tater

Kurczę, nie mam teraz możliwości obejrzenia. Napiszcie, czy było warto.

A co tam tak "mruga" na SW od tej zmiennej? Takie powiedzmy "kometopodobne".

Źródło to samo, jak w sat24.com. Fotki co minutę pobiera mały skrypt, napisany przez kumpla w Pythonie. Oryginalne zdjęcia mają 640x480, ale w tej rozdzielczości animacja gif zajmuje 4 razy więcej.

Niby się da, ale tu może być problem z wygodą obserwacji - przy tej długości tuby, okular będzie na takiej wysokości, że trzeba by do niego kucać, nawet patrząc w zenit. Można to obejść, robiąc dużo wyższego dobsona, ale wtedy będzie on mniej stabilny i standardowa konstrukcja może się nie sprawdzić. Ja bym jednak proponował lornetkę na początek, bo później i tak się przyda, a później można zbierać kasę na teleskop.

Kolejna animacja z wczoraj - klik. Wstawiam link, bo gif waży 16MB.

Posłuchałem rady i poszedłem - na spontanie - zerknąć przez lornetkę na kilka klasyków: M3, M13, M92, M51, M81, M82, M94, M101. Wszystko na szybko, bo od SW zaczęły nadciągać chmury. Co ciekawe, M101 wyłowiłem już z dziury w chmurach, ale była praktycznie w zenicie i mimo męczącej kark pozycji stojącej, całkiem ładnie odcinała się od tła. Szkoda, że pogody wystarczyło mi na zaledwie kwadrans, ale dobre i to.

30 kwietnia ramię sztucznego księżyca zmieniło położenie o 180st. Dlaczego? Czy teraz kometa powinna być już widoczna?

Warunki atmosferyczne sprawiają, że przez większość czasu wulkan zasłaniają chmury, jednak czasem coś widać: 24.04.2010: Uploaded with ImageShack.us 02.05.2010: Uploaded with ImageShack.us Wyraźnie widoczna zmiana w obszarze, z którego wydobywa się dym i pył.

Mam, złapała go stacja bolidowa PFN 24 Gniewowo - 2010 04 20/21 19:55:05 UT. Krótki był, pewnie zgasł zaraz za krawędzią bloku - a już żałowałem, że nie widziałem całej drogi . Gdzie mogę się dowiedzieć o jego dokładnej jasności? Na pkim.org nie znalazłem, ale może słabo szukałem.

Jak to? A camera obscura?

Time lapse z 21.04 - dzień z życia Eyjafjallajökull. Fajnie widać jak się topi śnieg, który spadł kilka godzin wcześniej. Plik jest w formacie SWF, można go po pobraniu otworzyć w przeglądarce.

Ładnie. Lubię takie "starlight pollution"

Dziś, stojąc przed blokiem zauważyłem bolida, o jasności zbliżonej do Wenus w maksimum blasku, może nawet większej, ale ciężko dokładnie ocenić - pobliska latarnia świeciła trochę w oczy. Ok. 21:55, zauważyłem go lecącego na niebie z okolic Małego Lwa, minął Arktura w niewielkiej odległości i niestety zniknął za blokiem. Był dość szybki. Czy jakaś stacja go zarejestrowała?

Na Umultowie? To przybądź tu kiedyś z tym newtonem 353/1478! W którym miejscu na tym poligonie byłeś? Ja mam fajną miejscówkę na polanie, gdzie odległe światła odcinają drzewa i można się dobrze zaadaptować do ciemności. Przypominam, że warunki wtedy były przez 1,5h jednymi z lepszych, na jakie udało mi się trafić - przejrzystość oraz seeing powalały i spróbuję to jeszcze zweryfikować jak trafię na porównywalne. Tak czy inaczej, była to niezapomniana noc i oby takich więcej. Teraz tylko czekam, aż dojadą rozsuwane Synty 8"

Nie jest to żart. Oczywiście nie wykluczam, że mogę się mylić (tak jak i Ty), ale może opiszę co dokładnie widziałem: Rozglądałem się trochę w tych okolicach, leżąc sobie na karimacie i patrząc niemal dokładnie w zenit. Chciałem zapamiętać jakiś charakterystyczny układ gwiazd, żeby sprawdzić zasięg, bo było ponadprzeciętnie już na pierwszy rzut oka. Gwiazdy oznaczone numerami 1, 2 i 4 widziałem patrząc na wprost. Patrząc na nr 1 zauważyłem kątem oka nr 3, a potem w podobny sposób "mignęła" mi ostatnia z rzędu, czyli nr 5. Nie byłem pewien, czy mi się nie zdawało i dalej ją "męczyłem". Patrzyłem coraz dalej zerkaniem, aż się nie upewniłem, że ona tam jest. Za którymś razem "mrugnęła" mi kolejna, czyli ta o jasności 6,7 mag. Wzrok mi się trochę zmęczył, więc wstałem, przeszedłem chwilę i wróciłem na jej poszukiwania. Na początku nie mogłem jej znaleźć, ale po jakimś czasie znowu się udało - przynajmniej tak mi się wydawało, bo było to już totalnie na granicy percepcji. Poza tym wszystkim dodam, że wzrok mam bardzo dobry i źrenicę ok. 7 mm przy lekkim oświetleniu, więc w ciemności pewnie nieco szerszą. Zasięg widoczny okiem nieuzbrojonym w dużej mierze zależy od predyspozycji obserwatora, czyż nie?

