MateuszW

Fajne porównanie napędu klasycznego z Direct Drive: http://www.alpineastro.com/COMEC/HPS/differences-between-mount-drives.pdf

Połączenie klasycznej przekładni z enkoderami absolutnymi wydaje się być bezpośrednią konkurencją dla Direct Drive. Dokładność prowadzenia jest całkowicie wystarczająca do pracy bez guidera.

Możesz włączyć sobie Toggle Information, najechać na gwiazdę i zobaczyć wartość Maximum. Jeśli będzie mniejsza od 255, to znaczy, że gwiazda jest nieprzepalona, a więc ma nieścięty stożek.

Canona masz zapiętego pierścieniem na M48? Coś zawsze się wykombinuje Zacznij od próby zwiększenia odległości - zrób jakieś prowizoryczne podkładki.

Jeśli te grubości uwzględnia producent, to podawany backfocus nie jest rzeczywistą odległością do matrycy. Wtedy matryca znajduje się fizycznie bliżej, niż to określa backfocus, żeby wszystko się zgadzało bez dodawania poprawek. Zaznaczam, że nie wiem, czy w tej konkretnie kamerze tak to jest podawane.

Nie ma co tu teoretyzować, trzeba to sprawdzić doświadczalnie. Dargeo ma przecież ten sam problem, też w f/4 z MPCC, więc wynika z tego, że MPCC wymaga innej odległości dla f/4, niż dla f/5 (bo u mnie w f/5 ze standardowym 55mm jest dobrze).

W takim razie to guidowanie wiatru działa na tyle, na ile całość jest idealnie sztywna, bo jak się teleskop zatrzęsie na dovetailu lub kamera na wyciągu, to już żadne enkodery tego nie wykryją. Oczywiście teleskopy premium są super sztywne, ale czy aż tak?

A czasami w tej kamerze podawany backfocus nie uwzględnia już grubości tych szybek? Tak jest przynajmniej w Atiku 383.

Ja mam cieniutkie, czarne przewody, które idą sobie na szczycie blaszek pająka (po jednym przewodzie na dwóch blaszkach) i nie wystają poza obrys blaszek pająka, tak więc nic nie zmieniają w obrazie dyfrakcyjnym.

Nie ma sensu robienie grzalki na LG, bo ono sie nie paruje w nocy. Robienie grzalki opasajacej tube tez nie ma sensu, bo po co grzac kawal blachy?

Jedyne, co jest potrzebne to grzalka bezposrednio na LW o mocy ok 2.5W (dla ekstremalnych przypadkow, z regoly starcza ponizej 1W). Taka grzalka jest z drugiej strony LW i bezposrednio oddaje mu cieplo. Nie boj sie tego, to jedyne sluszne rozwiazanie

Stosuje takia grzalke od 2 lat i jest super, brak parowania. Polecam. Nie zauwazylem pogorszenia obrazu.

Albo zapomniales o MPCC, albo musisz popracowac nad odlegloscia korektora od matrycy. Widocznie na standardowej odleglosci 55 mm z f/4 sobie nie radzi.

Ten wykresik tyczy sie gwiazdy guidera? W takim razie musisz krocej naswietlac lub zbic gain, zeby ta gwiazdka sie nie przepalala.

Pytanko, co do avikowania w FireCapture 2.3 jak go ustawić do Jowisza. Jaka szybkość migawki i jaki gain jest optymalny dla Jowisza? Czy te profile które tam są po instalacji są jakoś wstępnie ustawione?

Tymi profilami świeżo po instalacji raczej się nie sugeruj, bo trzeba to dobrać pod konkretny zestaw. Narywasz tym Logitechem? On ma pewnie prędkość 25-30 fps? Jeśli tak, to polecam ustawić maksymalny czas ekspozycji, który jeszcze nie ogranicza prędkości kamery, a gain dopasować tak, aby wypełnić histogram w ok 90%. Ja przynajmniej tak robię i się sprawdza. W przypadku szybszych kamer (np 60fps) miałbym już dylemat, czy nagrywać z 60fps, czy zwiększyć czas naświetlania i robić w 30fps.

Co zmieniłeś, że się poprawiło?

Po dopłacie 450zł...

ILE?

Czyli dostałeś SSAG za cenę 100 zł wyższą, niż katalogowa? No bez jaj. Profesjonalny sklep w tej sytuacji obniżyłby cenę, aby zrekompensować Ci stracone nerwy, a jak widzę Delta do takich nie należy i wymienia kamerę za 100 zł więcej, niż kosztuje normalnie.

