Antoni

Nie potrzeba dłużej. A może tak?

Zastanawiałem się dlaczego ją tak nazwali i od razu przypomniało mi si zdarzenie jakie mnie spotkało podczas wędkowania nad rzeką. Przypadkowo przy zacięci złapałem dziką kaczkę za nogę i jak to było miałem wielką frajdę walcząc z nią co ona nie wyrabiała, namordowałem się z nią. Na samym końcu wylądowała w garnku, rosół był wspaniały ale mięsko jeszcze lepsze. Wracając do gromady nie poczułem jej smaku ale pocieszyłem oko. Polowałem na nią 4 godz. 25 min. TSAPO 130, śrutem QHY 163M. Gromada otwarta gwiazd oznaczona w katalogu Messiera jako M 11 lub NGC 6705. Popularna jej nazwa to Gromada Dzika Kaczka. Odkrył ją w 1681 roku Gottfried Kirch. Gromada ta powstała 250 milionów lat temu i znajduje się w gwiazdozbiorze Tarczy Sobieskiego w odległości 6 tysięcy lat świetlnych od Ziemi. Jej średnica mierzy około 20 lat świetlnych. W jej skład wchodzi około 2900 gwiazd. Jest jedną z najbardziej bogatych w gwiazdy i zwartych gromad otwartych. Na niebie jest widoczna jako obiekt o jasności 6,3 magnitudo i rozmiarach 14’ kątowych.

No te gwiazdy są granatowe a nie niebieski trochę przesadziłeś.

Ok dzięki.

Profikl jest cały pusty nic nie jest wpisane więc co mozna edytować ? A co do sygnatury też takiego czegoś nie widzę.

W profilu nic takiego nie widzę albo naprawdę nie wiem gdzie szukać.

Coś jest nie dobrze z tymi gwiazdami dla mnie nie akteptowalne. Nie wiem czy to zła Twoja obróbka czy wina sprzętu.

Jak można zmienić zawartość stopki w swoim profilu?

Również i ja dorzucę swoje zdjęcie z całkowitego zamienia Księżyca mimo niskiego położenia satelity na niebie było bardzo pięknie. Zdjęcia wykonałem refraktorem TSAPO 130 i aparatem Canon 600 D na ISO 200.

Bogdan gdybym ja to obrabiał to starałbym się nie zatracać szczegółów na włóknach przez tą biel, niezbyt to fajnie wygląda. Ogólnie fajna fotka ja mam podobną ale tylko HRGB z TSAPO65Q jako mozaikę.

Nie mam jeszcze 100% pewności dopiero to wyjdzie na zbieranym materiale w najbliższym czasie wiec nie ma co wyprzedzać faktów. Ja u siebie też łączę canona w ten sposób i nic się nie dzieje ale chyba mam cieńszą tą złączkę do canona.

Maciek to jest zwykły flatner 1:1 i w nim problemu nie ma jest wszystko dobrze. Ja pisałem o reduktorze 0.75 też 3" i tutaj jest winieta ale teraz mam mniejszą po konsultacjach kolegi z sąsiedniego forum wiele mi podpowiedział. Chyba wszystko będzie ok tak przynajmniej wyszło mi na testach.

Zapomniałem dodać paliłem już tą kamerą Halfa i mam coś 3 fotki wyszły bardzo dobrze ale były to klatki po 20 min. Zobaczę jak będzie 10 min na gain 100 offset 45.

Na sąsiednim forum czytałem recenzje Łukasza Sochy. On testował ją dość dobrze nawet w H alfa i wypadało to dość fajnie nie było gorsze niż z CCD nawet powiedziałbym zdjecia miały mniejszy szum, reszta to kwestja obróbki jak kto do niej podchodzi. Ja osobiscie robiłrm na Gain 0 offset 40 i było dobrze potem zacząłem testować różne ustawienia ąż w końcu zostałem na gain 100 offset 45 co pozwala mi robić klatki od 180 do 300 sek w LRGB natomiast w H alfa zamierzam palić po 600 sek, nie krócej. I tak w porównaniu do CCD to jest o połówę krócej.

Zdjęcie jest z przed roku kiedy posiadałem jeszcze QHY 9 w chwili obecnej mam tylko QHY 163. Na razie trudno powiedzieć mi która lepsza kamera wszystko okaże się jak zacznę robić mgławice wodorowe. Jak do tej pory jestem zadowolony z QHY 163 sprawdza mi się dobrze na LRGB.

Jak wcześniej pisałem lubię fotografować gromady gwiazd które wcale nie należą do łatwych jeśli chodzi o obróbkę a w szczególności jeśli chodzi o gromady kuliste. Żeby pokazać ich piękno to nieźle trzeba się nagimnastykować przy obróbce. Pokazuję M 92 którą fotografowałem rok temu za pomocą TSAPO 130 i kamery QHY 9M w nowej odsłonie.

Dla porównania pokazuję zdjęcie tego rejonu które wykonałem 4 lata temu z nieco mniejszego refraktora tj. TSAPO65Q i kamery QHY 9 M. Łączny czas HRHB to 13 godzin.

Do kolekcji kilka jasnych jeszcze z tego gwiazdozbioru brakuję ale to już chyba w następnym sezonie.

