Skocz do zawartości

Swiss

Społeczność Astropolis
  • Postów

    406
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Odpowiedzi opublikowane przez Swiss

  1. Delite 3mm powiększenie 183X, źrenica= 0.55 mm 

     

    Dzień 1 25.05.2023

     

    Księżyc 33%, seeing dobry, jednak chmury co chwilę uniemożliwiają obserwację.

    Wydaje się, że okulary dają więcej detalu niż E 3.7 jednak po dokładniejszej obserwacji dochodzę do wniosku, że ilość detalu jest taka sama. Widoczny obraz jest po prostu powiększeniem 1,23x obrazu z E3.7. Wąskie pole D3 w porównaniu z E3.7 powoduje konieczność częstego korygowania ustawienia lornety. Z kolei szerokie pole w E3.7 daje możliwość nieruchomego czekania na fale lepszego seeingu. Komfort obserwacji z tego powodu lepszy w E3.7.  W Delite 3mm obraz mięknie, a efekt 3D znacznie słabszy niż w E3.7. Niestety Toricelli T (średnica 3 km) niewidoczny ani w D3 ani w E3.7. Układ kraterów Toricelli H,L,J i K w każdej parce widoczny doskonale.

     

    Dzień 2 26.05.2023

     

    Księżyc 43%, seeing bardzo dobry. Spostrzeżenia podobne do tych z wczoraj: D3 nie daje więcej detalu niż E3.7, natomiast daje powiększony obraz, który niestety mięknie. O ile w E3.7 można przy bdb seeingu powiedzieć że obraz jest bardzo dobry to niestety w D3 już tak nie jest. Co więcej uwidacznia się max kolimacji lornety tj: obraz przy 180X zaczyna męczyć gdyż obrazy są bardzo delikatnie przesunięte.

    Testowane jednoocznie: D3 vs TOE3.3 vs TOE2.5 nie daje przewagi żadnemu okularowi, wszystkie oferują taki sam poziom detalu. Żaden z okularów nie pokazał w kraterze Posidonus małego krateru C o średnicy 3,5 km. W miejscu krateru, w każdym z okularów widać podobne pojaśnienie. Układ kraterów Toricelli H,L,J i K w każdym okularze widoczny doskonale.

     

    Wnioski na koniec:

    content_wac_context_posidonius1.png.4b4ecfc85feb434ff4fef64a1db85bb9.png

    Jeśli czas pozwoli przetestuje jeszcze Delos 3.5, które być może wyciągną odrobinę więcej detalu z lornety.mondkarte-grafik-krater.thumb.jpg.d7b61ad05490278f2804d84ce276ec6e.jpg

    • Lubię 1
  2. Cześć Szanowni, 

    testowania ciąg dalszy:

     

    Ethos 3.7, powiększnie 149x, źrenica 0,67 mm

     

    Dzień 1. 16.04.2023

     

    100% pochmurno. Obserwacje dzienne przyrody drzewa i ptaki na tle nieba. Obraz jest nieprzyjemnie ciemny, ciemniejszy niż w E4.7. Widać niestety zanieczyszczenia gałek ocznych. Dodatkowo czarny kolor gałęzi zmienia się częściowo na kolor fioletowy – występuje widoczna AC, której nie widziałem w E4.7. Powyższe cechy raczej eliminują E3.7 z obserwacji dziennych. Black-outy występują tak samo lub częściej niż w E4.7 Gdy w okularach jest widoczna wyłącznie przyroda bez nieba, wtedy fasolkowania brak.

     

    Obserwacje samolotów na 50%-80% zachmurzonym niebie. Obraz nieprzyjemnie ciemny.

    2.1x większe powiększenie niż E8 daje pozorne poczucie, że widać więcej. Chyba widać, że w kokpicie samolotu z odległości 10 km jest więcej niż jedna osoba ( moje obserwacje to trasa nalotów do lotniska, a więc widzę samolot z boku)MonsPico.jpg.2d771a06a25144bf92385f7294d05da7.jpgmondkarte-grafik-krater.thumb.jpg.049ba574cca855dbad55b94fb33dde3e.jpg. Bez względu na to nie mam możliwości odczytania tablic rejestracyjnych samolotów z tej odległości. W E8 nie stanowi problemu. Zdecydowanie w E3.7 brak widocznego detalu.

