ekolog

Ci naukowcy chyba serca nie mają?

Jak oni mogli tak męczyć istotę świadomą (krukowate zdają test lustra lub równie ambitne).

To prawie tak jakby poprzyczepiali na głowę takie rusztowania kosmitom tu przybyłym bez ich zgody

Siema

Szukając informacji zainspirowany wpisem o Strottner-Drechsler forowicza @wessel
trafiłem na:

Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Instytut Fizyki

Ogrom ilustracji wykładowych pod adresem:

http://www.as.up.krakow.pl/main/student/owal/astronomia/a4fiz-w8.pdf

Zajęcia dr W.Ogłozy

Siema

Bardzo szeroki kadr (60 stopni południowego nieba niewidocznego z Polski).
Na dole znajdują się karłowate galaktyki satelitarne naszej galaktyki: Duży i Mały Obłok Magellana.

Galaxies and the South Celestial Pole. Petr Horalek, Josef Kujal. APOD

Siema

p.s.

Kiedyś w wątku APOD'owym dyskutowano poszczególne werdykty jury więc ...

Link:

Proxima Centauri, najbliższa znana gwiazda naszego Słońca, znajduje się w konstelacji Centaura i nie jest widoczna gołym okiem.
Z jej kierunku nadszedł tajemniczy sygnał.

Nikt nie wierzy, że był to telefon z ET, ale radioastronomowie przyznają,
że nie mają jeszcze wyjaśnienia dla wiązki fal radiowych, która najwyraźniej pochodziła z gwiazdy Proxima Centauri.

To jakiś technologiczny sygnał. Pytanie brzmi, czy jest to technologia Ziemi, czy technologia pochodząca gdzieś tam
- powiedziała Sofia Sheikh, absolwentka Uniwersytetu Stanowego Pensylwanii, kierując zespołem badającym sygnał i próbującym rozszyfrować jego pochodzenie.

Jest częścią Breakthrough Listen, wartego 100 milionów dolarów projektu Yuri Milnera, rosyjskiego inwestora-miliardera,
mającego na celu znalezienie obcych fal radiowych. Projekt natknął się teraz na najbardziej intrygujące dotychczas zdobycze.

Proxima Centauri to zachęcająca perspektywa wyjścia poza Ziemię.

Jest to najbliższa znana Słońcu gwiazda, oddalona zaledwie 4,24 lat świetlnych od Ziemi, część układu potrójnego gwiazd znanego jako Alfa Centauri.
Proxima ma co najmniej dwie planety, z których jedna jest skalistym światem tylko nieco bardziej masywnym niż Ziemia,
który zajmuje tak zwaną strefę zamieszkałą przez gwiazdę, gdzie temperatury powinny sprzyjać wodzie, czyli istocie życia, na jej powierzchni.

Sam sygnał radiowy, wykryty wiosną 2019 r. I opisany wcześniej w The Guardian, jest pod wieloma względami marzeniem łowców obcych.
Był to sygnał wąskopasmowy o częstotliwości 982,02 MHz zarejestrowany w Obserwatorium Parkesa w Australii.
Natura, czy to eksplodująca gwiazda, czy burza geomagnetyczna, ma tendencję do nadawania na szerokim zakresie częstotliwości.

Są pewne zastrzeżenia i uwagi krytyczne.

W sumie zarejestrowali 26 godzin danych.
Radioteleskop Parkesa został wyposażony w nowy odbiornik zdolny do rozdzielania sygnałów wąskopasmowych typu poszukiwanego przez naukowców SETI.
Dlatego jesienią 2020 roku zespół postanowił przeszukać dane pod kątem takich sygnałów, co przypadło Shane'owi Smithowi,
studentowi studiów licencjackich w Hillsdale College w Michigan i stażyście w Breakthrough.

Sygnał, który zaskoczył zespół, pojawił się pięć razy 29 kwietnia podczas serii 30-minutowych okien,
w których teleskop był skierowany w stronę Proximy Centauri. Od tamtej pory się nie pojawił.

