mirekk

NB=narowband co oznacza robienie zdjęć przy pomocy filtrów wąskopasmowych takich jak h-alfa, SII czy OIII. Jeżeli twój montaż uciągnie 10 minutową klatkę to myślę że spokojnie możesz fotografować nawet z najgorszego nieba. Tayson obecnie bawię się już w NB ale zbliża się sezon na galaktyki i chcę się przygotować. A co do kamerki to poprostu myślę że nie trzeba jej przedstawiać bo jest kamerką dość popularną.

Coś cisza :). Dodam że nie chodzi tu o znany i oklepany temat halo w asi1600. Używacie jakiś filtrów light polution do LRGB astrofoto?

Witam. Ostatnio przeszedłem z 1000d na osławioną Asi 1600mmc. Przy pierwszych próbach z zdjeciami LRGB pojawił się pewien problem. Wcześniej do robienia zdjęć canonem używałem filtra LP uhc-s baadera. Okazało się że czerwone halo wokół czerwonych gwiazd, które widziałem wcześniej na zdjęciach z canona powodował właśnie filtr uhc- s. Co ciekawe halo pojawia się tylko na zdjęciach z filtra R oraz oczywiście na L. Tymczasowym rozwiązaniem jest robienie zdjęć R bez filtra i G, B z filtrem. I tu dochodzę wreszcie do pytania: jakie macie doświadczenia z filtrami LP w astrofoto? Jakich używacie lub może nie używacie ich wcale? Dodam tylko że nie chodzi mi o narowband, tylko o filtry LRGB + LP. Dodam że mieszkam w strefie podmiejskiej dużego miasta.

Hmmm.. To jest testowe?

To prawda! Obiekt bardzo trudny. Po raz pierwszy widzę jej strukturę. Gratulacje.

Myślę że powinieneś jednak sprawdzić z maską bahtinowa. Tu nie zostaną żadne wątpliwości...

Niestety długości klatek 1-2 minuty nie wchodziły w grę. Stosowałem 10, 12, 15 a nawet 20 minutowe suby.

Mam trochę doświadczenia z filtrami 1,25 ha SII oiii baader i lustrzanką Canon 1000d modyf. Wszystko co napisał Maro21 jest prawdą. Dodatkowo mogę powiedzieć, że wszystko sprowadza się do dłuższego wymaganego czasu ekspozycji żeby osiągnąć dobre rezultaty, a zdjęcia są mocniej zaszumione. Jednak nie przeszkadza to w osiągnięciu fajnych rezultatow:

Ten tlen wygląda jak SII.

Lubię zdjęcia iro, bo pokazują że nie za wiele jest czystego nieba wolnego od pyłów, mgławic i gazów. Dominuje "ciągłość" obiektów.

Z tego co się czyta i z tego do czego się dochodzi samemu to przestrzeń i czas są właśnie dyskretne. Długość Plancka i Czas Plancka jako wartości niepodzielne? Co sądzicie?

Super zdjęcie. Gratulacje.

Problemem tylko jest to że "każdy" czyta i uczy się fizyki ale nikt tak naprawdę jej nie rozumie. Powyższe rozważania są poparte wieloletnią fascynacją fizyką i tomami przeczytanych książek i setkami przeanalizowanych wzorów. Wyuczony wzór na pamięć jest wiedzą pustą i całkowicie powierzchowną. Moim zdaniem tylko takie rozważania poparte faktami do czegoś prowadzą. Jeżeli ktoś potrafi skomplikowany wzór wytłumaczyć jednym zdaniem to znaczy że go rozumie. Bardzo fajne książki do fizyki piszą Amerykanie bo w nich tłumaczą wszystko, od początku nie zakładając że czytający coś wie. A moim zdaniem większość tylko udaje że wie. Także powyzsze rozmyslanie litara jest moim zdaniem pierwszym krokiem do zrozumienia...

Idąc dalej tym torem rozmyślań im więcej przestrzeni zabierzemy masą (czyli masa będzie większa) tym przestrzeń ściska ją mocniej i grawitacja jest większa. Linie pola zakrzywiaja się wokół masy, ponieważ zaburzenie je wykrzywia. To tak jakby w zeszyt włożyć długopis. Linie pola będą biegły tak jak strony w zeszycie.

Z moich rozmyślań wynika podobny wniosek ale trochę na innych zasadach. Ja sobię wyobrażam potencjalną studnię stworzoną przez masę ziemi w przestrzeni. Gdyby nie grunt pod stopami, spadli byśmy do centrum tego potencjału czyli do najniższej energii tego pola. Sama materia ziemi oddziela się od przestrzeni i formuje się w kulę na takiej zasadzie jak olej oddzielający się od wody. Pośrednio napor przestrzeni na masę, będąca zaburzeniem przestrzeni, powoduje grawitację. Czyli przestrzeń chce wrócić do stanu przed zaburzeniem czyli przed pojawieniem się masy, która tą przestrzeń rozciagneła.