sumas

super wyszło, a mógłbyś wrzucić samo OIII? może udałoby się to złożyć z trochę szerszym zakresem tonalnym

niestety jedno i drugie, bo np tv60is - parametrami niewiele większy od szukacza, a kosztuje tyle co "rasowy" refraktor a linki do sprawdzonych rurek? najlepiej szukaj dużych zdjęć z kamer o małym pikselu, może takie: http://www.firstlightoptics.com/blog/north-american-nebula-borg-77ed-ii-f43-sxvr-694.html ? popatrz również na zdjęcia Kuby: http://www.astrofotografia.szczecin.pl/index_galeria.html robione LOMO itd

ten kierunek podejścia zależy raczej od pozycji początkowej (z którego miejsca startuje) i od flipa (położenia obiektu względem południka), więc najlepiej pozbądź się tego luzu w deklinacji, bo dla prowadzenia jest dużo bardziej szkodliwy niż ten w rektascencji

Problem jest też w tym, że kamery z małym pikselem, a do takich należy KAF8300, są bardzo wymagające odnośnie optyki. Kamerą o dużym pikselu można focić nieomal przez denko od słoika, a taką z małym pikselem już niestety nie. Dlatego szukając alternatywy dla edka, patrz raczej na mniejsze rurki, lecz z najlepszą optyką, np TV, Borg, może Lomo, itp

można je znaleźć jeszcze taniej, bo po 0,01 $ za szt ale przy zamówieniu dopiero powyżej 1000 szt: http://www.alibaba.com/products-directory/recommended-dc-plug-with-screw-lock.html ale z drugiej strony, za te 1000 szt zapłaciłbyś jakieś 10$, więc kto wie, może właśnie kroi Ci się interes życia ale już tak poważniej, marża niektórych sklepów, na takich właśnie drobiazgach, jest wręcz żenująco absurdalnie wysoka

może spróbuj tu: http://www.mercateo.com.pl/p/115P-110114/4220308_Wtyczka_elektryczna_z_blokada_2_1_5_5mm_S760K.html chociaż cena zbójecka

subtelniej - do producenta i nie byłoby problemu

Adam, sam to przecież kiedyś obiecywałeś, a gdyby na forum Matosek czy inni jego sprzedawcy linkowali do DO, to na pewno nie omieszkałbym się przyczepić, bo trochę chyba się znamy i wiesz przecież, że nienawidzę nachalnych reklam. a wracając do rotatora, ...heh chyba już nie ma sensu, bo wątek zrotował już zupełnie na manowce

męczy i wymęczyć nie może, doszedłem do rozdzielczości 10500 x 12800 pikseli i mi już komputer wymięka przy składaniu takiej ilości danych i nie daje rady wyrównać gradientów, więc efekty ciągle złe: dlatego dużo lepszym wyjściem jest focenie właśnie na krótszej ogniskowej albo w bin2, co jak widać, franzowi świetnie wychodzi

ale wydawanie 1500 zł na wyciąg do edka przyznaj, że jest trochę absurdalne, już pomijając, że miało nie być kupczenia w wątkach sprzętowych, ale wracając do tematu; .zombi po prostu obracaj tubus w obejmach, na tubusie też możesz sobie nakleić pasek z podziałką i jakiś znacznik na obejmie, w ten sposób będziesz miał najsztywniejszy rotator za zerową cenę

a na pojedynczej klatce też widać te prążki? bo to raczej coś nie tak z obróbką, a nie z samym materiałem

