Pallas w opozycji - najlepszy czas na obserwacje

Paether · 13 Czerwca 2015

Sporo z nas grało w gry, których elementem było strzelanie w asteroidy bądź manewrowanie statkiem przez pas planetoid. Ale czy widziałeś kiedyś prawdziwą planetoidę na niebie? W tym tygodniu jest doskonała okazja, aby zobaczyć jedną z największych planetoid - Pallas, która właśnie znalazła się w opozycji.

Pallas osiągnieła opozycję we wschodniej części Herkulesa, bardzo blisko gwiazdy czwartej wielkości Lambda Herculis. Planetoida porusza się na niebie ze wschodu na zachód około jeden stopień na tydzień. Na przełomie czerwca i lipca znajdzie się blisko gwiazdy trzeciej wielkości - Sarin (Delta Herculis). Jej ruch jest całkiem łatwo dostrzegalny w lornetce podczas dwóch kolejnych nocy.

W opozycji, Pallas osiągnęła wielkość 9,4 magnitudo co sprawia, że jest łatwo widoczna w teleskopach i większych lornetkach. Znajduje się 2,405 jednostek astronomicznych od Ziemi, czyli 224.000.000 mil (360.000.000 km).

Nazwa Pallas pochodzi od przydomka greckiej bogini Ateny. Według jednego z mitów Atena zabiła swoją przyjaciółkę Pallas, a następnie przyjęła jej imię na znak żalu.

Pallas jest dużą planetoidą krążącą w pasie planetoid w Układzie Słonecznym, drugą odkrytą planetoidą (po Ceres), drugą pod względem objętości i trzecią pod względem masy w pasie głównym. Szacuje się, że jej masa stanowi 7% łącznej masy pasa planetoid. Ma masę o 10-30% mniejszą niż (4) Westa, jej średnica to ok. 544 km, jest zatem nieco większa od Westy. Prawdopodobnie jest to protoplaneta pozostała z okresu formowania się Układu Słonecznego.

Bezpośrednie badania Pallas przez sondę kosmiczną nie są obecnie planowane. Pierwotnie pokładano nadzieję, że jeśli po zakończeniu badań Westy i Ceres przez sondę Dawn wystarczy jej paliwa, misja może zostać rozszerzona o krótki przelot w pobliżu Pallas, podczas jej przejścia przez płaszczyznę ekliptyki w grudniu 2018. W czasie misji pojawiły się jednak problemy z kołem reakcyjnym sondy, które przekreśliły ten plan. Ze względu na duże nachylenie orbity Pallas nie jest możliwe, aby sonda taka jak Dawn znalazła się na zbliżonej orbicie; badania Pallas wymagałyby inaczej zaprojektowanej misji.

za:

space.com

wiki

http://nasawatch.com

rospondek · 14 Czerwca 2015

Dzięki za info Wygląda na to, że dziś przeleci przed moim oknem, a skoro napisałeś o teleskopach i lornetkach...

Jest jakaś strona jakie obiektywy z lustrzanek mogą wyłapać minimalne (w sensie jaki najciemniejszy obiekt mogę zobaczyć, a nie jakią wartośc ujemną widzą ) magnitudo? Albo jak to obliczyć ewentualnie? Trochę bardzo zielony jestem w tym temacie

U mnie maksymalny zoom to 5.8x (105mm f/3.5).

LibMar · 14 Czerwca 2015

Dzisiaj zrobiłem pierwszą fotkę tej planetoidy z ogniskowej 70mm, jeszcze kilka nocy i fajnie wyjdzie jej ruch na sferze niebieskiej

rospondek · 14 Czerwca 2015

W sumie dziś poluję na ISS uderzający w Saturna, hehe, ale godzinę później mogę się przestawić bardziej na wschód

Zobaczymy, może coś wyjdzie Tak czy inaczej o odpowiedź na moje poprzednie pytanie byłbym dźwięczny

LibMar · 14 Czerwca 2015

Dzięki za info Wygląda na to, że dziś przeleci przed moim oknem, a skoro napisałeś o teleskopach i lornetkach...

Jest jakaś strona jakie obiektywy z lustrzanek mogą wyłapać minimalne (w sensie jaki najciemniejszy obiekt mogę zobaczyć, a nie jakią wartośc ujemną widzą ) magnitudo? Albo jak to obliczyć ewentualnie? Trochę bardzo zielony jestem w tym temacie

U mnie maksymalny zoom to 5.8x (105mm f/3.5).

Z moim doświadczeniem, gdy zrobisz 200 fotek (i zestackujesz) o czasie naświetlania 3.2 sekundy (maksymalny użyteczny czas bez poruszonych gwiazd) przy najwyższym użytecznym ISO (oraz f/3.5), uzyskasz zasięg około 13.5-14.0 magnitudo, tak sądzę

Edytowane 14 Czerwca 2015 przez LibMar