     

    Brak możliwości prowadzenia obserwacji dziennych okularem E3.7

      Dzień 2. 22.04.2023

     

    Księżyc 6%

    Seeing średni od czasu do czasu dobry. E8 daje bardzo dobry ostry 3D obraz. E3.7 daje ciemny obraz efekt 3D dużo słabszy. Jednak gdy seeing się poprawia w E.3.7 widzę krater Eimmart KA o średnicy 5.5 km. W E8 niewidoczny ze względu na zbyt małe powiększenie. W E3.7 widzę zanieczyszczenia gałek ocznych.

      

    Dzień 3 23.04.2023

     

    Księżyc 15%, seeing faluje tak jak poprzedniego dnia chwilami obraz jest bardzo ostry. Efekt 3D zdecydowanie zadowalający. Coraz lepiej współpracuje mi się z E3.7

     

    Dzień 4 26.04.2023

     

    Księżyc 40%. Dzisiaj dobry seeing. Okulary umożliwiają zobaczenie ciekawego układu Kraterów Toricelli H,L,J i K.  Krater J ma  średnicę 5 km. Obraz bardzo dobry, efekt 3D idealny, szczególnie w okolicach terminatora. Krater T o średnicy 3 km jest niestety niewidoczny.

    Po zastosowaniu E8, niestety z powodu zbyt małego poweru nie widać żadnego z 4 kraterów H,L,J i K. Natomiast w E8 11kilometrowy krater  C jest dobrze widoczny.

     

    Dzień 5 27.04.2023

     

    Księżyc 48% dzisiaj dobry Seeing. W okolicach terminatora widać dobrze kratery Higinus. Kratery A (8 km)  i B ( 6 km) widoczne bardzo dobrze, najmniejszy jaki dostrzegam nie ciągle tj. pojawia się i znika to krater C o średnicy 5 km, niestety nie widać sąsiada – krateru F o średnicy 4 km. Czyli tutaj uwidacznia się max rozdzielczości lornetki + E3.7, która umożliwi dostrzeżenie krateru o minimalnej średnicy  z przedziału (4-5 km).

     

    Dzień 6. 03.05.2023

     

    Księżyc 96% seeing dobry, jednak szkła podatne na zaparowanie ze względu na zimno.

    Teminator minął Platona i cienie nie uwypuklają małych kraterów. Małe kratery prawdopodobnie A, B, C są widoczne w postaci jaśniejszych plamek (około 2-3 kratery). Wydaje się że zobaczenie tych kraterów to kwestia trafienia doskonałego seeingu + terminator w dobrym miejscu.

    Przykładowo widoczny jest krater Piko G ( 4 km średnicy) , chociaż nie w takiej plastycznej trójwymiarowej postaci jak wykopany łyżką do lodów. Bez względu na to jest ewidentnie widoczny.

     

    Dzień 7. 06.05.2023

     

    Księżyc w pełni 99,93%

    W zasadzie nie jestem w stanie określić czy seeing jest dobry czy zły. Chmur brak, jednak obraz z E3.7 jest bardzo słaby tj. mało kontrastowy oraz ciemny. (tak słaby, że nie widzę Reinholda B który ma 26 km) Obraz z E8 pokazuje więcej szczegółów. W zasadzie to w dzisiejszych obserwacjach najwięcej detalu pokazuje E8 następnie E4.7 kolejno E3.7. Dzisiaj obserwacje dwoma ostatnimi okularami nie sprawiają żadnej przyjemności.

     

    Kolejny raz wnioski są dziwne:

     

    Gdy Księżyc od 0% do 96% wtedy E3.7 wygrywa z E8. Natomiast gdy Księżyc w przedziale od powyżej 96 do100% w E3.7 spada widoczność detalu, wtedy lepszy widok daje E8.

