GPU APO 102mm.

[luk]

Chciałem się z Wami podzielić wrażeniami z używania teleskopu apochromatycznego zbudowanego w oparciu o obiektyw 102mm/640mm firmy GPU Optical. Teleskop kupiłem pół roku w firmie www.cfftelescopes.eu. Jest to nowa firma na rynku europejskim, która buduje wysokiej klasy refraktory apochromatyczne w oparciu o uznaną w Europie optykę wspomnianej węgierskiej firmy. Warte wspomnienia jest to iż refraktory te są budowane w Krakowie, gdzie można je przed zakupem przetestować z czego oczywiście skorzystałem.

 

Idea

Od wielu lat szukałem dla siebie optymalnego mobilnego refraktora wysokiej jakości. Przez ten czas posiadałem i zdążyłem ocenić wiele różnych modeli sprzętu tej klasy, tj: WO ZenithStar 80FD, WO ZenithStar 80EDII, WO LOMO 80/480. Ten ostatni okazał się być sprzętem optycznie idealnym w klasie 80mm, no ale nadal jest to tylko 80mm. Zacząłem szukać czegoś w klasie 100mm, ale nadal mobilnego (długość, waga). Wśród wielu modeli tj.: WO 98mm, TMB 105mm moją uwagę przyciągnęła optyka firmy GPU (na stronie producenta www.gpuoptical.com można wiele przeczytać o filozofii projektowania wysokiej jakości optyki GPU). Po kilku rozmowach z producentem oraz testach zdecydowałem się na zakup właśnie tego refraktora.

 

Optyka

Optyka refraktora to olejowy triplet 102mm/640mm o jasności F/6,25. Projekt soczewki nawiązuje do klasyków tego typu apochromatów, tj. Zeiss APQ 100/640 oraz AP Traveller 105, które nie są już produkowane, a ich ceny na rynku wtórnym osiągają astronomiczne poziomy.

Trzy soczewki z centralnym elementem ze szkła fluorytowego FPL 53 zapewniają bardzo dobrą korekcję aberracji chromatycznej. Wszystkie soczewki są ręcznie szlifowane i testowane co przekłada się na wysoką korekcję aberracji sferycznej. Dostarczony wraz z teleskopem test jakości potwierdzał to wartością strehl ratio = 97.5%.

Z drugiej strony konstrukcja olejowa pozwala na osiągnięcie maksymalnej transmisji światła (tylko dwie powierzchnie powietrze – szkło) oraz sporej odporności na ewentualne błędy kolimacji soczewek, co może być problemem przy „szybkich” tripletach z separacją powietrzną. Nie bez znaczenia jest też szybkość chłodzenia teleskopu. W przypadku tego refraktora osiąga on pełną sprawność praktycznie po 30 min chłodzenia, co jest istotne przy teleskopie na szybkie wypady.

 

Budowa

Refraktor jest wykonany bardzo solidnie i dokładnie. Tuba oraz odsuwany odrośnik wykonane są z aluminium pokrytego warstwą białego lakieru. Minimalna długość tubusu to 52cm co znacznie ułatwia transport. Waga refraktora to około 5,5 kg.

Celę obiektywu można szybko wykręcić i po zabezpieczeniu dedykowanymi deklami transportować osobno, niezależnie od reszty tubusu, co może być przydatne, szczególne w trakcie podróży samolotem.

Wyciąg to wysokiej jakości czarny Moonlite 2.5” z imponującym wysuwem 114mm. Praktycznie nie ma potrzeby używania przedłużek jeśli chcemy zastosować barlowa. Mój egzemplarz niestety nie pozwala na złapanie ostrości z samym bino – brakuje mi około 15mm. Z tego co wiem kolejne modele tego refraktora są krótsze o około 25mm od mojego, więc nie powinno to już stanowić problemu. Sam chyba zdecyduję się na obcięcie rury u producenta, by móc obserwować szerokie pola przez bino.

Wraz z tubą otrzymałem wysokiej jakości obejmy CNC.

