paralaktyk: ile osi obrotu?

[Piotr B]

W załączeniu schemat. Czy paralaktyk, żeby spełniał swoją funkcję musi mieć jeszcze możliwość obrotu w osi wskazanej strzałką?

Nie posądzajcie mnie o lenistwo. Już nie wiem ile zdjęć przejrzałem i jednoznacznych wniosków dalej brak. Prawdziwego paralaktyka na oczy jeszcze nie widziałem, nie mówiąc o jego używaniu...

[zayzik]

Hę :mrgreen:

 

dwie do ustawienia na biegun

czyli Az i Alt

 

i dwie do śledzenia "Brunera" :wink:

czyli Rec i Dec

 

:smoke:

 

 

p.s.

sorry ale mam "dowciapny" nastrój

 

jestem pewien że zaraz wszystkiego się dowiesz

Panowie do boju

:salu:

[luki]

To ja służę informacją: paralaktyki praktycznie zawsze mają możliwość obrotu w tej osi, ale tylko o kilkanaście stopnii. Jest to niezbędne podczas dokładnego ustawiania teleskopu na biegun niebieski.

[el_jot]

Pokazana przez Ciebie oś umożliwia precyzyjne ustawienie teleskopu w kierunku bieguna północnego w płaszczyźnie wyznaczonej przez oś obrotu Ziemi i lokalny pion. Zwykle polega to na tym, że na głowicy są do dyspozycji dwie przeciwstawne śruby wzajemnie się kontrujące i pozwlające na ruch montażu w tej osi w granicach kilku stopni. Zwykle śruby te blokują położenie montażu mniej więcej w połowie swojego zakresu regulacji. Cały montaż ustawia się przed obserwacją początkowo 'na oko' lub za pomocą kompasu w kierunku północnym a później z pomocą lunetki biegunowej dokonuje się precyzyjnego obrotu dokładnie na biegun. Po znalezieniu właściwego położenia głowicy należy obie śruby wzajemnie względem siebie zakontrować ustalając jednocześnie prawidłowo znalezione jej położenie.

Można sobie wyobrazić montaż bez możliwości obrotu w tej osi ale będziesz miał kłopoty z dokładną orientacją montażu w przestrzeni.

el_jot

[Piotr B]

Dzięki! Wiedziałem, że znajdę tu pomoc :salu:

a później z pomocą lunetki biegunowej dokonuje się precyzyjnego obrotu dokładnie na biegun

. Czy jest to na tyle precyzyjne ustawianie, że wymaga mikroruchów, czy mozna wykonać coś na kształt fasolek, jak na szkicu poniżej?

[zayzik]

Czy fasolki , czy przestawianie nóg statywu :roll:

nadal dużo za mało

dokładności

:salu:

[el_jot]

To co narysowałeś funkcjonalnie odpowiada temu o co chodzi ale brakuje tu precyzji ruchu. Może znajdzie się kolega z co najmniej montażem Soligora aby zrobic zdjęcie tego detalu ? To byłby najlepszy sposób na wytłumaczenie jak to się z powodzeniem robi.

W Soligorze i podobnych rozwiązaniach do obrotu głowicy służą śruby więc łatwo jest wykonywać małe, pecyzyjne obroty głowicy.

el_jot

[Adamo]

Ten rysunek Ci wszystko wytłumaczy:

 

 

Każdy paralaktyk ma regulacje w azymucie!

[zayzik]

Adam please

 

no i się zaśliniłem

:wink: :mrgreen:

 

:smoke:

[Piotr B]

Dzięki wszystkim za głosy oraz za zdjęcie. Faktycznie zdjęcie jest przejrzyste.

Coś ładnie wygląda ten montażyk, pewnie z (naj)wyższej półki :shock: :? .

 

A tak swoją drogą, czy z takich materiałów:

 

łożyska 6010 (D=80, d=50, B=16) oraz rury fi 88,9/5 i fi 51/3 możnaby zbudować solidny montaż? Ciekawe, czy luzy, jakie te łożyska oryginalnie posiadają, mogą dyskwalifikować ich użycie do montażu. Wydaje mi się, że nie; ale może się mylę? Jeśli łożyska byłyby OK, to wyszła by pieruńska nośność takiego ustrojstwa! Przy założeniu, że ciężar nie gra roli... :mrgreen:

[Adamo]

Witam

 

Łożyska się nadają jak najbardziej. Największa sztuka to napęd elektryczny czyli ślimacznica i ślimak.

[el_jot]

Jakkolwiek pojedyncze łożysko wykazuje nawet spore luzy to połączenie na jednej osi dwóch łożysk prawie całkowicie kasuje luzy poprzeczne. Luzy podłużne można skasować odpowiednio dokręcając łożyska na osi. Na takich łożyskach jak piszesz można zbudować napęd samochodowy a nie tylko oś teleskopu. ;-)

el_jot

[Gość Janusz_P.]

Lepiej użyć łożysk stożkowych bo inaczej nośność wyjdzie cool ale z kasowaniem luzów i dokładnością będzie na bakier a na osiach po 50mm to można by nawet solidnego telepa ze 35-40 cm powiesić do astrofoto, życzę powodzenia w realizacji tak ambitnego projektu :salu:

[zayzik]

Jakkolwiek pojedyncze łożysko wykazuje nawet spore luzy to połączenie na jednej osi dwóch łożysk prawie całkowicie kasuje luzy poprzeczne. Luzy podłużne można skasować odpowiednio dokręcając łożyska na osi. Na takich łożyskach jak piszesz można zbudować napęd samochodowy a nie tylko oś teleskopu. ;-)

el_jot

 

eliminuje poprzeczne , ale możesz stworzyć w ten sposób własną precesję :mrgreen:

a do arcsec dokładności to jeszcze daleka droga (i ciernista) :wink:

 

of kors mówimy o osi alfa

 

Pozdrawiam

[zayzik]

Janusz czuwa i był szybszy :salu:

dobrze

:mrgreen:

[Piotr B]

Nooo... wiecie, póki co, coś mi po prostu od jakiegoś czasu chodzi po głowie i podzieliłem się wątpliwościami, na realizację za grosz nie mam czasu, chociaż o niej myślę.

Co do SPERDOKŁADNOŚCI to wiem, że takimi chałupniczymi metodami trudno do niej dojść, ale przewodnią myślą jest montaż dla Mas i dla dużych mas :mrgreen:

A tak nawiasem, wydaje mi się, że do wizuala taka konstrukcja będzie OK.

A astrofoto?, no cóż, tutaj zawsze koszt był wprost proporcjonalny (w kwadracie :? ) do jakości uzyskiwanych wyników.

Co do mikroruchów mam koncepcję transplantacji pomysłu omawianego na Forum, opartego o gwintowany pręcik :razz:

Dziękuję za cenne uwagi!