Swiss

2 godziny temu, Pablus napisał(a):

Czy masz w kolekcji filmy z przelotów na 10km   ?

Niestety jeszcze nie. Na razie opanowuję trasę nalotów na pas nr 33 na Okęciu:-)

Historia o tym, że cameraman powinien zawsze mieć ze sobą dwie gumki:-) 

Kolejne filmy pokażą, że prowadzenie samolotu przy pomocy recepturki daje lepszy efekt niż trzymanie rączki głowicy. 

Zatem dobrym rozwiązaniem jest tripod Benro  A373F + Benro S8 Pro + dwie gumki recepturki.

Trzecia próba. W czasie próby dodatkowo zoom cyfrowy(prawdopodobnie max). Niestety cały czas zmagam się z dwoma problemami: drgania, które być może częściowo rozwiąże inny tripod oraz brak możliwości utrzymania samolotu w kadrze. Dodatkowo w czasie tego filmu pojawia się wiatr, który wzmaga drgania. Pięknie było by gdyby samolot był cały czas w centrum kadru.

Druga próba utrzymania samolotu w kadrze.

Nikon P1000 zoom optyczny max. Film ze statywu z głowicą Brenro S8 uwidacznia niestety drgania + ciężko utrzymać samolot w kadrze.  Jeśli chodzi o warunki atmosferyczne to: po stronie plusów brak zniekształceń od termiki, po stronie minusów pochmurno, brak dobrego oświetlenia od Słońca oraz powietrze nie jest idealnie przejrzyste.

Bez względu na to widoczne są numery rejestracyjne samolotów. Odległość ok 10km.

Polecam 23 sekundę.

Szanowni,

czy jest jakaś dobra metoda "prowadzenia" samolotu aby ten nie latał w kadrze, przy długiej ogniskowej?

Załączam film ze statywu z głowicą Benro S8 Pro.

Odległość do samolotu około 10 km.

05.10.2023 Seeing słaby dodatkowo duża ilość chmur. Powiększenie z E3.7 150X. Obserwacje 23:00-23:30

Na dzisiaj zaplanowałem Hyginusa. Irytujące szybkoprzemieszcząjce się chmury powinny być znakiem, aby przełożyć obserwacje na inny dzień.

Do tego słaby seeing. Jedyny plus to terminator w dobrym miejscu.
Hyginusa wraz z przecinającą go rozpadliną Rille trudno mi było znaleźć,  po skoncentrowaniu się na tym obszarze widzę również Hyginusa A. Pozostałych kraterów niestety nie dostrzegam. Natomiast ciemniejszy obszar w okolicy kraterów G,N,W,E jest  widoczny. W rozpadlinie po lewej stronie w miejscu "zapadlisk?" nr 6,7,8,9,10  widać pojaśnienie.

Terminator przecina dokładnie Rima Ariadaeus w miejscu wzniesienia zaznaczonego strzałką. Widzę jej lewą część zaznaczoną w elipsie.

Niestety dzisiaj słabe obserwacje.

Jeszcze tu wrócę...

04.10.2023 Seeing dobry ale nie bdb. Powiększenie z E3.7 150X. Obserwacje 23:00-00:00

Dzisiaj koncentruję się na okolicy kraterów Ritter. Terminator w dobrym miejscu - umożliwia oglądanie bardzo plastycznego obrazu okolicy.

Bez kłopotu widoczny najmniejszy 7 kilometrowy krater Ritter D.

Dodatkowo widoczna Rima Ariadaeus:

Based on its width of up to 7 km it is almost always described as a valley or a graben. Rima Ariadaeus is easy to observe with small telescopes.

Rima Ariadaeus is a depression between two parallel fracture zones or faults. The rille runs with a nearly east-west orientation, almost radially to the direction of the centre of the Imbrium Basin. It is about 250 km long and with a depth of 500 m, not particularly deep. 

1 godzinę temu, emeł napisał(a):

Nie pamiętam po prostu.

Jasne. To nic pilnego, jeśli będziesz celował w Księżyc przy bdb seeingu to gorąca prośba zerknij na tą okolicę.

W mojej lornetce widzę te 2 kratery ale rozpadlinki, która je łączy niestety nie.

...ale wątek!!!

Szczęka mi opadła.

Pełen szacun dla rysowników, ilustratorów, grafików w tym wątku.

29.09.2023 obserwacje z E8, powiększenie 69X, godzina 00:00-01:00. Księżyc 99,68%

Dzisiaj seeing idealny,  jeszcze lepszy niż w czasie wczorajszych obserwacji.