 

Wrażenia z obserwacji

Używanie tego refraktora to czysta przyjemność, przyzwoita waga oraz niewielka długość sprawiają iż sprzęt sprawuje się bardzo dobrze na montażach azymutalnych. Drgania nawet przy dużych powiększeniach są minimalne. Wysokiej jakości wyciąg oraz optyka pozwala na bardzo szybkie i pewne ustawienie odpowiedniej ostrości.

Do obserwacji szerokich pół używam okularu ES 20mm 100*, który daje mi realne pole obserwacji około 3*. Z tym okularem obraz jest ostry praktycznie aż do brzegu, co oznacza iż obiektyw ma niewielką krzywiznę pola. Teleskopu nie używam do fotografii więc trudno mi powiedzieć jak to jest do końca z tą krzywizną, ale przypuszczam, że w tym zastosowaniu będzie potrzebny jakiś korektor/reduktor.

Mimo dosyć szybkiej optyki GPU nadaje się bardzo dobrze do obserwacji planet. Obrazy Jowisza, które uzyskiwałem w październiku podczas niektórych nocy były wręcz rewelacyjne. Rzadko miałem ochotę na wyciąganie mojego planetarnego sprzętu jakim był Takahashi 128FS, gdyż różnica w poziomie uzyskiwanych szczegółów nie była wcale duża, a szybkość i łatwość rozstawienia sprzętu spora. Z trzech soczewek, których używałem w klasie 100mm (GPU 102, Takahashi 102 FS, WO ZenithStar 110), GPU daje najlepsze obrazy planet.

Księżyc także jest łatwym celem dla tego sprzętu, szczególnie duże wrażenie robi obserwacja z bino. Ostatnio używam do tego celu bino Baader MarkV, które pozwala uzyskać bardzo dobry i kontrastowy obraz tarczy. Kontrast to jest coś co na pierwszy rzut oka odróżnia to bino od innych, których do tej pory używałem.

 

Podsumowanie

Najlepszym podsumowaniem jest fakt iż po raz pierwszy od kilku lat nie szukam już następcy tego refraktora oraz, że postanowiłem wymienić Takahashi 128FS na większego GPU 140/1200.

Nie jest to może sprzęt, który pozwala wycisnąć z nieba maksimum w danym budżecie, ale dla kogoś, kto ceni sobie wysoką jakość oraz łatwość użytkowania, może to być ciekawa propozycja.

 

Pozdrawiam,

Łukasz

Edytowane 12 Kwietnia 2011 przez luk

[jureq]

Dzięki za fajny opis refraktora, jakby nie patrzeć - egzotycznego u nas (mimo, ze powstaje blisko ).

Ciekawa konstrukcja - separacja olejowa dosyć rzadko się zdarza w refraktorze 4".

Kilka drobnych uwag jeżeli chodzi o opis:

 

• aberracja sferyczna występuje w każdej soczewce sferycznej, i nie zależy od jakości jej powierzchni, w celu jej zminimalizowania stosuje się optymalizowane układy wielosoczewkowe albo soczewki asferyczne (a jeszcze lepiej i to, i to);
  
• strehl ratio to pojęcie które mówi w jakim stopniu badany układ optyczny jest zbliżony do układu "diffraction limited", bezpośrednio nie jest związany z aberracją sferyczną, poziom który podajesz 0.975 jest niezły ale gorszy od Takahashi TSA-102 (triplet) które "chwali się" wielkością 0.992; FS-102 ma w zależności od "testera" od 0.96 do 0.98; generalnie wielkość trochę demonizowana
  
• wizualnie nie jesteś w stanie ocenić krzywizny pola - to że w superszerokokatnym okularze (100st) obraz jest ostry w całym polu oznacza, że układ optyczny ma m.in. mała komę (po prostu ludzkie oko to "detektor" o średnicy 6-7mm, to odpowiada malutkiemu detektorowi kamerki internetowej), ażeby ocenić krzywiznę pola w warunkach amatorskich potrzeba kamery z możliwie sporym detektorem i software'u w rodzaju CCD Inspectora, ale prawdopodobnie krzywizna pola twojego refraktora jest mniejsza niż w dubletach (poprzez optymalizację układu optycznego można znacznie zmniejszyć krzywiznę pola). Ale może być także sytuacja inna - projektant układu optycznego założył, że najważniejsze jest zminimalizowanie aberracji dokuczliwych w wizualu, a optymalizacja projektu optyki jest "zgniłym kompromisem" - jak zmniejszamy jedne aberracje to inne rosną itp. Trzeba by przetestować refraktor z kamerą pod gwiazdami...
  

