OBERON RD

Dzięki za cenne uwagi. Wydawałoby się to takie proste... a jednak... Kurczę te pszczoły.. podobno tzw.kit pszczeli pszczoły robią nawet z asfaltu! więc to juz w obecnych czasach ryzykowny wyrób pszczelarski. Wyobraźcie sobie np. miód jasny wielobejcowy

 

Widziałem patent z odizolowaniem obserwatorium poprzez umieszczenie konstrukcji na śrubach wbetonowanych na rogach. Ale ciekawy jestem jak długo te śruby wytrzymają..(zobaczcie zdjęcia). Co wy na to?

Ja mam tak te 7-8 lat jak mam obserwatorium. Śladu rdzy. Obserwatorium ma 3x3 plus taras 3x 3,5 i całość ma 10 wsporników. To nie są śruby tylko ucho z prętem żebrowanym, żeby gorzej wyrywał się z betonu (coś 30cm trzpień).

Drewnochrony, Altaxin itp. zżerają osy. Po 2 latach 30-50% konstrukcji jest obgryzione. Sadolin - lakierobejca, po 2 latach może 2-3%, ale nie więcej. Jako że jestem leń, od trzech lat używam sadolinu, kosztuje ciut więcej, ale nie ma tego szlifowania, malowania.

Robiłem teraz mostek (a co, 6m długi) i dodatkowo końcówki trzymałem w Sadolin base na pionowo w puszce - piło, ale że drewno parszywieje od końcówek, więc pierwsze sadolin na końcówki, potem bazą całość 2x (baza jest o połowę tańsza od koloru) i potem kolor z lakierm 2x. A że drewno będzie się krzywić, to jak w banku. Jak wysuszysz i dostanie deszczy na wiosnę i jesień - też się trochę wygnie. Taki urok. A robala gryzącego stary mostek jako dowód, że nie ja obgryzałem załączam na zdjęciu.

Listwy trzymające papę zgniły po ok. 8 latach, słup 9x14, impregnowany ciśnieniowo zgnił, że palec można włożyć (ale 1 z 8). Słup 1 z 8 zgnił nie palec 1 z 8 włożyć .

Pozdrawiam

Atlas gotowy i wątek padł? Coś na rozruszanie przed sezonem obserwacyjnym. Mało fotografowany zakamarek.

Duży krater to Vendelinus, a nad nim Lohse (z pagórkiem w środku). Ginie w cieniu po prawo od Vendeliusa - Lamé.

Krater Vendelius ma 147 km średnicy, ponoć gładkie dno, a nazwany został na cześć belgijskiego astronoma żyjącego 1580 – 1667 Godefroid Vendelius.

Z kolei Gabriel Lamé ( 1795 – 1870) był francuskim matematykiem. Krater ma 84 km, na zdjęciu w cieniu.

Oswald Lohse był bardziej nam współczesny (1845 – 1915) i był o tyle nam bliski, że fotografował planety, robił mapę Marsa. Krater ma 42 km.

Skala około 280 m/ piksel (krater Lohse ma 42 km i 152 piksele przekątnej).

Robione wczoraj, 2009-10-05 o 22-15, przez chmury, ale ma się pogoda popsuć to walczyłem. Meade 14” LX200R, barlow 2x, DMK 31 mono, filtr R. Około 500 klatek z 2000 w Avistacku 1.80, bo wersja poprzednia 1.74 mi się wysypała - patrzcie jaki ciekawy wynik - niezależnie od avika wychodziły takie czarne pola (kwadraty, zawsze w tym samym miejscu).

Pozdrowionka

Jak to wczorajszy, skoro temat: Dzisiejszy Księżyc

Ale klimatycznie wygląda, ja jeszcze wczoraj przez telep kraterki kreciłem do zakamarków (właśnie się stakują), a tu chmura za chmurą. Ta fotka to dokument, jak miłośnicy mają ciężko.

Pozdrawiam

Chyba nie kroki i upadek czegoś tak hałasuje, jak ruch montażu przy szybkim przeglądaniu nieba. Może jeden obiekt na noc ci wystarczy?

Druga sprawa - ściany warstwowe wolno stygną, szkoda degradować obraz - u mnie ściany stygną wolniej od telepa. Na podłodze obserwatorium od 8 lat mam typowe deski z wpustem i piórem, na 40 nocy obserwacyjnych rocznie, to żadna wilgoć nie wejdzie - zauważyłem, że najbardziej nieodporny na pogodę element w obserwatorium to człowiek.

Sto lat w zdrowiu, samych pogodnych nocy jak tylko będziesz chciał obserwować, najlepiej przez własną 20"!

