WielkiAtraktor

Według mnie wręcz przeciwnie — poprzednia się udała, sprzęt pracuje, więc następna jak najbardziej na miejscu.

Serial Better Call Saul, jeden z bliźniaków Salamanca, zawodowych zabójców, którzy na drogie ciuchy nie skąpią, ale te powłoki jakieś dziwne...

Ależ jest na to prosta rada: po prostu zakładasz osobny wątek i piszesz wprost: „Wyszło mi tak i tak, wolałbym lepiej; użyłem takich a takich ustawień, załączam też surowy stack, proszę skomentować/spróbować obrobić lepiej”. Lepiej tak niż w wątku zbiorczym.

Już ponad 2 miesiące od ostatniego podbicia, więc podbijam

A dziękuję, ale w tym przypadku cała "optymalizacja" to dyrektywa OpenMP (#pragma) jak tu: #pragma omp parallel for for (int k = 0; k < (int)rows; k++) fft1d<float>(...); która automatycznie rozłoży wykonanie pętli między wszystkie dostępne procesory logiczne. Polecam, większość kompilatorów obsługuje (C, C++, Fortran). Przerzucenie obliczeń na GPU chodzi mi po głowie, może coś się urodzi (w Stackistry również)...

Gdy celujesz w puste niebo, widać, że na obrazie jest kilka jakby „stref” różniących się odcieniem i jasnością. Podejrzewam wewnętrzne odblaski kombinacji teleskop + nosek. Jeśli możliwe, porównaj z innym teleskopem; można by też spróbować doczernić nosek wewnątrz.

Do dzieła! Co większe białe chmurki powinno się dać złapać, jak Darrylowi z Australii przez C14: https://www.cloudynights.com/uploads/monthly_07_2017/post-87685-0-36343800-1500205622.gif

Pewnie, w końcu to podstawa mechaniki kwantowej. Rekord wielkości to chyba interferujące same ze sobą cząsteczki fullerenu C60: link

Dodam, że efekt dokładnie jak na tym zdjęciu można zobaczyć stojąc na odblaskowych pasach dla pieszych ze Słońcem dokładnie za głową Źródło to samo, czyli niektóre drobne cząstki powierzchni (o odpowiednim kształcie i wsp. załamania) działają jak retroreflektory.

Już prawie 2 miesiące od ostatniego pytania, więc podbijam.

Na Astromaniaku pisano o lustrach z aluminium, są linki z konkretami: https://www.astromaniak.pl/viewtopic.php?f=5&t=39321

Nie wyrabiał jak chciałem dograć więcej. Konkretnie to kopiowałem ze starego dysku na nowy, do pewnego momentu szło dobrze, potem spadało do jakichś śmiesznych kilkudziesięciu KB/s (Windows i Linux tak samo). Jak połączyłem to z wrzucaniem do ZIPów (każdy katalog do ZIPa), szło cały czas z maksymalną prędkością.

Defragmentacja SSD faktycznie nie ma sensu, ale może pomóc operacja zwana TRIM. Kasuje ona hurtem bloki pamięci flash, które nie są już używane przez istniejące pliki (w przeciwnym razie to kasowanie — jeśli nie ma już czystych bloków flash — musiałoby być wykonywane przez zapisem plików, a jest dość wolne). Pod Windows znajdzie się jakieś narzędzie do tego (pewnie też od producenta dysku), pod Linuksem jest polecenie fstrim. A z innej beczki — ostatnio strasznie wolno działał mi przy zapisie nowy duży dysk (talerzowy) z archiwalnymi nagraniami; okazało się, że dostęp do NTFS nie wyrabiał przy dziesiątkach tysięcy plików (bo stare wideo miałem w postaci osobnych klatek BMP/TIFF). Pochowałem to do ZIPów (bez kompresji) i pomogło.