Bellatrix
-
Postów
54 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
Typ zawartości
Profile
Forum
Blogi
Wydarzenia
Galeria
Pliki
Sklep
Articles
Market
Community Map
Treść opublikowana przez Bellatrix
-
Dość słaba, ale możliwa do zobaczenia gołym okiem gwiazda z konstelacji Lwa. Jest chłodnym olbrzymem bardzo późnego typu widmowego M3IIb. Jasność tej gwiazdy ulega drobnym wahaniom w nieregularnym cyklu i wynosi średni 4,6 magnitudo. Kolor obiektu jest czerwony, mocniej nawet niż Aldebaran czy Betelgeza. Klasa jasności IIb to przeewoluowany olbrzym, któremu kończy się zapas paliwa jądrowego, przez co zwiększył znacznie swoją objętość. Znajduje się pomiędzy typowymi olbrzymami a tzw. jasnymi olbrzymami. Jest od nas bardzo oddalony, aż o blisko 960 l.ś., a mimo to dobrze z ziemi widoczny- musi być więc bardzo jasny. Za to jak na gwiazdę bardzo chłodny- temperatura powierzchni 72 Leo to zaledwie 3700K. Obserwowałam parę razy, przez teleskop i przez lornetkę. Rzeczywiście obiekt dość mocno czerwony i wyróżnia się na tle reszty otaczających go gwiazd we wspólnym polu widzenia.
-
Układ Słoneczny z podręcznika do astronomii z 1826r.
- Pokaż poprzednie komentarze 8 więcej
-
No faktycznie, skoro miał za uszami czary i herezję to trzeba go było upiec żywcem... racja.
Razem z tysiącami podobnych mu czarownic i czarowników.
O ile dobrze pamiętam był też niejaki Galileo, ten co prawda okazał się niepalny, ale swoje heliocentryczne herezje odszczekał, mając w realnej perspektywie stos. Więc jednak kogoś to obchodziło... -
Nie neguję faktu palenia na stosie różnych ludzi z różnych powodów. (oczywiście to okrutne barbarzyństwo, czarna karta historii itp.), tylko zwracam uwagę, że akurat heliocentryzm nie był chyba nigdy powodem takiego postępowania.
Nie mówię, że Galileusz nie miał problemów z Inkwizycją, ale jednak na stosie nie spłonął, więc Giordano Bruno pozostaje jedynym, i to bardzo wątpliwym przykładem (jego prace to bardziej filozofia niż astronomia) biorąc też pod uwagę okoliczności postawienia mu zarzutów.
-
-
Dzisiaj czytałam, że w dysku Drogi Mlecznej (w płaszyźnie) są gromady otwarte, a w przestrzeni poza płaszczyzną (nad i pod) jest dużo gromad kulistych. Dlaczego tak jest? (bo nie było w podręczniku wyjaśnione)
-
-
Jest w istocie tak jak mówisz. Gromady otwarte żyją razem z materią międzygwiazdową w ramionach galaktyk i uczestniczą w w różniczkowej rotacji galaktycznej i są tworami stosunkowo młodymi. Zachowują się jak gwiazdy "powolne" i nie poruszają się prostopadle do płaszczyzny dysku galaktyki. Bardzo stare gromady kuliste nie koncentrują się w płaszczyźnie galaktyki, lecz poruszają się raczej prostopadle do niej.
Źródło wiedzy: Astronomia Popularna 1972, prof. Stanisław Grzędzielski.
Natomiast dlaczego akurat tak się dzieje? Obstawiam, że tego z całą pewnością nie wie jeszcze nikt.
-
-
-
O Boże... jakie to piękne! Dziękuję Tuvoc :-*
-
Czy Was też postronne osoby zaczepiają przy obserwacjach? Mnie czasem tak. Ale nie wiem jak reagować. Ostatnio na pytanie "co to?" powiedziałam "pocisk balistyczny ziemia-powietrze".
-
Jakie piękne! Dziękuję Ci
-
Ojej, faktycznie. No ja mam taki okular sky-watchera 25mm, taki z zestawu podstawowego. Wyciąg ma 1,25'. Nie wiem czy to wystarczy, żeby obliczyć ale ja totalnie nie znam się na sprzęcie.
-
Takie coś znalazłam w internecie (27x). Ciekawi mnie czy przy powiększeniu 36x też się zmieści w polu widzenia. (na takiej stronie to znalazłam: http://deepskysketch.com/portfolio/polaris/ )
-
Ahahahaha, to taki pierścień. Polarna wpleciona w wianek. A myślałam, że po środku wianka. To teraz już wiem, dzięki
-
Romantyk Robert Burnham jak zwykle zachwycił pięknym porównaniem. Tylko, że ja nie mogę wyczaić , o który okrąg, wianuszek wokół Polarnej gwiazd chodzi.. Pomożecie?
