Komety na maj 2009

Piotrek Guzik · 4 Maja 2009

Znów z opóźnieniem, ale za to w nowej formie . Ze względu na niewielkie zainteresowanie obserwacjami komet, postanowiłem zawęzić listę opisywanych komet do tych najjaśniejszych, a właściwie nie tyle najjaśniejszych, co najłatwiejszych do dostrzeżenia. Dodatkowo dołożyłem mapki pokazująca, gdzie należy tychże komet szukać:

C/2006 W3 (Christensen) – kometa zbliża się już do peryhelium, przez które przejdzie 6 lipca w odległości aż 3.13 AU od Słońca. Od jakiegoś czasu jest już widoczna nawet w lornetce 10x50, a jej jasność jest oceniana na około 9.0 mag. Jest obiektem niewielkim, przez co w lornetce trudno odróżnić ją od gwiazdy. W małych teleskopach jest dobrze widoczna nawet podczas obserwacji z obrzeży miasta. Trasę komety na tle gwiazd przedstawia poniższa mapka:

Warunki do obserwacji komety są aktualnie całkiem dobre. Kometa o świcie świeci blisko 30 stopni nad północno-wschodnim horyzontem a z upływem miesiąca wysokość ta będzie się powoli zwiększać. Jasność komety powinna w tym czasie wzrosnąć o około 0.5 mag. Obecnie obserwacje komety utrudnia Księżyc, jednak przestania on być problemem po 15 maja. Jeśli nie wydarzy się nic niespodziewanego (odkrycie nowej jasnej komety lub wybuch którejś z już odkrytych), kometa przez cały miesiąc będzie najłatwiejszą do obserwacji z widocznych na naszym niebie komet.

C/2009 E1 (Itagaki) – odkryta 14 marca 2009 roku przez K. Itagaki, jako stosunkowo jasny obiekt – już pierwsze obserwacje wizualne mówiły o jasności około 9.5 mag. Kometa przeszła przez peryhelium 7 kwietnia w odległości 0.60 AU od Słońca, a jej jasność wynosiła wtedy około 7.5 – 8.0 mag. Niestety w tym czasie znajdowała się w bardzo złych warunkach – przez cały kwiecień jej elongacja nie przekraczała 30 stopni. Obecnie warunki do obserwacji poprawiają się z dnia na dzień, jednak niestety jasność komety spada. Pocieszeniem może tu być fakt, że kometa słabnie znacznie wolniej niż jaśniała przed peryhelium, dzięki czemu być może jeszcze przez jakiś czas będzie dość jasna. Aktualnie jej jasność jest oceniana na 8.5 – 9.0 mag. Dzięki temu, że jest małym i skondensowanym obiektem, widać ją całkiem dobrze w małych teleskopach pomimo niewielkiej elongacji (około 30 stopni). Trasę komety na tle gwiazd przedstawia poniższa mapka:

Jasność komety powinna systematycznie spadać i pod koniec miesiąca prawdopodobnie będzie ona już słabsza od 10 mag. Jednocześnie warunki do obserwacji będą się z dnia na dzień poprawiać i tak na koniec miesiąca elongacja komety przekroczy już 60 stopni i będzie ona o świcie świecić nieco ponad 20 stopni nad północno-wschodnim horyzontem (obecnie jej wysokość o świcie nie przekracza 10 stopni). Mniej więcej do 18-go maja w obserwacjach komety będzie przeszkadzał Księżyc. Później będzie już można ją obserwować na bezksiężycowym niebie aż do końca miesiąca.

C/2009 F6 (Yi-SWAN) – już w momencie odkrycia (na początku kwietnia) jasność komety oceniano na 8-9 mag. Obserwacje wskazują, że od tego czasu jasność komety nie wzrosła, a być może nawet spadła o około 0.5 mag, co może sugerować, że duża jasność komety w momencie odkrycia wynikała z jej wybuchu. Kometa przez peryhelium przejdzie 7 maja w odległości 1.27 AU od Słońca. Jest ona obiektem łatwym do dostrzeżenia w niedużym teleskopie, natomiast w bardzo dobrych warunkach z dala od miasta można ją z trudem dostrzec nawet w lornetce 10x50. Trasę komety na tle gwiazd przedstawia poniższa mapka:

Jasność komety powinna przez cały miesiąc powolutku spadać, jednak prawdopodobnie do końca miesiąca kometa pozostanie jaśniejsza od 10 mag. Niestety warunki do obserwacji komety będą się systematycznie pogarszać. Aktualnie o zmierzchu kometa świeci około 20 stopni nad północno-zachodnim horyzontem. W połowie miesiąca wysokość ta nie będzie już przekraczać 15 stopni a do końca miesiąca zmniejszy się do niecałych 5 stopni, co sprawi, że obserwacje komety staną się praktycznie niemożliwe pomimo jej dużej jasności. Kometę na bezksiężycowym niebie będzie można obserwować już od 11 maja.

Pozdrawiam

Piotrek