Pierwsze, testowe wersje katalogu pojawiły się jeszcze w sierpniu 2011 roku, lecz wersja finalna leży na serwerach jakoś od marca 2013. Katalog UCAC 4 zawiera ok. 113 mln gwiazd do 16 wielkości gwiazdowej. Katalog jest w dużej mierze oparty na UCAC3, jednak zawiera szereg istotnych poprawek. więcej o katalogu można znaleźć tu: http://cdsarc.u-strasbg.fr/viz-bin/getCatFile_Redirect/?-plus=-%2B&I/322/ucac4doc.txt Porównanie najbardziej znanych katalogów: tabelka pochodzi ze strony Boba Denny'ego: http://solo.dc3.com/ar/ACPRefGuide.html UCAC4 dostępny jest również w wersji dla CdC: http://www.ap-i.net/skychart/en/news/ucac4_catalog i wielu innych atlasów nieba; TheSkyX, C2A, HNSky, itp lecz niestety jeszcze nie w Maximie czy PinPoincie. Próbowałem nawet spreparować plik UC4.dat, żeby PinPoint mógł poprawnie zweryfikować katalog i rzeczywiście CatalogChecker wyświetlił komunikat: "SUCCESS - Catalog looks good!" lecz niestety plate solve w/g tego nowego katalogu działać nie chce. Może po wakacjach pojawi się uaktualnienie obu programów. Póki co katalog można zassać stąd: http://cdsarc.u-strasbg.fr/ftp/more/UCAC4/ (uwaga rozmiar ok. 8,5 GB) Lecz to jeszcze nie wszystko, bowiem w danych wykryto błędy kierunku ruchu własnego dla ok. 3 tys gwiazd, stąd należy po zassaniu katalogu uruchomić skrypt naprawiający dane. Lecz skrypt napisany jest w Pythonie, więc trzeba jeszcze zassać instalator: http://www.python.org/about/ i postępować procedury opisanej np. tu: http://cdsarc.u-strasbg.fr/ftp/more/UCAC4/ucac4fix.html Ale jak się już z tym wszystkim upora i pojawią się update'y oprogamowania dla plate solve'a, to jest szansa na dużo szybszą i lepszą astrometrię w astrofotografii.

z góry zastrzegam, że jestem jedynie inżynierem budowlanym, a nie inżynierem mechaniki precyzyjnej, ale z tego co wiem i jest to dla mnie mało zrozumiałe, to w rysunku maszynowym nie podaje się rzeczywistych wymiarów, np. złączek, a wymiary fizyczne + tolerancja, czyli wygląda to mniej więcej tak: średnica zewnętrzna, średnica wewnętrzna + wymiar pośredni = to różnica między nimi, czyli zakładana tolerancja i zależy od wymaganej dokładności, jak i od możliwości wykonania. Więc całkiem możliwe, że punktowość kolimatorów określa się dopiero po dokręceniu śruby kolimatora do otworu wyciągu, stąd też, u większości producentów, jest wymaganie, aby śruba włącznika lasera była w linii osi śruby dociskowej wyciągu/złączki. Dopiero wtedy kolimator będzie osiowy z osią wyciągu. Stąd turlanie kolimatora po stole nie ma sensu, bo będzie on skolimowany, dopiero w odpowiednim położeniu i dokręceniu go w wyciągu. Ale jeszcze raz - to jest wyłącznie moje "wydaje mi się", a nie jakieś obowiązujące zasady mechaniki precyzyjnej i jej produktów.

najlepszy jest PEMpro: http://www.ccdware.com/products/pempro/features.cfm ale płatny tu masz do pod EQmoda: http://eq-mod.sourceforge.net/pecprep/ i film chyba wszystko wyjaśni

Wydaje mi się, że odkryłem, gdzie leży ta przyczyna. Wygląda na to, że użyłeś gradient terminatora, albo czegoś innego do wyrównania tła, a potem była już tylko bezcelowa walka z szumami, ale po kolei: w tym kadrze tłem jest tylko górna cześć kadru, czyli np. punkt 4 Punkty 2 i 3 są częścią mgławicy. A punkt 1 to pasmo pyłowe i w zasadzie najciemniejsze miejsce kadru. A u Ciebie jest wszystko odwrotnie, podejrzewam właśnie, że przez użycie gradient terminatora, bo zobacz tu: http://www.sharplesscatalog.com/sharpless/SH2-72BWBIG.jpg gość nie bawił się w żadne odszumianie, wygląda na dużo bardziej surową, a jednocześnie jest zdecydowanie lepsza w odbiorze Ale oczywiście też proszę, nie traktuj tego jak jakiś nakaz sądowy, tylko uwagi gościa, który też nie lubi "wyścigu szczurów" i złowić taaakiej ryby, a jedynie pomoczyć czasem kija

