Grzędziel

Maćku, po stokroć tak!!!

Masz rację. Pojechane są prostopadle do osi M31 - M32. Nie sprawdziłem, że na fotce północ nie jest u góry tylko z lewej.

3 godziny temu, wessel napisał:

Toć przeca pojechane jak smok!

Mocno pojechane ale w.... deklinacji. Znaczy na biegun źle ustawione. W RA pojechanie niewielkie, co dobrze świadczy o mechanizmie tego montażu.

Super, gratulacje. Życzę udanej eksploatacji przez długie lata -z pożytkiem dla ducha, a jak zainstalujesz setup na stałe to z pewnością i dla kręgosłupa. DDM ASA trochę waży. No i żeby Ci tam lamp w pobliżu nie pozakładali.

A jakie są wymiary w środku?

Tu nikt Ci precyzyjnie na to pytanie nie odpowie, wszystko zależy jaki egzemplarz montażu Ci się trafił. Canon 6D ma spory piksel więc spokojnie tymi obiektywami odpowiednio 4/3 minuty powinieneś pociągnąć. Canonem 1100 pewnie jakieś 30% krócej. Ale tak na prawdę dowiesz się jak spróbujesz ile % klatek przy jakich czasach będzie do wyrzucenia.

1 minutę temu, Eternal84 napisał:

W taki zdaję się najbardziej błyskawicznie można zmieniać poziom siedziska 

Mam takie krzesełko i muszę przyznać, że komfort obserwacji wizualnych jest bardzo duży. Wada to wielkość ciężar (transport) i fakt, że sztuczna skóra w wilgotne noce szybko robi się mokra.

Albo takie, dostępne również na rynku polskim

Dzięki za uwagi, faktycznie trochę za mocno odszumiłem. Gwiazd celowo nie zmniejszałem bo tak wolę, ale walcząc z mgławicą zupełnie nie zwróciłem uwagi na ich wygląd. Bogdan ma rację, że są fatalne. Tylko pytanie co z tym zrobić -pewnie na tym zdjęciu nie da się wiele poprawić. Zastanawia mnie tylko jaka jest tego przyczyna. Tej samej nocy robiłem gromadę Abell 426 i tam jest lepiej. Może dlatego, że Słonia fociłem bezpośrednio po wyjęciu teleskopu z domu i nie był wychłodzony. Mam nadzieję, że to nie jakaś poważna wada optyki.

2 minuty temu, MateuszW napisał:

Gdyby nie ta podpórka, to mógłby nieźle wyciskać mięśnie ramion

To była naprawdę bardzo komfortowa pozycja. Ten teleskop (refraktor Grubb 25 cm), ma możliwość podnoszenia i opuszczania -to to koło z korbą na kolumnie montażu.

1 godzinę temu, JSC napisał:

A wystarczy zrobic tak Do tego im teleskop dłuższy (ma mniejszą światłosiłę) tym ma lżejsze soczewki...

Albo tak, jak studenci astronomii UW na praktykach w Obserwatorium w Ostrowiku (lata 50-te). Wtedy nie było kątówek.

A możesz Gabriel zaznaczyć na cropie która to gwiazdka?

10 godzin temu, Tayson napisał:

agresywnie zmniejszyc gwiazdki mozesz w PS funkcja:  ctrl+shift+x

Dzięki Tomek, zastosowałem tą akcję, wyszło coś takiego i co dalej?

Przepraszam, pomyliłem daty. LRGB mam z nocy 17/18 sierpnia.

Gabriel, tak się składa, że mam kilkadziesiąt fitsów Veila (z KAF 8300 na APO 102Q) z dni: 13 (LRGB) i 24, 28 (Ha) sierpnia. Czasy to L, Ha po 600 sek. a RGB w bin 2 po 300 sek. Oczywiście mogę udostępnić, ale to bardzo duże pliki i mój internet nie wydoli, żeby wszystkie przesłać. Może zaznacz tą gwiazdkę i gwiazdy porównania to zrobię u siebie fotometrię i wyślę Ci wyniki. Poniżej stack z luminancji:

15 godzin temu, Pav1007 napisał:

@dziki będzie wniebowzięty :-) Tyle kłaczków.

Ja się nie mogę doczekać koloru bo te małe pierdki są niezwykle ciekawe. (chyba powoli udziela mi się syndrom galaktyk)...

Też uwielbiam te kłaczki. A w planach ten sam obiekt, ale robiony pod ciemnym niebem. Ze 30 klatek po 10 minut i do tego kolor. Wtedy będzie czad.

