Behlur_Olderys

No tak, masz rację to są oczywiście obliczenia dla Samyanga 135mm f/2. Jedynego obiektywu jaki mnie w sumie interesuje w tym temacie A jak zostało to policzone? Cóż, największy kąt padania będzie dla promieni z przeciwległego brzegu obiektywu do rogu. Czyli dla FF i Samyanga mamy kąt równy atan((33.75+21.5)/135) = 22.2 stopnia. To na pewno będzie owocowało blueshiftem daleeeko za pasmem emisji halpha, jakby z obiektywu f/1.2. BTW pamiętajmy, że blueshift liczymy ze wzoru, który stosuje przybliżenie małokątowe, więc jest duża szansa, że dla kątów większych od 15° to będzie jeszcze gorzej, niż wg wzoru. Dla najmniejszego kąta padania z bliższego brzegu obiektywu licząc analogicznie mamy kąt trochę ponad 5 stopni. Tutaj jest praktycznie super bezpiecznie. Nawet najbardziej naiwne oszacowanie mówi, że jeśli dla jednego końca mamy 0%, a dla drugiego mamy 100% to średnio będzie mniej więcej 50% i tak to wychodzi Dokładne obliczenia uśredniają transmisję dla wszystkich możliwych kątów, przy czym waga do średniej jest proporcjonalna do pola powierzchni pierścienia -wycinka obiektywu, z jakiego bierzemy promień, i wychodzi 56%.

No i proszę - wykres dla IMX432: To mapa transmisji halpha w różnych miejscach sensora używając filtra o takiej, dosyć dobrej ch-ce: (mniej więcej wzorowane na Astronomiku MaxFR 6nm, przynajmniej danych producenta) Nie jest źle, natomiast dla FF wygląda to już tak: To już niech każdy sam oceni, czy taka winieta jest ok. Najgorsze, że jest to winieta samego H-alpha. LP i światło gwiazd będzie szło raczej równo po całości.

Ja tu widzę tylko jakieś magiczne podejście do przedmiotów. Coś jak straszenie, żeby wody dwa razy na herbatę nie gotować, bo w nocy przyjdzie bobok i Cię zje. Z chęcią poczytam jakiś rzeczowy wątek o nieudanej próbie kolimacji refraktora, bo dawno nie widziałem takiego. Owszem, sporo było ostatnio o kolimacji RC, RASA czy szybkich Newtonów. Często nieudanej lub przynajmniej bardzo skomplikowanej. W porównaniu do tego metoda o której pisze @Marcin_G wydaje się niewinną zabawą. Jeśli to zła metoda to z chęcią dowiedziałbym się, jak objawiają się błędy, niemniej wydaje się że koledze @simarikmetoda jak najbardziej pomogła. No to coś tu nie pasuje. Rozumiem, że ktoś ma wiedzę i chce pomóc, udzielić rad itp. i jak najbardziej to popieram, ale biadolenie że się nie da bo <machanie rękami i wywracanie oczami> się nie da, bez żadnych merytorycznych konkretów uzasadniających, i troska o to, żeby giełda się nie zapełniła popsutymi APO wydaje się dla mnie niepoważne. Skoro Marcin dostał okrągłe obrazy dysku Airego, a kolega simarik ustawił sobie ładne okrągłe gwiazdy bez spajków - to jaki jeszcze test jest potrzebny? Nazywaj to jak chcesz, ważne że może komuś pomóc.

To nie ma sensu. Eq3-2 ledwo ogarnia ogniskową 300mm, o ile ktoś lubi takie wyzwania. Chyba że chcesz focić inną tubą. Obiektyw foto taki nie za długo polecam

Myślę, że będzie to kilka, kilkanaście osób maksymalnie. Ale myślę też, że istnieje duża szansa, że ktoś z nich zainteresuje się tematem na tyle, że może kiedyś stanie się ekspertem w tej dziedzinie. Może niedługo do naprawy refraktory wystarczy będzie przesyłać do Polski a nie do Japonii. Pół żartem pół serio to mówię, bo nie wiadomo. Nie jestem pewien co Cię tak martwi? Ale wiem jedno: jeśli ktoś kupił sobie bardzo drogi refraktor, i z jakiegokolwiek powodu zamiast przez niego patrzeć/focić ma ochotę go sobie porozkręcać i nawet popsuć, to ma do tego święte prawo, i nic mi do tego. To tak, jakby złościć się na dziecko, że "źle" się bawi, bo nie układa klocków wg instrukcji. Ważne, że się bawi