 

Ale i tak najważniejsze są odczucia obserwatora... Więc gratuluję świetnego sprzętu.

 

Pozdrawiam,

 

Jurek

[luk]

Dzięki Jurek za Twoje uwagi do opisu, chciałbym je trochę rozwinąć, skoro przy okazji recenzji wchodzimy w tak ciekawą dyskusję.

 

[*]aberracja sferyczna występuje w każdej soczewce sferycznej, i nie zależy od jakości jej powierzchni, w celu jej zminimalizowania stosuje się optymalizowane układy wielosoczewkowe albo soczewki asferyczne (a jeszcze lepiej i to, i to);

 

Zgadzam się, iż aberracja sferyczna, jest korygowana z definicji w sposób opisany przez Ciebie, niemniej jednak efekt końcowy to nie tylko dobry projekt obiektywu (odpowiednie szkło, krzywizny, separacje, ...) ale także wykonanie. Jakość (jednorodność) szkła, dokładność szlifowania powierzchni mają także duże znaczenie, zawsze można skopać dobry projekt i to miałem na myśli. Indywidualne i cierpliwe podejście do każdego obiektywu przez wykonawcę widać później w realu, szczególnie w okolicach granic możliwości sprzętu.

 

[*]strehl ratio to pojęcie które mówi w jakim stopniu badany układ optyczny jest zbliżony do układu "diffraction limited", bezpośrednio nie jest związany z aberracją sferyczną, poziom który podajesz 0.975 jest niezły ale gorszy od Takahashi TSA-102 (triplet) które "chwali się" wielkością 0.992; FS-102 ma w zależności od "testera" od 0.96 do 0.98; generalnie wielkość trochę demonizowana

Strehl ratio jest rzeczywiście mocno nadużywane przez producentów, szczególnie gdy pomiar jest dokonywany dla jednej wybranej fali światła. Różnice na poziomie procentów powyżej 95% są już trudne do odróżnienia w realu. W przypadku refraktorów więcej informacji niesie polychromatic strehl ratio, czyli wartość uśredniona dla pewnego zakresu fal (np. z zakresu percepcji przez ludzkie oko). Tutaj wartość powyżej 90% oznacza już bardzo dobrą optykę. Teoretycznie to optyka z SR > 80% jest traktowana jak diffraction limited. Mimo tych uwag jest to jednak mierzalny wyznacznik jakości optyki, trzeba go jednak używać ze zrozumieniem i nie ekscytowac się różnicą pomiedzy 95% a 98%, bo przeważnie nawet przyzwoity acz nie idealny seeing i tak nam zepsuje całą zabawę.

 

pozdrawiam,

Łukasz

[Marek_N]

wizualnie nie jesteś w stanie ocenić krzywizny pola - to że w superszerokokatnym okularze (100st) obraz jest ostry w całym polu oznacza, że układ optyczny ma m.in. mała komę (po prostu ludzkie oko to "detektor" o średnicy 6-7mm, to odpowiada malutkiemu detektorowi kamerki internetowej), ażeby ocenić krzywiznę pola w warunkach amatorskich potrzeba kamery z możliwie sporym detektorem

Ale obserwacji wizualnych nie prowadzimy w ognisku głównym tylko w projekcji okularowej. A w takim przypadku dla zastosowanego okularu otrzymujemy pole widzenia ponad 3*, które stanowi 80% wielkości pola detektora 36x24mm umieszczonego w ognisku głównym. Więc krzywizna pola może być spokojnie dostrzegalna wizualnie.

