bartolini

1 godzinę temu, stratoglider napisał(a):

 

Chyba wiem co masz na myśli, że ogólnie obstrukcja jest za duża, jednak uważam że średnio dokładnie to zostało wyrażone, więc sprostuję, że w tym teleskopie lusterko wtórne nie jest za duże. Ono właśnie takie musi być gdyż światłosiła lustra głównego jest ogromna, czyli stożek światła jest szeroki tam gdzie jest lusterko wtórne, bo korektor/barlow jest dopiero za nim. Taki teleskop wybrałeś, z takimi światłosiłami, więc lusterko wtórne automatycznie musi mieć właśnie taki rozmiar.

 

(natomiast sama duża obstrukcja nie jest problemem samym w sobie, trzeba ją po prostu uwzględnić przy szacowaniu możliwości w obrazowaniu planetarnych detali. Bo nawet taki system jak ten, z obstrukcją 33 %, o ile tylko byłby wykonany dokładnie i dawał < 1/6 lambda na wyjściu, byłby tak samo dobry do planet jak MAK 150 albo jak SW ED 100, czyli na początek - całkiem niezły)

 

 

To jest w prawda, właśnie tak to geometrycznie by wyglądało – jednak zostało już wyjaśnione, że to nie jest tylko barlow, ale także jest to specjalny korektor aberracji sferycznej, bez którego ten system optyczny nie zadziała. W przypadku systemu Bird Jones, można spokojnie powiedzieć, że obiektyw jest trójelementowy – lustro główne i dwuelementowy korektor przed wyciągiem, te części są nie rozłączne, działają porządnie tylko we trójke i w tej jednej odległości pomiędzy nimi. Więc usunięcie korektora/barlowa jest w tym przypadku pozbawione sensu.

 

 

Zapewne wfifiak zaproponował, to o czym pisałem wcześniej: wywalenie tego korektora-barlowa, podniesienie lustra w tubie i przysłonięcie układu do f/8.

Jak zostanie ~70mm apertury LG, to te 50mm LW trzeba by zamienić na jakiś małe lusterko/pryzmacik o średnicy 25~30mm.

Tutaj: ( z 2023-12-10)

Index of /publications/rasc/2023 (occultations.org)

Kilka ciekawych prezentacji o tym zjawisku

@Marcin_G rozstawialiście się na kilka stanowisk w pasie zakrycia?

BTW kształt i rozmiary Leony uzyskane z zakrycia we Wrześniu tego roku.

1 godzinę temu, Anawriel napisał(a):

...

I teraz tak... według informacji jakie udało mi się znaleźć w internecie - o ile jakość wykonania obu elementów stoi chociażby na średnim poziomie to tego typu rozwiązanie nie ustępuje niczym w stosunku do tradycyjnego newtona a nawet dzięki zastosowaniu zwierciadła sferycznego nie występuje w nim np. efekt komy. ...

 

Obawiam się, że taki korektor subaperturowy musi być wykonany bardzo dokładnie: krzywizny soczewek, odległość pomiędzy soczewkami, wycentrowanie itd. Inaczej jest to po prostu barlow.

O ile mi wiadomo, poza układem Klewcowa-Cassegraina, sprzedawanym Tała i Vixena, na takie sub-aperturowe korektory aberracji sferycznej nie zdecydował się żaden producent poważnych teleskopów. To dość drogie teleskopy, a i tak były problemy np. z aberracją chromatyczną.

Generalnie - jak ktoś ma silną potrzebę obcowania z takim sprzętem, to na Olx pojawiają się takie optisanki.

Teraz widzę jest o niebo lepszy optycznie 114/900 za 225PLN. Niestety ta dłuższa tuba dostawała strasznej telepawki na tych montażykach.

W sumie wygląda dość stylowo

https://www.olx.pl/d/oferta/sprzedam-teleskop-optisan-star-900114ii-ze-statywem-teleskop-jest-w-CID767-IDXNtCC.html

41 minut temu, stratoglider napisał(a):

Ja nie wierzę że tam jest lustro sferyczne 150 mm f/3.6 - aberracja sferyczna wyniosłaby kilka lambda, tym by się nie dało obserwować. 

..

