Tutek: Usuwanie sygnału narrowband z RGB

[Herbert West]

Technika, tutorial i związane z nią zdjęcie powstały dzięki uprzejmości Sławka @diver, który udostępnił mi swoje materiały IC405- R, G, B oraz Ha i SII.

 

Pomysł mi przyszedł na myśl kilka miesięcy temu, gdy oglądałem bardzo ładne zdjęcia HaRGB. W końcu filtr R łapie całą emisję Ha jak i SII, więc dodając Ha do gotowego zdjęcia RGB dodajemy Ha do Ha. Tak samo z SII, albo OIII, które wpada przez filtr G (i/lub B).

 

Jest to odwrotność techniki odejmowania continuum, którą opisałem tutaj:

 

Innymi słowy- odejmujemy z danego szerokiego pasma, np. R, emisje wąskiego pasma, np. Ha i SII, które filtr szerokopasmowy przepuścił.

 

Jest to więc użyteczne w szczególnych przypadkach: gdy mamy w kadrze obiekt z silnymi emisjami Ha, SII czy OIII ale jednocześnie szerokopasmowymi R, G i B (np. mgławica refleksyjna, IFN, itp.). Zwłaszcza, jeżeli emisje NB przytłaczają BB.

 

Stosując tą metodę można zrobić dwie rzeczy:

 

1. Ułatwić sobie łączenie Ha, SII czy też OIII z RGB- tak jak odejmując continuum od sygnału NB, tyle że na odwrót.

 

2. Stworzyć osobliwe zdjęcia, eksponujące słabe sygnały szerokopasmowe, które normalnie giną w przytłaczających emisjach Ha czy SII lub OIII. Jak na przykład to zdjęcie IC405:

 

 

 

Zaczynajmy więc.

 

W przypadku IC405 celem jest możliwie kompletne wyeliminowanie przytłaczających emisji Ha i SII z materiału zarejestrowanego przez filtr R, oraz złożenie tak spreparowanego kanału z G i B aby uzyskać zdjęcie samych pyłów- mgławicy refleksyjnej, normalnie ginącej w blasku mgławicy emisyjnej.

 

R

 

Ha

 

SII

 

G

 

B

 

Pracowałem na wersjach starless, ponieważ odejmowanie continuum (i odejmowanie od continuum) pozostawia na miejscu każdej gwiazdy bardzo trudne do usunięcia czy zamaskowania artefakty.

 

1. Łączymy Ha i SII, gdyż obydwie linie emisyjne są obecne w R. W tym wypadku banalne równanie wystarczyło:

(Ha + SII) / 2

 

Rezultat nazwiemy HS

 

2. Całkowicie usuwamy szum z materiału, który mamy odjąć- HS. Ma wyglądać „plastikowo”.

 

3. Modyfikujemy standardowe równanie do odejmowania continuum.

 

Równanie standardowe:

NB - f * ( CONT - med ( CONT ) )

gdzie:

NB – master Ha, SII lub OIII

CONT – master R lub B/G

f – współczynnik służący dopasowaniu relatywnej siły sygnału CONT do NB – dobierany eksperymentalnie

 

Modyfikacja:

R - f * ( HS - med ( HS ) )

gdzie:

HS – połączone Ha i SII,

R – master R

f – współczynnik służący dopasowaniu relatywnej siły sygnału NB do BB – dobierany eksperymentalnie

Czyli bezczelnie zamieniamy miejscami NB i BB 🙂

 

4. Dobieramy współczynnik f.

 

f = 0,38 – za duży, w rezultacie dostajemy połacie pikseli o wartości „0” – czarne plamy.

 

f = 0,12 – za mały, widać wyraźne pozostałości Ha i SII

 

f = 28 - mniej-więcej optymalny, minimalny clipping, ślady Ha i SII niemalże zniknęły.

 

 

5. (Prawie)Standardowa obróbka RGB.

Niestety nie wykonamy fotometrycznej czy spektrofotometrycznej kalibracji kolorów, ponieważ operujemy na wersji starless. Pozostaje więc neutralizacja tła, ręczne wyrównanie histogramu i kosmetyka, ponieważ zmodyfikowany w ten sposób kanał R nie ma normalnego tła. W miejscach, gdzie były emisje Ha/SII i zostały usunięte, po połączeniu R, G i B będą się pojawiały przykre barwy, np. magenta czy zielony.

W pewnych sytuacjach metoda jest jednak, w mojej opinii, warta zastosowania mimo idących za nią problemów.

 

Zapraszam do dyskusji.

[vroobel]

Dzięki za tego tutka. 

 

Jeśli to taka pionierska technika, to może wzorem prof. Dragana warto nazwać to Efektem Westa? No bo czemu nie? 🙂

[Herbert West]

Hehe, raczej nie 🙂 Dam głowę, że ktoś już coś takiego lub podobnego robił, choć nie widziałem przykładów i nie znalazłem w ten sposób zrobionej IC405.

 

Poza tym jest to w sumie "continuum subtraction", czyli odejmowanie continuum - rzecz znana. Tylko w tym wypadku zastosowałem to na opak.