Inną kwestią jest to że sprawcą całego zamieszania może być okular jeśli jego pole nie jest idealnie płaskie.

[catfus]

Hi,

 

if I may, I would like to respond to two issues here..hopefully I understood the google translation in a good way.

 

1 - Strehl Ratio calculated for this lens is 0.975 in green light (532nm) but the lens is optimized for human peak sensitivity which is 555 - 560nm and the extrapolated test shows 0.992 which is what a person should see practically.

2 - lens has aberrations which are inherent to the design and this means astigmatism in the outer edge. It is absolutely normal and it is in every lens designed this way (triplet A - B - A). The design on the other hand is aplanatic which means that is free of coma (if coma appears in such a design is due to misalignment between member of the triplet). If I remember well we have looked through the 102mm with the Nagler 31mm and in that eyepiece you could see easily the curvature of field (the curvature of field is dependent on the focal length alone , the bigger the focal length, the flatter the field).

 

Thank you!

Catalin

 

p.s. maybe someone is kind to translate this in Polish. Many thanks in advance!

[jureq]

Ale obserwacji wizualnych nie prowadzimy w ognisku głównym tylko w projekcji okularowej. A w takim przypadku dla zastosowanego okularu otrzymujemy pole widzenia ponad 3*, które stanowi 80% wielkości pola detektora 36x24mm umieszczonego w ognisku głównym. Więc krzywizna pola może być spokojnie dostrzegalna wizualnie.

Inną kwestią jest to że sprawcą całego zamieszania może być okular jeśli jego pole nie jest idealnie płaskie.

 

 

Sorry, z mojej strony było to uproszczenie mające powiedzieć, że wzrokowo nie jesteśmy w stanie ocenić krzywizny pola obiektywu.

 

No dobra, to szczegółowo - z dwóch powodów:

 

1. 1.powód: Okular jest złożonym układem optycznym, który włożony do wyciągu refraktora, tworzy NOWY układ optyczny, o odmiennych właściwościach (w tym aberracjach).
   
2. 2.powód: W przypadku obserwacji wizualnych detektorem jest ludzkie oko, a właściwie układ czopków i pręcików rozmieszczonych na wewnętrznej powierzchni oka, KTÓRA JEST SFERĄ. Dlatego wkładając Naglera 31mm do newtona nie obserwujemy krzywizny pola (która jest porównywalna z krzywizną zwierciadła !).
   

Koledzy, którzy posiadają refraktory przeznaczone do astrofotografii jak np.:

Takahashi FSQ-106 (quadruplet), TeleVue101 (quadruplet), Pentax 100SDUF (quadruplet) mogą potwierdzić, że do wizuala się średnio nadają (po włożeniu szerokokątnego i długoogniskowego okularu ma się wrażenie, że środek obrazu jest lekko nieostry. Oczywiście dotyczy to najszerszych kątów; zresztą taki refraktor kupuje się do astrofoto.

 

Z drugiej strony, ciekawe jest, że właściciel firmy, która produkuje opisywany sprzęt, nie wie, że krzywizny pola nie bada się wizualnie (głównie z powodu 2 opisanego wyżej) - nawet 31 mm Naglerem

Czasami warto zapytać optyka, albo sięgnąć po książkę (polecam Atchisona "Optics of the Human Eye").

Poza tym Catalin pisze

... the curvature of field is dependent on the focal length alone , the bigger the focal length, the flatter the field...

niestety to prawda tylko dla jednosoczewkowych układów, układy wielosoczewkowe to już nie zawsze - przykład

Takahashi FSQ-106 przy ogniskowej ok.500mm ma mniejszą krzywizną pola niż FS-60, który ma 350mm ogniskowej, itp, itd.

tak jak poprzednio - trzeba zapytać optyka...

Niestety, właściciel firmy odbiera mój post jako atak na "quality" produktu, a ja napisałem swojego posta tylko dla skorygowania pewnych nieścisłości w opisie Łukasza, który uważam za bardzo rzetelny i cieszę się, że ma sprzęt, jakiego poszukiwał.

