Historia pewnej przygody i moje pytanie

[Approx 25]

Witam.

Polecam ciekawy artykuł pana Janusza Wilanda.

http://www.astrojawil.pl/kolacja_1979.htm

 

Mam pytanie związane z tym fragmentem:

 

''bolid wleciał w górne warstwy atmosfery na wysokości ok. 80 km po czym rozpadł się na kilka kawałków, które osiągnęły

pułap ok. 55 km i odbijając się od atmosfery odleciały na szczęście dalej

w kosmos nie robiąc nikomu krzywdy''

 

Czy bolid może odbić się od gęstszej warstwy atmosfery i odlecieć z powrotem w kosmos?

Czy jest to związane z kątem pod jakim wpada on do atmosfery i jego prędkością?

 

Czytałem epilog relacji pana Janusza i uprzedzam uwagi dotyczące natury bolidu. Moje pytanie dotyczy ogólnie zjawiska wpadania drobnych obiektów do ziemskiej atmosfery.

 

Pozdrawiam

 

 

 

 

 

 

Edytowane 27 Grudnia 2013 przez Approx 25

[MaciekM]

Approx 25,

To o czym pisze Janusz poddałbym w sumie wątpliwości. Bolid po rozpadzie zwłaszcza na wysokości 55km nad Ziemią raczej nie jest już w stanie się "odbić" od atmosfery. Z resztą opis ten dotyczy deorbitacji członu rakiety nośnej Sojuz-U (o czym można przeczytać w dalszej części artykułu). Fragmenty o których Janusz wspomina raczej po prostu spłonęły w atmosferze.

Jednak co do odbijania się meteoroidów od atmosfery, to jest to jak najbardziej realne. Zjawisko to podobne jest do efektu puszczania kaczek na wodzie. Jeśli kąt wejścia w atmosferę jest zbyt mały to "ślizga się" po niej odbijając. Meteory tego typu widoczne są jako tzw. Earthgrazery, czyli "muskające Ziemię". Zostawiają one długie ślady, przecinając nieraz znaczną część nieboskłonu. W przypadku rojów meteorów Earthgrazery można często obserwować gdy radiant danego roju jest w okolicy horyzontu. Dodam jeszcze, nie każdy earthgrazer oznacza meteor odbity od atmosfery. Często zanim odbije się on od atmosfery zdąży doszczętnie spłonąć (czy tam stopić się i odparować).

A tutaj przykład takiego earthgrazera "książkowego".

Pozdrawiam!

Maciek

Edytowane 27 Grudnia 2013 przez MaciekM