Może masz ustawione opóźnione powiadomienia? Wtedy będziesz otrzymywał je tylko po wylogowaniu.

Zobaczyć to się i da bez lornetki, ale powiększenie 10 razy to trochę mało, nawet na pierścień. Taka lornetka jest dobra do przeglądu nieba i jaśniejszych DSów, a na planety - teleskop.

Właśnie przed chwilą zaczął się uspokajać...jak na razie EDIT: A jednak nie...

Miejsce obserwacji: polana za działkami w Biedrusku Data i czas: 16/17.04.2010 ~23:00-01:00 Zasięg w zenicie: ~6.7 mag (widoczna zerkaniem HD 102777) Sprzęt: Geoptik 15x70 (z ręki) To dopiero mój pierwszy zapis obserwacji, dotychczas wszystko było "na spontanie" - starałem się zapamiętać przybliżone pozycje celów i dopiero po powrocie je identyfikowałem. Pod niebo szedłem z nastawieniem na kolejne luźne lookanko, ale tym razem uzbrojony w mapki od Panasamarasa. Desperacko unikając świateł lamp i bezczelnych reflektorów z czujnikiem ruchu, dotarłem na moją najciemniejszą w bliskiej okolicy miejscówkę. Rozłożyłem folię, a na niej karimatę, położyłem się i przez jakieś pół godziny podziwiałem świetne tej nocy niebo i oceniałem zasięg - wtedy jeszcze nie wiedziałem, że sięgał on sporo powyżej 6 mag. Zaznaczyłem na mapce najsłabszą gwiazdę, jaką dostrzegłem, którą po powrocie zidentyfikowałem jako HD 102777. Poobserwowałem jeszcze chwilę gołym okiem i udało mi się dostrzec M13, mimo niedużej wysokości nad horyzontem. Świetnie się prezentowały hihoty i M44 w parze z Marsem. Pomyślałem, że najwyższy czas zaprząc do pracy lornetę 15x70: Na pierwszy ogień poszła M44, potem hihoty i gromady w Woźnicy, M51 widoczna jako wyraźna mgiełka w towarzystwie NGC 5195, M81 - wyraźny owal z jasnym centrum, M82 - świetnie widoczny podłużny kształt, po paru chwilach zauważyłem lekką łukowatość jednego z ramion, M13, M92, M3 - kulki nie do przeoczenia, M3 chyba nawet majaczyła zerkaniem bez lornetki, przypominała wtedy gwiazdę, M101 - w końcu ją dopadłem - przedtem mi umykała - spora, ale mglista, M97 - musiałem chwilę pozerkać, ale w końcu się pojawiła, później wypatrywałem M108, wiedziałem że jest gdzieś niedaleko, ale Merak dawał po oczach i pewnie dlatego przeoczyłem, NGC 3631 - znalazłem ją przypadkiem, szukając M108, bo poszedłem w przeciwnym kierunku (chyba odwróciłem mapkę ), M65 i M66 - ledwo dostrzegalne, przeszkadzała końcówka poznańskiej łuny, która i tak była mniejsza niż zazwyczaj - pewnie dzięki świetnej przejrzystości powietrza, M94 - szybkie spojrzenie - taka..."kulkowata", że tak się wyrażę. Na więcej nie pozwolił nasuwający się znienacka cirrus, który później wyglądał jakby świecił w miejscu zaznaczonym strzałką: Kolejne obserwacje postaram się zaplanować wcześniej, żeby nie marnować czasu na szukanie celów. Pogodnego nieba życzę wszystkim, z przejrzystością, jak u mnie wczoraj

Spójrzcie na SAT24 albo EUMETSAT - wulkan znowu dymi...

Cząsteczki wulkanicznego pyłu rozpraszają krótsze fale i mogą spowodować bardziej czerwone zachody. Tutaj trochę piszą o wpływie cząsteczek w atmosferze na kolory zachodów.

Nie kupowałem tam, ale sklep istnieje, jednak aktualna oferta jest pod innym adresem - http://polowanie.bazarek.pl. Ceny już niestety wyższe.

News z ESA wraz ze zdjęciem w wysokiej rozdzielczości: http://www.esa.int/esaCP/SEMFYR9MT7G_index_0.html

Ta półkolista smuga to jakiś refleks świetlny, czy co? Smuga kondensacyjna raczej odpada

SAT24 już zaznaczyło interesujące nas miejsce ANIMACJA Jak na razie kieruje się prosto na nas.