     

     

    Podsumowując Ethosy 3.7 doskonale współpracują z APM 100/45 ED w obserwacjach Księżyca w przedziale do 96%! 
    Księżyc przesuwa się w okularze, ale nie jest to niewygodne ze względu na szerokie pole. Wydaje się, że powiększenie 149x to max lub prawie max lornety. Obraz jest nadal bardzo dobry, nie mięknie, jednak nie jest to obraz jak  żyleta z E8. Protokół kolimacji w mojej lornetce jest wykonany dla 110X, lornetka nadal daje pojedynczy obraz przy 149X. 
    Nie polecam obserwacji samolotów i przyrody jak również Księżyca powyżej 96%.

    Ethosy 3.7 zostają ze mną na dłużej, znalazłem odpowiedź na pytanie jaki Max Power do Księżyca.
    Prawdopodobnie będę chciał uzupełnić E3.7 o parkę okularów o jeszcze krótszej ogniskowej.


    Dziękuję wszystkim zaangażowanym osobom za pomoc.

     

     

     

    Mare_Crisium_(LRO).thumb.jpg.8dee5474ac52ab504de412c9a4c6a682.jpg

    mondkarte-grafik-krater (1).jpg

    • Lubię 3
    • Haha 1
  3. Ethos 4.7, powiększnie 117x, źrenica 0,94 mm

     

    1dzień 08.04.2023

     

    W czasie dnia na jasnym prawie bezchmurnym niebie:

    w trakcie obserwacji samolotów występuje bardzo duża wrażliwość okularów na nieosiowe patrzenie, trudno znaleźć właściwą pozycję oczu względem okularów. Wydaje się, że najgorsza pozycja to centralne umiejscowienie oczu względem soczewek, patrzenie nieco od spodu okularów daje lepszy efekt. Po założeniu filtrów szarych 12% efekt mniejszy. Obserwacja nie jest przyjemnością. Komfort w Ethosie 8 mm nieporównywalnie lepszy.

    E8>>>E4.7

     

    Obserwacje przyrody:

    Jednocześnie gdy lorneta jest skierowana na przyrodę efekt fasolkowania w E 4.7 nie występuje, ostrość dobra ale bez efektu wow! Niewiarygodnie szerokie pole widzenia daje efekt wpadania w obraz. Jednak w tej kategorii również E8 wygrywa gdyż wydaje się, że większe powiększenie w E4.7 zaciera detal.

    E8.>>E4.7

     

    Po południu godz. 15-18 ta na 100% zachmurzonym niebie:

    obserwacje samolotów nie ujawniają efektu black beans. Obraz rewelacyjny, bardzo kontrastowy do tego pole 110 stopni jest niewiarygodne, gdyż po maksymalnym komfortowym zbliżeniu oka do szkła ledwo widać granicę obejmowanego pola. Okulary obejmują całego Dreamlinear’a z 10 kilometrów. Obserwacje E4.7 dają więcej frajdy niż z E8 mm.

    E4.7>>E8

     

    2dzień 09.04.2023

     

    W czasie dnia przy pochmurnym niebie:

    Dzisiaj niebo od 90% do 50% chmur, większość dnia powietrze słabo przejrzyste, black-outy nadal występują, jednak w większości umiem je opanować, nie w 100%. Koło 15:30 powietrze robi się dobrze przejrzyste. Zauważam , że w E4.7 widzę słabiej tablice rejestracyjne samolotów niż w E8. Przyczyną może być to, że E 4.7 jest ciemniejszy.

    E8>>E4.7

     

    Księżyc 84% 10.04.2023 g 3:00

    Niebo bezchmurne seeing bardzo dobry. Okulary nie wykazują żadnych black-outów, Nie wiem  czy brak black beansów nie będzie występował w przypadku Księżyca > 84%, np. w pełni. Obraz z E4.7 bardzo kontrastowy i chyba uwidacznia więcej szczegółów niż E8. Piszę „chyba” z takiego powodu, że większe niemal 1,7x powiększenie pozwala mi lepiej skoncentrować się na szczególe. Świetny efekt 3D tak samo jak w E8. Krótkie porównanie z Nikon NAV SW 5 mm: na Platonie również nie widać małych kraterów. Efekt 3D lepszy niż we wspomnianym Nikonie. 