Ładna statystyka, to ze sklepu czy od użytkowników? Chodzi mi o to, że nie podejrzewałem, że tyle Antlii 3nm mierzyłeś! Popularny filtr na to wychodzi. Szkoda że nie do f/2

Zwyczajna winieta będzie zawsze przeszkadzała obojętnie jaki filtr dasz. Nie ma sensu moim zdaniem brać ją pod uwagę przy porównywaniu filtrów. Natomiast niezerowa odległość od środka matrycy, o ile dobrze rozumiem, spowoduje, że dla różnych fragmentów obiektywu kąt incydencji będzie różny - podobnie było gdy symuluje się promienie skupiające się w centrum, tylko że tutaj pierścienie trzeba będzie jeszcze podzielić na sektory... Prawda? Można by wtedy porównać sprawność różnych filtrów dla konkretnego obiektu: inaczej będzie robić małą planetarkę w centrum, a inaczej Lagunę wypełniającą cały kadr.

proszę bardzo BTW: Niestety nie biorę pod uwagę wpływu kąta padania na odbicie i absorpcję filtra - wykres powinien robić się coraz niższy wraz z rosnącym kątem. Czy ktoś ma może jakieś wzory choćby przybliżone na policzenie tych strat?

A tu jeszcze moja symulacja blueshiftu dla parametrów możliwie dobrze modelujących pomiar. Sprawność wychodzi na poziomie 54% :/ Oraz wykres przedstawiający sprawność filtra od światłosiły - jak widać przymknięcie do f/3.5 już byłoby całkiem znośne:

Cześć, Odkopuję trochę temat. Właśnie napisałem mały symulator blueshifta w pythonie. Opiera się on na wzorze na blueshift: sqrt(N^2-sin(angle_rad)^2)/N gdzie N to współczynnik refrakcji a angle_rad to kąt incydencji w radianach. Dla filtra należy podać parametry: central_wavelength = halpha_wavelength filter_label = "test filter" FWHM = 6.5 # nm slope = 0.4 # per nm max_transmission = 0.9 refraction_index = 2.07 Są one dość czytelnie podpisane, parametr slope to nachylenie zbocza. Halpha_wavelength jest predefiniowaną zmienną o wartości 656.4nm Model filtra powstaje przez dodatkowy splot trapezu z delikatnym gaussem (sigma 0.5, oczywiście można to zmieniać). Następnie liczymy blueshift wg wzoru i powstaje taki wykres: Oczywiście jest on trochę wyidealizowany, ale wydaje mi się, że co do wartości dobrze przedstawia przesunięcie pasma transmisji. @stratoglider, @dobrychemik jesteście w stanie po tym rysunku potwierdzić/zaprzeczyć? Następny krok to podział apertury na koncentryczne pierścienie. Dla każdego liczymy osobno blueshift, transmisję dla wybranej linii emisyjnej, a następnie mnożymy tak uzyskaną transmisję przez powierzchnię pierścienia. Powierzchnie są dla ułatwienia znormalizowane. Po zsumowaniu takiego wyniku dostajemy pojedynczą liczbę w zakresie 0-1, która mówi o sprawności filtra dla danej linii emisyjnej. To sumowanie - z wagami - jest ważne, bo berze pod uwagę nieliniowość funkcji apertury jaka przypada na dany kąt incydencji. W spoilerze - kod całego programu - 100 linijek pythona: A tu kilka ciekawych wyników dla pasma H-alpha i obiektywu f/2. Poza wykresem 4 filtr jest wycentrowany na linię emisyjną. 1. Efektywność filtra w funkcji współczynnika refrakcji dla kilku różnych FWHM i parametru slope = 0.6 2. Efektywność filtra w funkcji jego szerokości dla wsp. refrakcji = 1.9 i kilku różnych nachyleń zbocza: Wykres pokazuje, że dla samej efektywności filtra nachylenie jego zbocza nie jest aż tak ważne - wystarczy że jest w miarę strome 3. Efektywność filtra w funkcji jego szerokości dla nachylenia zbocza 0.6 i kilku różnych współczynnikach refrakcji: Jak widać, FWHM i współczynnik refrakcji działają na całościową efektywność filtra bardzo podobnie. 4. Efektywność filtra w funkcji jego przesunięcia względem pasma emisji. Współczynnik refrakcji = 1.9 i kilka różnych szerokości połówkowych: Widać, że dla jasnego obiektywu i wąskiego pasma jest teoretyczna granica sprawności, której nie przeskoczymy. Pozdrawiam!