Już nie chcę nawet przypominać, jak mówiłem, że w Astrokraku ta kamera kosztuje 999 zł: http://www.astrokrak.pl/476-kamera-starshoot-autoguider-.html. Czyli widać, ile panowie z Delty na niej zarabiają. Rozumiem, że Delta nie zgodziła się na oddanie kamery bez zamiany? W zasadzie powinni ją przyjąć, bo jest ona niezgodna z założeniami. Jeśli by ją przyjęli, to zaoszczędziłbyś 400 zł kupując SSAG w Astrokraku.

No, ale stało się i ważne, że już wszystko jest ok Mama nadzieję, że teraz odpalenie całego sprzętu będzie bułką z masłem

Moim zdaniem te angielskie słowa są nadużywane, bo:

-są 2x krótsze

-10x lepiej określają to, co chcemy wyrazić

-kojarzą się od razu z tym, co trzeba

Gdybym przeczytał, że ktoś postawił montaż na kolumnie lub cokole, to dopiero po dłuższym zastanowieniu skojarzył bym to z pierem. Gdyby ktoś napisał o prowadzeniu montażu, to dopytałbym się go, czy chodzi o guiding, czy tracking. Niby prowadzenie i śledzenie to 2 różne słowa i są jednoznacznie przypisane do guidingu i trackingu, ale często są używane zamiennie, więc w efekcie nie wiadomo o co chodzi.

Dlaczego pisze się powszechnie "tuba karbonowa"? Bo jest krócej, niż "tuba z włókna węglowego". Dlaczego piszemy "matryca guidera"? Bo jest krócej, niż "matryca kamery prowadzącej". Dlaczego piszemy "motofokuser"? Bo jest krócej, niż "napęd do ustawiania ostrości". I tak dalej.

A zaintrygowałeś mnie z tym "spajkiem". Jakie słowo polskie proponujesz w zamian?

Minęło trochę czasu, a mój OAG już pracował kilka nocy. Podzielę się kilkoma spostrzeżeniami, żeby potomnym było łatwiej

Tak wygląda w praktyce rysunek z: http://astropolis.pl/topic/43177-projektowanie-toru-optycznego-dla-oaga/?p=519849

OAG sprawdził się bardzo dobrze, już pierwszej nocy udało mi się go "odpalić". Nie napotkałem żadnych problemów. Pomimo, że mój MPCC (starsza wersja) ma przelot tylko 38 mm nie było problemu z dostępem światła dla kamery guidera. Udało się wsunąć pryzmat tak, żeby na głównej nic nie winietowało, a równocześnie pryzmat był oświetlony w 100%. Aby sprawdzić, czy pryzmat jest cały oświetlony oglądałem rozogniskowaną gwiazdę, na obrazie której jest widoczny jakby obraz kanalika OAGa i przy wysuwaniu pryzmatu widać, jak kanalik ten jest obcinany z jednej strony.

Okazało się, że MPCC generuje idealnie skorygowany obraz po same brzegi, dzięki czemu obraz w guiderze jest idealny - ostry, a gwiazdy są okrągłe. Wykazują pewną plackowatość, ale to chyba bardziej przez niesamowitą skalę, jaką osiągam w guiderze (ok 0,8"/piksel) i seeng.

W pobliżu jasnych gwiazd udaje się czasem znaleźć ich odblaski, które wyglądają jak jasne pętle, ale są one oddalone od samej gwiazdy i nie wpływają na jej kształt, oraz widać je tylko przy skrajnie jasnych obiektach, tak więc nie ma to żadnego znaczenia.

Tak akurat wyszło, że orientacja guidera wyszła na skos. Jednak w niczym to nie przeszkadza, a myślę, że nawet jest tak lepiej, bo akurat szerszy wymiar kanaliku pokrywa sie z przekątną chipu (czyli jego najdłuższym wymiarem) przez co światło jest wykorzystane najoptymalniej.

Ze znalezieniem gwiazd Chameleon nie miał problemów. Przy czasach ok 2,5 do 3 s jest ich przynajmniej kilka. Nieraz nawet można zbić trochę gainu.

Niestety przy mocnych podmuchach wiatru (a trafiłem na jedną wietrzną noc) gwiazda rozmazuje się na tyle, że na chwilę PHD ją gubi. Na szczęście po ustaniu podmuchu gwiazda jest z powrotem znajdowana.

