jum

Kiedy "ciągnąłem" Sonnarem 5,6/300mm pięciominutową ekspozycję komety Holmesa, przez kadr przeleciał jakiś daleki orbitalny włóczęga. Głowa komety wciąż puchnie. Ciekawe, jak długo będziemy mogli podziwiać to wyjątkowe zjawisko?

Na niewidocznej z Ziemi półkuli Księżyca, na północ od owalnej kotliny MARE MOSCOVIENSE, znajduje się skupisko kraterów, wśród których wyróżnia się WIENER, głęboki i częściowo zatarty krater uderzeniowy o średnicy 120km. Tuż przy jego wschodnim brzegu leży mniejszy krater WIENER-F o średnicy 47km, będący ciekawostka geologiczną tej okolicy. Krater jest tworem młodym, o czym świadczą wyraziste zarysy jego wału oraz jasne, nie zatarte ślady wyrzutu rozdrobnionego materiału wokół. Powstał on na miejscu starszego krateru podobnych rozmiarów, którego znaczna część zachowała się po północnej stronie wału krateru F, tworząc podzielony geologicznie twór. W tym właśnie miejscu widnieje interesujący nas szczegół, dostrzeżony przez kamerę wysokiej rozdzielczości z pokładu satelity LO-5. Jest to 5km szerokości obszar osadów, zalegających w lokalnym zagłębieniu terenu. Ślady na przyległym zboczu krateru świadczą, że luźny materiał zsunął się lub spłynął po pochyłości i zastygł w formie moreny o grubości co najmniej kilkudziesięciu metrów. Podobnie „świeże” i niezatarte ślady znaleziono między innymi we wnętrzu i na zboczach kraterów TYCHO i COPERNICUS, co dodatkowo dowodzi ich młodego geologicznie wieku. Niebawem zwiedzimy inne, podobnego rodzaju ciekawe miejsca.

Oj, dzieje się co raz ciekawiej! Możliwości kamery TC (Terrain Camera) orbitera KAGUYA są rzeczywiście wyjątkowe, a w połączeniu z transformacją obrazów do postaci trójwymiarowej mamy niesamowite bogactwo informacji o topografii terenu, tak jak na poniższych obrazach okolicy krateru DYSON, położonego w pobliżu północnego bieguna. http://www.jaxa.jp/press/2007/11/20071128_kaguya_e.html Chciałbym zobaczyć tak szczegółowe krajobrazy wnętrza kraterów TYCHO, COPERNICUS i ARISTARCHUS. Pewnie niedługo będzie to możliwe.

Jeszcze jedna, tym razem bogatsza wersja tego historycznego fota z chińskiej sondy. Rozdzielczość około 120m/piksel, porównywalna z LO4, Clementine i Smart-1. http://news.sina.com.cn/pc/2007-11-26/326/419.html

Dzięki Lampka! Filmiki są jak świeży powiew, bo od czasów Apollo rzeczywiście niewiele się działo. Okazuje się, że pierwszy obrazek z CHANG`E-1 jest w rzeczywistości mozaika złożoną z 19 pasków, zebranych 20-21 listopada i obrobionych elektronicznie w obraz trójwymiarowy. To co widzimy to jedynie jego dwuwymiarowa wersja. Widoczny na zdjęciu teren o wymiarach 280x460km leży na południe od lawowej niziny MARE AUSTRALE (współrzędne boków: 54-70st. S / 57-83st. E). Ta z kolei znajduje się na pograniczu widocznej i niewidocznej z Ziemi półkuli Księżyca. Lepiej ten obszar widać na załączonych fotkach z APOLLO-11 i 15. Raczej nie spodziewam się zalewu chińskich zdjęć Księżyca, lecz na pewno posłużą one jako doskonały materiał porównawczy (plus oczywiście fotki z KAGUYA) do skonfrontowania z obrazami z Apollo, CLEMENTINE i SMART-1. Jeśli chodzi o rozdzielczość obrazów z CHANG`E-1, to nie przekroczy ona 100m/piksel, zatem będzie 10-krotnie słabsza niż obrazy z orbitera japońskiego. W maju przyszłego roku poleci indyjski orbiter CHANDRAYAAN-1, po którym można spodziewać się obrazów o rozdzielczości aż 5 m/piksel! Na razie Azjaci górą.

Chińczycy dotrzymali słowa. Tylko szkoda, że obrazek nie jest we właściwej rozdzielczości. Świadczą o tym nieczytelne współrzędne na marginesach, stąd na razie trudno zlokalizować ten rejon.

