Krzysztof z Bagien

Tam zaraz w fotoszopie. Drukuje, i normalnie ołówkiem na kartce

Sprytne

Taki sam jak co? Zakładając taki sam rozmiar piksela, to nie będzie większych różnic w samej zdolności rozdzielczej jako takiej; 462 dzięki dużej czułości w podczerwieni i małemu szumowi odczytu pozwoli w tym zakresie rejestrować stosunkowo krótsze klatki niż starsze kamery, a i potrafi ich wypluć całkiem sporo na sekundę, więc będzie z czego wybierać do dalszej obróbki; dodatkowym atutem tej matrycy (i jej unikalną cechą) jest to, że w świetle widzialnym pracuje jak normalna kamera kolorowa, a w podczerwieni jest monochromatyczna - więc dostajesz tak jakby dwa w jednym. Ale generalnie, jeśli dobierze się właściwy rozmiar piksela do światłosiły (albo odwrotnie), to moim zdaniem praktycznie każda kamera astro czy nawet przemysłowa (byleby można było zapisywać dane nieskompresowane i w formacie szesnastobitowym - to nie zawsze się w sumie przydaje i robi różnicę, ale daje więcej możliwości niż zwykłe kamerki internetowe) pozwala uzyskać naprawdę dobre rezultaty na planetach i Księżycu. Więc jeśli masz już jakąś kamerę astro, to nie musisz jej wyrzucać i od razu kupować 462, bo jakiejś spektakularnej różnicy nie będzie - chyba, że faktycznie zależy Ci bardzo na podczerwieni (szczególnie tej od 850nm w górę), albo np. chcesz działać z filtrem metanowym - to tutaj 462 robi robotę i inne matryce zostają w tyle i wtedy można pomyśleć nad zmianą. Natomiast jeśli nie masz żadnej porządnej kamery do planet i rozważasz zakup - to coś z matrycą 462 jest, według mnie, obecnie najlepszym wyborem. A, mam ASI462MC jakby coś i jestem bardzo zadowolony. Do wyboru jest jeszcze odpowiednik od QHY (ale widziałem trochę narzekania na nią - bodajże na oprogramowanie); a ostatnio pojawił się też nowy gracz, czyli Player One z kamerą Mars-C (też na tej matrycy) i Neptune-C II (na IMX464, czyli to samo tylko większe) - ceny mają też fajne, nie ma za wiele opinii, ale te co są, są pozytywne.

462 powyżej 800nm jest kamerą mono A do tego ma rewelacyjną czułość w tym zakresie - obecnie to chyba najlepszy sensor do bliskiej podczerwieni (razem ze swoim większym kuzynem - IMX464).

Ja nie - ale nie czytałeś ostatnio na temat filtrów Baadera tu na forum?

Baadera bym sobie odpuścił, bo nie mam skłonności do hazardu

To tak trochę na zasadzie "jedzmy gówno, miliardy much nie mogą się mylić!"

Odpowiadając na pytanie postawione w tytule: jak chcesz zredukować achromatyczność achromatu, to musisz wyjąć jedną soczewkę (tę, co jest przeważnie bardziej w środku, rozpraszającą) - wtedy będziesz miał pełny chromatyzm

Here's Johnny!

A nie można tych drzwi przyciąć z góry i z dołu? Już abstrahując w ogóle od tego, że można przecież zamówić drzwi na praktycznie dowolny wymiar. I właściwie - po co takie pancerne drzwi w drewnianym budynku? Jak ktoś będzie bardzo chciał, to wejdzie po prostu przez ścianę.

Wiele to nie zmieni, ale te twoje uśrednione 60% to chyba trochę mało - miedź bardzo dobrze odbija wszystko powyżej ok. 600nm, a w podczerwieni jednak trochę energii siedzi.

Możesz, nie zadzieje.

Medycyna radziecka zna takie przypadki. Otóż pewien Czukcza przyjechał do Moskwy, poszedł do Komitetu Centralnego i oświadczył, że potrzebuje tysiąc cegieł na już. Ci go pytają "po co", a on im odpowiada, że będzie robił eksperyment ekonomiczny. Pomyśleli, że w sumie tysiąc cegieł to nie tak dużo, a może coś z tego eksperymentu będzie, więc zadzwonili gdzie trzeba i dali. Za dwa dni Czukcza znów przychodzi i mówi, że potrzebuje jeszcze pięć tysięcy cegieł. - No ale po co tak konkretnie? - Eksperyment ekonomiczny! W sumie, pomyśleli w komitecie, skoro mu ten eksperyment najwyraźniej idzie, to już teraz głupio byłoby go przerwać, więc dali. Za tydzień Czukcza znów przychodzi po cegły, ale teraz zażyczył sobie dziesięć ciężarówek. Na tak zaawansowanym etapie nie mogli mu w komitecie odmówić, więc dali. ... Jakiś czas potem jeden z aparatczyków idzie sobie ulicą, patrzy, a tu Czukcza siedzi na moście i wrzuca cegły do rzeki Moskwy. - Człowieku, co ty robisz? - pyta urzędnik. - Eksperymentuję. Czemu cegła prostokątna, a ślad na wodzie okrągły?

