Pozmakit

Przy chłodzonej kamerze to nie ma znaczenia, ale tu mamy do czynienia z niemodyfikowaną lustrzanką (jeśli dobrze doczytałem), więc rozumiem obawy. Przy DSRL i tak każde zdjęcie jeśli jest robione odpowiednio szybko po poprzednim jest w lekko innej temperaturze. Stąd darki robione nawet przy okazji każdego zdjęcia będą nieidealnie dopasowane termicznie do odpowiadających im zdjęć. Nie wiem jak dokładnie rośnie temperatura w 6D. Z tego co sprawdziłem, to różnica między 0°C a 10°C to wzrost szumu o około 20-30% (nie wiem przy jakim iso i czasie), więc uwzględniając pozostałe niedokładności myślę, że można z powodzeniem stosować przeskalowane darki z odjętymi biasami + biasy. Mogę jednak się mylić i wzrost temperatury przy 5 minutowej ekspozycji jest na tyle duży w porównaniu do np. 30-50 sekundowej, że takie darki przy tak długim czasie lighta potrzebują specjalnego przeskalowania (nawet niekoniecznie liniowego), albo mogą być już bezużyteczne.

Do flatów robimy też darki z tym samym czasem i w tej samej temperaturze. Natomiast robienie 20 darków po 5 minut, to trochę marnowanie czasu. Więc do powiedzmy 10, 20 biasów robimy darki po około kilkadziesiąt sekund dla dobrej statystyki i przy redukcji tworzymy skalowanego darka. Darków też warto porobić tyle co biasów.

Tak jak napisał @diver dobrze najpierw dużo poczytać o temacie. Jednak gdybym mógł coś doradzić w cenie do 150zł, to można kupić tani obiektyw na gwincie M42, silnik krokowy nawet z jakiegoś zepsutego sprzętu, kilka innych rzeczy i skonstruować własnoręcznie napęd. Poradników jest pełno na w sieci. W ten sposób możesz tanio zrobić swój pierwszy sprzęt do astrofotografii, bo zakładam, że lustrzankę już masz. Co do obserwacji własnymi oczami, to w tym segmencie proponuję pomyśleć o jasnej lornetce, nawet używanej.

Tak, bo w flacie też siedzi dark i bias, więc musisz od nich(flatów) odejmować darki i baiasy w takiej samej temperaturze lub same darki, ale te muszą być zrobione z tym samym czasem i w też w tej samej temperaturze. Rozkład szumu na sekundę od temperatury jest różny dla różnych kamer i nie jest funkcją liniową.

Dzięki za szybką odpowiedź

Takie pytanie: Jeśli chciałbym zrobić zdjęcie Księżyca (załóżmy, że świeci odbija do Ziemi stałe światło jednorodnie na całej swej powierzchni) przez duży teleskop 100" o światłosile np. f/10 jakąś kamerą z czasem naświetlania 0.01s, a następnie zrobił zdjęcie tą samą kamerą przez teleobiektyw o ogniskowej 500mm i (tej samej co wcześniejszy teleskop) światłosile f/10, to czy wygenerowany sygnał na dwóch pikselach obrazu środka "tarczy" Księżyca (jednym z 1 zdjęcia i drugim z 2) będzie taki sam? Czy duży teleskop spali mi w tedy kamerę? Oczywiście zakładam też idealną optykę, brak atmosfery, monochromatyczną kamerę o stałej temperaturze itd..

Ale takie halo nie jest jakiś odosobnionym przypadkiem np: Przegląd DSS2 Teleskop Vista

Właśnie zauważyłem, że takie rzeczy pojawiają się na dużej ilości zdjęć przy długich czasach naświetlania no i wokół bardzo jasnych gwiazd. Zazwyczaj wygląda jak niezogniskowany obraz obiektu. Wie ktoś jakie jest podłoże fizyczne tego zjawiska? Czy to jest natury technicznej typu jakieś odbicie?

Używany Canon 6d mkI głównie przez to: Pobrane z optyczne.pl Co do aparatów Sony, to zawsze mi się kojarzyły z małymi pikselami, dużym szumem i modyfikowanymi rawami. W przypadku a6000 chyba nie jest inaczej. Co do obiektywów, to rynek wtórny u Canona jest chyba najbogatszy.