astroccd

Na stronce http://www.starrywonders.com/snr.html mamy: 7. This yields the following representative graph of SNR versus subexposure duration for a fixed total exposure K (4 hours in this example). http://www.starrywonders.com/basicgraph.jpg Na polskim tłumaczeniu: "A tutaj mamy wykres przedstawiający zależność pomiędzy czasem ekspozycji i SNR dla przykładowego zestawu, gdzie R=5, Lsky=50 a Lobj=15 i sumarycznego czasu ekspozycji K=120 minut:" Powinieneś używać słowa subexpozycji lub podekspozycji tak jak autor oryginału w sensie 40 x 3 min, bowiem używając słowa ekspozycji wykres jest nieprawidłowy, bo każdy rozumie 1 x 3 min. Popatrz na wykres dynamiki Canona G12: Krzywa rośnie w tempie 3db/EV (10db/10 krotny przyrost jasności), a na samym dole gdzie fotkę degradują szumy odczytu 6db/EV (20db/10 krotny przyrost jasności). Dodaj 32 klatki 3200 ISO do siebie, podnosząc tym samym krzywą 3200 ISO o 5 EV (15db) do góry do poziomu 100 ISO i przyrównaj do krzywej 100 ISO, wtedy różnice między krzywymi pokażą sedno sprawy. Na samym początku myślałem że wykres z twojej stronki jest nieprawidłowy, miałem napisać o tym na forum, jednak doszedłem do wniosku że ten tekst jest tłumaczeniem jakieś angielskiej strony, wykres jest prawidłowy, ale tłumaczenie niepoprawne. Czemu wykres miał by być nie prawidłowy, czy ekspozycja 1 x 3 min może osiągnąć 95% SNR ekspozycji 40 x 3 minut? Nie. Było by bez sensu eksponować 40 x 3 min zamiast 1 x 3 min tylko po to żeby poprawić fotkę z 95% do 100% SNR. Krzywa stackowania zawsze jest nachylona 3db/EV. Zresztą podstaw dane do własnego wzoru: Zwiększaj parametr N bez zmiany pozostałych i otrzymasz wykres nachylony 3db/EV, rosnący w nieskończoność inny od tego dążącego do 20,3: Taki sam wykres otrzymasz dopiero kiedy zwiększając N zmniejszasz odpowiednio t, aby iloczyn N*t był stały.

Piotrków Tryb. Newton 150/900 + Olympek E-1.

Czy na pewno ten tekst jest dobrze przetłumaczony? Cytat: "już dla ekspozycji 3 minuty mamy ponad 95% końcowego maksymalnego SNR". Czy przypadkiem nie powinno być?: "przy podzieleniu 120 min na 3 minutowe kawałki mamy ponad 95% końcowego maksymalnego SNR".

Piszesz o SNR Signal Noise Ratio jakby obiekt miał stałą jasność, tymczasem taka galaktyczka może mieć jasne jądro i ciemniejsze ramiona spralne, Light Pollution degraduje nam obraz w pewien charakterystyczny sposób, doskonale widzimy jasne jądro i bardzo słabo ramiona spiralne, gdyż poziom szumów na obrazie z dużym Light Pollution jest zawsze taki sam, jeśli przykładowo ramię spiralne jest 10x ciemniejsze od jądra to stosunek sygnał szum pogarsza się 10x. Mamy zjawisko szybkiego znikania ciemnych fragmentów obiektu. Zupełnie inaczej jest w absolutnej ciemności, jeśli jakiś fragment galaktyki jest ciemniejszy to szum spada razem z jego jasnością, zgodnie ze wzorem: poziom szumu równa się pierwiastek kwadratowy z ilości fotonów. Dzięki temu obraz nie jest taki płaski. Ma dużo większy zakres dynamiki. Praktycznie do jednego fotonu możemy rejestrować ze stosunkiem SN >=1:1. Zupełnie inaczej wygląda wykres rozkładu dynamiki jasności obiektu dla tego sfotografowanego w absolutnej ciemności i dla takiego z dużym Light Pollution. Nie da się odbudować obrazu z dużym Light Pollution poprzez stackowanie czy wydłużanie czasu ekspozycji żeby wyglądał dokładnie tak samo jak sfotografowany w absolutnej ciemności. Często żeby odzyskać najsłabsze fragmenty galaktyki zniszczone przez LP musimy niepotrzebnie stackować ponad miarę te jaśniejsze fragmenty nawet jeśli tak duży stosunek SN jest nam nie potrzebny.

