Opis kolimacji Schmidta-Cassegraina

[kurzy]

witam.

na pewno było ale jak jest potrzebne to oczywiście znaleźć nie mogę.

 

proszę o namiary w polskim języku.

[wimmer]

Ja mam taki sposób:

Ustawiasz teleskop na jasną gwiazdę, tak aby była w centrum okularu, rozogniskowujesz ją, czyli rozkręcasz ostrość tak, aby było widać krążki dyfrakcyjne, czyli te okręgi wokół "obstrukcji lustra wtórnego". Potem śrubokrętem delikatnie kręcisz trzema śrubkami, które znajdują się z przodu płyty korekcyjnej na celi lustra wtórnego. Kręcisz delikatnie, po ćwierć obrotu i spoglądasz na obraz dyfrakcyjny gwiazdy, cały czas mając ją w centrum obrazu. "Cień" celi lustra wtórnego ma być dokładnie pośrodku. Krążki mają tworzyć równy okrąg.

Dobry trik:

Jak już skolimujesz, to sprawdź sam siebie, jak to zrobiłeś. Wyostrz gwiazdę prawie do właściwej ostrości, cały czas przyglądając się jej obrazowi. Koło ma się zmniejszać, aż stanie się punktową gwiazdką. Jeżeli podczas ostrzenia zauważysz, że powstaje na gwieździe wyraźny "ogonek" i wygląda trochę jak kropelka, to znaczy, że jednak nie do końca dobrze skolimowałeś. Wyeliminuj ten efekt.

Kolimacja SCT jest łatwiejsza niż się wydaje, z pewnością łatwiejsza niż w newtonie. I trzyma potem nawet przez rok, albo i dwa.

pozdrawiam

Edytowane 29 Maja 2009 przez wimmer

[kurzy]

dzięki wimmer