 

Jeszcze (w wolnym tłumaczeniu) dla Catalina:

 

Sorry, from my side it was a simplification, that we are not able visually to assess the field curvature of the objective of the refractor.

 

Well, in detail - two reasons:

 

first reason: Eyepiece is a complicated optics system, which inserted to the optical path of the refractor, creates a new optics system, with different properties (including aberrations).

second reason: In visual observation, the human eye is the detector, and properly the system rods and cones, located on the inner surface of the human eye, which is a inner surface of the SPHERE. Therefore, when we putting the 31mm Nagler to the newton telescope, we could not observing the curvature of the field (in this case curvature of the field is comparable to the curvature of the mirror!).

 

Colleagues, owners of the refractors for astrophotography, as:

Takahashi FSQ-106 (quadruplet),

TeleVue101 (quadruplet),

Pentax 100SDUF (quadruplet)

can confirm, that this type of refractor are rather not perfect choice for visual observation (after inserting a wide-angle eyepiece and long FL, the impressions are "not-satisfactory" - especially in the middle of the picture...) Of course, this is the case, when we try using widest and longest eyepieces. Moreover, this type of refractor we buying generally for astrophotography.

 

On the other hand, this is interesting, that the owner of the company, which manufactures described equipment, does not know, that the field curvature is not tested visually (mainly due to the second reason described above) - even the 31 mm Nagler...

You might want to ask your optician or reach for the book (I recommend the Atchison's "Optics of the Human Eye").

In addition, by Catalin

... The Curvature of field is dependent on the focal length alone, the bigger the focal length, the flatter the field ...

 

Unfortunately, this is true only for the one-lens systems; multi-lenses systems - this has not always been - e.g.

Takahashi FSQ-106 with the FL ~500mm has a smaller field of curvature than the Tak FS-60, which has a 350mm focal length, etc, etc.

as before - you need to ask your optician ...

Unfortunately, the business owner receives my post as an attack for the "quality" of company's product.

I have written my post only to correct certain inaccuracies in the description of Łukasz, which, I think is very fair and I'm very pleased, that he has the ideal refractor.

 

Pozdrawiam,

 

Jurek

[Marek_N]

1.powód: Okular jest złożonym układem optycznym, który włożony do wyciągu refraktora, tworzy NOWY układ optyczny, o odmiennych właściwościach (w tym aberracjach).

2.powód: W przypadku obserwacji wizualnych detektorem jest ludzkie oko, a właściwie układ czopków i pręcików rozmieszczonych na wewnętrznej powierzchni oka, KTÓRA JEST SFERĄ. Dlatego wkładając Naglera 31mm do newtona nie obserwujemy krzywizny pola (która jest porównywalna z krzywizną zwierciadła !).

1. Okular skorygowany w zakresie który nas interesuje (płaskość pola, astygmatyzm, koma) jest zupełnie "transparentny", tzn. pokaże dokładnie to co dostarczył mu obiektyw.

2. Soczewka w oku generuje obraz obarczony sporą krzywizną i tylko dzięki umieszczeniu elementów światłoczułych na sferze możemy widzieć ostry obraz w szerokim polu. Analogicznym układem jest kamera Schmidta, gdzie płyty światłoczułe mają kształt wycinka sfery. Ale żeby taki układ zadziałał poprawnie to obraz wpadajacy do oka musi być płaski. Jeśli nie jest, to widzimy krzywizne pola i kształt wnętrza oka nie ma tu żadnego znaczenia.

 

 

Z drugiej strony, ciekawe jest, że właściciel firmy, która produkuje opisywany sprzęt, nie wie, że krzywizny pola nie bada się wizualnie (głównie z powodu 2 opisanego wyżej) - nawet 31 mm Naglerem

Czasami warto zapytać optyka, albo sięgnąć po książkę (polecam Atchisona "Optics of the Human Eye").

Taa, ucz ojca jak dzieci robić . Poza tym Catalin nie napisał że bada w ten sposób płaskość pola tylko że krzywizne widać bez problemu wizualnie.