    E4.7>>>E8

     

    Przewaga E4.7 nad Nikonem NAV SW 5 mm co najmniej z 3 powodów: większe pole, lepszy efekt 3D (plastyczność obrazu), geometria okularu tzn. jest miejsce na nos.

     

    3dzień 10.04.2023

     

    W czasie dnia na jasnym prawie bezchmurnym niebie (warunki takie same jak w 1dniu):

    W trakcie obserwacji samolotów występuje wrażliwość okularów na nieosiowe patrzenie. Obserwacje wymagają znalezienia właściwej pozycji co nie eliminuje black-outów w 100%. Komfort w E8 lepszy niż w E4.7 z następujących powodów: brak black-outów, łatwiejsze znalezienie i podążanie za samolotem, mniejsze powiększenie daje wrażenie, że detal jest bardziej kontrastowy, E8 są jaśniejsze.

    E8>>E4.7 korekta względem 1 dnia.

     

     

    Obserwacje przyrody:

    Jednocześnie gdy lorneta jest skierowana na przyrodę E8 znów wygrywa, gdyż daje lepszy kontrast/detal. Wydaje się że większe powiększenie w E4.7 (lub to, że jest ciemniejszy) zaciera detal.

    E8>>E4.7

     

     

    Wnioski trochę dziwne:

    E4.7 lepszy od E8  w obserwacjach dziennych wyłącznie gdy niebo jest 100% zachmurzone. Gdy na niebie brak pełnego zachmurzenia pojawiają się black-outy oraz dodatkowo spada widoczność detalu.

    W obserwacjach Księżyca 84% (pewno mniej również) E4.7 sprawia więcej przyjemności niż E8 lub Nikon NAV SW 5 mm.

     

    Ethos 4.7 doskonale współpracuje z APM 100/45 ED.

     

    • Lubię 1
  4. 11 godzin temu, bartolini napisał(a):

    „efekt ostrzenia”

    Widzę na forach że nazywają to blurring czyli rozmazywanie. Gdy elektronika koryguje drżenie ręki lub nagły ruch wtedy potrzebuje ułamki sekund na korektę, wtedy pojawia się ta nieidealna ostrość. Ja nazywam to efektem ostrzenia a de facto jest to krótkie delikatne rozmycie obrazu. Nie widzę tego w F14x40, nie widziałem również w C10x42, natomiast w 18x50 widoczne. 

    • Lubię 1
  5. Canon 15x50 IS vs Fujinon 14x40 Techno-Stabi

     

    Przedstawiam subiektywną opinię nt tytułowych lornetek.

    Zanim zdecydowałem się na Canona IS 15x50 przetestowałem również  18x50, 10x42 (czas testu max 4 godziny) oraz wcześniej Nikona 18x70 oraz Fujinona 16x70, 10x50 (czas testu około rok) ostatnie trzy bez statywów. Spośród sześciu w.w. zdecydowałem się na Canona 15x50 IS,  gdyż daje mi najwięcej frajdy.

    Po roku użytkowania Canona dokupiłem Fujinona 14x40.

    Moje preferencje 80% obserwacje naziemne a 20% obserwacje nocnego nieba.

     

    Porównanie :

     

    1. Muszle oczne:  wygodniejsze są w Fujinonie dodatkowo posiadają 4 stopniową regulację i lepiej odcinają światło z boku. Canon nie oferuje takiego komfortu. Wewnętrzne części muszli uwierają w nos. Canonie należy zawinąć muszle i zacisnąć ziperkami. To daje możliwość wyprofilowania od wewnątrz płasko a od zewnątrz odcięcie światła. Niestety nie ma możliwości zastąpienia tych muszli ocznych na inne bez niszczenia lornetki.