Droższych kamerek przemysłowych od 119$ nie opłaca się kupować bo można zdobyć ciekawą kamerkę z RAW: http://www.fishcamp.com/shootout_camB.html http://www.fishcamp.com/starfish_shootout.html Ma tylko 2 elektrony szumu odczytu, jej wersja PAL sensora ICX254AL czyli ICX255AL jest stosowana w noktowizorach Recon 550 to najczulsza z czarno-białych matryc do kamer przemysłowych licząc mV na jednostkę powierzchni, prawie cała czułość przypada dla Ha: http://www.youtube.com/watch?v=acUGGf40lFQ&feature=related Posiadacz Recon 550 przypadkowo złapał tranzyt przez M42, Hiady i Plejady jednocześnie oraz sporo gwiazdek do 8 mag. w czasie rzeczywistym.

Do mojej kamerki internetowej cmos musiałem dokupić szary filtr bo nie dało się filmować za oknem. Może masz efekt dziurki od klucza i automatyka głupieje.

Stara sztuczka używana do zwiększania czułości matryc. W telewizji przemysłowej uważa się że zdjęcie filtra poprawia czułość 10x. Tutaj masz spektrum zielonego filtra, niebieskiego oraz źródła światła 3200K, dodajmy że wszystkie zielone i niebieskie barwniki występujące na ziemi mają podobne spektrum do tych filtrów, dlatego po zdjęciu filtra podczerwieni nie jest możliwe uzyskanie kolorów, szczególnie w świetle tradycyjnej żarówki 100W. Matryce CMOS są dużo bardziej czułe na podczerwień, występuje zjawisko białych liści na drzewach, na CCD są tylko pożółkłe jak na jesieni. W kosmosie masz wąskie linie emisyjne mgławic: Ha 656 nm, OIII ok. 500 nm, dlatego zdjęcie filtra nie popsuje kolorów, szczególnie że posiadasz newtona, reflektory ogniskują wszystkie długości fal w tym samym punkcie. Refraktory nie są skorygowane dla podczerwieni, dlatego podczerwone źródła światła wychodzą nie ostre. Czasem polecane jest nie tyle zdjęcie filtra co jego zastąpienie takim obcinającym przy 700 nm, żeby obciąć podczerwień na refraktorze i nie obcinać Ha 656 nm.

Odpowiedź była do kolegi sprzedającego kamerkę. Nie polecam tych za 1000 zł, są już tańsze 255 zł, mnożnik x256 i matryca Exview HAD II Effio http://allegro.pl/kamera-kopulkowa-cambest-bk-7005ir-700-lini-3-6-mm-i2315765358.html 259 zł, mnożnik x512 http://allegro.pl/kamera-wewnetrzna-24diody-ir-540-tvl-f3-6mm-osd-i2357065950.html

Mintrony nigdy nie miały mnożnika większego od x128. Jednak super sprawna matryca ICX429ALL sprawiała że czułość nie była gorsza Wateca 120N z większym mnożnikiem. Mintrony 960H mają mnożnik 60x http://www.cctvsentry.com/pdf/63VV120.pdf Nigdy nie polecałem nikomu kupno kamerki przemysłowej jako pierwszej kamerki, osobiście kupiłem kamerkę mając już lustrzankę, kompakta i kamerkę astro z peltierem, jednak kamerki astro mają często archaiczne sensory o znikomej sprawności kwantowej, a stare używane lustrzanki z Allegro wcale sprawniejsze nie są. Na dprewiew nie ma bezpośredniego porównania starych lustrzanek z nowymi, dokopałem się do innych testów http://www.dxomark.com/index.php/Cameras/Camera-Sensor-Database tam po kliknięciu na model aparatu w Measurments jest wykres Full SNR można porównać np.: Nikon D3s i Nikon D70 (ICX413AQ) o podobnym rozmiarze piksela mamy przyrost dynamiki o prawie 6db co świadczy o tym że sprawność kwantowa Nikona D3s jest ze 4x większa. Nie porównamy bezpośrednio Canon 300D z 600D bowiem 600D i 550D modyfikuje RAWy, ale z innych modeli np.: 1100D wynika że przy 2 krotnie większej ilości pikseli nie zanotowano pogorszenia dynamiki, a więc sprawność kwantowa wzrosła 2x. Polecałem kamerki przemysłowe jako zamiennik lornetki 10x50, zakładamy obiektyw o podobnej średnicy ok. 50mm i ogniskowej ok. 75mm, obserwujemy na żywo na TV nie traktujemy tego jak astrofotografię, brak trybu RAW dyskryminuje kamerki do astrofotografii, ale widzimy gwiazdki do 12 magnitudo bez prowadzenia, bo przez lornetkę z miasta to trudno nawet 9 mag zobaczyć. Sposób na bezstresowe obserwacje, nie trzeba przyzwyczajać wzroku do ciemności można łatwo porównać obraz z ekranem komputerowego planetarium.

