam do delikatniejszych metod obróbki - chociaż detale ciągle kuszą, żeby je na światło monitora wydobywać :-) Tymczasem po przerwie spowodowanej masakrą Księżyca przeprowadzoną przez Celusia, trzeba wrócić na łono wątku głównego. A zatem Tycho - czas stanąć twarzą w twarz z Błękitnym Okiem Południa :-)
-
Używam ASI 178 - 6 megowa matryca pozwala uzyskać dość duże pole widzenia, obejmujące zazwyczaj wszystkie księżyce Jowisza.
-
No właśnie trochę się zdziwiłem ;-)
-
No jeśli zaobserwowałeś Olympus Mons to powiedziałbym że bardzo dobrze świadczy to o Twoim teleskopie :-)
-
Celuś się mnie nie słucha i znowu się zawziął na Jowisza. 27 października.
-
Przepraszam szczerze i z głębin serca. Potraktowałem zdjęcie w sposób ordynarny i niedopuszczalny, powiększając je do rozmiaru 150% w stosunku do oryginału. Dlaczego zgrzeszyłem? Ano - stwierdziłem ciekawą rzecz: w wypadku Marsa takie teoretycznie niewnoszące żadnej dodatkowej informacji o detalu powiększenie, pozwala jednak wydobyć szczegóły niewidoczne w wersji natywnej. Tutaj na przykład wyraźnie widać stożek Olympus Mons na krawędzi terminatora. Próżno go szukać na zdjęciu w skali 1:1, nawet mocno wyostrzanym. Ohyda - ale jako dająca do myślenia ciekawostka może się nada...
-
Podsumowałem całą sesję obserwacyjną dorzucając kilka zdjęć, informacji i animacji na moim blogu. Zainteresowanych zapraszam: https://astrostrona.pl/na-niebie/planety/tranzyt-europy-i-ganimedesa-przed-tarcza-jowisza/
-
Zrobiłem animację dwukierunkową Twoją metodą i powiesiłem na własnym serwerze, więc teraz powinna się bez problemu wyświetlić tutaj:
-
Pierwsze trzy klatki są dobre, a potem seeing poszedł ostro w dół, dlatego musiałem zmniejszać całość żeby jakoś tą jakość zbliżyć do siebie. Późniejsze klatki są trochę mocniej wyostrzone i w sumie jak się wszystko rusza to w miarę się trzyma kupy :-)
-
Dzięki, można i tak :-) W czym robisz animacje?
-
Zebrałem kilka klatek z tego wieczora, a ponieważ jakość seeingu dość szybko się pogarszała zmniejszyłem żeby jakość była zjadliwa i złożyłem w animację. Fajne zjawisko... Po prawej szwenda się słabo widoczny Kallisto:
-
Cóż, mam inne doświadczenia, a mówię to na podstawie i edzia 120 i kilkanastu przyzwoitych, starych, małych refraktorów japońskich, które kolekcjonuję. Są bardzo odporne na warunki, podczas kiedy duży lustrzak potrafi być pod tym względem prawdziwym histerykiem. 15 cm to może nie jest jeszcze tyle by popadać w histerię. Ale od 20 cm efekt zaczyna być moim zdaniem widoczny.
-
Nalegam na ponowne przeczytanie tego co napisałem :-)
-
Moim zdaniem te kłótnie o "owale na Jowiszu" nie biorą pod uwagę czynnika seeingu. Zdjęcia wykonane njutkami pokazują ich teoretyczny potencjał planetarny w wizualu, który docelowo miażdży mniejsze edki, fluoryty czy apo. Tyle że aby on się ujawnił potrzebne są naprawdę dobre warunki. W słabszych, mniejszy refraktor - zwłaszcza wysokiej klasy - pokaże lepszy obraz i stąd te nieporozumienia (potwierdzone pozornie obserwacyjnie, tyle że nie w porównywalnych warunkach).
-
Wyostrzam w Photoshopie :-)
-
No toż Celuś jest njutkiem pełnoikrwistym! C8-N - właśnie o niego chodziło podczas gdy go chrzczono Masakratorem: http://www.astronoce.pl/recenzje.php?id=12&str=4
