anatol

Wojtek zmieniłeś teleskop? Przecież SCT 9,25" miał być Twoim docelowym sprzętem.

Wysłane z mojego Redmi Note 3 przy użyciu Tapatalka

Te pierwsze Saturny sprzed obróbki bardziej mi się podobały. Planeta jest na tych zdjęciach bardziej plastyczna, prawie trójwymiarowa. Pytałem jaki to teleskop bo aczkolwiek z parametrów (150/1200) od razu pomyślałem o tym SW, ale nie chciało mi się wierzyć, że z takiego skromnego sprzętu w tak kiepskich warunkach zrobiłeś takie fajne fotki. Pomyślałem więc, że to może jakieś nieznane mi APO. Co prawda zdjęcia Wojtka są lepsze ale on ma prawie dwa razy taka aperturę (9,25"). Jednak mała obstrukcja robi swoje.

Marcin, piękny ten Twój Saturn. Jaki to właściwie teleskop Sk 150/1200?

Wysłane z mojego Redmi Note 3 przy użyciu Tapatalka

Piękny ten Jowisz z Maka 150. Mam pytanie. Jak Jowisz wygląda w wizualu w tym Maku w porównaniu do zdjęć ? Ile z tych szczegółów ze zdjęć widać w okularze ?

Znalazłem informację, że WCP była rekordowo duża pod koniec XIX wieku, miała około 40 000 km ! Szacowano, że zmieściłyby się w jej wnętrzu wówczas prawie trzy Ziemie, a teraz tylko jedna. Musiała wspaniale się wtedy prezentować !

Ma ktoś może z Was dane jaka była jej maksymalną wielkość od czasu odkrycia w XVII wieku ? Jej kolor i nasycenie też się zmieniały - gdzieś czytałem, że czasami bardzo bladła.

Przez dwadzieścia lat ubyło jej chyba z 25%. Mam nadzieję, że nie doczekamy momentu aż zniknie całkiem.

Wysłane z mojego SM-G530FZ przy użyciu Tapatalka

Czy to prawda, że WCP się systematycznie zmniejsza? Czy zauważyliście na przestrzeni lat taką prawidłowość?

Wysłane z mojego SM-G530FZ przy użyciu Tapatalka

 

Zobaczysz na pewno i to bez problemu Kwestia seeingu. Cieszę, że się podoba ale mnie taka fotka nie zadowala. Chciałbym mieć co najmniej taki seeing jak w nocy z 2 na 3 października. Wtedy nawet przy F25 było dość ostro a tutaj ledwo ledwo przy F15, momentami nawet na F10 rozmywało całkowicie detal.

 

W załączniku fotka, F22 i resize 125%. Z takiego czegoś będę dopiero zadowolony ;p

Mam nadzieję, że się doczekam. Uwielbiam wizualne wędrówki po Księżycu. Na razie próbuję sklecić newtona 6" F10 (wcześniej był SW 8" i GSO 10" więc się cofam). Teoretycznie planetarny wymiatacz powinien być. Zobaczymy co z tego wyjdzie. Tak po cichu myślę o SCT 8 - 10" jako docelowym teleskopie, ale to dopiero za kilka lat (na razie kasa idzie w remont domu ).

Chciałbym w okularze teleskopu oglądać kiedyś na żywo takie "paskudztwo". Piękne zdjęcie, głęboki ukłon dla Twoich umiejętności.

Technika poszła mocno naprzód od czasu ostatnich lotów na Wenus. Zwłaszcza materiały, na pewno można wysłać bardziej odporną sondę. No i blisko jest.

Wysłane z mojego SM-G530FZ przy użyciu Tapatalka

Ja bym chętnie zobaczył powierzchnię Wenus. Najbliższa nas planeta a bardzo słabo poznana. Najlepiej gdyby jakiś balon (albo dron) latał w atmosferze i robił zdjęcia powierzchni.

Piękne.

Wysłane z mojego SM-G530FZ przy użyciu Tapatalka

Klejenie (klej, silikon, jakikolwiek porządny klej) będzie najlepsze. Dorabianie elementu z aluminium nie ma sensu. Nie opłaca się. Jak dorobisz ten element to będzie on najlepiej wykonaną częścią całego statywu. Lepiej pomyśleć o czymś porządniejszym (może jakiś statyw geodezyjny, czasem można niezłe okazje znaleźć na OLX albo Allegro) .