Pojawiły się już kamerki z matrycą 960H typu Exview HAD II czulszą od Super HAD II z możliwością wydłużenia czasu do 1024x czyli 20 sekund. Można wygoglować sporo takich kamer pod hasłem "960H +sens-up +x1024" nawet Mintron ma już 960H. Fenomen matrycy 960H zdaje się przeczyć prawą fizyki, udało się poprawić sprawność 3.4x w stosunku do dawnej super czułej matrycy ICX429, która miała mieć 70% efektywności kwantowej. ICX429AKL ma sprawność 1600mV po przeliczeniu wielkości piksela spadnie do 700 mV natomiast ICX673AKA (960H) ma 2400 mV.

To co nas ogranicza to zejście amplitudy fali poniżej jednostki, duża fala zagłuszy słabszą nie wtedy gdy będzie od niej silniejsza, a dopiero wtedy gdy ta słabsza zejdzie poniżej jednostki. Przykładowo fala o amplitudzie 100 to nasze LP, a obiekt razem z LP ma amplitudę 102, więc dalej go rejestrujemy. Jeśli zwiększymy LP do amplitudy 1000 to nasz obiekt razem z LP będzie miał już tylko 1000,2 więc już go nie zarejestrujemy. Co musimy zrobić żeby zarejestrować obiekt? Musimy zwiększyć ilość światła docierającą od obiektywu, aby obiekt razem z LP był o więcej niż jednostkę jaśniejszy od LP. Zwiększamy ilość światła aby amplituda wzrosła 10x, zatem amplituda LP rośnie do 10000, natomiast amplituda obiektu razem z LP rośnie do 10002 więc dalej go rejestrujemy. Dodam tylko że nasz obiekt w absolutnej ciemności miał by jasność 200, ale w kontakcie z LP o amplitudzie 10000 stopniał do 2, ale dalej go rejestrujemy bo jest większy od jednostki. Wszelkiej maści kompresory mp3 wykorzystują zjawisko pożerania się fal dźwiękowych, kiedy to mocniejsza fala zagłusza słabszą całkowicie, ludzkie oko wydaje się działać na podobnej zasadzie co ucho, w nocy mam zasłonięte rolety i firanki w absolutnej ciemności na suficie pokoju z powodzeniem obserwuję cienie rzucane przed diodę ładującego się palmtopa, ale wystarczy niewielkie światło poboczne, ktoś w sąsiednim pomieszczeniu np.: łazience zapali światło i te wszystkie cienie na suficie znikają całkowicie. Na nocnym niebie w mieście też mam wrażenie że jest zupełnie gładkie, słabszych obiektów mgławicowych zupełnie tam nie ma. Ale wystarczy włączyć kamerkę CCD i oglądać obraz na monitorze nawet bez rozciągania histogramu czyli liniowo żeby przekonać się że coś tam jednak jest. Kamerka w mieście pozwala widzieć tak dobrze jak oko na wsi.