Z powodu obowiązków nie mam ostatnio zbyt wiele wolnego czasu, lecz zahaczę dziś o gorący temat związany z widokami Ziemi z Księżycowej orbity. Japoński Orbiter KAGUYA - który między innymi transmituje widoki księżycowych krajobrazów w telewizyjnym systemie wysokiej rozdzielczości (High Definition TV) - rozbudził apetyty wygłodniałych badaczy Księżyca, zarówno zawodowców jak i hobbystów. Oczekiwania te skutecznie studzi jednak komercja firmy NHK, która rości sobie prawa do dystrybucji przekazów telewizyjnych i pokazała dotąd jedynie cząstkę materiału. Zapewne docelowo przedsięwzięcie to obliczone jest na zysk, więc...... Wróćmy zatem do widoków Ziemi jakie dotąd były obserwowane z pokładu automatycznych sond i statków Apollo. Po raz pierwszy widok Ziemi wschodzącej zza księżycowego horyzontu zobaczyliśmy późnym latem 1966r, uchwycone obiektywami kamer satelity fotograficznego LUNAR ORBITER-1. To pierwsze, historyczne zdjęcie (właściwie zdjęcia) wykonano obiektywami f-80mm i f-610mm, adaptowanymi z kamer lotniczych. Zdjęcia były czarno-białe i ich jakość nie była najwyższego lotu. Ukazały one dużą część niewidocznej półkuli z okazałym kraterem Ciołkowski i maleńki sierp Ziemi. Po raz drugi sfotografowano Ziemię zachodzącą za księżycowy glob z pokładu radzieckiego statku ZOND-6 w sierpniu 1968r. Były to również czarno-białe fotografie, wykonane przy pomocy adaptowanych kamer wywiadowczych. W rok później ZOND-7 przywiozła zdjęcia kolorowe, które jednak ustępowały jakością plonom wyprawy APOLLO-8 z grudnia tego samego roku. Fotografie radzieckie przedstawiały zachodzącą Ziemię, gdyż statki ZOND mijały Księżyc z lewej - zachodniej strony, gdy był on w fazie drugiej kwadry(ZOND-6 i 8) lub blisko nowiu (ZOND-7). Statki APOLLO docierały do Księżyca gdy był on w fazie bliskiej pierwszej kwadry lub kilka dni po tej fazie, stąd widoki Ziemi fotografowano podczas jej wschodu nad wschodnim brzegiem globu. Ostatnią w XXw jaką znam fotografię Ziemi na tle horyzontu Księżyca wykonano 20 lat później z pokładu sondy CLEMENTINE. Kolejnym satelitą posiadającym na pokładzie kamerę był Europejski SMART-1, lecz jak dotąd nie znalazłem zdjęcia Ziemi z Księżycem w tle. Japońska KAGUYA i chińska CHANGE-1 krążą jak wiadomo po orbitach polarnych na wysokości ~100-200km. Ziemia znajduje się w zasięgu ich nieruchomych kamer tylko przez krótki czas przelotu nad obu biegunami Księżyca. O ile jakość telewizyjnych transmisji już poznaliśmy i zrobiły spore wrażenie, pierwsze chińskie księżycowe obrazy cyfrowe mam nadzieje zobaczyć jutro, jak to zapowiedziano w oficjalnym komunikacie.

Dziś pobudka była o 3 w nocy, wyjazd o 3:30. O 4:00 Księżyc już zniknął na zachodzie a kometa Holms "czekała" w Perseuszu. Leszek rozkładał graty, ja zaś kręciłem się po okolicy z Canonem na statywie, pstrykając to i owo. To było wyjątkowe półtorej godziny pod gwiazdami i ....jeszcze udało się zdążyć do roboty!

Tyle emotikonek na raz! Serdeczne dzięki!

Z wczorajszej super pogodnej, wyżowej nocy złożyłem prostą składankę z Księżycem. Ta moda odtąd zawsze będzie mi się kojarzyła z tą wyjątkową kometą. Mam cichą nadzieje, że to nie ostatnie moje zdjęcia Holmsa. http://img518.imageshack.us/img518/6007/holmesiksieyces6.jpg

Odkorkowałem co było trzeba i już jestem. Niedługo wracamy na Księżyc, bo dzieją się rzeczy nowe.

Cienie nie ludzie, nie muszą się zachowywać. Wystarczy, że tworzą się tam gdzie słoneczne światło nie dociera. Z jakiego powodu masz wątpliwości co do rzeczywistej wysokości orbity która jest niemal kołowa i jej wysokość oscyluje w granicach 100 - 114km?