Był to czysty, niemodulowany ton, co oznaczało, że nie zawierał żadnej wiadomości poza faktem, że istnieje.

Sygnał wykazywał również tendencję do nieznacznego dryfowania częstotliwości w 30-minutowych odstępach czasu, co oznacza,
że sygnał, z którego pochodzi, nie znajduje się na powierzchni Ziemi, ale często koreluje z obracającym się lub orbitującym obiektem.
Ale dryf nie odpowiada ruchom żadnej ze znanych planet w Proxima Centauri.

W rzeczywistości sygnał, jeśli jest prawdziwy, może pochodzić z miejsca znajdującego się poza systemem Alpha Centauri. Kto wie?

Ogromny artykuł!

***
Breakthrough Listen to projekt mający na celu poszukiwanie inteligentnej komunikacji pozaziemskiej we Wszechświecie.
Z funduszami w wysokości 100 milionów dolarów i tysiącami godzin poświęconych na używanie teleskopów w najnowocześniejszych obiektach ,
jest to jak dotąd najbardziej wszechstronne poszukiwanie komunikacji z kosmitami.  
Projekt rozpoczął się w styczniu 2016 r. I ma trwać 10 lat.
Jest to element programu przełomowych inicjatyw Jurija Milnera .
Program naukowy dla Breakthrough Listen znajduje się w Berkeley SETI Research Center, na Wydziale Astronomii na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley.
W Green Bank Telescope jest jednym z teleskopów radiowych wykorzystywanych przez projekt.

Projekt wykorzystuje obserwacje fal radiowych z Green Bank Observatory i Parkes Observatory
oraz obserwacje w świetle widzialnym z automatycznej wyszukiwarki planet .
Cele projektu obejmują milion pobliskich gwiazd i centra 100 galaktyk.
Wszystkie dane wygenerowane w ramach projektu są publicznie dostępne, a SETI @ Home jest wykorzystywane do niektórych analiz danych.
Pierwsze wyniki opublikowano w kwietniu 2017 r., A dalsze aktualizacje spodziewane są co 6 miesięcy.

Siema

https://www.nytimes.com/2020/12/31/science/radio-signal-extraterrestrial.html

https://en.wikipedia.org/wiki/Breakthrough_Listen

Linki:

Szczęśliwego, zdrowego roku 2021 życzę Wam wszystkim

Siema/Pozdrawiam co kto lubi.

Film:

Ale komentarze do powyższego materiału (zobaczyłem cały) bezcenne:

Kiedyś trzymano koty, psy teraz pijawki Świat idzie do przodu tragedia

Słabo mi

***

Jak byście się czuli gdyby pierwiastek chemiczny nazwano waszym imieniem (dokładniej nazwiskiem)?
Dwóch ludzi zmierzyło się z tym pytaniem nieuchronnie

Jak się pisze lub czyta tam i ówdzie to wynika z tego, mniej więcej, że
nie udało się połączyć Teorii Względności z fizyką mikroświata (mechanika kwantowa i "okolice").

Tymczasem są wyjąteczki:

Seaborg – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych w układzie okresowym.
Najbardziej stabilnym jest izotop 271Sg, który ma czas połowicznego zaniku ok. 2 minut.
Został sztucznie otrzymany równolegle przez dwa zespoły naukowe.

Seaborg ma własności chemiczne zbliżone do wolframu.
Pomimo krótkiego czasu życia jąder atomowych seaborgu udało się otrzymać różne związki tego pierwiastka.
Należy do nich heksakarbonylek seaborgu, pierwszy znany związek pierwiastka superciężkiego z węglem.

W superciężkich atomach elektrony walencyjne osiągają prędkości rzędu 80% prędkości światła w próżni,
co powoduje znaczny relatywistyczny wzrost ich masy, a w efekcie zmniejsza ich odległości od jądra. 

Badania właściwości chemicznych takich pierwiastków prowadzone są m.in. w celu badania tego zjawiska.