Można rozpatrywać sprawę falowo i fotonowo. Fizycy sami nie wiedzą czy światło ma naturę jest falową czy kwantową. Zawszę się trzymałem na forum teorii kwantowej żeby nie namieszać. Wyjaśnię na przykładzie głośników, jeśli wygenerujemy 2 fale sinus o wysokich częstotliwościach, to spotkają się one w przypadkowych fazach, amplituda drgań mikrofonu nie wzrośnie 2 razy tylko średnio 1,41. 2 fale interferują trudno je zmierzyć, ale gdyby głośników było bardzo dużo i wszystkie fale spotkały się w przypadkowych fazach to (napisałem kiedyś program komputerowy do sprawdzenia tego): 10000 głośników da nam 100x większą amplitudę drgań mikrofonu, gdyż pierwiastek kwadratowy ze 10000 to 100. Niech naszym obiektem mgławicowym będzie jeden dodatkowy głośnik, oznaczony numerem 10001, musimy obliczyć o ile wzrośnie amplituda drgań mikrofonu po dołożeniu jednego głośnika do tych 10000 lub jak kto woli o ile wzrośnie amplituda drgań fali o amplitudzie 100 po dołożeniu fali o amplitudzie 1. Z obliczeń wynika że amplituda wzrośnie do 100,005 a nie jak by można się spodziewać do 101. Light pollution pochłania obiekt, bowiem z jednostki zrobiło się 0,005. Jak widać amplituda fal się nie dodaje, dlatego wymyślono jednostkę mocy, według której fala o amplitudzie 100 ma moc 10000 razy większą od fali o amplitudzie 1. Jednostka mocy się dodaje, 10000 głośników ma moc 10000 razy większą i po dodaniu jednego głośnika moc wzrośnie do 10001. Co ciekawe jeśli przykładowo jeżeli 1 głośnik spowoduje uszkodzenie słuchu po minucie słuchania to 2 głośniki dokonają tego 2x szybciej, moc jest wprost proporcjonalna do siły niszczenia np.: słuchu i czasu. Kamerka CCD to miernik mocy światła i czasu, a raczej napięcia, każdy foton ma jakiś tam ułamek mV. Żeby zmienić kamerkę w miernik amplitudy trzeba nałożyć krzywą gamma. Co ciekawe krzywa gamma zawsze jest nakładana na zdjęcia RAW z lustrzanki dopiero wtedy widzimy na monitorze liniowo obraz tak jak on wyglądał w naturze. Można by zaryzykować stwierdzenie że dopiero po nałożeniu krzywej gamma mamy prawidłowy plik graficzny. Oczywiście krzywa gamma może być różna w zależności od monitora my zakładamy że mamy idealny monitor CRT, który 2 krotny wzrost napięcia zamienia w 2 krotny wzrost? No właśnie czego? Po nałożeniu krzywej gamma na plik graficzny znika szum fotonowy, jeśli obiekt o jasności jednego fotonu miał szumy równe 1 to obiekt o jasności 100 też będzie miał szumy równe 1. Można zaryzykować stwierdzenie nie ma szumów światła wszystkie szumy generuje kamerka.

Nawet jeśli miał byś fotkę zawierającą różnice między zdjęciem z Bieszczad, a zdjęciem z miasta, pozwalającą poprawić to jedno zdjęcie, to ta fotka będzie użyteczna tylko do tego jednego zdjęcia. Na każdym innym nie będzie działać. Gwarantuję ci to. Nie odejmiesz LP, bowiem wzorek szumów na każdej klatce jest inny, gdybyś np.: sfotografował gwiazdy z LP, a następnie rozogniskował obraz, aby uzyskać zdjęcie samego LP bez gwiazd i teraz próbował odjąć to LP od fotki gwiazd to tylko pogorszysz sytuację, nie tylko nie odejmiesz szumu, ale wręcz zwiększysz jego wartość.

Mechanizm jest taki że foton nie ogranicza nam tylko porcji informacji do 1 kwanta, jeśli przykładowo mamy 1000 zebranych fotonów w ciągu 1000 sekund nie oznacza to że co sekundę pada 1 foton, bo raz będziemy mieli 2 fotony w ciągu sekundy, a innym razem wcale. Fotony padają losowo jak byśmy rzucali monetą i powstaje szum, który narasta proporcjonalnie do liczby zebranych fotonów, im więcej ich zbierzemy tym większy mamy szum. Oczywiście ten szum narasta wolniej od sygnału, dlatego poprawia się stosunek sygnał szum. Przykładowo dla 4 zebranych fotonów mamy stosunek sygnał szum równy 2, natomiast dla 16 zebranych fotonów mamy stosunek sygnał szum 4. Szum narasta wolniej od sygnału gdyż spotyka na zmianę nowy szum w tej samej fazie i wtedy się dodaje oraz nowy szum w przeciwnej fazie i wtedy się znosi, liczymy średnią tych dodań i zniesień. Przykładowo na pikselu 1 mamy brak fotonu na pikselu 2 mamy 1 foton: 01 Jeśli sytuacja się 2x powtórzy to: 01 01 da nam: 02 jeśli będzie odwrotnie: 01 10 to otrzymamy: 11 czyli zniesienie szumu. Bowiem same jedynki oznaczają brak szumu. Kamerka CCD nie potrafi zarejestrować pojedynczego fotonu gdyż nanosi własny szum odczytu wynoszący kilka elektronów, jednak ten szum odczytu ma na każdej klatce inny wzorek, a więc uśrednia się w taki sam sposób jak szum fotonowy. Nie możemy tym samym odjąć darkiem szumu odczytu, a wręcz przeciwnie odejmując darka zwiększamy szum odczytu, w takim samym stopni jak podczas sumowania 2 klatek. Sumując klatki powiększamy szum odczytu, jednak ten proces postępuje wolniej od przyrostu sygnału, dokładnie tak samo jak przy dodawaniu fotonów. Więc mamy poprawę jakości. Czasem na kiepskich starych kamerkach podczas sumowania pojawia się bias czyli wzorek wędrówki ładunku po matrycy, można to zredukować chłodząc kamerkę, na nowoczesnych matrycach przeznaczonych do kamerek przemysłowych wyposażonych w stackowanie praktycznie nie występuje.

