anatol

Zawsze myślałem, że lemingi są zbyt ograniczone by interesować się tak wspaniałą dziedziną nauki jak astronomia, ale jednak się myliłem.

Twoje doświadczalne odczucia pokrywają się z teorią - średnica krążka Airy'ego wynosi . (za Wikipedią), zatem im mniejsza światłosiła (większa ogniskiwa) tym większy krążek.

Jacek160 uraziłeś naszego (wspólnego) kolegę i to jest Twój problem, niestety. Możesz mieć zdanie n/t tego radia jakie chcesz i nawet wyrażać je na tym forum co jest zresztą bez sensu, ale nie możesz obrażać innych.

Oczywiście jeśli każdy wymieniony sprzęt jest co najmniej przyzwoitej jakości i dobrze przygotowany do obserwacji (skolimowany, wychłodzony itp.). Źle skolimowany i nie wychłodzony newton przegra nawet przy dobrym seeingu z dobrym , mniejszym refraktorem.

Nie rozumiem, że niektórzy forumowicze nie mogą zrozumieć, że w danym momencie patrzą na TEN SAM obraz. I jeśli w tym samym momencie będą obok siebie stały różne teleskopy i każdy obserwator będzie widział co innego to i tak wszyscy będą patrzeć na to samo. Jeśli zatem widać jakąkolwiek różnicę to zależy to od rozdzielczości sprzętu. Przy słabym seeingu przez mały teleskop - refraktor, MAK czy też małego newtona - obraz będzie z pozoru lepszy, bo mała rozdzielczość pokaże mniej "brzydoty" tego widoku, a duży teleskop, czyli w naszym przypadku newton (bo w naszych warunkach finansowych mało kogo/nikogo stać na duże APO) pokaże ten sam obraz w większej rozdzielczości, czyli zobaczymy więcej szczegółów tego brzydkiego, rozedrganego obrazu. To tak jak zdjęcie nieładnej twarzy widziane z daleka - może zarysy twarzy, oczu, nosa i ust sprawią wrażenie, że buzia jest ładna, a kiedy się przybliżymy zobaczymy zmarszczki, worki pod oczami, krzywy nos itp. Kiedy buzia jest naprawdę ładna to i z daleka (mała apertura) i z bliska (duża apertura) widok jest przyjemny. I teoria o wielkości komórek konwekcyjnych odpowiadających średnicy podobno 8" teleskopu jest nie do końca trafiona, bo te komórki są i tak w ciągłym ruchu nie tylko w pionie ale i w poziomie więc przez mniejszy teleskop również nie patrzymy niby przez jedną taką komórkę ale wiele po kolei.

Oczywiście chodziło mi o refraktor APO 100-120 czy MAK-a 180 versus newton rzędu 10" w górę. I tak jak pisałem też mi się marzy duży refraktor (długi achromat bo odpowiedni APO byłby duzo droższy), bo uważam, że daje najlepsze obrazy sposród wszystkich konstrukcji.

Miałem bardzo dobry achromat 102 mm F11 (TS), newtona 8" i teraz 10" i chociaż moim marzeniem nadal jest 6" refraktor F12-15 (może na starość sprowadzę sobie taki z USA, np. stąd : http://www.dgoptical.com/index.htm) to uważam, że apertura rządzi i żaden MAK, APO czy ED nie dorówna newtonowi o dużym lustrze. I seeing nie ma tu za wiele do powiedzenia. Podczas słabego seeingu w małej i dużej aperturze widać dokładnie to samo - to jest jak powiększanie zdjęcia - kiedy ma ono mały rozmiar obraz wydaje się wyraźny, kiedy powiększamy zdjęcie szumy wychodzą na wierzch. Porównywałem wspomniany refraktor ze stojącym obok newtonem podczas różnych warunków i z tymi samymi okularami (refraktor również bez kątówki) i mimo znakomitej korekcji refraktora (chociaż to był fraunhofer nie APO) różnica w obrazie zawsze była na korzyć apertury. I mimo, że ten refraktor kosztował mnie dwa razy więcej niż dwa razy wiekszy newton i próbowałem się sam oszukiwać, że dobrze, że go kupiłem, bo jest lepszy kontrast, nie ma obstrukcji itp. itd. to jednak obserwacje pokazały jednoznacznie, że apertura zwycięża. W końcu refraktor poszedł na sprzedaż a ja kupiłem jeszcze większego newtona. I jestem zadowolony.

Pewnie już masz rozwiązanie problemu bo już trochę czasu upłynęło, ale z własnego doświadczenia mogę podpowiedzieć, że łożyska zupełnie się nie sprawdzają (poza łożyskiem meblarskim w podstawie). Lepiej użyć kawałki filcu albo coś podobnego. Nawet teflon się średnio sprawdza. Fajnie, że zrobiłeś takie duże koła - im większe tym lepsze. Mam obecnie GSO 10" i też będę przerabiać montaż bo łożyska w osi poziomej to porażka moim zdaniem (po dociągnięciu hamulca tuba chodzi nieco ciężej ale generują się drgania). Mając SW200/1000 (na zdjęciu) też przesuwałem tubę na obejmach - to wspaniała sprawa, bo nie tylko można wyważyć teleskop ale też ustawić sobie wyciag w dowolnej pozycji. Dlatego obejmy zastosuję też w GSO. Jak zrobię to się pochwalę (tylko kiedy, dlaczego doba nie ma 100 godzin ?).