ZbyT, ta ciemna struktura obok WCP jest już dłużej widoczna, patrz zdjęcia poprzednie w tym wątku. Jakaś chmura ciemniejsza od innych (wir), bo kolor podobny. Ładnie widać na fotkach Ikemury z 25 września:

http://alpo-j.asahik...09/j090925z.htm

Jak i w sierpniu na wielu zdjęciach, jak piszą "...Jupiter with the GRS and what appears to be an emergence of the STB fol. the GRS." ??

http://alpo-j.asahik...09/j090831z.htm

Nie była ta podłużna ciemna plama (PCP obok WCP ) widoczna w maju, było widoczne jakby zawirowanie, patrz zdjęcia Christopera Go.

http://alpo-j.asahik...09/j090514z.htm

A moja fotka z 24.09 z 21:32 bez GRS na STB Ale są jakieś cienie i księżyce za to. A co.

Pozdrowionka

Ale ja mam z reguły seeing 2/10 - i akurat Meade 8" i 14" plus te wymienione okulary. I według mnie przeciętnej nocy tak widać. Obserwuję circa 30x w roku, i pamiętam może z 5 nocy, kiedy seeing był 8/10. Z czego jedna przy -20 i pilot do teleskopu zamarzł. Uczciwie mówiąc dlatego nagrywam filmy, bo na ekranie widzę więcej niż okiem przez okular. Ale to jak chodzi o planetki. Okular typu 26-32 mm i oglądanie gwiazd, mgławic - to klimaty miłe dla mojego oka.

Pozwól sobie wybrać sposób obserwacji przez kolejne próby, a w końcu będziesz miał z tego sporo frajdy. Ja obseruję od 35 lat i pierwszy telep ze szkieł okularowych powalił mnie na początku kraterami na Księżycu.

Pozdrowienia

Dzięki Ci za trud Oberonie, bo Twoja fotka, acz niedoskonała, potwierdza skutecznie efekty moich działań w wizualu. Polowałem na WCP i WRESZCIE w niedzielę byłem pewien,że ją widziałem. Dostrzegłem też [i to łatwiej]tę małą plamkę na tle ciemnego pasa chmur tuż na lewo od WCP [kolega obserwujący równolegle w tym czasie z innej miejscówki też] Oświećcie mnie, bo nie na bieżąco jestem, co to takiego -czy to ślad po tym sławnym impakcie w lecie [który przespałem chyba będąc w Chinach], czy też Mała Czerwona Plama, co to rezyduje na Jowiszu już czas jakiś?

Pozdrawiam

-J.

Bliżej biegunów są białe owale, a jasna kropka to czasem satelita. Ciemna kropka po impakcie była też bliżej biegunów. Patrz poprzednie posty. Na linku do fotek D. Peacha (post Warpala) zobaczysz strukturę chmur Jowisza o niebo wyraźniej. A te ciemne plamy to jak sądzę chmury gdzie jest jakiś sztorm. Bardziej podobało mi się przechodzenie Europy przed tarczą, bo wchodzący przed tarczę księżyc jest dużo jasniejszy od brzegów planety. P. foto.

Pozdrowienia

Wczorajszy Jowisz, składany z IR+G+B po 1000kl z 2000, księżyce się niestety rozjechały, bo bez pośpiechu, mam też filmiki robione co minutę, ale jescze nie poskładałem. Dla porównania:

http://alpo-j.asahikawa-med.ac.jp/kk09/j090918z.htm - fotka Anthonego Wesley'a

Nie wiem, czy jeszcze będę się bawił w fotografowanie planet, chlip, chlip .

Pozdrawiam astromaniaków!

Czyżby Amerykanie już coś wiedzieli i chcą bliżej się przyglądać południowemu biegunowi, bo tam chcą lokować przyszłą bazę, czy może kiedyś orbitę zmienią i podglądac dokładnie będą inne regiony? Doczytałeś się tego gdzieś?

Wróciłem z podróży (1200 km po Polsce w 3 dni - nie lubię takich jazd), i ruszyłem do filmików z 8 września. Seeing musiał być wtedy dobry - bo zobaczcie ile kraterów załapało się w Platonie mimo złego, bezcieniowego oświetlenia. No a reszta fotek - filtr R, DMK 31 mono i barlow 2x.

1. Dawes Littrow Vitruvius i miejsce lądowania Apollo17

2. Fracastorius - zawsze wydaje mi się, że się do mnie uśmiecha

3. Lindenau Rothmann Piccolomini

4. Plato, ale przez barlowa 3x, jak pisałem dla pokazania, że powietrze bywa spokojne.

Resztę wrzucę może jutro, a na razie chmurom precz!