a może zrób tak, żeby w tych zaznaczonych miejscach było 15 a nie 2

Fajna ta lorneta APM, ale ona waży ponad 7 kg, dołożysz mocny statyw i się zrobi 15, a przy takiej wadze, sam upór może już nie wystarczyć a do listy Janko, dorzuciłbym może jeszcze Fujinona, np. 16x70 FMT-SX-2, w teście optycznych wypadł bardzo dobrze: http://www.optyczne.pl/39-Test_lornetki-Fujinon_16x70_FMT-SX.html bo na pierwszym miejscu

no mało widać, bo kolega po prostu "wyklipował" tło do zera i to dosłownie, a akurat w tym fragmencie Łabędzia świeci niemal wszystko, z wyjątkiem wąskiego "strumyczka" pyłu rozdzielającego skrzydełka Motyla

Próbując złożyć mozaikę dużego obszaru nieba można się natknąć na sporo problemów. Od dłuższego czasu próbuję z tym powalczyć, lecz efekty ciągle nie są dobre, a pewnych problemów w ogóle się nie spodziewałem. Wydaje się że obszar rzędu 5° kątowych to niewiele, to raptem tyle co widać przez standardowy szukacz. Lecz próba złożenia zdjęć, które obejmowały by obszar 20-30° póki co, przechodzi moje możliwości i umiejętności, tym bardziej, że wbrew pozorom, to już jest kawał nieba do ogarnięcia, bo to tak, jakby próbować wyłożyć dużymi płytkami wnętrze kopuły od środka. Dlatego też spróbowałem ułożyć listę potencjalnych problemów, z którymi przychodzi się zmierzyć, chcąc zrobić taką większą mozaikę, może komuś się to przyda 1. Różne warunki nieba/tła - z konieczności sesja rozłożona na wiele dni/tygodni, stąd różny poziom tła, zaświetlenia, seeingu, przejrzystość, deklinacja obiektu itp - to duże wyzwanie podczas obróbki, obrabiać pojedynczo raczej nie ma sensu, a obrabić je wszystkie to oznacza ogromne wymagania sprzętowe dla komputera 2. Samo 'rozstawienie" siatki poszczególnych kadrów to już jest spore wyzwanie. Bo przy dużych obszarach nie jest siatką prostokątną - tu sugestia, aby mozaikę zacząć "od dołu" - od najniższej deklinacji, zostawiając odpowiednie zakładki na stykach kadrów, a idąc w nią w górę, raczej składać kolejną "warstwę" przesuniętą o pół kadru, tak jak wiązanie wozówkowe w murze z cegły. 3. dystorsja zdjęć - nie ma idealnej optyki, stąd niemal na każdym zdjęciu pojawia się dystorsja, o ile na pojedynczym kadrze nie ma to większego znaczenia, to przy składaniu mozaiki jest z tym niemaly problem. Co prawda istnieje plugin do maxima niwelujący dystorsję ze zdjęć. Ale zauważyłem, że plugin używa pewnego tricku, dzieli zdjęcie na kwadraty o wymiarach kątowych ok 1°x1° i tak je dopasowuje, aby położenie gwiazdek było zgodne z plate solvem astrometrii PinPointa, lecz to powoduje, że wyrównanie nie jest płynne, lecz skokowe 4. Ze względu na różne warunki focenia użycie DD na poszczególnych klatkach podczas składania mozaiki oznacza już niemal beznadziejną walkę z wyrównaniem całości - a surowych stacków nie ma jak poskładać, bo photoshop musi mieć jakieś większe jaśniejsze obszary o sporym kontraście, w/g których układa mozaikę w całość 5. Idealnie byłoby złożyć poszczególne kadry mozaiki przy zastosowaniu astrometrii. Niestety nie udało mi się znaleźć żadnego programu pod Windows, choć są nieodpłatne narzędzia pod Unixa, np.: http://montage.ipac.caltech.edu/ choć nie wiem czy operuje on na surowych stackach fitsów, chyba niestety będę musiał postawić jakiś system na linuxie 6. Wymagana duża moc obliczeniowa, zwłaszcza ilość RAM, 8GB przy kilkunastu klatkach to już za mało, z tego powodu muszę złożyć mocniejszy komputer, żeby dał radę obrobić ponad 20 klatek mozaiki łabędzia 7. Photoshop dość sprawnie daje sobie radę w wyrównaniem jasności 2-3 zdjęć, ale wyrównanie powyżej dwudziestu, przechodzi jego możliwości, a nie mam pomysłu jak robić to na raty Na koniec, choć to dopiero początek, składanka 4 zdjęć mozaiki mgławic Cefeusza i przykład jak nie należy tego robić chociaż tak naprawdę, fotka mgławicy IC1396 powstała zanim wykluł się pomysł na mozaikę tej części nieba