Autor wątku pisze, że przy pełnej aperturze Jowisz był jednorodną, jasną plamą. Ale po założeniu przysłony aperturowej było nawet widać pasy.

12 godzin temu, Anawriel napisał(a):

Patrząc po innych producentach i wymiarach ich tuby przy parametrach 150/1400 (np Teleskop NT-150/1400 EQ3 POLLUX - z długością tuby 520mm) domyślam się iż w wyciąg jest wsadzony barlow x3 - natomiast zastanawiam się czy usunięcie tej soczewki na pewno poprawi jakość obrazu gdyż paradoksalnie obawiam się iż jest tutaj lustro sferyczne i soczewka chcąc nie chcąc jako efekt uboczny "prostuje" obraz. Jak ma to miejsce w teleskopach Bird Jones - tyle, że tutaj w jego "taniej/budżetowej/udawanej" wersji... (ale to tylko moje domysły brak mi wiedzy na ten temat i nie wiem czy nie pisze teraz jakiś bzdur (po to też jestem na forum  tzn. nie aby pisać bzdury tylko aby nabrać wiedzy  ) ... 

Można założyć, że ogniskowa lustra głównego, sferycznego będzie zbliżona do długości tuby - pewnie mniej, bo soczewka barlowa trochę wyciągnie ognisko. Przy ogniskowej LG 500~550mm, soczewka barlowa będzie miała krotność 2.5~2.8x i o tyle zmniejszy się widoczność aberracji sferycznej, ale w praktyce cały układ nie zbliży się do obrazów lustra sferycznego 150/1400. O ile to lustro sferyczne jest poprawnie wykonane, to trzeba by je przysłonić do f/7.5~8, czyli zostaje jakieś 70mm apertury :/ .

Dodatkowo wyjęcie barlowa może spowodać, że okulary nie będą łapać ostrości. Możesz sprawdzić ogniskową tego zwierciadła.

44 minuty temu, PawlU81 napisał(a):

Chyba jest odwrotnie źrenica szybko się zamyka. Dlatego adaptacja do ciemności trwa dłużej bodajże do 30 min może ktoś mnie poprawi. ..

Te ~30min jest potrzebne na przesycenie pręcików rodopsyną.

Godzinę temu, stratoglider napisał(a):

 

Chyba nie.

Właśnie o to chodzi że one są nieczułe na odległość od oka, o ile tylko źródło światła jest daleko. Jeśli masz źrenicę oka o średnicy 6.7 mm, to szczelina zaznaczona na czerwono go zakryje, a ta zaznaczona na zielono - nie będzie w stanie go zakryć całkowicie. I to bez względu czy będzie 5 cm od oka, czy pół metra od oka.

 

Oj stratoglider - musisz poczuć te wszystkie warstwy chemikowych aluzji.

Argument z paralaksą, był tylko pretekstem, do robienia obrzydów z wierceniem dziur w oczach

Tak przyrząd najlepiej zadziała jako kawałek czarnego Bristolu czy plastikowej folii z dziurkami.

Najprościej porobić pary otworów dziurkaczem.

Profesjonalnie jest taki przyrządzik, ze zwężającymi się parami otworów. Przykładamy ten przyrządzik do oka i przesuwając góra-dół znajdujemy moment kiedy widzimy - na przykład bardzo słabe, punktowe źródło światła. Będzie to działać także w polu, na jasnych gwiazdach.

Metoda  łopatologiczna, to przysłanianie źrenicy, trzonkiem wiertła lub kluczem imbusowym i obserwacja punktowego źródła światła. Zwykle w polu ma się komplet kluczy imbusowych: metrycznych, calowych  więc można bardzo dokładnie dobrać szerokość.

36 minut temu, fornax napisał(a):

Tzn. ,że kątówka musi działać jak filtr bo co oznacza  BBHS ? BB -blue , H -h alfa , S- siarka ?

BBHS -> Broad Band Hard Silver

19 godzin temu, cytrusek15 napisał(a):

Mam Celestrona Skymaster Pro 15x70. Kupilem statyw na allegro za 120zl, ale ma niesamowite luzy.