Wessel ma rację co do kolimacji optyki a ja, żeby Cie podnieść na duchu napiszę, że po kilku godzinach walki z Newtonem (200 mm f5) udało mi się go tak skolimować i zmusić do współpracy z MPCC mkII, że we wszystkich narożnikach na APS-C gwiazdki mam idealne. Może popróbuj zwiększając odległość matrycy. Ja to uzyskałem ustawiając 57 mm zamiast zalecanych 55 mm. Zobacz - pełna klatka APS-C:

Tak, mam jeszcze kilka refraktorów od f5.1 do f6.4 i muszę przyznać, że wygoda ich użytkowania jest znacznie większa. Ale... o dziwo korekcję pola uzyskuję lepszą dla Newtona. Tu bez problemu mam ostre pełne pole APS-C Canona bez śladu komy na malutkim pixelem 3,7 (większej matrycy nie testowałem ale sądzę, że jest jeszcze zapas). Natomiast refraktory zarówno TS jak i SW ED oczywiście z dedykowanymi flattenerami "obsługują" matrycę 4/3" (KAF 8300 -pixel 5.4) dając minimalną komą w narożnikach, a na APS-C z Canona już z całą klatką jest problem. Dodam, że Newton to karbonowy TS 200 f5 z dobrym, sztywnym  wyciągiem. Mam też podobnego "blaszaka" ze stajni SW i tu nigdy nie udało mi się uzyskać tak dobrej kolimacji. Natomiast poległem na Newtonie 250 f4 również w karbonie.

Co do czasów to nigdy nie mierzyłem przy jakim czasie z ED-ka i Newtona mam takie samo ADU tła. Zasada jest prosta -jeśli liczba określająca światło jest większa o 1,41 to czas wydłużamy dwukrotnie. Przykładowo jeśli masz Newtona F5 to po uwzględnieniu obstrukcji centralnej i strat na odbicie możesz przyjąć, że wynikowe światło to f5,5 nawet do 5.8 (zależy jakie straty na odbicie mają lustra). Tak więc refraktor f6,4 nie jest znacząco ciemniejszy. To jeden z powodów dlaczego wyraźnie mniejsze refraktory mają podobną "wydajność" co większe Newtony.

Godzinę temu, fizyk5 napisał:

Dzięki Grzędziel - użytkowniku f4. Napisz, co tak bardzo cię drażniło w f4.

Właśnie trudność skolimowania układu. Zauważ, że każdy układ mechaniczno-optyczny, a takim jest teleskop jest daleki od ideału (szczególnie dotyczy to tanich , amatorskich sprzętów). Aby uzyskać ostry obraz na całej matrycy musimy spełnić wiele warunków takich jak prostopadłość matrycy do osi optycznej, doskonała korekcja krzywizny pola, wyeliminowanie komy i innych optycznych wad. Nie da się tego zrobić idealnie. I właśnie u mnie tolerancja na błędy dla f4 była bardzo mała, podczas, gdy dla f5 wyraźnie większa. Znaczy to, że te same błędy w geometrii układu dla f5 dają jeszcze obraz akceptowalny podczas gdy dla układu f4 już nie.

A Czemu nie chcesz zostać przy Newtonie f5. Ja kiedyś przesiadłem się właśnie z Newtona f5 na f4 i bardzo szybko się z tej transakcji wycofałem. Nadal jestem szczęśliwym użytkownikiem f5. Korektor MPCC mkIII bez problemu koryguje pole APS-C a kolimacja nie przysparza mi większych problemów.

Gratulację, dobra robota!

Interesuje mnie jaki instrument kryje ta kopuła. W końcu LP w tym miejscu okropne.

Zbyt mały odcinek jego wędrówki możemy obserwować, żeby określić, czy ma jakąś wielką orbitę. Niezwykłość tego obiektu polega na tym, że jest międzygwiezdnym włóczęgą. Możemy się domyślać, że wraz z gwiazdami okrąża jądro Naszej Galaktyki, ale dokładnej jego trasy nigdy nie poznamy. Zbyt mało jeszcze o takich włóczęgach wiemy -do dopiero pierwsza międzygwiezdna asteroida którą obserwowano.

Kolejne znakomite zdjęcie Maćka. Do tego bardzo interesujące obiekty.

A na największy podziw zasługuje, że zrobiłeś je, Maćku, poprzez warstwę zalegających od ponad miesiąca na Mazowszu chmur.

Tak, widać, że działa i jest OK