W zasadzie nie spodziewałem się dzisiaj nic specjalnego, pamiętając że ostatnie oglądanie Księżyca blisko pełni było rozczarowaniem.

Dzisiaj jest zupełnie inaczej: najpierw standardowo E3.7 - obraz trochę rozmyty i niekontrastowy jednym słowem nic ciekawego.

Jednak po założeniu E8 szok!

Obraz ostry, że aż kłuje w oczy, zdecydowanie lepszy niż w E3.7. Przez 90% czasu widać na Platonie jasny kontrastowy punkt w miejscu krateru A, widać również jaśniejszy obszar na tarczy Platona pomiędzy 6:30 a 8:30. Nie widać B ani C/D.

Widać 5 kraterów Linne (bez H) tj: A (4 km), B,D,F,G (po 5km).

W.w. obszary bardzo dobrze oświetlone i bardzo kontrastowe. Nie wszystkie obszary Księżyca dzisiaj są tak dobrze widoczne. Przykładowo nie widzę Toricellego ani mniejszych kraterów w tej okolicy.

Kilka razy zmieniam E8 na E3.7 aby się przekonać, że dzisiaj mniejsze powiększenie daje zdecydowanie lepszy obraz.

Powyższe jednak zbieżne z moimi wnioskami z testu:

W dniu 15.05.2023 o 21:07, Swiss napisał(a):

Dzień 7. 06.05.2023

 

Księżyc w pełni 99,93%

W zasadzie nie jestem w stanie określić czy seeing jest dobry czy zły. Chmur brak, jednak obraz z E3.7 jest bardzo słaby tj. mało kontrastowy oraz ciemny. (tak słaby, że nie widzę Reinholda B który ma 26 km) Obraz z E8 pokazuje więcej szczegółów. W zasadzie to w dzisiejszych obserwacjach najwięcej detalu pokazuje E8 następnie E4.7 kolejno E3.7. Dzisiaj obserwacje dwoma ostatnimi okularami nie sprawiają żadnej przyjemności.

 

Kolejny raz wnioski są dziwne:

 

Gdy Księżyc od 0% do 96% wtedy E3.7 wygrywa z E8. Natomiast gdy Księżyc w przedziale od powyżej 96 do100% w E3.7 spada widoczność detalu, wtedy lepszy widok daje E8.

6 godzin temu, emeł napisał(a):

Vallis Schröteri

 

Mam takie pytanie: czy w obserwacjach wizualnych przez STC 9.25 widać tą rozpadlinę pomiędzy dwoma kraterami?

Dziękuję

Dzisiaj mały tranzyt:-)

19 godzin temu, JSC napisał(a):

Znacznie lepiej je widac ( jako kraterki, a nie jasne plamki) niz w Plato chociaz sa porównywalnej srednicy.

 

Wczoraj koncentrowałem się na Platonie - z sukcesem tj. A i B widoczne jako punkty (nie kraterki), natomiast C/D jako pojaśnienie (nie punkt). Poświęciłem też kilka minut na w.w. kraterki w Vallis Alpes jednak niestety bez sukcesu. Wczorajszy seeing bdb, jednak oświetlenie nie uwypuklało topografii tego obszaru.

27.09.2023 obserwacje z E3.7, powiększenie 150x, godzina 22:00-22:40.

Dzisiaj seeing bardzo dobry, w zasadzie najlepszy z moich dotychczasowych obserwacji.

Na Platonie widać krater A w postaci jasnego punktu, krater jest widoczny ciągle. Chwilami widać krater B, również w postaci jasnego punktu. Krater B znajduje się na granicy pomiędzy ciemną częścią krateru a jaśniejszą. Ten jaśniejszy kawałek to trójkąt pomiędzy 6:30 a 8:30, cała pozostała część krateru wygląda na ciemniejszą. Nie szukałem jaśniejszego obszaru na Platonie, on po prostu rzucił mi się w oczy. Następnie porównałem to co widzę z dwoma zdjęciami, które pokazują jaśniejszy obszar (zatem nie ma mowy o życzeniowym myśleniu czy błędzie eksperymentatora w przypadku mojej dzisiejszej obserwacji). Kratery C i D niestety są widoczne nieciągle i wyłącznie w postaci plamki/pojaśnienia. Dzisiejszy terminator nie uwypukla topografii terenu, zatem obserwacje Platona nadal mają potencjał.

18 godzin temu, JSC napisał(a):

Nie jest łatwo.

Czy to trudniejsze niż dostrzeżenie krateru A na Platonie?

Dziękuję,

150 mm i 200X

Będę próbował na razie 2x100mm i 150X.