Wielonarrowbandowe zabawy z pierścieniem

[riklaunim]

Walcząc z cirrusami i sufitem udało mi się zdobyć jakieś pierwsze światło z paru przemysłowych wąskopasmowych filtrów pokrywających się z pasmami helu i argonu. Cel to Mgławica Pierścień, M57.

 

UHC, O-III i H-a ekspozycje po 5 sekund. 60-40 klatek

He-II: 60 po 15 sekund

Ar-III: 9 po 15 sekund

 

Bez prowadzenia i tak robione z marszu

 

 

Wersja "standardowa": UHC-Ha,O3,O3; DSI III Pro bin2, C11 f/10

 

 

Wersje z Helem:

 

 

Ha,O3,He2

 

UHC-Ha,O3,He2

 

 

Kanał H-alpha

 

Kanał O-III

 

Kanał He-II

 

Kanał Ar-III

 

 

 

Linie emisyjne i ich natężenia dla M57 przedstawiają się następująco ( http://oit.williams.edu/nebulae/spectra.cfm?source=NGC%206720 ) - można oszacować co można fotografować i jak silny/słaby będzie sygnał. W mgławicach planetarnych dominuje tlen i po nim wodór i/lub azot. Po tych trzech będzie nen lub hel. Argon raczej na końcu tej listy. Pasma helu - He-I i He-II mają zmienną intensywność i w zależności od celu wyraźnie silniejszy jest jeden z nich. He-I leży parę nanometrów od głównej linii emisyjnej wysokociśnienionych lamp sodowych... więc to może przeszkadzać

Pasmo He-II wykorzystuje także Richard Crisp http://www.narrowbandimaging.com/home_page.htm który ma trochę już sensownych fotek wykonanych za jego pomocą. Pasmo helu pozwala dorzucić trochę żółtego do fotografowanych mgławic.

notka różne krotności na osi Y.

 

Ne-III

 

Ar-III

 

H-alpha i N-II

 

O-III

 

He-I

 

He-II

 

S-II