MaciejW

Albo wymienić Antlie na wersję 50mm nieoprawioną, ona chyba ma 3 mm

dziekuję, no to wiele wyjaśnia, bo zostałem przy wersji bez subskrypcji. Zostaje mi zmiana wyglądu wszystkich okienek w windowsie

Pewnie coś kompletnie oczywistego, czego nie wiem, ale jak zrobiłeś, że SGP masz w dark mode?

Zrobiłem sobie excela, który kreśli wypadkową transmitancję w funkcji odległości od środka matrycy: chciałem określić, czy nowy filtr będzie dobrze działał z newtonem i pełną klatką.  
Można sobie wprowadzić:
-ogniskową teleskopu
-światłosiłę
-obstrukcję
-parametry filtra (długość linii emisyjnej, zgrubny kształt okna transmisji, n efektywny)

Obliczenia zrobione w toporny sposób.
Założenia podobne jak Behlur_Olderys robił + jak zauważył to raczej obliczenia dla teleskopu źwierciadlanego. 
Byłoby super, jakby ktoś ocenił, czy wypluwane wyniki są sensowne.

https://drive.google.com/file/d/1oJOHezY0PMKq4rI7mNF6HbWXqoXVG7Zx/view?usp=share_link

Musiałem źle wytłumaczyć o co mi chodzi. Powierzchnia z której światło para na róg matrycy nie zmienia się. Może rysunek poniżej lepiej przedstawi mój tok rozumowania. Czarny okrąg to rzut apertury. Czerwony to okręgi o coraz większym promieniu z których pada światło na róg matrycy. Niebieskie łuki to części okręgów, które są w aperturze. Dalej światło pada z całej apertury na róg matrycy, ale rozkład wagi poszczególnych kątow się zmienia. Wykres wag ważności dla poszczególnych kątów w funkcji kąta padania nie będą linią prostą jak dla obliczeń dla środka apertury (matrycy). 

Udało mi się wyprowadzić dodatkowe wagi, które wystarczy pomnożyć przez powierzchnie okręgów.
waga określa jaka długość okręgu mieści się w aperturze - stosunek długości niebieskiego łuku do całego okręgu.

r - promień apertury (czarny okrąg)
d - połowa przękątnej matrycy
R - promień okręgu z którego pada światło (czerwony na rysunku powyżej)

dla R+d<r waga = 1
dla R+d>r oraz R<r+d 
wagi będą proporcjonalne do kąta α / π 
dla R>r+d waga = 0

ze wzoru cosinusów:
α = acos((R^2+d^2-r^2)/(2Rd))
dodatkowa waga = α/π dla [rad] albo α/180° dla α w stopniach

Dla IMX 432 i samyanga 135 f/2 wyszło mi takie coś - waga z uwzględnieniem powierzchni pierścieni.
Kąt w osi X obliczony przy założeniu, że promienie światła padają z okręgu o średnicy apertury z odległości równej długości ogniskowej.

tutaj plik excel:
 

angle_weight_sensor_corner_v02_2023_03_26.xlsx

Jakoś tło mocno niebieskie jest, szczególnie widać na miniaturce. Ale dobrze wiedzieć, że można takie efekty uzyskiwać z kiepskiego nieba

Godzinę temu, Behlur_Olderys napisał(a):

Dla najmniejszego kąta padania z bliższego brzegu obiektywu licząc analogicznie mamy kąt trochę ponad 5 stopni. Tutaj jest praktycznie super bezpiecznie.

Nawet najbardziej naiwne oszacowanie mówi, że jeśli dla jednego końca mamy 0%, a dla drugiego mamy 100% to średnio będzie mniej więcej 50% i tak to wychodzi

 

Przy sumowaniu uwzględniłeś, że najbardziej zewnętrzne pierścienie nie będą miały 360° ? Trochę wcześniej robiłeś symulację dla środka matrycy, 'całkując' po kącie padania i sumując pierścienie uwzględniając ich powierzchnie. Wydaje mi się, że teraz pierścienie często nie będą miały 360°,  pierścienie o promieniu R > (promień apertury - 0.5*przekątna matrycy) będą niekompletne, trochę to poprawi sytuację względem obliczeń bez uwzględnienia niekompletnych pierścieni.

Kurcze taki skrypt jaki robisz byłby bardzo ciekawy i pomocny, jakby można było wklepać swój filtr, teleskop i matrycę.

Teraz mnie ciekawi, dlaczego nie widziałem zdjęć, gdzie mgławice na rogach byłyby mocniej zaszumione/słabsze, szczególnie przy mozaikach, czegoś tutaj nie rozumiem. Nawet z obawy przed większym większym blueshiftem na rogach do mozaiki w dualband kupiłem filtr IDAS NBZ z FWHM 12nm zamiast antli dualband 5nm.
 

Według mnie zasilacz do takiej rurki to mógłby być jakiś zasilacz do lamp neonowych 5kV i dodatkowo między lampą i zasilaczem szereg rezystorów. tak, aby ograniczyć prąd. Szereg. bo potrzeba 1-2MOhm i przy tak wysokim napięciu prąd możę popłynąć omijając pojedyńczy rezystor.  Jedynie, że moc wydzielana na takich rezystorach byłaby spora.