Mam tubkę na bazie achro PZO 68/800 (zdaje się, że to Fraunhofer), jakościowo odpowiednik równie legendarnego Telementora Zeissa. I w pełni potwierdzę, że dobry, dlugi achromat dorównuje jakością APO jeśli chodzi o AC, tylko jest oczywiście ciemny i długi. Zresztą m. in. właśnie dlatego skonstruowano ED i APO, bo są poręczniejsze. Co nie znaczy, że jestem jakimś fanatykiem refraktorów - mój główny sprzęt to GSO 10". Ale gdybym mieszkał w USA to na pewno bym sobie sprawił tubę 6" F15 - tam obiektywy achromatycze o długich ogniskowych są relatywnie dużo tańsze.

Dla mnie to był żart a nie kpina. Jak widać dla niektórych granica miedzy nimi jest niewyczuwalna.

Teleskop GSO 10", nasadka bino SW. Z barlowem podobno 3,6x a sama soczewka barlowa + redukcja 2"/1,25" to 2,9x. Wolałbym okulary 32 mm, jeśli winietowanie będzie znośne.

Witam. Noszę się z zamiarem zakupu dłuższych okularów do nasadki bino. Obecnie mam SW LE 20 mm, które dają z barlowem GSO 2x pow. 225x. Chciałbym do niektórych obiektów (gromady) używać miejszego powiększenia. Jakie okulary byście mi polecili ? Będę również kupować adapter 2"/1,25" aby móc używać jedynie samej soczewki barlowa. Z góry dzięki za wszystkie rady.

Spróbuję za dwa dni wstać rano i "wyhaczyć" szczelinę. Ale będzie ciężko bo rano do pracy. Ciężkie to nasze hobby. Gdzie te czasy jak się siedziało całą noc z teleskopem "home made" z obiektywem PZO patrząc przez "uniwersalne" okulary z Żywca. Bez kątówki ! Dzisiaj przypłaciłbym to ciężką kontuzją szyi (ale to było ponad ćwierć wieku temu).

Dyskusja ucieka trochę w teorię. Może pochwalą się Ci, którzy szczelinę widzieli na własne oczy i jakim sprzętem wówczas dysponowali. Szczególnie ciekawi mnie opinia Loxleya jako prawdziewgo księżycowego wyjadacza i mojego prywatnego selenograficznego guru.

Dzięki za pomoc. Będę próbował dostrzec szczelinę przy najbliższej nadarzającej sie okazji.

Ekolog, źle mnie zrozumiałeś. Nie chodzi mi o samą Dolinę Alpejską, która ma rzeczywiście 10 km szerokości (i 166 km długości) i nie ma problemów z jej dostrzeżeniem nawet przez mniejsze teleskopy, ale o szczelinę, która znajduje się na jej dnie. Widać ją (choć słabo) na zdjęciu, które załączyłem. W Wikipedii piszą, że ta szczelina jest na granicy dostrzegalności przez teleskopy, ale to tylko Wikipedia.

Mam pytanie o widoczność pewnego szczegółu na powierzchni Księżyca. Na wschód o krateru Plato przecina Alpy księżycowe dość długa dolina (Alpine Valley bodajże). Na jej dnie znajduje się szczelina/pęknięcie, bardzo wąska. Czy komuś z kolegów udało się ją dostrzec w wizualu, jakiej wielkości teleskop jest konieczny aby ją zobaczyć (przy dobrym seeingu oczywiście) ? Czy mój GSO 10" wystarczy ? Jak na razie mi się nie udało, ale trzeba też trafić w dobre warunki (seeing i odpowiednia faza). Może moje próby ze względu na aperturą są skazane na niepowodzenie ?

Tak,to śnieg na pasmie gór znajdujących się na wschód od krateru.

Jak widać Matka Natura od dawna wie co to kamera obscura. Na zdjęciach obraz Słońca w maksymalnej fazie rzutowany na betonowy murek po przejściu przez żywopłot z bluszczu.

Szkoda, że ostatnie zdjęcie jest obrócone o 90 stopni w lewo. Postanowiłem odnaleźć tego kwazara na pierwszej fotce i zajęło mi to z 10 minut zanim się zorientowałem, że zdjęcia są inaczej ustawione.

Parę nowych zdjęć oraz nowa cena 880 zł (ale bez szukacza 6x30 - idzie do innej, mniejszej tuby, reszta bez zmian).

To jest wersja z chłodzeniem lustra, wyciągiem Crayforda z mikrofocuserem i okularem Erfle'a 30 mm, tak ?

Żeby zobaczyć te ruszające się księżyce musiałem zetrzeć kurz z monitora.