Arek

70 stronicowa intsrukcie dla Nexstara sciagnalem sobie w PDFie zanim jeszcze kupilismy teleskop i cierpliwie ja przeczytalem. Niestety nie pochwalili sie tam tym ze sruby kolimacyjne sa jedynymi, ktore trzymaja wtorne zwierciadlo. Zeby sie o tym dowiedziec, musialbym przez pierwszym uzyciem rozkrecic teleskop na czesci pierwsze. A poza tym nawet jakby sie pochwalili, to przeciez i tak trzeba bylo kiedys te sruby ruszyc. Skad mialem wiedziec, ze to wtorne wisi na jednej srubie. Mialem pecha, ze akurat od tej zaczalem krecic Arek

A to nasze zdjecia z przedwczorajszej sesji. Foty byly robione najprymitywniejsza metoda. Tzn. przylozylismy cyfrowke z reki do okularu i juz. Teleskop byl jeszcze przed kolimaca, a okulary wypalcowane po pokazach Arek

Przesylam Wam cos co podeslalem tez do PAPu. Wczorajszy wybuch na Słońcu był trzecim pod względem wielkości ze wszystkich jakie dotychczas zarejestrowano na powierzchni naszej dziennej gwiazdy - poinformował serwis internetowy Spaceflight Now Wczoraj około południa naszego czasu zaobserwowano silny wybuch z plamy słonecznej nr 486, leżącej blisko centrum tarczy naszej dziennej gwiazdy. Wyrzut materii nastąpił dokładnie w kierunku naszej planety, więc astronomowie przeidują silną burzę geomagnetyczną w dniu dzisiejszym i jutrzejszym. Wczorajsza eksplozja była jeszcze silniejsza niż sławny wybuch z 6 marca 1989 roku, który spowodował awarię systemu energetycznego w Kanadzie. Obecny wybuch został zaklasyfikowany jako X18, co znaczy, że może on spowodować zakłócenia łączności satelitarnej i radiowej w skali całej planety. Spodziewany sztorm geomagnetczny powinien trwać około doby i może być najsilniejszym w w pięciostopniowej skali (oznaczenie G5). Zgodnie z definicją National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) burza typu G5 może spowodować zakłócenia w pracy urządzeń energetycznych takie jak np. zniszczenia transformatorów. Satlelity naukowe i telekomunikacyjne mogą stracić swoją orientację w przestrzeni, a część z ich urządzeń może ulec zniszczeniu. Burza może też na dłuższy czas uniemożliwić łączność radiową. Wyrzut plazmy, który nastąpił podczas wczorajszego wybuchu, dotarł do Ziemi dziś o godzinie 7:30 i wywołał spodziewaną burzę geomagnetyczną. Jej natężenie cały czas rośnie. W USA pojawiły się wyraźne czerwone i zielone zorze polarne, które są obserowane nawet tak daleko na południu jak w Kalifornii Jak ktos ma dzis leciec samolotem to niech wezmie ze soba blone swiatloczula i polozy na siedzeniu. Bedziecie mieli gratisowe zdjecie rengenowskie. Przy takiej silnej burzy pasazer samolotu lecacego na wysokosci 10-11 km dostaje dawke X-ow porownywalna z przeswietleniem klatki piersiowej Arek

Bo to mlodzik jeszcze Arek

Waldku zrob sobie zdjecie cyfrowka, tak jak Konrad tutaj: http://www.camk.edu.pl/~olech/lornetki/jak...to/zrenica.html Siedzial 10 minut w ciemnosci, potem przylozyl do oka linijke i walnal sobie fleszem w oczy. Przez pol dnia w tym oku widzial kwadratowy poblask lampy, ale zdjecie wyszlo ladnie Arek