"W czasach zimnej wojny łatwiej było stworzyć nowy pierwiastek, niż go nazwać. Trwały niekończące się spory o pierwszeństwo odkrycia.
Ostatnim pierwiastkiem, który nie budził kontrowersji i otrzymał oficjalną nazwę, był lorens (numer 103) odkryty jeszcze na początku lat 60.
Potem w tablicach zapanował galimatias, a nowe pierwiastki tymczasowo opatrywano kolejnymi numerami.
Międzynarodowa Unia Chemii Czystej i Stosowanej przez lata wstrzymywała się z uznaniem nazw,
które niezależnie proponowali odkrywcy z USA, ZSRR i Niemiec. Ponad 10 lat temu wreszcie doszło do ugody i salomonowego rozstrzygnięcia:
pierwiastek numer 104 ochrzczono rutherfordem (choć Rosjanie upierali się przy kurczatowie, od wybitnego rosyjskiego fizyka Igora Kurczatowa),
ale numer 105 nazywa się dubna na pamiątkę rosyjskiego ośrodka badań jądrowych pod Moskwą,
choć Amerykanie chcieli, by nazywał się hahn na cześć niemieckiego fizyka Otto Hahna.
Z kolei numer 106 jest teraz seaborgiem (od amerykańskiego fizyka Glenna Seaborga)."

http://web.archive.org/web/20100604021530/http://www.przekroj.pl/cywilizacja_nauka_artykul,5010.html

Najcięższym znanym pierwiastkiem jest oganeson (Og) – niewystępujący naturalnie na Ziemi pierwiastek o liczbie atomowej 118.
Nazwa ta honoruje rosyjskiego fizyka jądrowego, Jurija Oganiesiana, który odegrał wiodącą rolę w odkryciu najcięższych pierwiastków
i był kierownikiem zespołu, który dokonał syntezy oganesonu.
Był to drugi (po seaborgu) przypadek nazwania pierwiastka na cześć osoby żyjącej.

Siema

"Zastanawialiście się kiedyś, jak wyglądałoby niebo z księżyca Europa, kiedy jest w koniunkcji z Io, Ganimedesem oraz Calysto?
Widok byłby (nomen omen) nieziemski... Calysto chowające się za Ganimedesa, a Io na tle tarczy Jowisza...
Mam nadzieję, że za naszego życia jakaś sonda wyląduje na Europie.
Podejrzewam, że i bez koniunkcji widok byłby spektakularny :)"

Pytanie zadał Jakub Pleban na (mojej) grupie facebookowej: 'Astronomia, astrobiologia, ewolucja życia w kosmosie. Bez metafizyki.'

https://www.facebook.com/groups/239474056923474/

I tu mam zagwiazdkę (tfu) zagwozdkę:

Czy trzeba się po tej Europie przemieścić by zobaczyć to wszystko czy jest punkt, gdzie widać w jedną i w drugą stronę?

Zakładam, że człowiek może stanąć na czymś co ma 5 metrów wysokości. Jakaś rozkładana drabina dajmy na to.

BTW

"Jupiter Icy Moon Explorer (JUICE) – planowana sonda Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) mająca dotrzeć do układu Jowisza,
w celu przebadania trzech jego księżyców: Ganimedesa, Kallisto i Europy.
Sonda ma przeprowadzić poszukiwania płynnej wody znajdującej się pod powierzchnią tych obiektów,
pod kątem możliwości występowania na nich życia"

'Ganimedes prawdopodobnie posiada słony ocean pod lodową powierzchnią, co czyni go potencjalnym miejscem do życia
Astronomowie używający Kosmicznego Teleskopu Hubble’a znaleźli dowody na istnienie cienkiej atmosfery tlenowej,
która jest jednak zbyt cienka, aby podtrzymywać życie, jakie dotychczas znamy (na jego powierzchni).
...
Ganimedes jest jedynym satelitą w Układzie Słonecznym, który posiada magnetosferę.
Zwykle występuje ona na planetach, w tym na Ziemi i Jowiszu, magnetosfera to region w kształcie komety,
w którym naładowane cząstki są uwięzione lub odchylone.
Magnetosfera Ganimedesa jest całkowicie osadzona w magnetosferze Jowisza.'

