MaPa

znalazłem ją ; ale u mnie to maleństwo i palec jakby sie schował

Bardzo dziękuje za te dodatkowe informacje. Są na prawdę interesujące! Sam przeczytałem jeszcze raz pierwotny tekst i jest wzmianka o niebieskim nadolbrzymie. Olbrzym niestety stracił kolor i jest biały zgoła wpada w żółć. Chyba bardzo krótkie klatki coś mogłyby rozjaśnić tutaj. Z innej beczki potencjalny wybuch ma mieć zasięg ( w skutkach) mierzony w tysiącach lat świetlnych. Uff, uff to ona właśnie leży te 7tys od nas.... jesteśmy więc na granicy.

Zjawiskowy fragment nieba. Niemożliwy wręcz do pominięcia w czasie jakiekolwiek wyprawy pod południowe niebo jeśli jego położenie umożliwia wycelowanie teleskopu. Gdy się obrabia taki obiekt to naprawę czuje się lekką tremę aby go po prostu nie spie....ć Chciałem pokazać ( ponownie jak przy innych ostatniich zdjęciach) mocne i piękne kolory obiektów naszego nieboskłonu. Mgławica to ten jasny region w środku kadru ale potoczenie cały widoczny w kadrze obszar przyjęło się utożsamiać z tą nazwą. Tekst opisu zaczerpnąłem z wikipedii - wydawał się bardzo przystępnie napisany. Mgławica Carina ( NGC 3372) mgławica emisyjna i obszar H II znajdujący się w gwiazdozbiorze Kila. Została odkryta w 1751 roku przez Nicolasa Louisa de Lacaille. Mgławica ta znajduje się w odległości około 7500 lat świetlnych od Ziemi w ramieniu Strzelca, a jej rozmiary są szacowane na 260 lat świetlnych. Mgławica Carina jest jedną z największych i najjaśniejszych odkrytych mgławic. Jeśli uwzględnić jej słabsze zewnętrzne filary rozciąga się na 300 lat świetlnych. Pył i gaz mgławicy są rozgrzewane przez znajdujące się w jej centrum młode gwiazdy. Należą do nich najcięższe znane gwiazdy typu widmowego O3, odkryte po raz pierwszy właśnie w tej mgławicy. Obserwacje wykonane w podczerwieni wykazały że różne części mgławicy poruszają się w różnych kierunkach z prędkościami dochodzącymi do 230 km/s. Zderzenia obłoków molekularnych poruszających się z tak dużymi prędkościami rozgrzewają materię do wysokiej temperatury. Powoduje to że materia zaczyna emitować wysoko energetyczne promieniowanie rentgenowskie a cała mgławica staje się rozciągniętym źródłem tego promieniowania. Prawdopodobnie ruch obłoków molekularnych jest wywołany potężnymi wiatrami gwiazdowymi masywnych gwiazd, bombardujących okoliczną materię i nadających jej duże prędkości. Jednym z najlepiej znanych szczegółów NGC 3372 jest błękitny nadolbrzym gwiazda Eta Carinae. Jest to centralna gwiazda jonizująca wielki obszar H II. Znajduje się ona we fragmencie mgławicy nazywanym Dziurką od Klucza. Masa tej gwiazdy wynosi około 100-150 mas Słońca a świeci ona osiągając jasność 5 milionów Słońc. Jest to jedna z najbardziej masywnych znanych gwiazd. Jej masa dochodzi do teoretycznych granic masy osiąganej przez gwiazdy. W ciągu zaledwie 6 sekund wydziela taką ilość energii jak Słońce w ciągu całego roku. Wiatr gwiezdny pochodzący od tej gwiazdy wydmuchuje co roku masę odpowiadającą masie Jowisza. Dla porównania Słońce w tym samym czasie wydziela masę 100 miliardów razy mniejszą. Prawdopodobnie ze względu na masę tej gwiazdy w bliskiej przyszłości zakończy ona swoje życie jako supernowa. Wybuch energii tego rzędu prawdopodobnie może zniszczyć pola gwiazd i planet w promieniu kilku tysięcy lat świetlnych od gwiazdy. FSQ/ST8300 - LRGB HaRGB

Trochę cierpliwości. Naski podgrzał atmosferę i teraz każdy co chwilkę sprawdza kiedy będzie kolor

Taki niecodzienny kadr sobie ustawiłeś

Jasne ! Nawet gdyby było na prawie serio to i tak z racji hobby potraktowałbym to z uśmieszkiem. No dobra nie mogłem się potrzymać - nadmiar reklam i używanych w nich sztuczek słowno-obrazowych mnie uczulił.

To może już nie "zanieczyszczać" kolorem ? I tak wiadomo ze ma byc niebiesko Znowu tracę motywacje to kończenia projektu hehe

Gdybym nie zobaczył tego w tamtym miejscu to normalnie bym się ironicznie uśmiechnął.

Hehe dobre sobie

Stwierdziłem że moja pierwsza wersja HRGB była bardziej jak RGB podrasowana Ha i zasadniczo szybko przestała mi się podobać Dodałem w pierwszym poście nową wersje.