O nie, to w takim razie nie kupuję

Do kamer ZWO jest stosowna aplikacja na Androida - można sobie np. jakiś tablet z Andkiem wykorzystać do sterowania kamerą, włącznie z podglądem na żywo. Albo po prostu włączasz nagrywanie i celujesz szukaczem - skora ja daję radę w taki sposób nagrać w miarę sensownie ISS, to i samoloty się da - szczególnie, że używając kamery planetarnej możesz przy dobrych wiatrach mieć kilkaset klatek na sekundę, więc wystarczy, że tylko przez chwilę złapiesz samolot w kadrze.

To ja głosuję za zniesieniem niepożądanych odbić wewnętrznych i zewnętrznych

Rozumiem, że na koty?

Hipotezie co najwyżej

Jakiś czas temu gadałem sobie o tym z moją Zośką - że właśnie teraz żyjemy w przyszłości. Tylko nie takiej, jaką ludzie przewidywali ileś tam lat temu, bo niby miałby być latające samochody itp, a nie ma. Ale z drugiej strony mamy właśnie takie cudeńka jak teleskopy kosmiczne; można sobie pogadać z ciocią z Australii i nawet ją zobaczyć bez wstawania od stołu; a do tego każdy ma w kieszeni komputer o mocy, jaka się kilkadziesiąt lat temu nikomu nie śniła, z całą wiedzą ludzkości (plus gołe baby i koty :D) dostępną na żądanie w każdej chwili.

Rozumiem mechanizm (wielokrotnych) odbić wewnętrznych, ale w dalszym ciągu mnie to niespecjalnie przekonuje. W sensie, że to co widać na fotach, to nie wydaje mi się z tym spójne. Po pierwsze dlatego, że droga optyczna z powodu odbić w samym filtrze nie wydłuży się chyba aż tak bardzo, jak w wyniku odbić między filtrem a szybką (więc rozmiar halo powinien być stosunkowo niewielki); a po drugie - każde kolejne odbicie wewnętrzne wydłuża drogę optyczną, jednocześnie zmniejszając energię światła. Czy w związku z tym takie halo nie powinno być rozmyte, o jasności spadającej wraz z odległością od gwiazdy i bez wyraźnych krawędzi? A widzimy (jak choćby na obrazku parę pięter wyżej) koncentryczne koła/pierścienie o wyraźnych krawędziach, co - jak mi się wydaje - oznacza, że powyższy mechanizm ma tu niewielki wpływ i że decydują jednak głównie odbicia między filtrem a szybką lub samą matrycą. Ale może głupoty gadam, po prostu tak mi się wydaje "na chłopski rozum".

Czy jest mi ktoś w stanie wytłumaczyć, ale tak jak debilowi: dlaczego właściwie nachylenie zbocza wykresu miałoby w ogóle wpływać na pojawianie się halo? Bo rozumiem mechanizm halo wywołanego serią odbić od szybki/filtra itd. - i to dla mnie ma sens - ale nie jestem sobie w stanie wyobrazić żadnego mechanizmu, który generowałby halo wyłącznie dlatego, że zbocza nie są pionowe. Co by to miało być, jakaś kosmiczna aberracja chromatyczna na przestrzeni kilku nanometrów długości fali? Wywołana czym?

Górny stopień rakiety zapewne wyśle teleskop na orbitę transferową (albo prawie) do L2 i to właśnie ten manewr będzie źródłem największych przeciążeń już w kosmosie. Potem JWST będzie leciał praktycznie bezwładnie, bez użycia silników (poza drobnymi korekcjami kursu), więc przeciążenia będą znikome i nie będzie to ani przeszkadzać w rozkładaniu, ani stwarzać zagrożenia uszkodzenia. Jak dotrze na miejsce, to pewnie też policzone jest to tak, żeby zużyć minimum paliwa na wejście na orbitę wokół L2 (więc będzie to jakiś niewielki impuls); poza tym silniki samego teleskopu mają bardzo niewielki ciąg, więc nie będą generować dużych przeciążeń. Doczytałem, że generalnie JWST jest skonstruowany tak, że da się do niego zadokować - żeby ewentualnie rozwiązać problemy z rozkładaniem itp.; ale nie przewiduje się np. wymiany instrumentów naukowych tak jak w HST. Więc w sumie to nie do końca tak, że jak coś nie pójdzie jak trzeba, to koniec. Choć nie wiem, czy mamy obecnie co wysłać w celu wykonania ewentualnych napraw - na pewno nie byłby to lot załogowy.

A jak będzie, to nikt tego nie naprawi.