slvmtz

Witam, zacząłem się zastanawiać nad pewnym ambitnym projektem, który w teorii może przynieść całkiem ciekawe efekty. Lubię eksperymentować z technologią VR, mam odpowiednie do tego gogle, a także sprzęt. VR pozwala nam nie tylko na oglądanie świata w wirtualnego w 360 stopniach, ale również na cieszenie się efektami fotografii 3D. W rzeczy samej, aby taką fotografię wykonać należy ustawić aparat w miejscu wykonać zdjęcie, a następnie przesunąć go o kilka centymetrów w prawo lub lewo wykonując kolejne zdjęcie. Następnie podczas obróbki dobrze by było, abyśmy owe zdjęcia umieścili obok siebie tworząc jeden obrazek. W ten sposób zakładając gogle z uruchomionym na telefonie obrazkiem podziwiać możemy ujęcie w 3D. Zastanawiałem się, czy jesteśmy w stanie odwzorować coś podobnego tylko, że w odniesieniu do gwiazd tak, aby przynajmniej lekko zobaczyć efekt 3D. Pomyślałem sobie, że wykonam fotkę nocnego nieba, a konkretnie gwiazdozbioru, który widać przez cały rok np. Kasjopeję i następnie zrobię to ponownie w czasie, gdy Ziemia będzie dokładnie po przeciwnej stronie swojej orbity. W ten sposób uzyskałbym obraz z dwóch osobnych perspektyw, które mogłyby sprawić, że po obróbce do VR zobaczyłbym np. która gwiazda jest bliżej z tym, że wiem jakie są ograniczenia. Przede wszystkim z doświadczenia z paralaksą wiem, że nawet jeśli Ziemia znajduje się po przeciwnej stronie swojej orbity to po wykonaniu fotki różnice te będą niewielkie i pewnie nie zauważalne. Fotografie wobec tego musiałyby być robione z teleskopu lub obiektywu o dużej ogniskowej przy wykorzystaniu prowadzenia. Pytanie tylko, jaka musiała by być to ogniskowa? W ogóle, co sądzicie o takim pomyśle? Warto, czy nie?

Dnia 19 sierpnia 1887 roku około godziny 5:11 nastąpił moment kulminacyjny Zaćmienia Słońca, które rozpoczęło się jeszcze, gdy nasza dzienna gwiazda była pod horyzontem. Owo Zaćmienie ma dla mnie znaczenie sentymentalne, ponieważ jego linia przebiegała w odległości około kilometra od mojego domu! Pomimo, iż źródła historyczne wskazują na fatalne warunki to ja na swój sposób chciałbym owo zjawisko upamiętnić. Fakt, jaki wzbudził moją ciekawość, ponieważ posiłkuję się danymi z programu Stellarium to zmiana położenia Słońca na nieboskłonie - 19 sierpnia 1887 roku w fazie kulminacyjnej, czyli o 5:11 nasza dzienna gwiazda sięgała granicy 4 stopni kątowych nad horyzontem, natomiast w 129 rocznicę wystąpienia tego zjawiska według Stellarium Słońce będzie jeszcze 5 stopni kątowych pod linią horyzontu. Chciałbym przede wszystkim dowiedzieć się z czego wynika ta zmiana? Nie jest ona dla mnie decydującym czynnikiem, ale bardzo mnie zaintrygowała.

Dziękuję za opinię

Każdy w swoim życiu przeżył chwilę o sentymentalnej dla niego wartości.Myślę, że dla mnie taką był właśnie miniony tranzyt Merkurego. Zapraszam was do krótkiego wspomnienia, co udało mi się zaobserwować.

Cześć, moglibyście mi powiedzieć, czy istnieje może jakiś program do stackowania zdjęć z poziomu Linux'a?

Dziękuję za wszystkie opinie Dozbieram jednak do Canona. A co powiecie o lustrzance CANON EOS 1200D ?

Piotr4d nie szkodzi, bo Canony też są spoko, ale niesamowicie drogie. Może jednak skuszę się na twoje sugestie.

Zależy mi na tym by robić fotki również w dzień. Aparat niekoniecznie musi być z autofocusem

Tayson niestety nie mam żadnych obiektywów i kupując aparat chciałbym, aby jakiś do niego był dołączony.

Tak, dokładnie.