Hej! To nie jest recenzja w pełnym tego słowa znaczeniu lecz opis tego, co zdarzyło nam się wczoraj podczas obserwacji. Piotrek Kędzierski, Krzysiek Mularczyk, Konrad Szaruga umówili się ze mną na wczorajszą noc na tarasie CAMKu w celu skolimownia CAMKowego Nexstara 8GPS i rzucenia okiem na ciekawe obiekty przez niego i refraktor Sky Watcher 102/500. Oprocz tego mielismy do dyspozycji Barlowa 2x, okulary 10mm i 20mm Kellnera, zooma LV Vixena 8-24mm, Eudiascopica Baader Planetarium 35mm i Axioma 2" 40mm. Złożenie Nexstara trwało chwile. Po trzech minutach teleskop był wypozycjonowanu i gotowy do pracy. Ustawiliśmy go na Deneba aby rozpocząć pierwsze próby kolimacji. W miejscu zwierciadełka wtornego, na płycie korekcyjnej jest dekielek z trzema śrubkami. Kręcąc nimi zmieniamy położenie hiperbolicznego zwierciadełka wtórnego, czym kolimujemy teleskop. No i teraz czas na hit sezonu. Ustawiłem ostrość na Denebie, przyłożyłem śrubokręt do JEDNEJ ze śrubek. Przekręciłem nieznacznie i zlałem się zimnym potem, bowiem usłyszałem brzęk zwierciadła wtórnego spadającego na zwierciadło główne !!! Dosłownie tragedia. Nie dość, że śruby do kolimacji nie mają żadnej blokady, to są jedynymi śrubami trzmającymi zwierciadło wtórne przy korektorze. Kolimując nie jesteś więc pewien czy za chwile poprawisz jakość obrazów czy odkręcisz zwierciadełko. Tym bardziej, że śruby mają długość jakiś 4 mm. Na szczęście wszystko skończyło się dobrze. Wtórne nie spadło bowiem bezpośrednio na zwierciadło główne lecz odbiło się najpierw od rury w środku tubusa. Gdybym wybrał jakąś inną gwiazdę do kolimacji, wtórne mogłoby bezpośrednio spaść na główne i ... Wole o tym nie myśleć. Ogromnym problemem było potem dostanie się do tego odpadniętego zwierciadełka. Samego korektora nie można zdjąc, bo był on przyklejony i zaklinowany takimi małymi klinikami. Trzeba było zdjąć korektor z połową obudowy. Przy czym trzy śrubki odkręcały się normalnie, a trzy inne były wraz z nakrętkami. Problem w tym nakrętki były w środku i od pewnego momentu kręciły się razem ze śrubkami. Musieliśmy wieć naprędce skonstruować ze starego brzeszczota taki wysięgnik, który wkładaliśmy przez mała dziurę w korektorze pozostałą po wtórnym, i nim blokowaliśmy nakrętke. Dopiero wtedy dało się to odkręcić. Po skręceniu wszystkiego i skolimowaniu, takim pi razy oko, bo jak na złość facet w sądziednim ogródku rozpalił ognisko i otoczył cała okolicę całunem dymu, spojrzeliśmy na Saturna. Przy powiększeniu około 150 razy widać było pas równikowy na Saturnie i przerwę Cassiniego. Chyba więc kolimacja w miarę się udała. Żeby ją zrobić jeszcze lepiej, potrzebujemy lepszych warunków. Zerknęliśmy jeszcze na trapezik w M42. Akurat tam było najwięcej dymu z ogniska naszego niewydarzonego ogrodnika, ale i tak cztery gwiazdki przy powiekszeniu 50 razy rozdzieliliśmy bardzo wyraźnie. Na końcu zauważyliśmy jeszcze jedną niepokojącą rzecz. Dla mnie od początku chorym pomysłem było ustawianie ostrości przy pomocy ruszania zwierciadłem głównym. Przy maksymlanym powiększeniu 254x i próbie ustawiania ostrości widać, że obraz obiektu w okularze zmienia swoje położenie. Tak więc chyba zwierciadło główne nie chodzi równo na tych prowadnicach. Nie wiem więc, czy nasz teleskop nie złoży wizyty u Janusza w Astrokraku, w celu dopieszczenia Mysle, ze dyrekcja zgodzi sie na dodatkowy wydatek. Pozdrawiam, Arek