    2. Pole widzenia subiektywnie zdecydowanie większe pole jest w Canonie, Fujinon daje trochę efekt patrzenia przez rurę.

    3. AC w czasie bardzo trudnego testu (korony drzew na tle jasnego niebieskiego nieba) uwidoczniła się AC w obydwu lornetkach na podobnym akceptowalnym poziomie.

    4. Obraz jest płaski i ostry po brzegi jakość jest doskonała w obu lornetkach

    5. Kolory zieleni zieleń jest intensywniejsza w Canonie. Fujinon pokazuje barwy nieco bledsze i nie daje tych kolorów do których przyzwyczaił Fujinon 10x50 FMTR-SX-2

    6. Refleksy w czasie patrzenia w kierunku Słońca są mniej widoczne w Canonie

    7. Podatność na zaparowanie szkieł od wilgotnych oczu mniejsza jest w Canonie, chociaż to jest efekt mniej szczelnych muszli ocznych, a zatem nie powinno się brać tego parametru pod uwagę przy ocenie.

    8. Najważniejsze, czyli Cream de la cream to stabilizacja. W przypadku Canona widać jak działa stabilizacja, od czasu do czasu w czasie ostrzenia jest „blurring effect”. To może obserwatorowi przeszkadzać. Podkreślam jednak, że różnica pomiędzy lornetką bez stabilizacji w porównaniu z Canonem IS jest szokująca na korzyść oczywiście Canona. I dalej różnica pomiędzy Fujinonem jest znaczna na korzyść ostatniego. Fujinon ma stabilizację, która nie ma efektu ostrzenia, dodatkowo obraz jest znacznie mniej pływa. Włączanie stabilizacji w Fujinonie jest jednak znacznie głośniejsze.

    9. Chwyt lornetki obydwie lornetki są „bulky”, tak samo pękato-niewygodne.

    10. Regulacja ostrości pokrętło jest umiejscowione lepiej w Fujinonie.

    11. Efekt 3D porównywalny jednak trochę lepszy w Canonie (bez filtów CPL).

     

    Dodatkowe:

     

    ·       Canona używam z filtrami CPL Hoya to efekt wspaniały efekt intensywności barw i bardzo plastyczny trójwymiarowy efekt w czasie obserwacji przyrody i chmur.

    ·       W Fujinonie po włączeniu stabilizacji kilka razy (przez 0.5 sekundy) obraz drgał w poziomie.

     

    Wnioski:

     

    Obydwie lornetki uzupełniają się w następujący sposób: Canon + leżak służą do obserwacji nocnego nieba, natomiast Fujinon (bez leżaka) to obserwacje samolotów i przyrody.

    • Lubię 3
    • Zmieszany 1
  6. Poproszę Was o poradę.

    Mam niniejszą lornetkę:  https://www.apm-telescopes.net/de/apm-100mm-45-ed-apo-fernglas-mit-uf18mm, zastanawiam się nad zmianą na: https://www.apm-telescopes.net/de/apm-100mm-45-sd-apo-fernglas-mit-uf24mm

    Czy będę widział różnicę jakościową? Czy warto?

    Do lornetki używam Ethosów 8mm i 4.7 mm. Obserwacje to samoloty i planety.

    Uprzejmie poproszę o porady poparte doświadczeniami.

  7. Krótkie podsumowanie cech, które mi pasowały lub przeszkadzały w trzech dotychczas testowanych parkach:

     

    1.       Morpheus 4.5 mm dawał duży efekt black beans, dodatkowo widzę mniej detali na Księżycu niż w Ethos 8mm.

    2.       Hyperion Baader 5mm  fasolkowanie również występuje, okular nie daje  tak ostrego, kontrastowego obrazu jak E8.

    3.       Nikon NAV SW 5 mm obraz bardzo dobry, ilość detali chyba większa niż w E8, efekt 3D porównywalny ale mniejszy. Okular ma 2 mankamenty: ciężko włożyć okular do zacisku mojej lornety oraz brak miejsca na nos.

    w dalszej kolejności E4.7

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.