Wstępnie zdecydowałem się na używanego Velbon Sherpa. Pytanie o model. Mam na oku uzywane 450R za 200zł i 600RN za 250zł. Za 450R przemawia korbka, ale podobno 600RN bez korbki jest stabilniejszy? Zakładam, że nie będę rozsuwał dlcentralnego elementu jeśli będę obserwował niebo ze stołka, ale czasem do obserwacji dziennej może się przydać trochę większą wysokość 450R. Co sądzicie?

Velbon sherpa, to raczej statyw do lornetek o obiektywach 50mm. Nawet w pełni sprawny, może dostawać telepawki z takim Celestronem Pro, który waży ~1700g.

Gdzie te luzy - na zawiasach nóg? 

Do takiej 70tki to raczej jakieś Manfrotto 055, albo mocniejszy Slik 700.

1 godzinę temu, kubaman napisał(a):

To nie był smar, to była farba raczej na pewno. W każdym razie nie było to tłuste i był to opar osadzony na szybie, nic co by kapało czy tym podobne.

OK - ja kojarzę problem ze smarem. Zdarzyło mi się nawet kupić C6 z takim "tłustym" korektorem i lustrem za ~1/2 ceny.

13 godzin temu, kubaman napisał(a):

... p

po drugie płyta Schmita była pokryta jakimś nalotem od wewnętrznej strony, jakby zaparowane ale nie do usunięcia bez rozbiórki.

Wyczytałem, że to podobno się zdarza, kiedy producent nie poczeka odpowiednio długo by wysuszyć tubę po malowaniu i jakieś opary ze schnącej farby osadzają się na płycie korektora. Jak już rozebrałem i wytarłem płytę od środka, szmatka wyglądała następująco:

...

Standardowy problem Celestronów z oparami smaru. Często montaż Celestrona ładuje go na śruby i prowadnicę lustra niemiłosierne ilości. Zdarzają się ekstremalne przypadki, gdzie w tubie przechowywanej korektorem do dołu, smar spływa po lustrze i skapuje na korektor. Na szczęście schodzi po umyciu wodą płynem do naczyń - izopropanol nie jest tak skuteczny.

Co by nie powiedzieć, dzięki temu przykrótkiemu, pękatemu odrośnikowi to jest najbrzydszy refraktor APO ever

Optyka i mechanika jest najważniejsza, ale kupuje się też oczami.

Druga sprawa, to w USA na pewno lepiej działa wymiana takiego ESa na lepszy egzemplarz, jeżeli, ktoś np. używa tej tubki do astrofoto.

@Andrzej Trybała 

Delikatnie podważyć gumy osłaniające tył obudów pryzmatów.

Wydłubać silikon w otworach śrub kolimacyjnych.

Utrzymując oczy ~10cm od okularów, mrugać 1/s raz prawym, raz lewym okiem bardzo jasną gwiazdę. Wada powinna się uwidocznić.

W momencie kiedy mózg zaczyna składać obraz, trzeba oderwać wzrok i popatrzeć w dal na kilkanaście sekund. 

Kręcić, śrubokrętem płaskim S2.5~S3 wg. schematu poniżej. 

Staramy się minimalizować kręcenie śrubkami. Na przykład dzieląc korektę na obie strony.

Najlepiej wadę uwidacznia zastosowanie dwóch masek bahtinowa, obróconych o 90* (maski dodatkowo pozwalają zweryfikować najlepszą ostrość dla danego oka).

Mózg ma problem ze złożeniem takich dwóch, różnych obrazów gwiazdy.

BYŁO:

Astrocabinet

Rubinar 500/8 z visual back by astrokrak

Achro 150/1200

ED80

Newton 350/1600

Achro 90/900

SW Mak 90

SW Mak 127

SW Mak 180

Bresser 10-30x70

JEST:

Newton 500/2100

C6 150/1500

TS Marine 20x110

Bushnell Forge 15x56

GPO Passion ED 8x42

@stfn Wymieniłbym tą tekturę na coś nie podtrzymującego spalania, a jednocześnie dającego termoizolację baterii w niskich temperaturach. Na przykład jest taki styropian podłogowy w arkuszach o grubości 10mm - dostępny w marketach budowlanych.

....

