Jak policzyć powiększenie obrazu w mikroskopie?

[sg1]

Witam,

połączyłem nieużywany, stary obiektyw, chyba produkcji radzieckiej MIR 37/2,8, do Okularu lvw 8 z barlowem 2x. Jak policzyć powiększenie takiego zestawu?
Dodam, że znalazłem wzór na powiększenie mikroskopu -

powiększenie w mikroskopie = l / Fob x d / Fok , gdzie

l = odległość między ogniskami okularu i obiektywu, w przybliżeniu odległość między okularem a obiektywem (długość tubusu)
d = odległość dobrego widzenia ( 250 mm )
Fob = ogniskowa obiektywu
Fok = ogniskowa okularu

Mam pytanie jak dokładnie wyznaczyć l? Czy jest to odległość między pierwszą a ostatnią soczewką całego układu w momencie uzyskania ostrego obrazu w obiektywie?
Czy d jest stałą wartością równą 250 mm czy w tym przypadku inną?

Czy ten wzór wogóle ma zastosowanie do tego połączenia?
Obrazy dawane przez ten "układ" są bardzo ostre i wyraźne. Ustawianie ostrości polega na delikatnym wysuwaniu i wsuwaniu barlowa w przjściówkę 1,25. Całość oparta jest o brzeg obiektywu co zapewnia stabilne obrazy. Dla przykładu niewielki wkręt.

Zdjęcie nie oddaje jakości obrazu, tylko poglądowe robione komórką z przyłożenia, trudno trafić w źrenicę wyjściową, ma ok 0,5 mm

A tak to wygląda:

 

No więc jak to jest z tym powiększeniem?

[WielkiAtraktor]

Dla obiektów w nieskończoności to będzie normalny wzór jak dla teleskopu, czyli iloraz ogniskowych obiektywu i efektywnej okularu z Barlowem, czyli 37/(8/2) = 9,25x.

[sg1]

A jeśli obiekt jest tuż przed soczewką będzie to tyle samo?

[WielkiAtraktor]

Wtedy sprawa się komplikuje, bo nie można już traktować obiektywu (który jest w końcu grubym zestawem soczewek, co najmniej dublet achro + wypłaszczacz) jak idealnej, cienkiej soczewki. A i Barlow też pewnie będzie miał inną efektywną krotność. Mierzenie źrenicy wyjściowej (zakładając, że byłbyś w stanie, powiedzmy z dokładnością do 0,1 mm) też na nic, bo nie wiadomo, jaka jest źrenica wejściowa (to niekoniecznie średnica pierwszej zewnętrznej soczewki). Chyba najprościej spojrzeć obojgiem oczu np. na linijkę, jednym okiem przez obiektyw+Barlow+okular, i mając nałożone na siebie te obrazy, policzyć z grubsza podziałki z oka gołego względem jednej powiększonej.

[Jarek]

Mili moi!

W fabrycznych mikroskopach ta długość optyczna l ze wzoru, zwana historycznie długością tubusa, jest jakoś zestandaryzowana. Tu mamy do czynienia z samoróbką. Można by wprawdzie jakoś to efektywne l ustalać znając położenia ognisk obiektywu i okularu, ale to wyjdzie bardzo niedokładnie. Pozostaje skalibrować mikroskop doświadczalnie, tak jak w ostatnim poście W. A.

Na ćwiczeniach z podstaw fizyki robiło się to właśnie tą metoda, tylko umieszczając przed okularem szkiełko pod katem 45st., jako lusterko półprzepuszczalne. Chodziło o to, by tym samym okiem widzieć papier milimetrowy, umieszczony w odległości najlepszego widzenia d oraz ostry obraz kalibracyjnego obiektu w mikroskopie (skala mikrometryczna, drut, wiertło -co tam się nawinie). Reszta to już elementarna matematyka.

Pozdrawiam

-J.