Poza tym Krzysiu Socha to jeden z najbardziej porzadnych i uczciwych ludzi jakich znam. Najladniejszy fragment meteorytu, z ta inkuzja grafitowa, oddal za darmo do Muzeum Geologicznego w Warszawie. Mogl to sprzedac za grube kilka tysiecy zl. Swoja decyzje argumentowal tym, ze szkoda byloby aby taki ladny meteoryt marnowal sie w prywatnej kolekcji i ludzie nie mogli na niego patrzec. Zszokowal tym cala mase mlodych i zapatrzonych w kase dorobkiewiczow. Oby wiecej takich ludzi jak Krzysiek Arek

Od wielu lat meteoryty w Polsce zbiera moj stary kolega Krzysiu Socha. Jego rekord to UWAGA 28 kg meteoryt Morasko. Widzialem go po wyczyszczeniu i przecieciu. Cos pieknego. Kawal metalu ze sliczna inkluzja grafitowa. Andrzej Pilski z Fromborka to chyba najwiekszy specjalista od meteorytow w Polsce. Jego ksiazki na pewno powiedza Wam jak zabrac sie za szukanie kamieni z nieba. Pozdrawiam, Arek

Gdzies napisales, ze jestes po 40stce. W tej sytuacji lepszy bedzie 16x70. Model 10x70 ma zrenice wyjsciowa 7mm, a to dobre dla mlodzikow Arek

Utrzyma, utrzyma. Dzis plamy sie jeszcze ladniej rozbudowaly. Ktos pisal mi, ze liczba Wolfa przekroczyla 300. Z tej najwiekszej plamy nr 486 cos dzis eksplodowalo i poslalo w kierunku Ziemi kupe plazmy. Doleci toto jutro i pojutrze. Wypatrujcie zorzy polarnej i nie latajcie samolotami Arek

Akurat to bylo dla PAPu. Onet to tylko przedrukowal Arek

Najdokladniejsze, chciales powiedziec Arek

Jak znamy dlugosc barometru, to bardzo dokladnie mozna przylozyc go do sciany budynku i idac po chodzach zmierzyc ile barometrow ma budynek :wink: Arek

No ale gdzie sa te lustra? Jakos nie widze dla nich miejsca. Newton to z definici lustro glowne + lustro plaskie. Trudno mi tu umiescic jedno i drugie. Arek

To jakis kit. Jaki Newton? Przeciez tam sa normalne soczewki w obiektywie. Sami sobie przecza, bo w podpisie jest: "the lenses of Yukon are multicoated" Widzial ktos "lenses" w Newtonian reflector? Chyba tylko w okularze Arek

Dodatkowo podczas obserwacji nie nalezy zapominac o bardzo ciekawym roju Alfa Monocerotyd. Jest on aktywny od 15 do 25 listopada z maksimum 22 listopada o godz. 3:45. Warunki ze wzgledu na now Ksiezyca sa w tym roku idealne. Monocerotydy daly w 1994 wybuch do ZHR=420. Wybuchy powtarzaja sie podobno co 10 lat, wiec podobnego doeszczu spodziewamy sie za rok. Ktoz jednak wie co bedzie dzialo sie w tym roku. Na pewno wrto sprawdzic. Sa to bardzo szybkie meteory (65 km/s) z radiantem o wspolrzednych w maksimum: R.A.=117° Decl=+01° Sladowa aktywnosc powinny pokazywac jeszcze Taurydy N i S, ktore aktywne sa do 25 listopada. Warto tez zwrocic uwage na potencjalny roj Jota Aurigid, ktory zostal zarejestrowany dzieki obsewacjiom wideo podczas maksimum Leonid w 1998 roku. Wiecej szczegolow w moim artykule w Uranii 5/2003 str. 226 Arek