-
Coraz głębiej do portfela: Część 2 - w dobie koronawirusa
Bellatrix odpowiedział(a) na Paether temat w Sklepy Astronomiczne
Że tak zdrożało? Mój newton kosztował w Delcie 5 lat temu 650zł, a teraz widzę, że jest po 1100zł... A czemu tak? -
Włąśnie czytałam jak grzebałam w literaturze przygotowując referat. Ciekawe to jest. Bo jak jest zakrycie jakiejś gwiazdy, nawet "drobnej", to ona przygasa, a jak jest orzy niej księzyc, to po spadku jasności jest następne, mniejsze. I że właśnie nie wizualnie, a w taki sposób (fotometrycznie?) wykrywa się księżyce.
-
Dziękuję Wam. To jest piękne.
-
Przepraszam za offtop, ale ciekawi mnie, czy są gdzieś zdjęcia gwiazd w zakresie fal X. Ciekawe, czy Słońce choć trochę świeci w iksach...
-
O Boże... Jakie to piękne... On produkuje jakieś własne światło? No bo ir to chyba od ciał , które mają jakąś temperaturę (w sensie >0, czyli każde jakoś tam w ir świeci). Wisible to wiadomo, ale w UV? Ono ma przecież wysokie energie. Gwiazdy świecą w tym zakresie. Jowisz generuje jakieś swoje ciepło i światło? Ma jakieś wewnętrzne źródło energii czy jak?
-
Jowisz świeci w zakresie uv? Jakieś herezje siejesz czy na serio? ...
-
No to wiesz co, może wstaw to zdjęcie (o ile robiłęś fotę a nie tylko prowadziłej same obserwacje). To może znajdzie się osoba, która to rozszyfruje (w sensie, czy któraś z "kropek" to Pluton). Takie niby "nic", jakieś kropki, ale jak sobie uświadomić , że to Pluton, to ryje beret.
-
Bardzo ciemne obiekty, 10 czy kilkanaście magnitudo. Ale wiem, że nawet na naszym Forum był ktoś (niestety nie pamiętam, która to osoba), kto sfocił któryś z obiektów transneptunowych. Planetoidy z Pasa Głównego pewnie prostsze, ale z pewnością nie łatwe (a już tym bardziej ich księżyce). Może ktoś z Was ma doświadczenia w obserwowaniu/foceniu planetoid? Też bym chętnie się dowiedziała
-
Artykuł o księżycach planetoid: http://astrofan.pl/ksiezyce-planetoid/
-
O tym efekcie Struve też czytałam. A u innych podobnych par gwiazd to zjawisko też jest obserwowane? Dużo jest takich przykładów gwiazd?
-
Aaaa, kumam. Bo opływają materię swobodnie i może to jest, tak jak mówisz, taka zdelokalizowana chmura elektronowa, tylko trochę bardziej gęsta niż w metalu. I może dlatego lepiej przewodzi...
-
Bardzo lubię tą gwiazdę. Alpha Virginis, Spica. Jasna, dobrze widoczna i przede wszystkim błękitna (B-V -0,25). Robert Burnham pisze o niej "helowa", pewnie chodziło o pasma spektralne helu, charakterystyczne dla gorących gwiazd typu widmowego B. Spika to w zasadzie dwie gwiazdy orbitujące wzajemnie wokół wspólnego środka ciężkości, ciasny układ podwójny, z którego jedna ze skłądowych jest nieco masywniejsza i jaśniejsza (oraz "wcześniejsza" typem), a druga mniej masywna, rónież gorąca (typ B), ale należąca do ciągu głównego. Wg Roberta Burnhama aż 80% światła emitowanego przez Spicę pochodzi z pierwszej składowej. Układ ma zmienną jasność. Po pierwsze: z powodu wzajemnych zakryć (zmienność zaćmieniowa), po drugie: z racji na pulsację jaśniejszej z gwiazd. Coś wspaniałego. A czytałam gdzieś, że Spica zieje ultrafioletem i promieniowaniem rentgenowskim. Jakie to musi być śliczne!
-
Byłoby wspaniale. Marzę o takim zdjęciu, a właściwie wycinku, gdzie widać dwie gwiazdy, o rwspomniałam. Wydrukowała bym to sobie i bym trzymała w szkatułce, podobnie jak parę innych pięknych obiektów, które dostałam od kilku osób z AP.
-
Wczoraj obesrwowałam Gwiazdę Granat wraz z jej najbliższym otoczeniem. W odległości jakieś 1200'' znajduje się przedziwna gwiazda o numerze katalowowym HIP 107123. To jest gorąca gwiazda typu widmowego B3, o bardzo niskim wskaźniku barwy: (B-V)=-0,31. Zawsze marzyłam , żeby sprawdzić jak ona wygląda przez teleskop. Użyłam okularu 25mm i przy powiększeniu 36x udało mi się zebrać o obie (Mu Cep i wspomnianą) w jednym polu widzenia, dla porównania kontrastu barwy. Ładna, myślę, że warto zobaczyć. Trochę jak żarzący się węgiel i mały niebieski kryształ tuż obok. Ciekawe jakby to wyglądało utrwalone na zdjęciu.
-
Ojej, czyli to taka "opatulka", "chochoł", żeby ciepło nie umykało. A dlaczego materia zdegenerowana tak dobrze przewodzi ciepło? A ciekawe czy ona też przewodzi prąd.
Uwielbiam Wasze opowieści o różnych przygodach z obserwacji. 