Czy na forum jest gdzieś ten pomiar? 40% z takim zboczem to rzeczywiście slabo

Jak dla mnie to jak robisz matrycą 3000px to możesz spokojnie robić dithering 50-70px. Przecież i tak tego nie zauważysz realnie- 3% kadru.

Mówisz o zestawie z EduVis? To są pomoce szkolne, nie ma szans. Pamiętaj dwie rzeczy: 1. Ile tam jest tego wodoru w rurce? Musi być pod niskim ciśnieniem, więc pewnie jakaś żałosna ilość. 2. Bez tlenu wodór się nie pali. Żeby dostał się tam tlen to musiałbyś zbić lampę. Po zbiciu wodór (ta żałosna ilość) rozproszy się w ułamku sekundy. Moim zdaniem to promieniowanie UV z linii Lymana jest większym zagrożeniem

Właśnie znalazłem takie cudo: https://www.eduvis.pl/oferta/fizyka-pomoce-dydaktyczne/zestaw-nr-217-lampy-spektralne-z-uchwytem-zasilajacym-detail Wystarczy włączyć do prądu Wiadomo, 1300zl nie chodzi piechotą, ale jak coś to dam żonie - ona uczy fizyki więc właściwie zakup rodzinny No i zero kombinowania, plug&play jak to mówią w USA... Wydaje się, że wystarczy świecić takim czymś na kartkę, a potem zrobić zdjęcie tej kartki i już mamy fajny pomiar...

Cześć, Ostatnie wydarzenia, oraz ogólna sytuacja na rynku filtrów skłoniły mnie do rozważań nad sensownością zbudowania wzorca światła emitującego linię Halpha. Przepraszam za masło maślane, ale myślę że wiecie o co mi chodzi: żeby zbudować taką "żarówkę" z wodorem, która po zapaleniu świeciła by w wąskim paśmie 656nm. Wtedy testowanie filtrów byłoby o tyle prostsze, że zamiast spektrofotometru wystarczyłby zwykły fotometr, a po odpowiedniej kalibracji byłaby to po prostu matryca kamery. Zalety takiego pomiaru są takie, że mierzymy cały układ optyczny: obiektyw, filtr, kamerę, bierzemy pod uwagę całą powierzchnię filtra i blueshift, wynik jest super prosty do interpretacji i bardzo szybko można go uzyskać: po prostu zapalamy światło i robimy zdjęcie, a średnia wartość pikseli to nasz wynik. Przy porównaniu filtrów, co jest tak naprawdę głównym celem pomiar jest różnicą dwóch zdjęć: referencyjnego i testowanego. Co do technikaliów to oczywiście takie lampy istnieją, i są wykorzystywane chociażby do demonstracji widma różnych gazów. Można je kupić pod różnymi nazwami: lampy spektralne najczęściej po polsku, a discharge tube po angielsku. Zasadniczo jednak mówimy o wąskiej rurce z rozrzedzonym wodorem z dwoma elektrodami na końcach. Przykłada się wysokie napięcie (5kV wystarczy) i taka lampa zaczyna emitować promieniowanie, w paśmie widzialnym głównie będzie to Halpha i Hbeta. Trochę będzie linii Lymana (UV) czy tam dalszych w podczerwieni. Wydaje się, że do zmontowania setupu testowego najlepiej byłoby zaopatrzyć się w niedrogie źródło wysokiego napięcia, takie właśnie 5kV przy natężeniu nie więcej niż 1-2mA, żeby nie popieściło w razie czego za mocno. Do tego jakiś uchwyt itp. oraz najlepiej dobry filtr pasmowy na okolice Halpha tak, żeby odciąć UV i IR oraz Hbeta. Potem przydałaby się jeszcze soczewka rozpraszająca albo coś takiego, żeby uzyskać na zdjęciu największą powierzchnię. Nie wiem dokładnie, co tutaj by zadziałało, idealnie byłby coś co dałoby efekt jakby "flatownicy" wodorowej. Oczywiście robimy to po ciemku;) Teraz co do kosztów: Takie rurki kosztują ok. 200- 300zł. Zasilacz wysokiego napięcia w zależności od tego, jak bardzo chcemy być eleganccy, może kosztować zero, jeśli mamy w domu coś powyciągane ze śmietnika i sami sobie to ogarniemy. Może kosztować kilkaset zł jeśli znajdziemy coś używanego, albo ok. 2000 za "profesjonalny" sprzęt laboratoryjny z pokrętłami i wyświetlaczem (trochę chyba overkill skoro tylko będziemy zapalać albo gasić...). Ewentualna optyka, żeby uzyskać równomierne oświetlenie trudno powiedzieć, ale chyba da się to załatwić w kilkaset złotych. Tak czy inaczej, wydaje mi się że w kwocie rzędu tysiąca złotych dałoby się zbudować takie cudo. Jeśli będę miał nadal problem z filtrami do moich Samyangów to pewnie sam będę musiał to zbudować, bo dla mojego projektu potrzebne są filtry, które będą dawać możliwie jednolitą "odpowiedź" na sygnał halpha, więc dużo bardziej interesuje mnie, jak podobne są filtry w całości niż jakie mają bezwzględne parametry. @dobrychemik nie zrozum mnie źle, to oczywiście żadna konkurencja dla Ciebie, ale raczej metoda komplementarna. Zresztą nadaje się tylko do wodoru, bo chyba O[III] to się nie uda tak łatwo;) Zachęcam do komentowania i sugestii. Szczególnie ciekaw jestem, czy taki zasilacz 5kV 1mA trudno jest zrobić, a może stanowi część jakiegoś urządzenia, które można znaleźć na śmietniku? Druga paląca sprawa to właśnie jak zrobić z pojedynczej rurki efekt jednolitej powierzchni. Chyba nawet nie musi być bardzo jednolita, bo metoda jest w założeniu różnicowa. Może wystarczy ustawić ekran pomiędzy żarówką a obiektywem ....