Nie zauważyłem żadnych problemów z gięciem się samego OAGa. Trzyma się sztywno (przynajmniej na razie ).

Niestety popełniłem pewien błąd przy projekcie toru optycznego. Nie zdawałem sobie sprawy z potęgi dwóch rzeczy w fizyce: tarcia i ramienia Otóż mam problem z klinującą się złączką pomiędzy kamera, a kołem (ta maleńką). Jej zadanie to "odwrócenie" gwintu T2. Niestety przy przykręcaniu kamery na złączkę, które jest już przykręcona do koła używa się dużego ramienia, jakie daje korpus kamery. To powoduje bardzo mocne dokręcenie złączki. Po odkręceniu kamery złączka zostaje w jednym z elementów i trzeba użyć niebezpiecznych i mocnych metod, aby tą złączkę odkręcić. Dlatego też postanowiłem zmienić gwint mocujący w kole filtrowym z wewnętrznego na zewnętrzny, aby od razu przykręcało się do niego kamerę (co wyeliminuje tą felerną złączkę).

Dyskutowaliśmy tutaj o tym, jak na długość toru optycznego wpływa grubość filtra. Jednak ASA miała rację Rozrysowałem sobie bieg promieni przez filtr i wyprowadziłem wzór na odsunięcie ogniska. Ma on postać: x = d*(1-1/n), gdzie d to długość filtra, a n to współczynnik załamania. Dla szkła ten współczynnik to ok 1,5, a więc wzór przyjmuje postać: x = d*1/3.

Przy tym wzorze mam pewną wątpliwość. Otóż uprościłem go, zakładając, że tg = sin dla małych kątów. Pełny wzór to: x = d*(1-tg(b)/tg(a)), gdzie a i b to odpowiednio kąt padania światła na filtr i kąt pod jakim ono wychodzi z pierwszej granicy powietrze - szkło (względem normalnej). Wiem tyle, że sin(a)/sin(b ) = n. I teraz zastanawiam się, czy można wyprowadzić dokładny wzór na x, w którym nie występowały a i b? Jeśli nie da się tego zrobić, to oznacza to, że odsunięcie ogniska nie jest niezależne od kąta padania światła na filtr, a co za tym idzie filtr taki powodował by jakieś minimalne wady optyczne (różna odległość ogniskowania dla różnych promieni). Niestety moje umiejętności matematyczne nie pozwalają na rozstrzygnięcie tego Problem sprowadza się do wyznaczenia tg(b)/tg(a) w zależności od n = sin(a)/sin(b ). Zaznaczam, że a i b nie należą do jednego trójkąta prostokątnego

Ja używam jej już jakiś czas.

W ustawieniach FlyCapture trzeba wyłączyć zasadniczo wszystkie "auto" i "on/off" w zakładce "camera settings" (nie pamiętam dokładnie). Po tym będziesz mógł suwakiem ustawić czas do jakiś 5 s (udało mi się czasem uzyskać nawet 10s, ale nie mam pojęcia jak, w każdym razie do guidingu to nie jest potrzebne). Pamiętaj, że zmiana czasu ekspozycji w PHD nie działa z Chameleonem i trzeba to robić w równocześnie odpalonym FlyCapture. Zmiana czasu w PHD zmienia tylko interwał z jakim PHD próbuje odczytać nową klatkę z kamery. Jeśli taka klatka już jest, to ją od razu ściąga, a jeśli kamera właśnie naświetla, to czeka na nową klatkę. Dlatego też ja ustawiam ten czas na minimalny, żeby uniknąć sytuacji "nie zgrania się" interwału PHD z czasem naświetlania (może się zdarzyć, że po odczekaniu np 4s kamera właśnie zacznie naświetlać i trzeba będzie czekać kolejne 4s na klatkę).

"Uważa się", że z PHD współpracuje tylko FlyCapture1. Da się jednak wymusić współpracę z najnowszymi 2.coś. Wystarczy w czasie instalacji wybrać coś w stylu "install direct DLL", czy jakoś tak.

Na jakim systemie pracujesz? U mnie Chameleon współpracuje z PHD tylko na Win XP, pomimo tego, że np w FireCapture działa też w Win 7.