Siema

Hobby ma dziwne ale imię zupełnie jak nasza (europejska/ESA) rakieta.

Siema

Najlepsze zdjęcia związane z przestrzenią kosmiczną roku 2020. (Space images: The best of 2020).

Siema
https://www.bbc.com/news/science-environment-55057865

Linki:

'Dzięki misji Chang'e i sztucznej inteligencji, naukowcy zaobserwowali 109 956 nierozpoznanych kraterów.

Naukowcy znają zaledwie 10 000 kraterów. Tych nieznanych może być nawet 10 razy więcej.
Można by się spodziewać, że wcześniej nieznane kratery będą niewielkie.
Zamiast tego, największe z nich mają prawie 500 kilometrów średnicy.
Zespół Yanga zidentyfikował prawie 19 000 kraterów większych niż 8 km szerokości.

Powód, dla którego nie zidentyfikowaliśmy wcześniej tych kraterów jest taki,
że wiele z nich nie ma wyraźnych konturów, które zauważamy patrząc na Księżyc.
Kratery częściowo zdegradowane przez kolejne uderzenia lub aktywność wulkaniczną mogą być trudne do zauważenia.

Chińskie orbitery Chang'e-1 i Chang'e-2 zrobiły zdjęcia Księżyca w rozdzielczości przestrzennej odpowiednio 120 m i 7 m.

Zespół Yanga wykorzystał technikę deep learning do identyfikacji niewidocznych kraterów,
pokazując (najpierw, systemowi komputerowemu) zdjęcia obrazów potwierdzonych przez ludzkie oko.'

Siema
https://nt.interia.pl/raporty/raport-kosmos/astronomia/news-100-000-nowych-kraterow-ksiezycowych,nId,4943265
Linki:

Jeżeli chodzi o tranzyt to doczytałem na wiki.ang że zmienia on po prostu docierające do nas światło.

Może to być zarówno gdy planeta jest daleko od gwiazdy jak i gdy ... ona tranzytuje.

Księżyc powiększa wtedy (lub nie) pozorną powierzchnię przekroju planety bo dodaje swój cień.

Film:

Siema

Tytułem wstępu:
"Król jaskini odnaleziony! Nowy gatunek skolopendry, który żyje w izolacji od 5,5 mln lat.
Jaskinia Movile w południowo-wschodniej Rumunii to jedno z tych miejsc na ziemi, w których na pewno nie chcielibyśmy się znaleźć.
W jej wnętrzu panuje toksyczna atmosfera.
W powietrzu dominują siarkowodór, metan, amoniak i dwutlenek węgla. Jest również tlen, ale o połowę mniej niż w normalnych warunkach.
Dodatkowo cała ta mieszanka po prostu wisi w jednym miejscu, gdyż do jaskini nie docierają żadne prądy powietrza.
Do tego można też dorzucić wilgotność dochodzącą tam do 100 proc.
Bakterie utleniają unoszące się tam gazy, w tym metan i siarkę"

To pozwoliło przetrwać tam temu, nieznanemu wcześniej, gatunkowi.

***
To kolejny dobry znak w kwestii istnienia życia na egzoplanetach i egzoksiężycach po odkryciach
gatunków egzystujących na Ziemi w ekstremalnie niegościnnych dla życia jakie powszechnie znamy warunkach.

Obstawiam, że gdy ludzie tam kiedyś dolecą to nie będą osobników egzogatunków całować w główkę

'Egzoksiężyc – naturalny satelita orbitujący wokół planety pozasłonecznej
lub innego podobnego obiektu nieznajdującego się w Układzie Słonecznym.'

Ciekawe jaki to "inny obiekt" mieli na myśli redaktorzy polskiej Wikipedii?
Odpowiem od razu. Brązowe karły.