4 godziny temu, lukost napisał(a):

Z tą łatwością i dostępnością wizuala względem astrofoto to chyba nie do końca. Możesz focić lustrzanką zawieszoną na SWSA i to jest zarówno tanie, jak i dość łatwe. Możesz też wlec teleskop kilkunasto- lub więcej calowy z kompletem filtrów od Lumicona, tudzież wiaderkiem szkiełek TV czy Pentax w Bieszczady, żeby obserwować mgławice planetarne z katalogu Abella albo słabe galaktyczki od Hicksona albo Arpa. Ani to tanie, ani łatwe.      

Trójkąt: niebo, umiejętności, sprzęt - działa tak samo w astrofoto jak wizualu. Czyli żeby był efekt trzeba dobrze ogarniać przynajmniej dwa obszary. Pod przeciętnym niebem i z małymi umiejętnościami w obróbce, lustrzanka na SWSA, da pomarańczowy, zagradientowany gniot zamiast zdjęcia. Z drugiej strony duży dobson i doświadczenie, pozwala powalczyć z galaktyczkami czy planetarkami nawet pod przeciętnym niebem. Oczywiście wybierając obiekty o wystarczającej jasności powierzchniowej - bo to jest nie do przeskoczenia. Na pewno zaletą astrofoto jest to, że można zyskać dużo umiejętności, poświęcając odpowiednią ilość czasu na naukę obróbki, siedząc w domu. W wizualu doświadczenie, to praktycznie tylko czas spędzony przy teleskopie.

26 minut temu, Michu1850 napisał(a):

Hej, przechodziłem przez podobne rozkminy i zdecydowałem się na APM 30 UFF, w tej cenie chyba nic lepszego się nie znajdzie. Problem jest tylko taki, że dostać go w Europie graniczy z cudem. Czekam już trzeci miesiąc na dostawę 😂

Ludes straszy dostępmością od 15 Października:

APM Telescopes. APM Ultra Flat Field 30mm Eyepiece 70° FOV (apm-telescopes.net)

30 minut temu, dobrychemik napisał(a):

 

A propos szkiców. Czy ktoś oprócz mnie dostrzega w tym przerażający anachronizm? Po to właśnie wynaleziono przeróżne metody obrazowania, by nie musieć wykonywać dalece niedoskonałych szkiców. Czy jest jakakolwiek inna grupa obserwatorów przyrody, która nadal by tak bardzo tkwiła w zamierzchłej, technologicznej przeszłości?

Zobacz jakikolwiek podręcznik: biologii, geografii, geologii, medycyny etc.

Duża część ilustracji w tych książkach będzie właśnie szkicami. Są naukowcy którzy podczas badań terenowych wykonują szkice (jak ktoś ma jakiś tam talent do rysowania).

O Chemikach nie wspomnę - tylko szkicują te swoje „mrówki”, albo jeszcze gorzej - budują trójwymiarowe modele z patyków i kulek

Astrofotografom forum internetowe jest bardziej przydatne niż wizualowcom. A przynajmniej forum szybko weryfikuje, że takiej pomocy astrograf potrzebuje. W sumie obserwować można, popełniając masę błędów całe życie i nie  zdawać sobie z tego sprawy.

Temat pisania relacji czy robienia szkiców obserwacyjnych ciągnie tak na prawdę kilka osób.

W sumie każdy szanujący się obserwator powinien prowadzić dziennik obserwacyjny i wykonywać szkice - wtedy byłby gotowy materiał do publikacji na forach. Ale większość osób tego nie robi. To trochę jak ci astrofotografowie, którzy zbierają materiał, a nie obrabiają do końca zdjęć  

7 godzin temu, Mumia napisał(a):

 APM pod tym względem radził sobie znacznie lepiej.

Czytałem właśnie, na CN, że ludzie bardzo sobie chwalą tego APMa UFF.

Zastanawiam się właśnie nad jakimś okularem w okolicach 30mm z ER, pozwalającym na obserwacje w okularach. Nagler 31 T5 ma ER za krótki dla mnie. Na celowniku mam XW30, Panoptica 35 i tego APMa. Tyle że APM UFF ma chyba jednak ER za krótki do okularów korekcyjnych 😕