Krzysztof z Bagien

Wymyśliłem sobie wczoraj, żeby w ramach eksperymentu przetestować "germański" filtr 1000nm od braci Chińczyków na Księżycu - i okazuje się, że to nawet działa. Taki trochę plastusiowy ten mój Księżyc, to zapewne zasługa dość długich czasów naświetlania (33ms dla pojedynczej klatki); a dziura jest dlatego, że jeden z plików najwyraźniej się nie zapisał, nie wiem czemu. W każdym razie wyszło coś takiego: Mak 150/1800 + Chameleon3 + wspomniany filtr 1000nm. Składane z 25 kawałków (powinno być 26, no ale jednego brakuje) i zmniejszone.

Gdzieś przeczytałem (ale nie weryfikowałem tego, więc nie wiem, czy to faktycznie prawda - natomiast wydaje mi się to dość prawdopodobne), że w związku z tym, że ludzie siedzą teraz w domach i ruch kołowy zmalał prawie do zera, na drogach nie zginęło więcej osób (które normalnie by zginęły w wypadkach), niż zmarło z powodu tego wirusa. Czyli generalnie bilans mamy dodatni

Trzy słowa do ojca prowadzącego: Planetary Imaging PreProcessor

Tak wygląda ISS z APS-C Canona i prawie 2m ogniskowej: Z 330mm nie zobaczysz za wiele ciekawego (poza takim właśnie małym cukierkiem), potrzeba poważniejszej armaty. Sugeruję jednak wykorzystać Canona ze względu na dużo większą matrycę (czyli pole widzenia) - tylko tu problem jest taki, że w tym celu musisz robić serię zdjęć, więc FPS wypada nędznie. W trybie wideo przeważnie odczyt jest z co któregoś tam piksela, obraz jest interpolowany i rozdzielczość znacznie spada. W niektórych modelach (np. 600D) można włączyć cyfrowy zoom 3x, który sprawia, że odczyt idzie ze środka matrycy 1:1 (czyli nie ma straty zdolności rozdzielczej, zmniejsza się tylko pole widzenia, ale i tak będzie dużo większe niż kamery) - niestety, nie ma opcji, żeby nagrywać materiał nieskompresowany, więc jakaś tam strata na jakości niestety zawsze będzie z tego tytułu.

O ile dobrze pamiętam, to część satelitów będzie (czy już jest właściwie) na orbitach niższych niż zakładano robiąc te szacunki - żeby mogły się szybciej deorbitować.

Kupiłem sobie jakiś czas temu folię ND3,8 do maka 150 i z powodzeniem używam. No grzeje się wszystko, ale nie jakoś spektakularnie, nie widzę jakichś drastycznych różnic w porównaniu do np. ED100 z folią ND5,0 na wlocie. Zresztą, jak aparatowi będzie za ciepło, to się po prostu wyłączy. Nawet niedawno na ten temat gdzieś tu rozmawialiśmy i konkluzja jest taka, że bardziej się matryca grzeje od samego działania niż od padającego na nią światła słonecznego - które oczywiście coś tam dokłada i przegrzewanie nieco przyspiesza, ale nie jakoś dramatycznie.

Również polecam Dreamfocuser! Dobra cena, porządne wykonanie, działa jak trzeba - same plusy. Gdybym się musiał do czegoś przyczepić - to do mojego wyciągu inaczej bym rozwiązał mocowanie silnika.

No nie; pochodzi z atmosfery, stąd "atmosferyczna" w nazwie

Obecnie mam właśnie maka 150 na AZ-EQ5, więc mogę Ci opisać, jak to wygląda u mnie. Dużo częściej używam go w trybie azymutalnym, bo jest to po prostu dużo wygodniejsze. A moje obserwacje to tak podobnie jak u Ciebie, czyli czysto wizualne i EAA, czasem jakieś niewymagające fotki. W tym roku chyba tylko raz chodził w trybie paralaktycznym. A, obecnie używam go właściwie tylko na balkonie, gdzie paralaktyk jest mocno upierdliwy. AZ-EQ5 na pewno ma większy udźwig niż EQ-5 (porównywalnie z HEQ-5), a w bonusie masz możliwość powieszenia na nim dwóch teleskopów. Mak 180 na zwykłym EQ-5... mechanicznie to na pewno da sobie radę, ale czy będzie się z tego wygodnie korzystać? Nie wiem, czy te moje przemyślenia coś Ci pomogą, czy wręcz przeciwnie, ale: zacząłem ostatnio myśleć, czy nie zmienić tego mojego maka na SCT 8". Bo to w sumie waży tyle samo, ogniskowa też zbliżona, a jednak kaliber o te dwa cale większy. Nie wiem, czy Cię SCT interesują i czy w ogóle bierzesz je pod uwagę - ale może warto się zastanowić.

Konkretnie to dyspersja atmosferyczna, ale to w sumie taki rodzaj aberracji chromatycznej.

Pewnie chodzi o to, że źródłem tego, co na finalnym zdjęciu jest kanałami G i B, była fota bez filtra, a źródłem dla kanału R - fota w podczerwieni. Czyli R = IR, G = full spectrum, B = full spectrum.

EQ3-2 można wykorzystać do rejestrowania planet, Księżyca itp. - czyli tam, gdzie czasy naświetlania będą bardzo krótkie. 1,5m to już całkiem sporo ogniskowej i ciekawe rzeczy można zobaczyć. A jak chcesz się bawić w jakieś dłuższe ekspozycje, to musisz przynajmniej jedno zero odjąć od tego co podałeś

Jeżeli robiłeś to zdjęcie w miarę ostatnio, to albo moooocno nie trafiłeś z ostrością, albo nie trafiłeś w Wenus (albo jedno i drugie). Obecnie z naszej perspektywy oświetlona jest prawie dokładnie połowa tarczy planety, więc powinno to wyglądać jak połówka koła.

Ja nie wiem w czym tu problem. Tak trudno temat ogarnąć? Bierzcie przykład z Andrzeja:

Myślałem, że to może po "tej" stronie A1, tak to trochę mniej moje okolice, bo mieszkam koło następnego (w kierunku południowym) węzła na A2, czyli w Nowosolnej (tam, gdzie to takie zabawne skrzyżowanie ośmioramienne). Wbrew pozorom to jeszcze Łódź