Ja wczoraj widzałem Jowisza super stabilnego, jak na moją wioskę seeing był bdb, 4-6/10, ale jego (Jowisza) obróbkę w komputerze długo jeszcze będę ćwiczył, bo nie powiem, żebym był zadowolony z tego co widziałem na ekranie, a co wyszło po poskładaniu RGB. Ale ćwiczenie czyni mistrza

Pierwszy odpowiedział prawidłowo:

WARPAL a następny był z prawidłową odpowiedzią Art 69

Prawidłowa odpowiedź to krater Torricelli, mający 23 km średnicy. Strona 47 w atlasie Rukla. Torricelli od którego pochodzi nazwa, był włochem, wynalazcą barometru rtęciowego, żył na początku wieku XVII.

Pozdrawiam!

Le Monnier (Łuna 21) i góry Taurus (nazwa nadana przez Hewelisza). No i jeszcze Rimae Littrow. DMK 31 mono, filtr czerwony, barlow 2x = ogniskowa 7000mm. Skala około 330m/piksel.

Składane w Avistacku, wavelety też w nim, plus lekkie wyostrzenie w Corelu, bym mógł powiedzieć, że więcej nie da się zrobić.

Wczoraj popełniłem kilkadziesiąt avików, bo i Jowisz, ale obok był Neptun, Uran, potem Księżyc wędrował coraz wyżej, a na końcu wstał Mars. A ja padłem. Wrzucam Armstronga z Colinsem i Aldrinem, a reszta przyjdzie w wolnej chwili. Acha jest jeszcze zagadka w wątku z Marsem, ale chyba nie dla miłośników zakamarków, (tzn. miłośnicy Księżycowych zakamarków poznają teren od razu)

http://astro-forum.org/Forum/index.php?showtopic=28537

Ten obrazek z ogniska głównego, 600 kl obrobionych w AviStacku i Fitsworksie.

A może to nie zasługa seeingu (4-6/10), tylko chłodnego telepa - wentylowałem go ponad godzinę, choć i tak było chłodno (a rosa - kapała). O wentylacji jak to sumas nazwał powiedzmy "od-tylnej" No ale to nie Newton tylko SCT.

http://astro-forum.org/Forum/index.php?showtopic=28928&pid=363155&st=0&&do=findComment&comment=363155

pozdrowienia

Nie czekałem do rana, bo kręciłem Jowisza i Księżyc. Mars składany z IR pass, G, B. Każdy kto nie ma czasu na Marsa, niech rzuci okiem na tarczę Księzyca i będzie wiedział, czy ma szansę coś zobaczyć. Uczciwie mówiąc, Mars był na 20*, a Księżyc 2x wyżej, ale to porównanie lekko mnie uspokoiło, czemu tak mało szczegółów widzę na powierzchni Marsa, skoro symulacja z CalSky pokazuje ich aż tyle. No może zasadzę się na niego rano?

A na priva przyjmuję info, co to za krater (jest popularny), wynik ogłoszę wieczorem.

Pogody zyczę!

Wygląda jak zdjęcie z satelity, który bada geologię - wycisnąłeś Księżyc aż się czerwony robił. Ciekawe, czy jakimiś filtrami wąskopasmowymi można określić "po amatorsku", czy gdzieś jest żelazo lub uran albo ZŁOTO! Wyobraźmy sobie, że powstała gorączka złota na Księzycu. Jaki szybki byłby postęp kosmiczny, każdy kraj chciałby mieć bazę i zakładać małą kopalnię.

Lekki off-topic, ale bogactwa są z reguły ukryte w zakamarkach

Ale ja baardzo boję się rozkręcać telep, ani czasu na takie robótki nie mam. Choć pewnie w listopadzie będzie na to cały pochmurny miesiąc.

Można kupić Meade RCX i dla 10"-16" ma on wbudowane wentylatory w korpus sterowane z pilota. Nie mozna ich raczej używać podczas kręcenia filmów (drżenie obrazu).

Na pewno ATM - owiec zrobi sobie inną, lepszą wentylację, tylko, ze ja na same obserwacje mam mało czasu, a co dopiero na przeróbki. Ale jak bedę na emeryturze - bójcie się

Pozdrowienia!

Pomiary skuteczności robiłem w końcu sierpnia – obserwatorium nagrzewało się do 26 – 30 stopni, w środku, bo choć ściany są drewniano – styropianowe to odsuwany dach kryty jest czarną papą, i nie ma pod nim izolacji. Wentylacja tylko „labiryntem” między dachem a ścianami. Powiesiłem termometr na ścianie i przykleiłem do tubusa. Kontrolny leżał jeszcze na stoliku do notatek.

Acha, problemem było dla mnie zasilanie wentylatora z gniazda zapalniczki 12V, więc ściągnąłem, tym razem w 3 dni przejście ze zmiennego 230V na stały 12V .A wyniki?