Hej! Zachecam Was wszystkich do obserwacji tegorocznych Leonidow. Deszczu co prawda nie bedzie, ale i tak zapowiada sie ciekawie. Jesli chcecie dowiedziec sie czegos o metodach obserwacji zapraszam na http://www.pkim.org Ponizej notka, ktora napisalem dla PAPu. Arek Leonidy nadal warto obserwować! 27.10 Warszawa (PAP) - Pomimo braku deszczu meteorów tegoroczny powrót roju Leonidów zapowiada się bardzo ciekawie - informują różni badacze modelujący aktywność roju. Utworzony przez kometę 55P/Tempel-Tuttle rój Leonidów ma swój okres świetności za sobą. Kometa powróciła w najbliższe okolice Słońca w roku 1998 i przez to w latach 1998-2002 mogliśmy obserwować deszcze meteorów, które sięgały aktywnością nawet 3000 zjawisk na godzinę. Modele teoretyczne opisujące ewolucję roju cząstek wyrzuconych z komety 55P/Tempel-Tuttle na przestrzeni ostatnich kilkuset lat, pokazują wyraźnie, że rok 2002 był ostatnim, w którym mieliśmy szansę obserować deszcz meteorów z prawdziwego zdarzenia. Z drugie strony wzmożona aktywność roju może trwać nawet do 10 lat po przejściu komety przez peryhelium więc Leonidy są rojem na pewno wartym obserwacji. Tym bardziej, że w ostatnim czasie astronomowie donieśli, że rok 2003 może przynieść bardzo ciekawe zjawiska związane z Leonidami. Peter Jenniskens z SETI Institute i Hans Betlem z Dutch Meteor Society przeanalizowali dokładnie aktywność roju w latach 1998-2002 i zauważyli interesującą rzecz. Otóż deszcze meteorów występowały zawsze, gdy Ziemia przecinała jakąś gęstą smugę pyłu wyrzuconą z komety podczas jednego z jej ostatnich powrotów. Pomiędzy tymi wysokimi maksimami można było jednak obserwować wyraźną aktywność, która osiągała swoje maksimum w okolicach 18 listopada. Astronomowie zasugerowali, że jest ona związana z wieloma cienkimi smugami pyłu, wyrzuconymi z komety podczas wielu ostatnich powrotów. W tym przypadku cząstki wyrzucone w różnym czasie mieszają się ze sobą, co prowadzi do powstania bardzo szerokiego śladu pyłowego przez który Ziemia może przechodzić przez nawet kilka dni. Ślad takiej struktury zaobserwowano poraz pierwszy w 1994 roku. Rachunki pokazują ponadto, że powinien być on obserwowany przez około 10-11 lat, więc będziemy w stanie zobaczyć go także w roku 2003. Ponieważ w takim szerokim śladzie znajdują się fragmenty bardzo starych wstęg pyłu, może on obfitować w bardzo jasne zjawiska. Jenniskens i Betlem na swojej stronie internetowej podają, że w roku 2003 spotkania z najgęstszymi rejonami owej struktury możemy oczekiwać 19 listopada w okolicach godziny 6:30 naszego czasu. O tej porze w Polsce już świta lecz warunki dogodne do obseracji będą trwały mniej więcej od północy, właśnie do godziny 6 rano. Ze względu na dużą szerokość smugi możemy oczekiwać nad ranem około 50 zjawisk na godzinę. Jenniskens i Betlem ostrzegają jednak, że podany przez nich czas jest tylko orientacyjny. Przykładowo w roku 1994 i 1998 maksimum związane ze starym materiałem pojawiło się aż 17 godzin wcześniej niż oczekiwano! Nowy model opublikował na łamach czasopisma WGN Jérémie Vaubaillon z Institut de Mécanique Céleste et de Calcul des Éphémérides we Francji. Według jego przewidywań w tym roku Ziemia spotka się z czterema bardzo starymi śladami wyrzuconymi z komety 55P/Tempel-Tuttle w latach 636, 736, 1499 i 1533. Najciekawsze będą spotkania z najmłodszym materiałem. Smugę z 1533 roku Ziemia przetnie 19 listopada o godzinie 8:28. Aktywność na poziomie 100 zjawisk na godzinę powinna trwać przez około godzinę w pobliżu podanego momentu. Niestety o tej porze jest już w Polsce jasno. Bardzo nietypowe będzie spotkanie ze smugą z 1499 roku. O ile wsześniejsze spotkania ze smugami wyrzuconymi w latach 1966-1333 obywały się zawsze w dniach 17-19 listopada, to tegoroczne spotkanie z materiałem z 1499 roku nastąpi już 13 listopada o godzinie 18:17. W tym momencie obserwatorzy w Azji będą mogli podziwiać aktywność na poziomie 120 "spadających gwiazd" na godzinę. Maksimum ma być dość szerokie i może trwać nawet kilka godzin. Spotkanie z najstarszym materiałem z lat 636 i 736 będzie najmniej efektowne. Oczekujemy bowiem wtedy aktywności na poziomie 10 meteorów na godzinę. Momenty spodziewanych maksimów są następujące: 22 listopada, godz. 23:02 oraz 23 listopada godz. 3:56. Oba te czasy są w miarę korzystne dla obserwatorów w Polsce, więc jeśli pogoda pozwoli będziemy mieli możliwość obserwacyjnej weryfikacji modeli Vaubaillona (PAP). aol/