 

Od siebie moge dodać, że w prostym refraktorku SW 80/400 krzywizne pochodzącą od obiektywu widać w każdym, w pełni skorygowanym okularze (LVW, Naglery T5 i T6, Ethos) jeśli pole widzenia jest szersze niż 2*. Oczywiście najlepiej było to widoczne z Naglerem 31T5 (ponad 6* pola widzenia). W Newtonie gdzie krzywizna pola jest o wiele mniejsza gwiazdy wyglądają na ostre aż do samej krawędzi.

Edytowane 17 Kwietnia 2011 przez Marek_N

[catfus]

Hi again,

 

I didn't took and I will not take any opinion expressed by a person who doesn't like a product that is an affront to the quality of the product. It is a free world that we live in and it is full of choices in all matters and regards. (this is generally valid opinion and not directed to any opinions expressed in this topic!!!!!)

 

I just explained some facts regarding the 102mm. Also the explanation regarding flatness of field is strictly related to that type of instrument. Of course it will be a total non'sense to compare a derived Petzval design , corrected for photography to a certain diameter if the image circle, with a doublet or a triplet of the same size/focal length for the curvature of the field.

I gave the example with the 31mm Nagler just to say that curvature of field CAN be observed visually, that is all.

My explanation for the Strehl Ratio was purely to clarify some things as we yet expect a laser to be invented around the 555nm - 560nm .

 

If my first post made you feel like they have something to do with you personally Jurek, I'm truly sorry as this was not my intention.

 

Regarding the fact that with a long focal length eyepiece you have no satisfactory image in a Petzval design derived system, with a flat image circle over 45mm usually, it is rather normal. If we imagine the curvature of the field as a function of the radius of the image circle, in the case of Petzval we will have almost a straight line but in case of most eyepieces we will have rather a concave or a convex type of curve and if we take this into account we will see at the eyepiece positive or negative curvature of the FOV (barrel distortion or pincushion).

 

I will stop here and will make no more interventions because I do not want to be misinterpreted again.

 

best regards

Catalin

[jureq]

1. Okular skorygowany w zakresie który nas interesuje (płaskość pola, astygmatyzm, koma) jest zupełnie "transparentny", tzn. pokaże dokładnie to co dostarczył mu obiektyw.

2. Soczewka w oku generuje obraz obarczony sporą krzywizną i tylko dzięki umieszczeniu elementów światłoczułych na sferze możemy widzieć ostry obraz w szerokim polu. Analogicznym układem jest kamera Schmidta, gdzie płyty światłoczułe mają kształt wycinka sfery. Ale żeby taki układ zadziałał poprawnie to obraz wpadajacy do oka musi być płaski. Jeśli nie jest, to widzimy krzywizne pola i kształt wnętrza oka nie ma tu żadnego znaczenia.

 

Hi, hi - "okular jest transparentny", z punktu widzenia optyki to bzdura, takimi prawie transparentnymi elementami są tzw. relaye optyczne, okulary astro na pewno do nich nie należą. Weź okular "alone" i spojrzyj przez niego - zobaczysz "transparentny" obraz z kilkoma aberracjami, które zapewne rozpoznasz

Wydaje mi się, że mam któregoś z naglerów w pliku ZEMAXowym, postaram Ci się jutro wygenerować zestaw odpowiedzi w zakresie kilku aberracji - zobaczysz przeźroczystość okularu.

Zresztą przeczytaj ostatni post Catalina...

Jeszcze raz powtarzam, obiektyw refraktora + detektor CCD to jeden układ optyczny, a refraktor z okularem + oko to drugi układ optyczny.

Jeżeli weźmiesz soft do projektowania optyki typu OSLO czy ZEMAX to po pierwsze założenia (dane wejściowe) w przypadku systemu do wizuala i do CCD są inne, a po drugie wyniki (w tym aberracje) są także inne. Tak jest i dlatego są systemy lepsze do fotografii, a inne lepsze do wizuala.

 

 

Taa, ucz ojca jak dzieci robić . Poza tym Catalin nie napisał że bada w ten sposób płaskość pola tylko że krzywizne widać bez problemu wizualnie.

