panasmaras

strata to akurat niewielka, przecież on nie był potrzebny ludzkości do niczego oprócz bycia pomnikiem, co akurat można równie dobrze robić będąc martwym, ale w wymiarze symbolicznym - szkoda... z drugiej strony, ten gość to miał szczęście, kto urodzony w naszych czasach będzie mógł zapisac się w historii czymś podobnym?

[*]

Szuu, raczej chodzi o to, że poruszamy się w świecie, w którym ileś tych żywych ikon funkcjonuje "od zawsze". Nie potrzebujemy ich widzieć, ale mamy świadomość, że gdzieś tam sobie żyją. Jak odchodzi taka ikona, to jednak urywa kawałek mozaiki twojego życia. Bo skoro taki N.A. był od zawsze, to gdzieś z tyłu we łbie tkwi irracjonalne przekonanie, że będzie trwał zawsze, co nie?

- - - - - -

"co akurat można równie dobrze robić będąc martwym" - boskie! ;-)