Fujinon 16x70 bedzie zdecydowanie dobrym wyborem. Zajrzyj do dzialu Recenzje i znajdziesz tam rzetelny opis tej lornetki wykonany przez Andrzeja Lysego. Jesli interesuje Cie wieksze pole widzenia a mniejsze pole Fujinon robi tez model 10x70. Mozesz o nim poczytac w wynikach naszego testu z listopada 2002. Pozdrawiam, Arek

Krzysiu, Ty zooma przeciez nie kupiles Twoja lornetka ma jedno konkretne powiekszenie. W papoerach pisze 20x, a w rzeczywistosci jest cos kolo 19x. Jest jednak ono jedno i to samo. Te pokretla sluza to ustawiania ostrosci i jesli przy obu na zero widzisz dalekie obiekty ostro tzn. ze masz normalny wzrok. Jak ktos bedzie mial wzrok -5D to juz nie bedzie mial tych pokretel na 0 i tyle. Arek

A jaką długość ma barometr? Arek

Dla tych co mieli dzis chmury: Arek

Dzis bez problemow golym okiem bylo widac dwie duze plamy. Przez teleskop widok powalajacy na kolana. Cztery duze grupy z czego dwie naprawde ogromne, a jeszcze jedna jak "mglawica planetarna". Nic tylko cieszyc oczy. Arek

Tu masz racje. Ale to Ty sam zaczales podawac ceny w USD. Vixen i tak nie jest drogi w porownaniu z np. TeleVue. Jestem wiecej niz pewien, ze nawet jesli Janusz zsotanie dealerem Vixena (czego mu zycze) to i tak wszystkie ED i FL bedziesz mial na idywisualne zamowienie. To co mozesz miec od reki to pewnie zwykle achromaty na GP. Oby chociaz wybor okularow byl Arek

Sprowadzilismy dokladnie z tej firmy, do ktorej link podalem. To firma Woodland Hills z Kalifornii. Nie robili zadnych problemow. Cena ostateczna to bylo niecale 17000 zl. No ale my dorzucilismy cala mase akcesoriow dodatkowych takich jak 2" diagonal, dwa dobre okulary (same okulary to 550 USD + VAT), filtr sloneczny. Cena obejmowala koszt sprzetu, koszt transportu do Polski (500 USD), VAT, koszty agencji celnej. Jest to jednak cena bez cla, bo jako instytucja panstwowa i naukowa bylismy z niego zwolnieni. Mielismy jednak sporo przebojow z Agencja Celna i jak chcesz ich uniknac to poczytaj na: http://astro4u.net/yabbse/index.php?board=...y;threadid=1238 Arek

W USA tez ktos na tym zarabia, a sprzet sprowadzany jest z Japonii. Jesli Janusz jako potencjalny dystrybutor wynegocjowalby dobre ceny startowe, sprzet nie musialby byc w Polsce duzo drozszy. Arek