Powiem Ci, że jestem pod wrażeniem kreatywności. Jasne, że niektóre cele będzie trudno zdobyć, ale nigdy nic nie jest niemożliwe! Gdy będziesz streamował dawaj znać na forum, a na pewno ktoś wpadnie

Witam, dotychczas używałem jedynie kompaktu od Canona do astrofotografii, którym udawało mi się uchwycić bardzo fajne ujęcia. Nie mniej jednak Canon się zepsuł, a ja mam troszkę pieniążków w portfelu i pomyślałem sobie nad lustrzanką. Co sądzicie o produktach Nikona? Nadają się one do fotografowania nieba? Chodzi mi tutaj o astrofotografię taką mega amatorską... sami z resztą domyślcie się jakie doświadczenie w tym zakresie może mieć człowiek korzystający dotychczas tylko z Canona Powershot A810. Poprosiłbym o jakieś typy aparatów, których cena mieściłaby się w granicach 1200 zł.

Kurde, czas zacząć odkładać na adwokata

Marku wybacz, ale nie lubię ludzi twojego z twoim charakterem... bez urazy... już tłumaczę dlaczego: Tomek, jako amator który z astronomią ma do czynienia przypadkiem od czasu do czasu jest człowiekiem niedoinformowanym w pewnych kwestiach stąd pewne błędy w panoramie. My - ludzie, którzy z astronomią mamy do czynienia na poziomie troszkę bardziej zaawansowanym - potrafimy je wychwycić, a On jako zupełny amator ma z tym trudności. Czy jest to jednak powód do krytyki? Ja uważam, że nie, ponieważ większość ludzi, którzy oglądają panoramy Tomasza są na równi z nim jeśli chodzi o astronomię. Każdy z nas ma inne zainteresowania i w czymś innym czuje się dobrze. Tomek to fotograf, który kocha robić zdjęcia i jest z tego znany w swojej okolicy. To osoba, którą bardzo szanuję i podziwiam za to, co robi dla społeczeństwa, bowiem lepiej robić coś niż w ogóle się za to nie zabierać. Takie działanie sprawi wkrótce, że samemu na podstawie praktycznych doświadczeń dojdzie się do pewnych wiadomości, czy też wniosków, które z czasem w sensowny się sposób wykorzysta. Ta panorama, jak mniemam powstała nie w celach naukowych, ale widokowych -, by cieszyć oko z tego też względu uważam, że szukanie na siłę pewnych nieścisłości, jest wyrazem zazdrości, że komuś się udało i działaniem według schematu "sam nie mogę, ale jemu też nie dam". Tomek, jako druga osoba na świecie zmontował taką panoramę... zastanówmy się, co to może oznaczać? Być może niewielu ludzi to potrafi? Sam próbowałem się zabrać za podobne zajęcie, ale wymaga ono niezwykłej cierpliwości, dlatego biorąc pod uwagę te doświadczenia nie mogę krytykować kolegi, a będę go bronił. Może działam wbrew zdrowemu rozsądkowi, ale co mi tam...

Tomek jest bardzo skromny, i jak sam mi kiedyś powiedział zwykły z niego fotograf, który od czasu do czasu ujmie sprzętem niebo.

Dnia 23 grudnia w 2015 roku księżycowy lądownik Chang’e 3, który wylądował w kraterze Guang Han Gon wykonał kilkadziesiąt zdjęć otaczającego go krajobrazu. Wykonane fotografie zostały udostępnione przez Emily Lakdawalla z organizacji Planetary Society do wglądu publicznego. Okazję tę wykorzystał Tomasz Mielnik, który z 68 zdjęć wykonanych kamerami TCAM z księżycowego lądownika i PCAM na łaziku Yutu wykonał panoramę powierzchni Księżyca. ZOBACZ PANORAMĘ Z KSIĘŻYCA WYKONANĄ PRZEZ POLAKA! Dzięki panoramie złożonej przez Tomasza Mielnika możemy poczuć się niczym Neil Armstrong, który jako pierwszy człowiek postawił stopę na srebrnym globie. Dookoła osi wokół, której poruszamy naszym widokiem rozpościera się krajobraz księżycowej powierzchni. Widać tam kilka małych kraterów, a także ślady łazika, które z racji braku atmosfery pozostaną na Księżycu przez wieki. Najbardziej urokliwą częścią tego obrazu jest jednak widok naszej planety, której tarcza doskonale widoczna jest na niebie Księżyca. Bardzo łatwo jest zauważyć na niej Amerykę Północną oraz część Ameryki Południowej. W oczy rzucają się również znakomicie uchwycone rafy koralowe wokół wybrzeża na półwyspie Floryda. Po raz kolejny Tomasz Mielnik pokazał nam swój profesjonalizm. Dzięki jego umiejętnościom mamy okazję podziwiać nie tylko obrazy z powierzchni Księżyca, ale również widoki z Marsa. Wszelkie panoramy wykonane przez Tomasza odnaleźć można na portalu: TomaszMielnik.pl Edit. Sonda robiła zdjęcia które kończyły się delikatnie nad horyzontem. Więc Ziemia nie jest z tego przekazu. To ogólnodostępne zdjęcia od NASA