Postanowiłem sprawdzić jakie jest tempo chłodzenia teleskopu, powietrza w obserwatorium i ścian. Wygląda to tak, że:

- z zakrytym korektorem temperatura tubusa i otoczenia wyrównuje się dłużej niż 210 minut,

- z odkrytym korektorem temperatura tuby i powietrza ją otaczającego zrównuje się po około 150minutach (2,5 godziny)

- z odkrytym korektorem, bez ocienienia w pierwszych 30 minutach, ale z wentylatorem, wyrównanie nastąpiło po około 90 minutach od zacienienia (tubus jest granatowy – słońce wyczuwalnie nagrzewa powierzchnię - metal był b. ciepły).

Największą niespodzianką było dla mnie tempo chłodzenia drewnianej ściany obserwatorium, w letni dzień studzącej się ponad 3 godziny. Tubus stygł szybciej. Problem we wrześniu czy październiku pomału dla mnie zniknie, pewnie wystarczy 30 minut "przedmuchania" ale samo rozwiązanie dla wystawiających telepy na balkon, czy jadących gdzieś ze sprzętem jest interesujące, bo nie wymaga stosowania piły, młotka czy wiertarki w rozbrajaniu obudowy luster.

Na fotce poniżej tubus z naklejonym termometrem "akwarystycznym".

Pozdrowienia, szczególne dla właścicieli SC i Maków!

Zakupiłem w firmie http://www.lymax.com/sct/ sprzęt nazywany CosmicOne SCT Cooler, który to wentylator pozwala mi wierzyć, że zrobiłem co się da, by nie było w tubie „ciepłych prądów”, żeby falowanie obrazu wynikało z omyłkowo włączonego grzejnika, a nie z rozgrzanego powietrza w tubie.Niech będzie inspiracją dla samodzielnych konstrukcji, bo samego cła zapłaciłem 120 PLN, a cena sprzętu zależy od wielkości SC czy Maka którego trzeba schłodzić. Szczegóły i zalety na stronie wymienione aż w nadmiarze. Płaciłem kartą, przesyłka szła 4 czy 5 dni z USA.

Etykiety i naklejki wzbudziły dziki entuzjazm dzieci, cło zapłacone listonoszowi studziły nie telep ale mój zapał. Zamówiłem dodatkowe filtry nylonowe, a w prezencie dostałem w kartonie zakładke do książki z "kosmicznym" obrazkiem z Hubbla. Mieli widać wyrzuty sumienia, że przesyłka kosztuje coś ze 35$ dolców. Ale dotarła szybko, nie jak z S&T po 63 dniach. Towar dotarł bez uszkodzeń, bo oprócz folii babelkowej był w kartonie, który był w następnym kartonie.

Mając teleskop S.C., z zamkniętym tubusem, wiem że problemem jest jego schodzenie do temperatury otoczenia. Z 8” był problem, z 14” jest to problem proporcjonalnie większy. Staram się go jakoś rozwiązać:

- odsuwam dach i otwieram drzwi już przed zachodem Słońca,

- ustawiam wiatrochron, który i tak zacienia wnętrze,

- ściągam pokrywkę z szyby korektora

- wieszałem też zamrożone schładzacze turystyczne na tubusie (psychicznie się uspakajałem, że coś robię )

Poniżej fotka z witrochronem, cokolwiek plażowym, ale naprawdę pomagającym przy wietrze i osłaniającym beznadziejnie ciemny tubus przed promieniami Słońca.

Znalazłem darmowe skrypty pokazujące pozycje księżyców Jowisz, Saturna, Urana i Neptuna ale z Trytonem tylko. Strona poniżej:

http://www.skyandtelescope.com/observing/objects/javascript

W czasie ostatniej opozycji Marsa był tez skrypcik pokazujący maksymalne oddalenie jego datelitów i tym samym możliwośc ich dostrzeżenia. Trochę to off-topic, ale o Uranie tez piszę. Może założymy wątek księżyce inne niż Księżyc. No ale pierwsze trzeba cos ładnie "cyknąć"

Pogody życzę

Pomyłka raczej nie, gołym okiem obserwowałem tarczę, a nie widac księżyców, bo czas był 1/10 sek, by złapać średnicę tarczy. Natomiast księżyce powinny wyjść przy 8-10 sek/klatkę skoro wyszły przy Uranie. Robiłem tamtej nocy Jowisza, Uran był wyżej, bo było już po górowaniu Jowisza, natomiast z Neptunem był problem, robiłem go przez cienką chmurkę/mgłę, nawet nie myślałem o satelitach. Ale skoro piszesz, że jego satelity mają choć w części 8-13 mag, to spokojnie są w zasięgu, tym bardziej, że odległości od planety w minutach, a nie sekundach kątowych. Będzie trochę pogody to się "zasadzę". No i są jeszcze satelity Marsa, ale je ciężko sfotografować, bo są b. blisko.

Pozdrawiam