Tak, ale lustrzanka nie ma takich wymagań jak kamera mono, bo maska Bayera sama robi trochę mydła, więc i szkło nie musi być topowe

zbignieww nie gniewaj się, ale Scopos nie zalicza się nawet do klasy dobrej, a akurat EF400 f/5,6 należy do tych najlepszych: http://www.astrosurf.com/buil/f400/test.htm , ba nawet w porównaniu do refraktora Takahashi FSQ, który należy już do najwyższej półki: http://www.astrosurf.com/buil/us/10d/testopt.htm#canon400 więc moim skromnym zdaniem wymiana raczej nie ma sensu, bo nic lepszego w tym zakresie ogniskowej raczej nie uświadczysz, chyba, że pomyślisz o zmianie lustrzanki na kamerę mono, to dopiero wtedy, możesz się ewentualnie rozglądać za jakimś innym szkiełkiem, aczkolwiek też wcale niekoniecznie

heh, ale nie miałbym czym Was potem katować, publikując te swoje szarobure wypociny, a że nocka znowu pogodna, dodałem kolejny element składanki i muszę przyznać, że coraz ciekawiej wygląda ten Cefeusz, tak to się prezentuje po złożeniu obu kadrów: zdjęcie obejmuje obszar mniej więcej 8° x 5° kątowych

już dawno przestałem focić lustrzanką, ale z tego co pamiętam, to rawy w ogóle nie są zdjęciem, są strumieniem danych, więc jak można je stackować? ale to było dawno temu, może dzisiejsze rawy już się da? zresztą, chyba ważniejsze jest to, która metoda przynosi lepsze efekty, a jak widać po tym, jest już świetnie, może jeszcze tylko odrobinę za bardzo odszumiasz i stąd taka kaszka wyszła z gwiazdek i przydało by się częstsze użycie pipety, bo np. czarne powinno być czarne, czyli w kanałach RGB wszystkie wartości np. po 15, a na tym zdjęciu można znaleźć miejsce, w którym dominuje zielony. ale to już są drobiazgi, bo generalnie zdjęcie robi niesamowite wrażenie

VdB 142 to ten dzyndzelek przy jasnej gwiazdce na końcu Trąby. U Ciebie wygląda jak zielonkawe maźnięcie. Generalnie byłaby super fotka, gdybyś przy niej nie majstrował za bardzo. Mgławica za bardzo wygłaskana, a gwiazdki mają zbyt ostre "krawędzie" i efekt jest taki jakby gwiazdki były przyklejone na szybie a cała reszta i tło za nią i to jeszcze we mgle

hmm, nie jeden już próbował; Monet, Renoir, ...Andy Warhol ale proponuję jednak podążać w tym kierunku: http://astropolis.pl/topic/27162-prawdziwy-kolor-kosmosu-jak-balansowa-swoje-zdjcia/