Ciekawa sprawa, że dałoby się takie źródło światła zbudować na bazie diody laserowej. Ich wyjściowa długość światła zależy od prądu i temperatury. Znacznie bardziej skomplikowane, szczególnie, że wymaga stabilizacji temperatury i przydałaby się weryfikacja położenia piku emisji. 
https://www.youtube.com/watch?v=ygInJb8o0xs

Aby zapoczątkować akcje: dwa filtry do pomiaru zamówione, poproszę Oskara o pomiar obu, jak oba będą dobre to chętnie odsprzedam po tej samej cenie co w sklepie.
E:  drugi filtr zarezerwowany

Świetna symulacje!  Pomógły mi więcej zrozumieć w kwestii filtrów. 
Jeszcze jestem ciekawy jak pole widzenia się do tego ma, szczególnie do wykresu numer 4. Wydaje mi się, że promienie padające na róg matrycy będą padać pod jeszcze większym kątem, co w przypadku krókich ogniskowych i dużych matryc może ograniczać. 

Cześć,

proszę o polecenie okularu o długiej ogniskowej do maka intesa 603 (150/1500) starej konstrukcji. Najchętniej szukałbym 40mm, aby mieć 4mm źrenicy wyjściowej. 

Nie wiem jedynie, czy pole widzenia nie będzie ograniczone konstrukcją teleskopu przy małych powiększeniach.

Nie chcę wydać dużo, budżet to 400pln. Bino i 2" odpadają.

Cóż to za 16" teleskop? powiedz proszę więcej

Wiecie jaka jest główna różnica pomiędzy montażem trident i trident pro, napęd z i bez backslashem? cena bardzo się różni
 

Cześć, 
czy składanie kanałów rejestrowanych z odległością korektor - matryca różnych o 0,33mm w przypadku newtona będzie problematyczne?
Myślę, czy używanie filtrów 2mm i 3mm w jednym kole filtrowym ma sens, czy obrazy w netwonie są bardzo wrażliwe na odległość korektor - matryca. Mam plan używać epsilona 130d i większego newtona f/4 z pełną klatką.

Chętnie się piszę na 1 sztukę Antlii OIII 3nm Pro 2.0" do światłosił f/3.3 i f/4

Według mnie jak laser to jedynie impulsowy, bo w przypadku ci ągłej emisji strefa wpływu ciepła będzie ogromna, a napewno większa niż pixele i zdziwiłbym się, jakby im to nie zaszkodziło. Może znacie kogoś kto ma laser UV do grawerowania? Jak chcecie relatywnie tanio, to są chińskie światłowodowe, mieszczące się na biurku, za kilkanaście tysięcy, więc możliwe, że do spotkania u usługodawców. 
A jak ktoś ma zepsutą matrycę do testu to mogę spróbować szeroką gamą rozpuszczalników organicznych. W nikonie D40 zadziałało, nie wiem jak w przypadku nowszych matryc.

19 godzin temu, diver napisał(a):

 

Jak pamiętam Tomek, masz chyba TS 100 mm f/5.8 Quadruplet? Przy takiej ogniskowej użycie w OAG-u dość malutkiej matrycy Lodestara X2 ma jeszcze sens. Ale przy ogniskowej ponad 1000? Z pewnością przydałaby się większa matryca, np. ASI174. Podzielam Twoją opinię, że OAG jest pod wieloma względami lepszy i wygodniejszy. Jednak przy krótszych ogniskowych (powiedzmy 600 mm i mniej), lunetka guidująca też ma swoje zalety. Wtedy ogniskowa lunetki rzędu 150-200 mm w zupełności wystarcza. Ja swojego Askara 500 prowadzę przez lunetkę iOptron 120 mm zintegrowaną z montażem i jest ok. Przy skali 1,91 "/px dokładność prowadzenia rzędu 1" w zupełności mi wystarcza. Więc na pewno do Askara 500 OAG-a nie założę.

 

 

 

Też używam lodestara x2, ale z 800mm ogniskowej f/4. Zawsze mam kilka gwiazd w polu widzenia. 
Z innych: próbowałem prowadzić epsilona 130d (130mm f/3.3) przez OAG i asi120. Niestety asiair miał problem i nie dawał rady, mimo, że widziałem gwiazdy na obrazie. Z asi290 poszło bez problemu.

W dniu 1.02.2023 o 23:33, Gość na chwilę napisał(a):

Jakiego programu używasz to stackowania?

pixinsight 

Mediana jest gorsza niż średnia pod względem szumu, a na smugi po gwiazdach mi nie pomogła. Za to usunięcie gwiazd przed stackowaniem zmniejszyło smugi

Polecam użyć starneta na wszystkich zalignowanych na kometę klatkach zaraz przed stackowaniem.

A ja proponuje próbować rozpuszczalnikami, maska bayera dużo łatwiej schodziła z matrycy nikona d40, bo potraktowaniu jej DMSO.

Podoba mi się nasycenie kolorów w mgławicach i 'ciemność' pyłów. Nie straciłeś dynamiki, mimo, że są wyraźnie widoczne 

poniższy wykres dla: 6.5km warstwy metanu przy ciśnieniu 1 Torr, czyli można przeliczyć (?) na 8 metrową wartwę metanu dla ciśnienia atmosferycznego. Zakładam, że absorbcja by się nie zmieniła dla wyższego ciśnienia, kształt pików pewnie już tak. 
Słaba ta absorpcja, łatwo nie będzie
 https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0022407302000158