Kolejny dwuczęściowy filmik z przelotu Kaguya nad odwrotną półkulą Księżyca. W pierwszej części emocjonujący widok krateru Ciołkowski, wypełnionego ciemną lawą. Szkoda że w niskiej rozdzielczości, lecz na pełnym ekranie robi wrażenie. Link: http://jda.jaxa.jp/jda/v4_j.php?v_id=f3745...%AB%A4%B0%A4%E4

Dziś mamy kolejny komunikat Jaxa o testach specjalnych kamer TC i MI. Są tam przykłady wstępnego obrazowania powierzchni Księżyca, przygotowujące obsługę misji do regularnych pomiarów topograficznych i mineralogicznych. Pierwsze rezultaty są nad wyraz obiecujące. Link: http://www.jaxa.jp/press/2007/11/20071116_kaguya_e.html

Ciekawi mnie, jak to będzie się miało do porównywalnych kosztów tradycyjnych "kombinezonów". Musi będzie to wielokrotnie droższe?

Mazziek, dobrze dajesz. Życzyłbym sobie więcej w tym temacie na przyszłość. Nie mam czasu być z Aresami na bieżąco by coś skrobnąć, a tyle się dzieje. Od czasu do czasu się odezwę.

W powiększeniu ukazują się interesujące miejsca. http://img229.imageshack.us/img229/3945/pia09067krq9.jpg

Przypadkowo natknąłem się na interesujący obiekt typu "black hole" w katalogu zdjęć MARS ODYSSEY. Link:http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA09067 Obiekt znajduje się w punkcie o współrzędnych: 4,6N - 158,9E

Nie pognębiał bym autorki tekstu już na starcie tylko dlatego, że nie wgłębiła się zbytnio w wątek przynależności Wernhera von Braun do takiej czy owakiej organizacji narodowo-socjalistycznej czy policyjno-militarnej, ponieważ nie to było celem tego artykułu. W.von Braun był pionierem nowoczesnego rakietnictwa, przede wszystkim zaś pasjonatem, natomiast kontrowersyjność jego postaci wynika nie z jego cech osobowych, lecz z tego, że przyszło mu żyć i działać w szczególnych czasach. Prawdopodobnie bez formalnej przynależności do wymienionych organizacji, w ogóle nie mógł by zrealizować swego projektu i ..... kto wie, gdzie bylibyśmy dzisiaj. Z postacią tego zdolnego inżyniera i organizatora wiąże się zasadniczy przełom w technice rakietowej, który wprowadził tę szczególną dziedzinę techniki z okresu zabaw i eksperymentów w erę przemysłowej produkcji oraz umożliwił człowiekowi dotarcie poza granice Ziemi i poznanie innych światów. Na wynikach jego pracy skorzystali główni alianci, którzy miedzy innymi na technice rakietowo-kosmicznej kształtują dziś własny wizerunek i opierają swój potencjał obronny. AstroForum służy między innymi prezentacji i pogłębianiu wiedzy astronautycznej i raczej niefortunnym jest rozwijanie wątków o ideologii i martyrologii. Temu służą - z o wiele wartościowszym skutkiem - inne fora tematyczne.

Pytanie raczej filozoficznej natury. Czy nie pomyliłeś działu lub forum?

Miałem na myśli literkę w [urli], która zablokowała link. W Bajkonurze jest dużo pospolitego syfu, lecz najważniejsze i stale użytkowane kompleksy startowe są stale konserwowane. Jeśli wiesz gdzie szukać, zobaczysz ładnie odmalowane stanowiska startowe Protona, Zenita i Sojuza. Jeśli nie znajdziesz, podeślę stosowne skriny.

Jedna literka za dużo i błąd. Poprawiam się, z przeprosinami: http://www.novosti-kosmonavtiki.ru/content...089/index.shtml

Poświęciłeś swój prywatny czas, by poznać smak prawdziwej astrofotografii. Widzę efekty. Szacunek.

To jedna z turystycznych ciekawostek Bajkonuru, lecz zupełnie zaniedbana, bo widać na niej ślady po zbieraczach "pamiatek". Widać to na fotkach z tego linku: [uirl]http://www.novosti-kosmonavtiki.ru/content/photogallery/gallery_089/index.shtml[/url]

Jesteśmy w UE, nie powinno być żadnych przeszkód, jednak doradzam wycieczkę z osobą znającą język niemiecki. Jest to w końcu obszar raczej muzealny a nie wojskowy.