Trochę dziwne, ze w tym zestawie masz takie gwiazdy. Mała matryca główna pozwala na wsunięcie głęboko pryzmatu, a RC zapewnia duże skorygowane pole. Teoretycznie powinieneś mieć obraz bez wad. U mnie jest Atik383L+ z dużą matrycą i newton z MPCC, który to ledwo zapewnia krążek światła dla OAGa, ale pomimo, że jest na granicy, to gwiazdki są wręcz idealne (co mnie zaskoczyło).

Jedyne, co mogę poradzić, to żebyś wsunął maksymalnie pryzmat (ale żeby nie było winietowania) i upewnił się, ze pryzmat jest prosto zamocowany (ten trzonek nie jest zbyt pewnie trzymany). Jeśli w takiej sytuacji gwiazdy dalej będą kroplami, to jest coś dziwnego. A może to rzeczywiście sprawka OAGa, który te gwiazdy zniekształca? Wydaje mi się to nierealne, ale może jednak? Może te TPL są jakieś kiepskie po prostu, np mają krzywo wsadzony pryzmat. Ja używam TS 9 mm.

W każdym razie różnie z tymi OAGami bywa, jedni piszą, że gwiazdy są ok, a inni, że są skopane, brak w tym logiki .

U Ciebie ta niesymetryczność jest jak duża? Np gwiazda jest 2x dłuższa, niż szeroka, czy jak?

Cieszę się, że relayboxy się wam podobają i wszystko działa ok

Adam, mogłeś napisać o tym kablu wcześniej, to bym wysłał taki razem z relayboxem, ale jak już masz, to spoko. Mam zagniatarkę i kilka takich wtyczek za 40 gr http://www.tme.eu/pl/details/rj12w/zlacza-rj/ninigi/# Z tym 7,50 też przepłaciłeś, no ale już nie tak bardzo

Pozostało mi trochę elementów, z których mam zamiar sklecić jeszcze kilka egzemplarzy, ale to dopiero po maturach

S-E-E-I-N-G! W tytule poprawiam, w poście może już zostać ale proszę zapamiętaj

Przepraszam! Coś mnie zaćmiło, bo wiem jak to się pisze:) Poprawiłem wszędzie

Jak należy tłumaczyć jetstream? Chodzi o zwykły wiatr, czy coś innego?

Czyli mamy pierwszą zasadę, że seeing jest lepszy przy stabilnym wyżu.

Czytam wiele o tym seeingu i żadnej logiki w tym nie widzę. Zastanawiam się, jakie czynniki wpływają na jakość seeingu oraz kiedy można się spodziewać najlepszych warunków. Słyszałem np, że niedługo po zachodzie seeing jest z reguły dobry, czy to prawda? Powierdziło mi się to tydzień temu, ale sprawdziłem to tylko w jedną noc, więc nie mogę potwierdzić reguły. Czy seeing jest dobry, gdy temperatura w nocy jest niezmienna, czyli np nad ranem? Czy szybkość zmian temperatury ma tu jakieś znaczenie? Czy zmiany ciśnienia na coś wpływają? Czy wilgotność ma jakieś znaczenie? Wiem tyle, że nie powinno wiać, a niebo może być nieco przykryte rzadkimi cirrusami i wtedy seeing jest lepszy

TZN ?

Chodzi mi o to, że przynajmniej nikt nie podkradł Hamalowi jego metody kolimacji pudełkiem od kliszy i jej sobie nie przywłaszczył.

Na marginesie, to jestem ciekaw za ile czasu w tym złodziejskim internecie przeczytam tą teorię jako czyjąś. Kradną zdjęcia, kradną pomysły, kradną wszystko i nie mam tu na myśli akurat astro.

Przynajmniej dalej w internecie jest powszechna "metoda kolimacji HAMALA" i "kolimator HAMALA" i nikt się jeszcze pod nią nie podszył

Skala nie jest jeszcze taka zabójcza, a 6" jest stosunkowo lekki. Moim zdaniem dałbyś radę opanować ten zestaw, tak przynajmniej 2x polepszyć wyniki. Skalę masz w zasadzie tylko trochę większą, niż standardowa z Canonem. U mnie 8" ze skalą 1,1"/piksel daje dużo ostrzejsze gwiazdy

Ok, czyli w takim razie wygląda na to, że relaybox będzie kompatybilny bez żadnych modyfikacji. W takim razie czekam na Twój przelew i dane do wysyłki i wysyłam

Dziękuję za szybkie przelewy od pozostałych, wasze relayboxy wysyłam jutro.