'Biorąc pod uwagę istnienie licznych księżyców w naszym układzie planetarnym, wnioskuje się,
że najprawdopodobniej istnieją one także wokół wielu innych planet pozasłonecznych.
Potencjalne egzoksiężyce:
1. MOA-2011-BLG-262 (obiekt egzoplaneta-egzoksiężyc)
2. Naturalny satelita egzoplanety Kepler-1625b
3. Naturalny satelita egzoplanety WASP-49b'

Na egzoksiężycach nie wyklucza się życia, zwłaszcza gdy znajdują się w miejscu dającym szansę na ciekłą wodę na powierzchni.
W ramach misji Kepler projekt Hunt for Exomoons with Kepler (HEK) celem jest wykrywanie egzoksiężyców. (Wiki.ang.)

Zaproponowano kilka metod wykrywania egzoksiężyców, w tym:
Direct imaging (Obrazowanie bezpośrednie);
Microlensing (Mikrosoczewkowanie);
Pulsar timing (czas pulsarowy);
Transit timing effects (efekty czasowe tranzytu);
Transit method (metoda tranzytu)

Wykryte egzoksiężyce bywają i bywały podważane gdyż czasem możliwe są inne interpretacje danych.

Siema
Linki:

Gdy na pręcik pada 10 fotonów na sekundę to puszcza impuls (dalej do mózgu) gdy 9 fotonów na sekundę to nie.

Różnica 18% w ilości zbieranych fotonów oznacza, że jakiś mały, blady obiekt mgławicowy ("kłak") w 125mm jednak zobaczysz, a w 115mm nie

bo jego pozorna, subiektywna jasność powierzchniowa spadnie nie z 10 na 9 lecz z 10 na 0.  Czyli o 100% (sic!).

Siema

Siema

O Psyche malowniczo i ekonomicznie napisano kiedyś na polskim portalu. Rozważano sprowadzenie jej na Ziemię. Więcej:

Pozdrawiam

Zaćmienie słońca stworzyło Ziemianom darmowy koronograf co pozwala fotografować komety
bliskie już naszej gwieździe - normalnie nieuchwytne z racji blasku.

Tu akurat kometa: C/2020 X3 (SOHO)

Siema
https://www.nasa.gov/feature/goddard/2020/recently-discovered-comet-seen-during-2020-total-solar-eclipse-SOHO/

Link

1 godzinę temu, JSC napisał:

Zapisz sobie obrazek w rozdzielczości 115 pikseli i w rozdzielczości 125 pikseli. Napisz proszę jaką widzisz różnicę w detalu.

To jest filozofowanie i dywagowanie a nie argument. Pściu, bździu

Dzięki większej rozdzielczości możesz akurat na Łysym zobaczyć jakiś mały krater, uskok którego drugim już nie zobaczysz.

Twierdzenie, że seeing maskuje te różnicę jest wprost fałszywe bo tak małe refraktory i tak mają graniczną zdolność rozdzielczą gorszą

od detali przepuszczanych przez atmosferę przy dobrym ale nie jakimś wybitnym seeingu.

Siema

Co prawda apertura (średnica głównego elementu zbierającego światło) tego 125mm jest tylko o 9% większa ale zbiera już o 18% światła/fotonów więcej.

Czyli na przykład gdy tak pokombinujesz okularami, że w obu uzyskasz to samo powiększenie to w tym 125mm obiekt będzie miał lepszą jasność powierzchniową.

Ten 125mm uważam też za bardziej uniwersalny bo z tekstu (i cen) wynika, że na okulary to cię stać.

Dla jego ogniskowej sięgniesz okularami zarówno małych ultra-jasnych powiększeń okularem na przykład 38mm jak i dużych powiększeń planetarnych krótkim ale nie przesadnie okularem.

Nieco większa apertura daje nieco mniejszą dyfrakcję a to oznacza, że możesz zobaczyć nieco więcej detali. Zdolność rozdzielcza też ma znaczenie.

Siema

Burza na Neptunie zrobiła uczonym zagadkową niespodziankę.