Zobaczymy jeszcze co się stanie, gdy tajemniczy kolega Oskara poprosi o wymianę filtrów na pasujące do opisu:) Dobrze byłoby mieć też dla pełnego obrazu "wersję wydarzeń" ludzi z Baadera. Pewnie w przeciągu kilku dni coś się dowiemy więcej

Chciałbym tylko przypomnieć piękne, mityczne bądź poetyckie brzmienie tych niewiele mówiących chińskich słów w języku polskim: Tiangong - Niebiański Pałac Tianhe - Niebiańska harmonia Mengtian - Sen o niebiosach Wentian - Misja do niebios Tianzhou - Niebiański Statek Shenzhou - Boski Statek Być może w uszach Chińczyka brzmią bardziej pospolicie, ale moim zdaniem to miła odmiana i ukłon w stronę mitycznej strony jaka towarzyszyła astronomii od zarania dziejów

Skoro 30" dla EQ3-2 jest realne (tzn. typowe) przy ślimacznicy ze 130 zębami, to myślę, że jak najbardziej.

Nieprawda. Są silniki, głowica alt-az, sprzęgła, przeciwwagi , i oczywiście soft, goto, parkowanie itp... Wszystko to ma ostateczny wpływ na to, czy montaż będzie używany i wygodny, czy będzie tylko dwoma przekładniami kurzącymi się na półce. Oczywiście - być może - w przypadku użycia tylko do wizualna może jest trochę prościej, ale ja mówię z punktu widzenia użytkowania w astrofotografii. @Marcin_G jakie wartości masz na myśli mówiąc o " małym błędzie okresowym"??

Powiem Wam panowie być może oczywistą oczywistość: Zrobienie przekładni, a zrobienie montażu to dwie różne rzeczy:) Imho lepiej zrobić montaż z kiepską przekładnią niż super przekładnię która nie będzie używana bo montaż nie jest ogarnięty

Musisz stanąć pomiędzy Forum a wielkim Balonem:) Z tego miejsca doskonale widać, gdzie ludzie wchodzą po zimny napój Wchodzisz, zamawiasz napój, a My Cię już znajdziemy

No to dziś już się nie wykrecisz! @warpal wpadniesz? Może @kubaman? @Tuvoc?

Ja będę - Forum Przestrzenie o 19:00

Hej, a jak to działa? Są jakieś gotowe budki z kamerami, czy DIY?