Jeśli chodzi o Light Pollution to jest ono źródłem szumów, każdy tu pisze o szumach kamerki, a nikt o tym że szumi światło. Szum światła to pierwiastek z jego jasności wyrażonej w elektronach. Przykładowo naświetlisz tło do poziomu 10000 elektronów to masz szum równy pierwiastek(10000)=100. Dlatego nieprawdą jest że można LP zdjąć softwareowo. Z obliczeń wynika że aby zdjąć LP trzeba by dołożyć tyle materiału ile jaśniejsze jest niebo, przykładowo jeśli w mieście posiadasz 100x jaśniejsze niebo niż na wsi to musisz dołożyć 100x więcej materiału. Kamerki mono typu exview są 10x sprawniejsze od kolorowych dla światła 3200K, dlatego warto używać do gwiazd kamerek mono nawet gdy nie posiadamy żadnego filtra. Jeśli chodzi o Ha to kamerka mono będzie już tylko 4x sprawniejsza od kolorowej wynika to z 100% pokrycia w kamerce mono i 25% pokrycia w kolorowej. Natomiast OIII wypada w przerwie energetycznej pomiędzy filtrami G i B dlatego warto mieć kamerkę mono nawet bez żadnego filtra powinno być lepiej.

http://www.youtube.com/watch?v=7Pv8kBRIXAo

I tylko 3 oglądaczy: http://www.nightskiesnetwork.com/live/channel.php?n=AussieAmature M17 M20 M16 NGC 3372 M8

Będzie nawet bliżej, Guide pokazuje gwiazdkę 0,5" od krawędzi Tytana. Ale do zakrycia nigdzie na Ziemi nie dojdzie. Tym bardziej w Afryce to niemożliwe, skoro Tytan będzie powyżej gwiazdki to wypadało by się przesunąć na północ, a nie południe. Guide znakomicie pokazuje zakrycie 28 Sgr przez Tytana z 3 lipca 1989 roku oraz mapkę widoczności zjawiska na kuli ziemskiej. Nic takiego nie mogę wygenerować dla 5 maja 2012. Stellarium i Starry Night mało precyzyjne programy, kto takich używa do tak precyzyjnych obliczeń?

Wczorajszy Księżyc i Plejady.

Refraktor Sky Watcher 102/500, Olympek E-1, 400 ISO, 15 sek.

Fotka z wczoraj, tylko 400 ISO bo nie zdążyło się dostatecznie ściemnić żeby można było focić przy 800 ISO i przyszły chmury.

Pewien Chińczyk żył 256 lat, gdyż pił tylko wino ryżowe, takiego wina nie pił nawet król, gul, gul, gul. Żywił się m.in. żeńszeniem, jagodami goji, lakownicą lśniącą i wąkrotką azjatycką. Poza tym miał licznik lat zapisany w jednym bajcie, doszedł do 256 i się przekręcił. Jak by było mało spotkał w górach pustelnika z 500-letnią metryką, ten miał 2 bajty. http://www.rp.pl/artykul/794126.html

Wczorajsza koniunkcja Wenus z Plejadami, lustrzanka i kamerka przemysłowa.

Stworzyłem mapkę przejścia Wenus przez Plejady w ciągu najbliższych kilkudziesięciu lat: Takie zdarzenia znalazłem związane z powtarzającym się co 8 lat zjawiskiem: Rok 2028 zakrycie Wenus przez Księżyc i potem Plejad: Rok 2036 zakrycie Aldebarana gdy Wenus obok Plejad Rok 2044 zakrycie Wenus przez Księżyc i potem Plejad: W roku 2060 dojdą jeszcze Jowisz i Saturn: Rok 2052 Księżyc w Hiadach Wenus w Plejadach: Rok 2084: Rok 2092 zakrycie Aldebarana gdy Wenus w Plejadach:

Na obrazku widać zaznaczony "Active Buffer", producent aparatu powinien sobie wycentrować obraz korzystając z tego obszaru, aby nie było widać wad obrazu kumulujących się przy krawędzi. Pociemnienie obrazu przy krawędzi to nie tylko wina obiektywu, ale też technologii produkcji matryc, nie znam dokładnie procesu produkcji, ale jeśli potrzebujesz np.: matrycy 640 x 480 to musisz wyprodukować trochę większą 692 x 504.