Ciemny wir o ogromnej wielkości zachował się inaczej niż tego typu w przeszłości. Po dotarciu do równika zamiast zniknąć zawrócił ku biegunowi.

Przy okazji nieco dalej pojawił się nowy, mniejszy.

Tam wiatry wieją niekiedy z prędkościami niewyobrażalnie wielkimi . 1100 mil na godzinę, czyli 1,5 razy więcej niż prędkość dźwięku.

https://www.nytimes.com/2020/12/22/science/neptune-dark-spot.html

Siema
Link:

Dokładnie, Pejczu.

Ale skala ... rzuca na kolana. Normalnie przywykliśmy do rozmiarów w minutach, a tu w sekundach!

Może @HAMAL  się pojawi z tej okazji, mam nadzieję.

Siema

Siema

"Więcej jest rzeczy na ziemi i w niebie niż się ich śniło waszym filozofom" ('Hamlet' W. Szekspira).
***
Gdybym miał wyprodukować film o kosmitach na innej planecie i rozważał wygląd ich budynków mieszkalnych
to całkiem możliwe, że wybrałbym taki, absurdalnie dziwny i jakby nie ludzki projekt

Siema

Siema

Był 16 lipca 2015 r., wszyscy trzej pasażerowie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej
wciskali się do rosyjskiego statku kosmicznego Sojuz, który w razie niebezpieczeństwa pełni rolę łodzi ratunkowej.
Członkowie załogi zostali poinformowani przez kontrolę misji, że duży, niedziałający satelita leci z prędkością 14 km na sekundę.
Kontrolerzy wiedzą, że zbliży się, ale nie mogą śledzić obiektu na tyle dokładnie, aby wiedzieć, czy przemknie obok,.

Amerykański astronauta Scott Kelly i Rosjanie Giennadij Padalka i Michaił Misza Kornienko kulą się w ciasnej kapsule,
czekając, aż rozpędzający się kawałek metalu się zamknie, postępując zgodnie z procedurami opracowanymi na taką ewentualność,
przygotowując się do odłączenia się od stacji na chwila uwagi i (awaryjny) powrót na Ziemię.

Pomimo faktu, że astronauci i kosmonauci są sprawdzani pod kątem ich psychologicznych zdolności radzenia sobie, mówi:
Wiem, że inni ludzie mieli z tym ciężkie chwile. To trudne, ale nie jest tak trudne, że nie możesz tego zrobić.
Nie wiem, czy to koniecznie sprawa introwertyków / ekstrawertyków,
ale zdecydowanie musisz czuć się komfortowo będąc sam dla siebie rozrywką.
To nie jest dla każdego.

Mówi, że najtrudniejsze rzeczy to niemożność wyjścia na zewnątrz i obcowania z naturą,
a także ogrom codziennego harmonogramu zadań realizowanego na stacji kosmicznej.
Innym wyzwaniem, jak mówi, było dzielenie stosunkowo małego miejsca z tymi samymi ludźmi
przez tak długi czas - mimo że wszyscy ci ludzie są wspaniali.

Siema
https://www.bbc.com/news/science-environment-55415233

Duże, długo lecące bolidy najczęściej obserwowane są nad wielkimi państwami ... chyba nie muszę wyjaśniać dlaczego?

(matematyka - rachunek prawdopodobieństwa - 4 klasa LO)

Tym razem w Chinach.

Co najmniej jeden z filmików robi duuuże wrażenie.
Leci to i leci i leci, a jeszcze potem pozostał ... jak to mówią ... siwy dym

https://next.gazeta.pl/next/7,172690,26637799,wspolczesna-gwiazda-betlejemska-nad-chinami-widziano-wyjatkowo.html#do_w=57&do_v=67&do_a=330&s=BoxOpLink

Tylko ... czy Chińczykom można wierzyć? Obstawiłabym tu jednakowoż raczej na

Ziyao Wang
Member of the Meteoritical Society；
Pracuje w: Hebei GEO University
Uczył się w Hebei Geo University

Siema
Link