Powiem Ci chłopaku, że ambicje to ty masz nieziemskie Mówiąc, że idziesz pod górkę pewnie bym Cię uraził, bo ty ewidentnie wchodzisz po pionowej ścianie.. oczywiście w przenośni. Swoją drogą bardzo mnie ciekawi, jak wyglądałoby zakrycie o którym mówisz, że wydarzy się 25/26 kwietnia 2028 i widoczne będzie z "Elary", gdybyśmy właśnie z powierzchni tego Księżyca na nie patrzyli. Ja kocham teoretyczne rozmyślenia, więc wybacz, że dręczę Cię taką odpowiedzią... chyba sięgnę po GIMP'a i sobie to zobrazuję

Choć nie jestem jednym z tych oficjalnych ochotników to muszę się pochwalić, że miałem okazję być w TV i rozmawiać na ten temat z Panią Ewą Drzyzga. Swoją drogą uważam tą misję za ciekawe wyjście, aczkolwiek martwi mnie ten "bilet w jedną stronę". Widok Ziemi z Marsa byłby pewnie oszałamiający, ale należy pamiętać, że znane nam z powieści "Marsjanin" trudności z jakimi zmagał się Watney w rzeczywistości byłyby najlepszym, co mogłoby nas tam spotkać.

Witam, ostatnimi czasy byliśmy świadkami potwierdzenia przez naukowców, że projekty Virgo i LIGO zarejestrowały deformację zwaną "falą grawitacyjną", której źródłem miały być dwie masywne czarne dziury, które się ze sobą "połączyły" w jedną. Wydarzenie to miało miejsce w odległości około 1,3 mld lat świetlnych od nas. Na jego "odczucie" musieliśmy poczekać tyle samo lat, co widnieje w odległości i w związku z tym w mojej głowie narodziły się pytania. Skoro czas jest pojęciem względnym, gdzie w zależności od "środowiska" zachowuje się inaczej np. przy masywnym obiekcie upływa szybciej niż w przypadku obiektów mniej masywnych to, czy taka fala grawitacyjna mogłaby jakoś wpłynąć na jego upływ podczas, gdybyśmy znajdowali się np. kilkanaście tysięcy lat świetlnych od jej źródła? Pytam dlatego, bo wiem że fala grawitacyjna to pewnego rodzaju anomalia, która zakłóciłaby prawidłowy stan rzeczy i po swojemu wpłynęłaby na otoczenie. Ponieważ rozumiem, że w pobliżu tych dwóch Czarnych Dziur podczas łączenia się w jedną; fala grawitacyjna w pierwotnym okresie rozprzestrzeniania się była silniejsza niż ta, którą ledwo udało się odkryć na Ziemi. W związku z tym mam również pytanie... czy obiekty leżące w pobliżu zderzenia się ze sobą tych Czarnych Dziur w wyniku mocnego zakłócenia grawitacji mogły rozpaść się / przestać istnieć?

Obserwuję stronę od miesięcy i widzę jej dobrą jakość. Prowadź ją tak dalej, a w internecie wróżę Tobie sukces

Witam, ostatnimi czasy niestety uszkodzeniu uległa obejma od teleskopu, który posiadam u siebie. Czy ktoś jest mi w stanie pomóc w odnalezieniu idealnie takiej samej, lub przynajmniej podobnej części? Teleskop to PARALUX NEWTON 114/900 - wycofany z produkcji. Wygląda ona mniej/więcej tak: Wymiary:

Minął już rok od tego występu (prawie), zrobiłem prawko i zmieniłem nieco swoje nastawienie. Jeśli chodzi o reżyserowanie odcinków to za bardzo mówić nie mogę, ale zapewniam, że historia w 100% była moja i mojego ojca

I jak wrażenia? Jasne, my pojechaliśmy na tą wieczornicę by się zaprezentować i stąd te przechwałki. Ja staram się być skromną osobą, no ale sytuacja w jakiej się znalazłem wymagała ode mnie całkiem innego nastawienia.

Witam, w sierpniu ubiegłego roku miałem okazję wystąpić jako reprezentant mojej szkoły w wieczornicy Józefa Noji, która odbyła się w Drawsku. Wystąpiłem tam w roli miłośnika astronomii oraz lokalnego popularyzatora tej nauki. Cały występ został sfilmowany przez mojego znajomego, przez co mam okazję pochwalić się wam o czym opowiadałem. Zapraszam do obejrzenia: https://www.youtube.com/watch?v=fxGS4CVQpTM