Miło być docenionym

Ja nigdzie nie pisałem, że krzywizny pola nie widać, tylko, że nie można i nie powinno się jej oceniać metodą wizualną.

Przypomnę, że w swoim poście napisałem "...wizualnie nie jesteś w stanie ocenić krzywizny pola...", OCENIĆ, a nie ZOBACZYĆ !

Na co Catalin pisze, że w "...refraktorze 102mm z naglerem 31mm możesz zobaczyć krzywiznę pola".

 

Widzę tu pewną sprzeczność - prawdopodobnie Catalin użył translatora i OCENIĆ zostało przetłumaczone na ZOBACZYĆ, stąd nie zrozumiał istoty problemu, w takim razie nie ma problemu krzywizny pola miedzy mną a Catalinem

 

Pozdrawiam,

 

Jurek

[jureq]

Hi again,

 

I didn't took and I will not take any opinion expressed by a person who doesn't like a product that is an affront to the quality of the product. It is a free world that we live in and it is full of choices in all matters and regards. (this is generally valid opinion and not directed to any opinions expressed in this topic!!!!!)

 

I just explained some facts regarding the 102mm. Also the explanation regarding flatness of field is strictly related to that type of instrument. Of course it will be a total non'sense to compare a derived Petzval design , corrected for photography to a certain diameter if the image circle, with a doublet or a triplet of the same size/focal length for the curvature of the field.

I gave the example with the 31mm Nagler just to say that curvature of field CAN be observed visually, that is all.

My explanation for the Strehl Ratio was purely to clarify some things as we yet expect a laser to be invented around the 555nm - 560nm .

 

If my first post made you feel like they have something to do with you personally Jurek, I'm truly sorry as this was not my intention.

 

Regarding the fact that with a long focal length eyepiece you have no satisfactory image in a Petzval design derived system, with a flat image circle over 45mm usually, it is rather normal. If we imagine the curvature of the field as a function of the radius of the image circle, in the case of Petzval we will have almost a straight line but in case of most eyepieces we will have rather a concave or a convex type of curve and if we take this into account we will see at the eyepiece positive or negative curvature of the FOV (barrel distortion or pincushion).

 

I will stop here and will make no more interventions because I do not want to be misinterpreted again.

 

best regards

Catalin

 

Hi Catalin

 

I think that whole of the problem was the result of poor translation of my post by GoogleTranslator.

Probably the word ASSESS was translated like SEE (I was writing, that it can't be visually assess field curvature of the refractor, you answered me, that it is possible to see field curvature visually).

From my side everything OK

Please don't be discouraged to participate in the forum. Fact, here is very hot, sometimes

 

See you,

 

Jurek

[jureq]

...

Wydaje mi się, że mam któregoś z naglerów w pliku ZEMAXowym, postaram Ci się jutro wygenerować zestaw odpowiedzi w zakresie kilku aberracji - zobaczysz przeźroczystość okularu.

...

 

Witam,

 

poniżej załączam wygenerowane przez program do projektowania i analizy optyki ZEMAX "odpowiedzi" układu optycznego okularu Nagler.

Po prawej stronie jest rysunek układu optycznego (generalnie w czasie projektowania, promienie "wchodzą" do układu z lewej strony, płaszczyzna obrazowania jest z prawej), po prawej stronie na dole jest wykres krzywizny pola i dystorsji, litery S i T oznaczają Sagittal i Tangential (płaszczyzny horyzontlną i vertykalną); oś pozioma to mm lub procenty, oś pionowa to pole widzenia 0-40 stopni - własciwie połowa pola widzenia.

A tu jest symulacja plamki w różnych punktach pola widzenia, jednostki to mikrometry, nad każdym rysunkiem plamki jest jej położenie (0-40 stopni), 40 stopni odpowiada polu widzenia 80 stopni (badamy zwykle tylko "połowę" układu optycznego).