Ja bym spróbował dobrym silikonem. Ostatnio używałem silikonu firmy APP - kleiłem płytę OSB do ramy z profili - nie ma żadnych szans na oderwanie sklejonych elementów. Najlepiej wcisnąć w nogę silikon (dość sporo), włożyć odłamany element, ścisnąć wszystko w imadle i poczekać dobę. Niech sobie silikon wypłynie wszystkimi szczelinami, później się go usunie. Oczywiście nie będzie już można wyjąć tego złamanego elementu z aluminiowej nogi (silikon połączy też plastik z "amelinium") ale będzie trzymać na "mur beton".

Dorzucę swoje trzy grosze. Dzisiaj około osiemnastej byłem wyrzucić śmieci i oczywiście spojrzałem w niebo (w naszym światku to już odruch warunkowy jest) i zobaczyłem swojego prawie-bolida. Prawie bo na pewno nie miał powyżej - 4 mag ale około - 2 mag. Pojawił się gdzieś na północy Wężownika a skończył swój krótki żywot w Pegazie. Leciał stosunkowo wolno, miał piękny czerowno - żółty kolor i wyraźnie przygasał i rozjaśniał się przez co sprawiał wrażenie jakby poruszał się wężykiem. Piękny widok. Tym bardziej się cieszę, że po naczytaniu się na forum o trzech ostatnich taurydowych bolidach pomyślałem, że chciałbym też coś takiego zobaczyć (wcześniej już nie raz obserwowałem podobne meteory ale ostatni dawno temu) i masz ci los - pierwszy dziesiejszy kontakt z ciemnym niebem i jest ! Nie był to co prawda tauryd, ale widać, że niebo wyraźnie się nam ostatnimi dniami "rozpłakało".

A propos off topu topu Adama. Czy na giełdzie bywają jakieś ciekawe lornetki?

Wysłane z mojego SM-G530FZ przy użyciu Tapatalka

Po prostu piękne (trochę psuje obraz ten efekt jakby podwojenia konturów, ale jest to ledwo widoczne). Ostatnie zdjęcie rzuciło mną o podłogę, takiej szczeliny Hyginusa nigdy jeszcze nie widziałem a to mój ulubiny obiekt na Księżycu - pamiętam jej pierwsze obserwacje przez newtona 76/400 Uniwersała w latach osiemdziesiątych. I szczelina w Vallis Aples - widoczna mimo dużego oddalenia terminatora - mistrzostwo świata. Bardzo niski ukłon dla Adama za wspaniałą pracę.

Ale wtopa. Oczywiście selenologów.

Sorry za mały off-top, ale zdjęcia Adama i Karola są przykładem co potrafi duże lustro. I żaden ED 100, 120 nie ma szans ani w foto ani w wizualu. Ja mam co prawda tylko 10" ale uwielbiam "serfować" po powierzchni Księżyca, zaglądać w małe kratery, szczeliny i uskoki. Księżyc jest wspaniały do obseracji dużym lustrem nawet podczas zupełnie średniego seeingu zwłaszcza przez nasadkę bino. Pozdrowienia dla wszystkich selenogów.

Zawsze myślałem, że lemingi są zbyt ograniczone by interesować się tak wspaniałą dziedziną nauki jak astronomia, ale jednak się myliłem.

To pytanie do eksperta pokroju profesora Antoniego Macierewicza który wsławił się w szerokim świecie pseudoekspertów wyjaśnieniem katastrofy smoleńskiej a za dowód posłużyły mu puszki po red bullu i parówki,na tutejszym forum takich mądrych inaczej chyba nie spotkałem.

Ja zaryzykuje stwierdzenie, że seeing odczuwamy im większa jest ogniskowa, a nie średnica lustra. To tak stwierdzone organoleptycznie.

Twoje doświadczalne odczucia pokrywają się z teorią - średnica krążka Airy'ego wynosi

Jacek160 uraziłeś naszego (wspólnego) kolegę i to jest Twój problem, niestety. Możesz mieć zdanie n/t tego radia jakie chcesz i nawet wyrażać je na tym forum co jest zresztą bez sensu, ale nie możesz obrażać innych.

Dziękuje bardzo za odrobinę tolerancji na astronomicznym forum