Gromada kulista odkryta w 1764 roku przez Charles’a Messiera oznaczona w jego katalogu jako M 14 a w innym katalogu jako NGC 6402 znajduję się w gwiazdozbiorze Wężownika. Odległość jaka nas dzieli od gromady to 30 tysięcy lat świetlnych a średnica jej to 100 lat świetlnych. Gromada zawiera kilkaset tysięcy gwiazd z których najjaśniejsze osiągają jasność 14 magnitudo. Na niebie widoczna jako obiekt o jasności 7,6 magnitudo o rozmiarach 11’ kątowych. W gromadzie odkryto 70 gwiazd zmiennych. W 1938 roku zaobserwowano wybuch supernowej. Dokładam następną gromadę kulistą wykonaną refraktorem TSAPO130 i kamera QHY 163M. Ilość czasu to 4godz. 30 min. LRGB.

A ja do mgławic proponuję TSAPO 65Q /420 mam taki i wiem co można nim robić. Zdjęcia z niego możesz zobaczyć na astroantoni.com

Pierwsze zdjecie ma lepsze gwiazdy w porównaniu do drugiego widać różnice w jakości refraktora.Czyli TEC górą.

Ponieważ lubię gromady gwiazd, to jak nadarza się okazja staram się je fotografować. Tym razem do kolekcji dokładam M 10. Materiał zbierałem refraktorem TSAPO130 F7 i kamerą QHY 163 już na innych ustawieniach kamery Gain 100 Offset 45. Ilość czasu LRGB to dokładnie 5 godzin, kalibracja darki, biasy, flaty. Gromada kulista została odkryta 29 maja 1764 roku przez Charlesa Messiera i oznaczona w jego katalogu jako M 10 a w innym katalogu jako NGC 6254. Gromada znajduje się w gwiazdozbiorze Wężownika w odległości 14 300 lat świetlnych od Ziemi. Jej średnica mierzy 83 lata świetlne. Na niebie widoczna jako obiekt 6,6 magnitudo o rozmiarach 20’ kątowych. Szacowana masa gromady wynosi 200 000 mas Słońca a wiek około 11,4 miliarda lat . Zawiera około 100 000 gwiazd z czego 14% gwiazd w centrum gromady to gwiazdy podwójne. Centrum gromady M 10 zawiera wiele niebieskich maruderów które powstały 2-5 miliardów lat temu. W samej gromadzie odkryto 4 gwiazdy zmienne.

Może i podaje ale każdy może te parametry sobie inaczej ustawić. Miałem ustawienie 0/40 i było dobre ale długie czasy trzeba stosować. Wkrótce pokaże zdjęcie ale już z nowego ustawienia kamery, powoli kończę obróbkę.

Tak załapało się bardzo dużo drobnicy. Z tego co widzę to widoczne są galaktyki nawet 21 magnitudo a to już sporo jak na warunki podmiejskie. Do tej pory miałem ustawiony Gain 0 Offset 40 a teraz będę stosował Gain 100 Offset 45 Gain 0 Offset 40 wymagał przy moim sprzęcie długiego czasu palenia klatek co przekładało się na długi okres zbierania materiału. Inne ustawienie, które testowałem pozwoli mi znacznie skrócić ten czas. Zrobiłem już pierwsze ujęcia wkrótce je pokażę. Sam jestem ciekawy jak to wyjdzie.

Mgławica planetarna zwana mgławicą Sowa oznaczona w katalogu Messiera jako M 97 a w innym katalogu jako NGC 3587 znajduje się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy w odległości 2600 lat świetlnych. Swą nazwę zawdzięcza dwóm ciemnym plamkom wyglądającym jak oczy sowy. Została odkryta przez Pierre Méchaina 16 lutego 1781 roku. Jest jedną z bardziej złożonych mgławic planetarnych. Jej masa szacowana jest na około 0,15 masy Słońca, a jej gwiazdy centralnej na około 0,7 masy Słońca. Jasność tej gwiazdy wynosi 16m. Powstała około 6000 lat temu. Na niebie widoczna jest jako obiekt o jasności 9,9 magnitudo i średnicy 3,4’ x 3,3’ Galaktyka spiralna oznaczona w katalogu Messiera jako M 108 a w innym katalogu jako NGC 3556 znajduje się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy w odległości 45 milionów lat świetlnych. Została odkryta również przez Pierre Méchaina 19 lutego 1781 roku trzy dni po M 97.Należy do grupy galaktyk M 109. Cała galaktyka jest dość gęsta w której można zaobserwować kilka obszarów H II i młodych gromad gwiazd. Do tej pory w galaktyce zaobserwowano jedną supernową w dniu 23 stycznia 1969 roku typu II o jasności 13,9 magnitudo. Na niebie widoczna jest jako obiekt o jasności 10 magnitudo i rozmiarach kątowych 8,7’ x 2,2’ Materiał zbierany od stycznia do marca 2018 roku za pomocą TSAPO130 i kamery QHY 163 M. Gain 0 Offset 40. Ilość czasu to 8 godzin 16 min LRGB. Jest to moje ostatnie zdjęcie na tym ustawieniu kamery.