A niech tam, przeczytajcie.

[Janko]

A niech tam, przeczytajcie.

W końcu to o nas.

 

Noc zimowa. Patrz, Orion!

Wstyd nie wiedzieć, bo niebo tak piękne.

Parę szkiełek i oko, bez mędrca.

Widać światy i Wszechświat,

Księżyc, morza, kratery,

Tęcza, Tycho, Arystach.

I planety już nasze,

czapy, pasy, pierścienie,

więc ku gwiazdom.

Białe karły, czerwone olbrzymy

i maruderzy niebiescy,

młodzież gromad otwartych

i starszyzna kulistych.

Lecz to rąbek, brzeg plaży,

głucha głębia galaktyk

wciąga dalej i dawniej.

Supernowe czas mierzą,

słychać chłodny szum tła.

Ale z żaru wszak on.

Ściśnięta kula ognia

i piana czasoprzestrzeni.

…

Skąd jesteśmy i dokąd dążymy?

 

[mpp]

Nie wątpliwie to o NAS.

 

Grupie dziwaków, co to zamiast w TV, w niebo patrzą. Marzną, tupią, mapy jakieś bez dróg a z Mleczną w ręcę mają. Byle mgiełką niewidzialną sie zachwycają. Chmury przeklinają i rosy nie lubią. Po nocach jeżdzą zamiast spać. Jak chorzy na odrę, uciekając od swiatła. I jeszcze o tym opowiadają, fotografuja, rysują. Ba, w to szaleństwo swoje innych wciągają!

 

To ona o nas, siostry i bracia

[Robson_g]

Dziwaków jak dziwaków...po ukazaniu się mojego szkicu na ASOD, którym pochwaliłem się w pracy...szkic bardzo spodobał się mojej pani wicedyrektor, nota bene nauczycielce przyrody. Postanowiła zaprosić redaktora Głosu Szczecińskiego, żeby z nim porozmawiać o ewentualnym umieszczeniu szkicu w gazecie. Chodziło jej o to, aby pokazać, iż w małych miejscowościach, także żyją miłośnicy astronomii i działają, tworzą koła zainteresowań, w związku z Międzynarodowym Rokiem Astronomii. Po rozmowie i wymianie informacjiz redaktorem, na pożegnanie padło takie stwierdzenie: "Wie pan, naprawdę niewielu jest takich wariatów"...

To dopiero było wyróżnienie...

[Ori2711]

"Wie pan, naprawdę niewielu jest takich wariatów"...

To dopiero było wyróżnienie...