Mam nadzieję, że wszystko będzie działać jak należy

A i jedno ostrzeżenie: bardzo ważne jest, aby najpierw rozłączać się z relayboxem w programie, a dopiero potem go odłączać od USB. W przeciwnym wypadku program guidujący się zwiesza i jedynym sposobem na jego zamknięcie jest restart kompa.

Mam takie przemyślenie apropo kamer 16 bit, a 8 bit w astrofoto planetarnym. Pominę tu kwestię prędkości, bo to wiadoma sprawa i 16 bit zawsze będzie w tym gorsza. Chodzi mi tylko o kwestię gainu, czasu ekspozycji i jakości zdjęć.

Moim zdaniem to, że kamera 16 bit nie ma zmiennego gainu nie jest żadnym problemem na planetach. Myślę, że nie trzeba stosować w nich dłuższych czasów z powodu małego, sztywnego gainu. Dlaczego?

Otóż w kamerach 8 bit matryca mierzy światło dokładniej, niż można zapisać w pliku. Głębokość studni przykładowo Chameleona wynosi 6421e-, a więc matryca ta mierzy 6421 poziomów szarości. Zdjęcie 8 bitowe może zapisać tylko 256 tych poziomów. Jeśli planeta jest na tyle jasna, że na minimalnym gainie wypełnia cały histogram (minimalny gain to taki, gdy 6421e- daje odczyt 255), to mamy planetę w 256 odcieniach szarości, co jest zupełnie wystarczające w dalszej obróbce. Jeśli natomiast planeta jest ciemna, to podnosimy gain, aby w efekcie mieć dalej 256 poziomów szarości w pliku, ale te odcienie odpowiadają teraz innemu zakresowi odczytów matrycy, np 0 - 2000e- (przy większej ilości elektronów, niż 2000 następuje nasycenie konwertera ADC i jasność piksela dalej wynosi 255). Czyli dalej mamy 256 poziomów szarości, ale wyciągnięte z mniejszego zakresu dynamicznego matrycy (ale dalej zachowujemy dokładność 256 poziomów, matryca rozróżnia te poziomy). Gdyby podnieść gain do bardzo dużej wartości (nie wiem, czy są takie dostępne), to odczyt 255 odpowiadałby np 200e-, czyli mielibyśmy już utratę dynamiki zdjęcia, bo pomimo 256 różnych poziomów w pliku byłoby tylko 200 rozróżnionych przez matrycę.

Teraz jak to wygląda w kamerze 16 bit. Mamy tutaj możliwość zapisania aż 65536 odcieni szarości. Tymczasem głębokość studni takich kamer (czyli ilość rozróżnianych przez matrycę poziomów szarości) wynosi (przykładowo dla mojego Atika) 30700e-. Jaki z tego wniosek? Ano, że na każdy jeden elektron padający na matrycę przypada ok 2 ADU (2 odcienie szarości), a więc dokładność zapisania poziomów szarości jest 2x za duża. Z tego powodu moim zdaniem nie warto w takich kamerach mieć regulowanego gainu, bo jego podniesienie nic nie daje (przy nominalnym gainie mieści się cały zakres dynamiczny przy równocześnie maksymalnej precyzji zapisywania poziomów szarości). Co z tego wynika? Wynika z tego tyle, że kamera DSowa da nam takiej samej jakości klatkę, co kamera planetarna na minimalnym gainie gdy naświetlimy ją do 6421e- * 100% / 30700e- = 21% wypełnienia histogramu ! Gdy chcemy uzyskać efekt, jak z kamery planetarnej przy podniesionym gainie, to naświetlamy kamerę DSową w odpowiednio mniejszym stopniu (tak, aby złapała ona tyle samo elektronów). Dodatkowo kamera DSowa zapewni nam lepszy obraz (więcej poziomów szarości) przy tej samej ilości padających fotonów, bo odczytuje je ona z dokładnością co do jednego, a kamera 8 bitowa rozróżnia (zapisuje) tylko niektóre poziomy szarości. Oczywiście wszystko to przy założeniu takiego samego szumu odczytu obu kamer.

Mam nadzieję, że to co napisałem jest zrozumiałe, a co więcej poprawne Co o tym sądzicie?

Mi ostatnio trzymał ok 7 minut na ROI 640x480 na 5000mm. Ustawiałem na polarną średnio dokładnie za pomocą lunetki.