Wykres Seidela pokazuje schematyczny udział różnych aberracji na każdej powierzchni optycznej, nas interesuje ostatnia pozycja SUM - jak widać dominuje dystorsja i astygmatyzm.

A tu jest symulacja pokazująca jak dany układ optyczny "potraktuje" obraz wejściowy.

Teraz chyba widać dokładnie, że krzywiznę pola refraktora wizualnie (z szerokokątnym okularem długoogniskowym) możemy co prawda zobaczyć, ale na pewno nie ocenić, a tzw. idealnie skorygowany okular szerokokątny nie istnieje.

Nagler o polu widzenia 82 stopni jest doskonałym przykładem tego o czym pisałem wcześniej - projekt jakiejkolwiek optyki to KOMPROMIS pomiędzy wieloma parametrami. Optymalizacja układu optycznego (niezależnie od tego czy jest to szerokokatny okular, czy obiektyw refraktora) polega na określeniu priorytetów (na czym nam zależy najbardziej) i okresleniu górnej granicy zniekształceń, które my (lub klient .) jesteśmy w stanie zaakceptować.

No i oczywiście trzeba pamiętać o tym jakie materiały mamy do dyspozycji (czyli w praktyce - minimalizacja kosztów).

Niestety projektowanie optyki to "zgniłe kompromisy".

Dzisiejsze katalogi szkieł firm takich jak Schott czy Hoya (albo uwielbiana przez astroamatorów Ohara - FPL-53 ) zawierają setki typów, niestety ceny mogą różnić się o ... 10000%.

Kiedyś pisałem, że z punktu widzenia projektanta optyki nie ma problemu, żeby zaprojektować refraktor prawie idealny - bijący na głowę wszelkie Taki, TEC, TMB, czy AP. Ale kto by go kupił, bo musiałby kosztować wielokrotnie więcej niż te ww. ("egzotyczne" szkło, elementy asferyczne, optyka dyfrakcyjna).

A te firmy posiadły sztukę kompromisu na najwyższym poziomie, i w akceptowalnej cenie proponują maksimum co się da wycisnąć. I dlatego je cenią

 

Pozdrawiam,

 

Jurek

[Marek_N]

jureq, układ optyczny okularu Nagler, ktory przedstawileś w swoim poście to jego pierwsza rewizja (typ) mająca 30 lat. Płaskie pole posiada jedynie typ 5 (m.in. 31mm o którym była mowa) oraz typ 6, a wyraźną krzywizne typ 4 - wiem bo wszystkie mam. O problemach z krzywizną pola w pierwszym typie Naglerów, można znaleźć informacje w necie więc wiadomo że coś jest na rzeczy.

 

Chciałbym także zwrócić uwage na to, że dokładna budowa wewnętrzna okularu (krzywizny soczewek, gatunki szkła) to z pewnością głęboko skrywana tajemnica firmy Televue a materiały jakimi dysponujesz w Zemaxie to jedynie próba rekonstrukcji, więc trudno oczekiwać żeby dały wyniki w 100% zgodne z rzeczywistością. I ostatnia rzecz - pomyliłeś strony okularu - promienie powinny do niego wchodzić z prawej strony.

 

W każdym razie jako obserwator powiem tyle - okulary te (typ 5 i 6) są w pełni skorygowane (nie wprowadzają wad własnych) pod kątem płaskości pola, komy i astygmatyzmu dla detektora w postaci ludzkiego oka. Czyli są pod tym kątem transparentne. Możesz się z tym niezgadzać ale takie są fakty obserwacyjne. Polecam więcej praktyki przed teleskopem a mniej teorii w Zemaxie

Edytowane 24 Kwietnia 2011 przez Marek_N

[luk]

cześć,

po półrocznej przerwie chciałem wrzucić kilka zdjęć zmodyfikowanego przez producenta teleskopu.

Tubus został obcięty o 25mm oraz przy okazji pokryty nową powłoka o ciekawej fakturze. Nie ma to jak pełny i kompetentny serwis na miejscu

W nowej konfiguracji mogę spokojnie osiągnąć ostrość z bino bez barlowa.

pozdrawiam,

Łukasz