Dla mnie nowa wersja jest bardzo fajna. .. wskaż mi kogoś kto chodzi na kursy. Wszyscy jesteśmy samoukami

Toi już na prawdę dłużo czasu minęło odkąd canonem próbowałem sił na tym obiekcie. To były moje początki i chyba pierwszy obiekt na którym testowałem guiding Cały czas gdzieś tam chciałem ponowić próbę ale jakoś schodziło. Odgrzebałem przypadkowo stosunkowo stary materiał. To mozaika, o dziwo, czego raczej nie robię. Ostały się złożone klatki więc przysiadłem nad nimi ale próbuje odnaleźć pliki źródłowe. Wersja b/w na razie. Kolor muszę doświetlać już inaczej w chwili obecnej. FSQ/ST200XM - czasy nieznane

Ta druga gromadka to dobry test na warunki seeingowe ( gwiazdki to wynik ogniskowej łamane przez pixel matrycy) O 4 nad ranem to już sobie zachodzi. Zaplanuj sesje wcześniej.

Kolejna odsłona tej uroczej parki tym razem LRGB i nie musiałem czekać na koniec sezonu zimowego bo projekt załatwiłem w 4h - wow. Szukałem definicji tarasu i balkonu. Sprawa jest skomplikowana . Dla bezpieczeństwa napiszę że moja wersja jest tarasowo-balkonowa z T-owa. Sky90IIRF/ST2000XM - LRGB

Dokładnie! Też tak miałem też jak dałem poleżeć po obróbce kilka godzin ale potem zostawiłem.

Gwiazdozbiór znany z bogactwa obiektów. Warto podkreślić mnogość gromad otwartych z których cześć wpisała się do podstawowego kanonu przy obserwacjach wizualnych. Ponownie zwraca zwraca uwagę kolorowy świat gwiazdek. Dwie prezentowane gromady w tym szerokim kadrze to NGC457 ( ta u góry) oraz NGC436 FSQ/ST8300 - LRGB http://www.astromarcin.pl/images/clusters/NGC457/ngc457_2013_2200.jpg

Ciekawe. Nie miałem na tyle długo zbieranego czerwonego aby wyciągać tło http://astropolis.pl/topic/43087-ngc-1912-klasyk-z-wonicy/ ale może faktycznie warto w zimowe wieczory od niewielkiego Księżyca dopalić Ha z miasta i zobaczyć czy podobnie czerwono będzie w tle. Widać ten mocny wodorowy język wychodzący u mnie od góry.

Wersja Ha

Ta pyłowa mgławica emisyjna znajduje się około 12.000 lat świetlnych od Ziemi w konstelacji Woźnicy. Chmury świecącego gazu, mają ponad 100 lat świetlnych średnicy, wyrzeźbione przez gwiezdny wiatr i promieniowanie z otwartej gromady gwiazd mającej oznaczenie NGC 1893. Gromada ta, jak się szacuje, ma raptem 4 miliony lat co jest wiekiem młodym w kosmicznej skali. Jasne gwiazdy gromady są widoczne tuż obok chmury ciemnego pyłu w pobliżu centrum obrazu. Znane gęste wstęgi materiału potocznie nazywane kijankami to prawdopodobne obszary formowania się gwiazd. Maja około 10 lat świetlnych. Materiał z tzw archiwum, widocznie planowałem dopalić coś jeszcze ( ba ale co), w sam raz na obecną porę. FSQ/ST8300 - Ha,RGB (14x20min, 6x8min)

..... Nie ma to jak najdłuższe grudniowe noce w czasie pełni. Jelly Fish bedzie ładnie podśwetlona przez Księżyc powinna więc wyjść ładniejsza

Tak czy siak patrze sobie czy jeszcze można ruszyć ten kolor

Nie wiem dlaczego rozróżniasz gwiazdy na wyżej i niżej położone. Ten obiekt był stosunkowo wysoko w czystej atmosferze w czasie sesji. Ale tak jest że pewne obszary ukazują bardzo ładne mocne kolory bez specjalnego traktowania a inne już nie. Tutaj stwierdziłem że nie będę na silę wyciągał. http://astropolis.pl/topic/42548-47-tucanae-ngc104/ - słaby kolor http://astropolis.pl/topic/43200-ngc-6397-gromada-kulista-z-dalekiego-poudnia/ - mocny kolor I tu nie chodzi o gwiazdy w gromadzie tylko te z otoczenia. Ja dopatrywałbym się korelacji z pasem drogi mlecznej jeśli już.

Bo gwiazdy tamtego regionu mają bardzo słaby kolor. Mogłem uważać to za zagadkę pierwszym razem. Teraz dostałem potwierdzenie.

Mgławica Ślimak (NGC 7293) znajduje się w konstelacji Wodnika. Znana jest także jako Caldwell 63, jest to jeden z najbliższych obiektów tego typu. To piękne resztki umierającej gwiazdy, pojawiające się jako podwójne struktury pierścienia. Stąd popularna nazwa "Mgławica Ślimak". Odkrył ją Karl Ludwig Harding przed rokiem 1824. Niespodziewanie była pomijana przez poprzednich astronomów, zwłaszcza m.in. słynnego Herschela. Mgławica Ślimak jest jedną z najbliżej leżących ze wszystkich mgławic planetarnych; będąc w odległości ok 450 lat świetlnych, jest jedyną mgławicą planetarna, dla których paralaksę może zostać zmierzona bazując na obserwacjach naziemnych. Być może się to zmieniło w ostatnich latach za sprawą budowy VLT Do obiektu przylgnęły też dwie inne popularne nazwy: God's eye oraz ostatnio po spopularyzowaniu trylogii Tolkiena Sauron's Eye Obiekt jest osiągalny w większych lornetkach. FSQ,ST8300 HRGB - Namibia - http://astromarcin.pl/pages/ngc7293.html Ha 6x20min, RGB 7x8min