W zimnej wodzie kąpani !

[wimmer]

Heloł!

 

Udało mi się, wraz z moją Anią, przyjechać w sobotę na zlot z okazji imprezy Dogonić Kosmos 4. Żałuję, że tak krótko, ale jednocześnie cieszę się, że mogłem z Wami być. O samym zlocie dodam coś od siebie we właściwszym wątku. A w tym chciałem napisać o naszych wodnych szaleństwach

Wraz z Bodim, Eweliną, Pawłem, Dominiką i moją Anią w pewnych momentach musieliśmy ratować się przed żarem płynącym z nieba. Było naprawdę gorąco.

Na poniższych zdjęciach chwile chłodzenia w fontannie w parku (w Jaśle). Podobno jest takie prawo gdzieś we Włoszech, czy innej Hiszpanii, że jeżeli temperatura powietrza osiągnie pewną wysoką wartość, to miejska fontanna może posłużyć jako miejsce do ochłodzenia się i odzyskania sił.

Wiem, wiem, jesteśmy w Polsce, ale my kulturalnie chcieliśmy sobie ochłodzić stópki...

W roli głównej Paweł...

 

 

 

Ale na tym się nie skończyło

Pod wieczór Paweł i Bodi pokazali nam jedno z najładniejszych miejsc, w jakich miałem okazję być. Kojarzyło mi się z tym małym wodospadzikiem wśród skał, gdzie Faramir z kompanami, Frodem i Samem schwytali Golluma. Zresztą oceniając potem nasze zachowanie do pełnego podobieństwa do Gollumów brakło nam tylko specyficznego wyglądu i surowej ryby w pysku Reszta by się zgadzała... Ja nie będę opisywał, co tam się działo. Oczywiście pełna kultura, ale z pewnością wyglądało to jak dziecięca zabawa, a nie spotkanie dorosłych ludzi w sprawach astronomiczno-astronautycznych, haha.

Te chwile będę wspominał przez całe życie. Ten wodospadzik i górski potok w parowie i zielony las wokół zadziałał na mnie głęboko odprężająco. A woda... Hmmmm. Nie mam słów. Pochodzę z Sudetów, więc górki i potoki są mi dobrze znane. Jednak od kilku lat nie za często ruszam się z Wrocławia. Wystarczy to sobie wyobrazić. Przyjechaliśmy z gorącego i zatłoczonego miasta, całonocna podróż pociągiem też dała nam się we znaki. Do tego dzień był upalny. A potem trafiliśmy do tego uroczego miejsca (jakieś 3 km od ośrodka na Foluszu?). Nie sposób było się oprzeć wodzie w potoku. Była kryształowa i zimna, ale nie aż tak bardzo, jakby mogło się wydawać. Po prostu ukojenie i oczyszczenie z wszelkiego rodzaju stresu.

Zabawy i śmiechu było co nie miara. Skoki do wody, oczywiście po wcześniejszym upewnieniu się jakie jest dno, były gwoździem programu. Był też pokaz Pawła i opowieść jak to życie wyszło z wody na ląd. Szczegółów podawał nie będę Ale prawie się zesikałem ze śmiechu. Wystarczy, że do charakteryzacji swego ciała w pewnym stadium rozwoju użył ziemi i leśnego poszycia.

 

Zamieszczam kilka fotek.

 

 

I z gorącymi pozdrowieniami i dedykacją dla Wolforzecha:

-Mateusz, Ty tam podobno się zainteresowałeś na całego meteorytami. Pewnie czytasz jakieś książki i kombinujesz wykrywacz metali, a my w tym jeziorku takie sztuki co chwilę wyławialiśmy

 

 

No i na koniec wklejam kilka animacji GIF, które pozwoliłem sobie uczynić, aby upamiętnić te skoki do zimnej wody z wysokości Bliskiej-Gwiazdom

 

 

 

Pozdrawiamy Was serdecznie.

Mam nadzieję, że kiedyś tam jeszcze wrócimy.